แม้เป็นเช้าวันอาทิตย์ ก็ยังมีงานให้คิดให้ทำ
หลังจากทำงานอยู่ในห้องพักใหญ่ ก็ถูกยั่วยวนใจจากบรรยากาศภายนอก
วันที่พื้นดินสีคล้ำ ชุ่มฉ่ำหลังฝน ต้นไม้เขียวสดใส
จึงคว้ากล้องคู่ใจ..เดินไปเพื่อ..ผ่อนพัก..
นึกถึงวันก่อน..ที่เด็กๆ พากันมาสำรวจพื้นที่ในวิชาวิทยาศาสตร์
เข้าไปร่วมสังเกตวิธีเรียนของเด็กๆ..พบว่า บางคนสังเกตได้ดี
บางคนมีวิธีดูแค่ผ่านๆ พอให้งานเสร็จ
จึงทดลองใช้คำถามชี้ชวนให้ใส่ใจกับรายละเอียดในการมองมากขึ้น
คำถามและคำชม ช่วยเพิ่มแรงอยากรู้ให้พยายามดูสิ่งที่อยู่เบื้องหน้า
จนพบว่า ได้เห็นสิ่งที่เคยมองผ่าน และเห็นได้ก่อนครู
นี่ครับเห็ด..นี่ครับตรงนี้ก็มี..ตรงนี้อีก
เมื่อพาไปบอกเล่าถึงความเก่งในการค้นหา ต่อหน้าครูผู้สอน
ก็ถึงตอนได้เห็นรอยยิ้มอิ่มเอมใจในสิ่งที่ “ทำได้”
วันนี้จึงตั้งใจจะไปค้นหา..ว่ามีสิ่งใดจะใช้ในการเรียนรู้ให้แก่ครูและเด็ก
สะดุดตากับซุ้มรสสุคนธ์ที่ดอกขาวพราวต้น กรุ่นกลิ่นหอมไปไกล
จึงได้ฝึกถ่ายภาพดอกไม้ด้วยเลนส์มาโคร
ค้นพบว่า ตนเองมีความสุขกับการได้เห็นสิ่งเล็กๆ ที่โดดเด่นขึ้นได้ ด้วยการถ่ายภาพเช่นนี้
ทั้งวิธีจับจ้อง ให้มองเห็นภาพตามต้องการ ก็เป็นงานที่อาศัยความนิ่ง
เป็นงานสนุก ที่จะเฝ้ามอง เลือกมุม และควบคุมมือไม่ให้สั่นไหว
ด้วยมีกล้องเล็กๆ ที่ไม่ซับซ้อน และมักจะพลาดตอนความสั่นไหวเสมอ
ขณะที่ถ่ายรูป เกิดสนใจอยากรู้ขั้นตอนความเติบโตของดอกไม้
จึงได้มุมมองของการเลือก
ได้ค้นพบว่า แท้จริงแล้วกลีบดอก ถูกซ่อนไว้ภายใต้พู่เกสร
และถึงตอนร่วงโรยไป ยังทิ้งผลให้ได้เห็นความงาม
ยังติดใจเห็ดดอกงามที่เด็กๆ พบ ใต้ต้นไม้ใกล้ซุ้มรสสุคนธ์
เป็นเห็ดสวยที่ชื่อไม่ไพเราะ..เห็ดขี้ควาย..
แต่เมื่อมองหากลับไม่เห็น
มีเพียงเห็ดหลินจือ หลายขนาด ที่งอกอยู่บนต้นไม้ใหญ่ที่ตายแล้ว
จึงได้สนุกกับการเลือกมุมมอง..
ได้เห็นเส้นสาย..ลวดลายของไม้
ได้เห็นรูปทรง สีสัน และ พื้นผิว
ได้เห็นความหลากหลาย เกาะกิ่ง เกี่ยวพัน ของพันธุ์ไม้
ใกล้ๆ ยังมีชาฮกเกี้ยน ใบมัน ดอกสีขาวเล็กกระจิดริด
ขณะลองตรวจสอบหลังถ่ายภาพดอกสวย
พบว่ามีใครอยู่ด้วยบนดอกไม้..ที่เมื่อแรกมอง..ไม่ได้เห็น
เมื่อมองผ่านเลนส์กล้อง..จึงมีเรื่องให้ต้องสนใจต่อ
เฝ้ามองมดตัวจิ๋ว..เคลื่อนไหวไปมาอยู่บนดอกไม้ดอกนิด
ชวนให้คิดถึงชีวิตอื่นอีกมากมาย ที่หากไม่ตั้งใจย่อมมองไม่เห็น
จึงเป็นประเด็นให้ลองค้นหาดู
พบว่า ต้นไม้เล็กๆ เพียงนี้ มีทั้งผู้อยู่อาศัยและแวะเวียนมาใช้ประโยชน์
ต้นไม้เล็กๆ เช่นนี้ มีทั้งคุณค่าและความงาม
เป็นอีกหนึ่งวัน ที่ความสุขเกิดจากการเฝ้ามองผ่านกล้องและเลนส์
ได้เห็นประโยชน์จากการใช้พื้นที่เล็กๆ สร้างความสุขให้แก่ตนเอง
ได้ค้นพบว่า หากรู้จักมองอย่างตั้งใจ..
ให้เวลากับตนเองให้มากพอ..
ก็จะต่อเติมความคิด..ให้เห็นความงามของชีวิตที่มีอยู่ใกล้ๆ ตัว..
ชื่นชม ชื่นชม และชิ่นชม
เอาไว้อีกหน่อยได้ทำงานมีเงินเดือน จะซื้อกล้องจุลทรรศน์ขนาดพกพาประกอบร่างกับกล้องถ่ายรูปให้นะคะคุณอาที่รัก 555555
ดูแล้วสนุกดี ตื่นเต้นๆกับสิ่งเล็กๆ ^^
ตามมาดู ฝีมือดีมากๆๆ ชอบคำบรรตา เอ้ยบรรยาย ด้วยครับ ขอบคุณครับ
PaO
มาดูรูปด้วยคะ เพลินดีนะคะ ดอกไม้เล็กๆ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ
ภาพสวยมากเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครูอึ่ง
น้องอึ่งครับ
มุมมองเป็นเรื่องสำคัญมาก สิ่งเดียวกันมีหลายมุมมอง แล้วแต่จะมอง
คนทำงานกับเด็กก็ต้องพยายามศึกษาการมองของเด็กให้เข้าใจแล้วเอาสาระ เหตุผลในฐานะความเป็นผู้ใหญ่เข้าไปชี้นำ
พี่ทำงานกับชาวบ้านก็ต้องมองแบบชาวบ้านย้อนขึ้นมาข้างบน ต้องลงไปคลุกกับชาวบ้านว่าเขาคิดอะไร อย่างไร ..ฯลฯ แล้วย้อนมองขึ้นมาว่าแล้วข้างบนคิดอะไร ทำอะไร เพื่อนะมุมมองนั้นมาใช้ประโยชน์ในการทำโครงการลงไปสู่เขา แม้ว่าจะตอบสนองเขาไม่ได้ทั้งหมด แต่ก็เข้าทางของเขา ก็สามารถอธิบายต่อถึงข้อจำกัดที่เรามีอยู่ เพราะเราไม่ใช่ผู้วิเศษ ที่จะเนรมิตรทุกอย่างได้
ในฐานะเราอยู่ฝ่ายบริหารด้วย ก็สามารถผนวกมุมมองได้ แล้วพิจารณาไปตามเงื่อนไขที่ทั้งสองฝ่ายเปิดเข้าหากัน
ยืนยันว่ามุมมองเป็นเรื่องสำคัญครับ
เอาดอกไม้ดอกเล็กๆ ทั้งหลายมาฝากค่ะ ถึงไม้จะเป็นไม้ต่างแดน ก็สวยงามน่ารักไม่แพ้กันทั้งหมดเลยนะคะ ^ ^
รูปนี้คุ้นๆ คิดว่าเป็นบั้นท้ายป้าจุ๋มนะครับ ไม่ใช่ของน้าอึ่งอ๊อบ 55555
แก้ตัวกับน้าอึ่งเองนะครับ ช่วยไม่ได้ อิอิ
มารับความสุขครับ
สวัสดีค่ะครูโย่ง
สวัสดีค่ะคุณแจ๋วจริงๆ
ป้าแดงจ๋า
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
หูยยย..อ.ตุ๋ยขา..ถูกใจๆๆๆ ชอบดอกไม้โทนสีฟ้า คราม ม่วง อยู่ด้วยค่ะ ชอบๆๆๆๆ ขอบคุณนะคะ
อิ..อิ..ก็ป้าจุ๋มดูเป็นสาวน้อยนี่คะ..ดูรูปแล้วลืมดูความสูง...อ้าว..แล้วจะกลายเป็นว่าน้องอึ่งอ๊อบ เตี้ยมั๊ยเนี่ย.. อ้อ..สูงน้อยกว่า ไม่ใช่เตี๊ย... ว้า..เวียนหัว..พลาดไปแล้ว..พลาดไป..ขออภัยค่ะ..55555..
สวัสดีค่ะ ท่านอัยการ
ต้องขอปรึกษา คดีความข้างบนหน่อยเถอะค่ะ..ใครเป็นโจทก์ก็ไม่รู้ มาทำให้อิฉันเป็นจำเลยไปได้ค่ะ..^^
จะแวะมาอีกรอบ...
ขอเวลาไปหาภาพมาแลกเปลี่ยน นะครับ
สวัสดีค่ะพี่อึ่ง..
คิดถึงจังค่ะ สบายดีนะคะ
ชอบบันทึกนี้ของพี่อึ่งจังค่ะ คำบรรยายกับภาพประกอบ ทำให้ลมหายใจมีกลิ่นหอมอย่างประหลาด
ขอบคุณค่ะ...มีความสุขกับทุกวันนะคะ
สวัสดีค่ะพี่อึ่งขา
ที่นี่รื่นรมย์จริงๆค่ะ มองแล้วสบายตา สบายใจจัง
หนูติดใจดอกรสสุคนธ์จากบ้านพี่นุช แล้วยังมามีให้เห็นที่บ้านพี่อีก
ขอบคุณนะคะที่ส่งความรื่นรมย์มาให้
* ไม่ลืมที่จะชมฝีมือการถ่ายภาพนะคะ สวยมากๆ
ธรรมชาติสร้างคน คนสร้างธรรมชาติ
ขอบคุณครับ :)
สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน..แอบรอดูภาพอยู่นะคะ..^^
น้องตุ๊กแกคะ
สวัสดีค่ะน้องสาว
สวัสดีค่ะ
คุณอึ่งค่ะ
ชื่นตา ชื่นใจ
พบพานความสุข ความรื่นรมย์
ตลอดเส้นทางบันทึกนี้
คิดถึงนะค่ะ
ถ่ายรูป คลายเครียด..อิ..อิ..