ช่องว่างที่ยังต้องเติมให้เต็ม
ห่างหายจากการเขียน blog ไปนาน นั่งเล็งอยู่หลายครั้งแล้ว ก็เขียนไม่ออก คุณโอ๋บอกว่า "ใครว่า...การเขียนเป็นเรื่องยากลำบาก" สงสัยว่า การเริ่มเขียน (หลังหยุดยาว) นี่ ยากไม่น้อยไปกว่ากันเลย ทั้งที่มีเรื่องอยากบอกเล่ามากมาย แต่ด้วยหลายเหตุปัจจัย (ข้ออ้าง) ทำให้ไม่ได้เขียนสักที จริงๆ ก็เสียดายหลายๆ เรื่องราวผ่านไปโดยไม่ได้บันทึกเก็บไว้และเล่าสู่กันฟัง
รำพึงรำพันมาเสียยาว เรื่องที่จะบอกเล่าผ่านบันทึกนี้ คือ การมาตรวจติดตามของผู้ตรวจประเมิน ISO15189 ที่ภาควิชาพยาธิวิทยาของเราเมื่อวานนี้ เสาร์ที่ 4 ต.ค
หลังจากที่ภาควิชาส่งเอกสารการแก้ไข (CAR) ตามคำแนะนำของผู้ตรวจประเมินไปแล้ว คณะกรรมการผู้มีอำนาจพิจารณาตัดสิน เขายังมีเรื่องติดใจอยู่ จึงต้องมีการตรวจติดตามอีกครั้ง แต่ด้วยเหตุการณ์บางอย่าง ทำให้การตรวจติดตามต้องเลื่อนไปถึง 2 ครั้ง สุดท้ายต้องลงท้ายที่วันเสาร์ที่ผ่านมา ซึ่งเป็นวันหยุด แต่พวกเราก็น่ารักเหลือหลาย มากันพร้อมหน้าพร้อมตา
ท่านผู้ตรวจประเมิน ชี้ประเด็นให้เราได้เห็นว่าเรายังมีช่องโหว่ และ ต้องปรับปรุงอีก เช่น
- การแก้ไข ยังอยู่ในระดับการแก้ไข แต่ยังไม่เห็นภาพ "การป้องกัน" ชัดเจน
- กระบวนการ CQI ในแต่ละเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องที่พบความไม่สอดคล้อง ยังไม่เห็นการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง
- หลายๆ เรื่อง เราแก้ไขช้ามาก หรือเมื่อติดขัด ก็ไม่ได้หาทางเลือกอื่น เพื่อให้ปัญหาผ่านไปได้
- อีกหลายๆ เรื่อง
ทั้งนี้ ทั้งนั้น รากเหง้าของช่องโหว่ มาจากสาเหตุ 2-3 ประการ (อันนี้ สรุปจากที่ผู้ตรวจประเมินพูด และ บางส่วน เป็นความเห็นส่วนตัว)
- เพราะพวกเรา ไม่เข้าใจมาตรฐานอย่างลึกซึ้ง
- เพราะกระบวนการถ่ายทอดวิธีปฏิบัติต่างๆ ไปที่คนหน้างานยังน้อยเกินไป
- เพราะการติดตามงาน (ของหัวหน้าภาค) ยังน้อยเกินไป
- เพราะพวกเรา ยังไม่นำมาตรฐาน ไปเป็นวิถีชีวิตการทำงานประจำวัน
อย่างไรก็ตาม ท่านบอกว่า พวกเราชาวพยาธิ มอ. คงได้รับการรับรองมาตรฐาน ISO15189 ตามที่ขอไป แต่..
... ท่านจะมาติดตามความก้าวหน้าในการปรับปรุงงาน อีก 6 เดือนข้างหน้า!!!
จะบอกว่า ดีใจ ก็ไม่เต็มปาก เพราะเป็นการรับรองที่ยังมีเงื่อนไข!
แต่คิดอีกมุม (ได้จากการพูดคุยกับพี่เม่ย) ก็เป็นถือเป็นรางวัลสำหรับทุกคนที่เหน็ดเหนื่อยกับงานนี้
มีช่องโหว่ ก็ต้องปิด มีช่องว่างก็ต้องเติมเต็ม ถือเป็นโอกาสพัฒนา เป็นเส้นทางที่เราจะใช้เดินไปข้างหน้า
เดินไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดสิ้นสุด
เพราะเส้นทางคุณภาพ เป็นเส้นทางที่ไม่มีจุดสิ้นสุด
แต่ภาระหนักต่อไปนี้ ต้องฝากให้หัวหน้าภาคคนต่อไปแล้วหละ
ความเห็น (4)
ดีใจจังค่ะที่ได้เห็นบันทึกอาจารย์อีกครั้ง ยังรออ่านเรื่องเล่าดีๆจากอาจารย์อยู่นะคะ (และคิดว่ายังมีอีกหลายๆท่านก็รออ่านเช่นกัน) พ้นวาระแล้ว จะพอมีเวลามากขึ้นไหมคะนี่
ดีใจที่ได้อ่านบันทึกของคุณหมอครับ
มาตรฐานก็เป็นเพียงแค่การวัดและก็เสร็จสิ้นไป แต่สิ่งที่องค์กร พยาธิ มอ.ได้ทำอยู่ และทำอย่างต่อเนื่อง บรรยากาศที่เรียกว่า "ความสุข" นั้น วัดออกมาเป็นรูปธรรมนั้นยาก
และที่สำคัญทุกคนมีส่วนช่วยการรังสรรค์ สิ่งดีๆในองค์กร
องค์กรจึงเป็นของทุกคน...
ความรู้สึกเบื้องลึกที่ดีงามของคนในองค์กร จะวัดได้ไหมนะ?
ให้กำลังใจคุณหมอและทีมงานครับ
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ
การดำเนินการตาม ISO ควรเป็น means ไม่ใช่ end และควรเป็น means ของกระบวนการเรียนรู้ร่วมกันของคนในหน่วยงาน เป็นวงจรไม่รู้จบ
วิจารณ์
เห็นคำว่าพัฒนา แล้วนึกถึงลูกสาวคนเล็ก
วันก่อนคุณแม่คุยกับคนโตว่าตัวอักษรที่ไม่ค่อยได้ใช้ในภาษาไทย พอถึงตัว ฒ เลยมีคำว่าพัฒนา ลูกสาวคนเล็กเลยพูดว่า
แล้วสมองอะตอมจะพัฒนาได้อีกไหมเนี่ย
คุณแม่งง พูดอะไรเนี่ย
พอดีคนเล็กพัฒนาการจะช้ากว่าคนโต แต่ก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็เท่ากัน ทุกคนมีความแตกต่างครับ