"โรงเรียนวัด ให้อะไรในวันนี้"
3-4 วันแล้วที่ผมไปเล่นตะกร้อกับเพื่อน เพื่อออกกำลังกายและเพื่อคลายเครียดจาการทำงาน เมื่อก่อนผมชอบเล่นฟุตซอล ที่สนามเทศบาลเมืองแม่สอด แต่ช่วงหลังไม่ค่อยได้ไป หลังจากที่ผมหยุดเล่นมานานพอสมควร จนได้เจอเพื่อเก่าสมัยเรียน ที่โรงเรียนพระปริยัติธรรมวัดพวงคำ อ.ลี้ เรียนด้วยกัน เป็นเวลา 6 ปี หลังจากจบ ม.6 ก็แยกย้ายกันไปเรียนต่อ ผมขึ้นไปเรียนที่ มจร. เชียงใหม่ ส่วนเขาไปเรียน มจร.มหาธาตุ กรุงเทพฯ หลังจากนั้นไม่ได้เจอกันเลย นานพอสมควร เพื่อนเขาเอาถ่าน กว่า "ครูข้างถนน" เขาเรียนจนจบ ปริญญาโท จาก ม.บูรพา ด้วยอุดมการณ์และไม่ลืมข้าวก้นบาตร จึงกลับมาสอนหนังสืออยู่ที่โรเรียนการกุศลของวัด โรงเรียนธรรมวัตรวิทยา (วัดดอนมูล อ.แม่สอด จ.ตาก ) ผมจึงไปเที่ยวหาบ่อยๆตอนเย็น วันนี้หลังจากเล่นตะกร้อเสร็จ ผมก็เข้าไปในวัด เพื่อเข้าไปกราบขอพรพระ ผมเห็นเด็กๆ กำลังเข้าแถวรอคิวตักอาหาร ผมจึงนึกถึง”เพลงลูกหิน” ของวงคาราบาว
เรียนเข้าไปลูก ถึงลูกจะเรียนโรงเรียนวัด
พ่อไม่มีเงินยัดลูกไปโรงเรียนดีดี
ลุยเข้าไปลูก เรียนเข้าไปให้มันได้เสีย
ไม่ต้องมีแป๊ะเจี๊ยะไม่ต้องเสียใจหรอก
จงภาคภูมิใจในความยากจน
พ่อไม่ใช่คนขี้โกงขี้กิน
คนเรามีค่าใช่เพียงทรัพย์สิน
เราเกิดบนดินควรทดแทนคุณ
ใฝ่คุณธรรม ทําแต่ความดี
มีอิ่มมีพอ ขออย่าสะสม
ช่วยเหลือผู้ทุกข์ตรม สมหวังดังพ่อตั้งจิต
โรงเรียนธรรมวัตรวิทยา (โรงเรียนการกุศลของวัดดอนมูล) อ.มาสอด จ.ตาก เปิดทำการสอนช่วงชั้นที่ 1- 3 มีเด็กนักเรียนและสามเณรเรียนร่วมกันจำนวน 400 คน ส่วนมากเป็นเด็กยากจน ทางวัดรับผิดชอบทุกอย่าง ค่าเล่าเรียน อุปกรณ์การเรียน ตลอดถึงอาหารเช้า กลางวัน และเย็น รวมถึงที่พัก ให้กับเด็ก ส่วนมากเด็กที่มาเรียนเป็นเด็กชาวเขา เผ่าม้ง มูเซอ ในรูปผมไม่ได้นำกล้องไปด้วย จึงใช้กล้องจากมือถือถ่าย ภาพจึงไม่ค่อยชัด เด็กๆกำลังเข้าแถวรอรับอาหาร มีรุ่นพี่คอยตักอาหารให้ และมีการแบ่งเวร กันทำความสะอาด โรงอาหาร และล้างเคื่องครัว เป็นการฝึกความสามัคคี ฝึกการช่วยเหลือตัวเอง
โรงเรียนวัดนี่แหละที่ทำให้ผมได้มีวันนี้ ฝึกทุกอย่างให้กับผม ฝึกการช่วยเหลือตัวเอง ฝึกให้เป็นนักสู้ ฝึกการอดทน ฝึกให้ข่มตัวเองเมื่อเจอกับมารมาผจญ และที่สำคัญฝึกการเห็นอกเห็นใจเพื่อนร่วมโลกกลมๆใบนี้ ที่มีการเหลื่อมล้ำกันอีกมากมาย ในด้านต่างๆ ไม่เคยคิดน้อยอกน้อยใจที่เรียนจบมาจากโรงเรียนวัด ถึงจะไม่เป็นเลิศในด้านวิชาการความรู้ก็ตาม
ความเห็น (22)
น่าชื่นใจ..และน่าชื่นชมมากค่ะ..^^
คุณครูสบายดีนะคะ..
สวัสดีค่ะ
จบจากโรงเรียนวัดเช่นกัน เรียนทั้งวิชาการและวิชาชีวิต ภูมิใจทุกคราในเวลาที่นึกถึง
- แวะมาเยี่ยมครับ
- ขอให้มีกำลังใจในการทำงานสอนเพื่อเด็กๆต่อไปอย่างนี้เรื่อยๆนะครับ
สวัสดีครับ
รูปเด็กๆ น่ารัก(น่าสงสาร) นะครับ
เพลงลูกหินให้กำลังใจคนจนลุกขึ้นสู้มาทุกสมัย
(ซันสไมล์จากบ้านครูซันครับ)
+ สวัสดีเจ้าชายน้อยของพี่..
+ ร.ร.ประถมที่พี่เรียนสมัยเด็ก ๆ ก็ ร.ร.วัดเหมือนกัน
+ ทุกวันศุกร์ตอนบ่าย..ครูจำนำเด็กทั้ง ร.ร.ไปสวดมนต์ไหว้พระ
+ คิดดูสิ 6 ปี พี่ต้องไปวัดทุกวันศุกร์...
+ พี่เชื่อว่า..เพราะสิ่งเหล่านั้นมันขัดเกลาให้พี่คิดอะไรบนความเป็นจริง และสามารถต่อสู้กับคฝ่ายอธรรมประจำใจได้ทุกที
+ รักและคิดถึงเสมอค่ะ
ยู้ฮู้ ครูค่ะ
* วันนี้วันเสาร์ ครูทำอะไรที่เมืองฉอดค่ะ
* มาชื่นชมนักเรียนวัด ส่วนใหญ่ได้ดีทั้งนั้นค่ะ
* ป๋าปู ก็เป็นจบรร. วัดเต็มขั้น สอนรร.วัดเต็มสตรีม
* ปูก็จบรร. ประถมวัด ต่อมาเค้าเปลี่ยนชื่อตามสมัยนิยมแล้วค่ะ
* ... ชอบเพลงลูกหิน เหมือนกันค่ะ กับ เพลง มหาลัย - มาหาหลอก ...
ลิงค์เพลงลูกหินค่ะ
http://www.ijigg.com/songs/V24AFBBPA0
มีความสุขกับเด็กน้อยค่ะครู
... ไม่มีวันหยุดเลยนะคะ ครู เป็นกำลังใจให้กับโครงการใหม่ค่ะ
... ยังไง วันนี้ครูต้องโชคดีแน่ๆ เลยค่ะ ที่แม่สะเรียง
... คิดถึงจังเลยค่ะ ปูเคยไปทำงานที่นั่น 3 เดือนแน่ะ
... ภารกิจเคลื่อนที่ หน้าร้อน ร้อนตับแลบ แต่อากาศบริสุทธิ์
... ตอนนั้น พักที่มิตรอารีย์ค่ะ .. เห็นทุ่งนาด้านหน้า งามค่ะ
... และเป็นครั้งแรก ที่เห็นฟ้าหลังฝน - - รุ้งงาม ยังตรึงใจ จวบปัจจุบัน
... ที่นั่นอากาศ เป็นไงบ้างค่ะ ... ถ้าฝนพรำ แล้วครูอาจเจอรุ้งงาม …
+ สวัสดีเจ้าชายน้อยของพี่...
+ มีความสุขดีไหมกับการเดินทาง...ไปแม่สะเรียง
+ น้องปูเปลี่ยนรูปซะแจ่มเลย...
+ เห็นแล้วทำให้เราต้องยิ้มตอบด้วย
+ ส่วนรูปของเจ้า...ความหวังและการรอคอย... เอากำลังใจมาฝาก
ครูค่ะ
อย่าลืมนำภาพงามๆ มาฝากนะคะ
แต่ถ้าลำบาก บ่ต้องนะคะ ..
เอาแบบสบายๆ .. มีความสุขค่ะ
คิดถึงแม่สะเรียง เมื่อวานโทรคุยกับ
พี่ที่ทำงานที่โน่น .. คิดถึงมากค่ะ
สวัสดีทุกท่านครับ
- คุณครูแอ๊ว
- คุณครูdh_witch
- อาจารย์ กวิน
- คุณsunsmile
- พี่สาวที่แสนดีและหลานแอมแปร์
- คุณปู poo
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็น
- ครูข้างถนน
- ตะบลึ
- นีเกอมุย
- นีเกอมุย
- ลืมบอกไปว่า
- เรียนขนาดนี้
- เป็นทั้งเด็กวัดและเรียนมาจากวัดเหมือนกันครับ
- บ้านไม่ต้องเช่า ข้าวไม่ต้องซื้อ ปรึกษาหาลือไม่เสียสตางค์
มาขำ ท่านพี่ แบรด พริกค่ะครู
บ้านไม่ต้องเช่า ข้าวไม่ต้องซื้อ ปรึกษาหารือไม่เสียสตางค์
* ครูเป็นไงบ้างค่ะ
* เส้นทางแม่สะเรียง
* เล่าสู่กันฟังหนอย
* ตาบรึ - โดเม ใช่ไหมครู = มากนะคะ
เป็นกำลังใจให้ในทุกเส้นทางค่ะ
สวัสดีครับ
ผมก็เรียนโรงเรียนวัด แต่ไม่ได้เป็นเด็กวัดครับ
พระท่านไม่รับ ;)
คนอยู่วัดจริงๆๆ ลองเข้าไปอ่านดูแล้วก็รู้ว่าวัดให้อะไรในวันโน้น ถือปิ่นโตเป็นลูกศิษย์พระ ๓ เดือนจึงได้เป็นผู้บริหารโรงเรียน ขอให้โชคดี มีความสุขครับ
ครูคะ
รออ่านความลับของครูค่ะ :)
อยากรู้เหมือนกัน ว่า ใครที่คิดแยกโรงเรียน ออก จากวัด บาบจนทุกวันนี นา
เข้ามาให้กำลังใจ เด็กวัดทุกคน รวมทั้งคุณครู ทุกท่านด้วยนะคะ ถ้ามีท่าน เด็กๆ ตาดำๆ คง ไม่มีการศึกษา แน่นอน
สู้ ๆ นะคะ
เด็กวัดเหมือนกันคะ
ดีครับ
ผมเองก็เป็นศิษย์เก่าโรงเรียนวัดพวงคำ อ.ลี้ จ. ลำูพูน
และยังเป็นศิษย์มหลาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย วัดสวนดอก จ. เชียงใหม่เช่นกันครับ
ผมเองก็ดีใจครับ ที่ได้เกิดเป็นเด็กวัด ศิษย์วัด สอนใ้ห้รู้อะไรหลายๆอย่างครับ
ต้องขอชื่นชมกับรุ่นพี่ด้วยนะครับ ยินดี ยินดี ครับผม
ดาวค้างฟ้า
ผมเองเรียนจบม.6 จากวัดพวงคำ อ.ลี้ ได้มหาเปรียญจากวัดพวงคำ จบ ป.ตรี ก็วัดพวงคำ จบ ป.โท ก็วัดพวงคำ เด็กวัดมันดีแต็ ๆ
ปัจจุบันผมกลับมาเป็นเจ้าอาราวาส (เจ้าอาวาส) วัดพวงคำ ดูแลทุกสิ่งพัฒนาทุกอย่าง เพื่อน ๆ มาแอ่วหากั๋นพ่องเน้อ ยินดีต้อนฮับสู่ข่วงวัฒนธรรมวัดพวงคำทุกคนเลยคร๊าบ.....ดาวค้างฟ้า
นางสาวสุนิสา อัครไพรสณฑ์
ดีใจแทนเด็กๆที่โรงเรียนนี้จังเลยคะ ที่มีคนดูแลเอาใจใส่เสมือนพ่อแม่แท้ๆ ยังไงก็เอาใจช่วยเด็กๆทุกคนนะคะ..sunisa
นายสมศักดิ์ อัครไพรสณฑ์
คิดถึงเด็กเรกะติทุกคนนะครับ