เรื่อง พี่สาวครับ (แนวนิทาน)

เรื่องนี้ อุ๊ยเขี้ยว เป็นคนบอกให้ผมเขียนครับผมนั่งคิดตั้งนานจะเขียนยังไงดีนะ

.

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว นานจริงๆ นานแล้วนานอีก เริ่มเรื่องเลยดีก่าเดี๋ยวนานจนจำไม่ได้เหอะๆ

เรื่องมีอยู่ว่า มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งสมมุติชื่อว่า ชื่อ ตึ๋ง ส่วนพี่สาว ชื่อว่า น๋ง เหอะๆ

ตึ๋งในช่วงครั้งยังเด็กอยู่โดยอายุประมาณ15ปี ตึ๋งได้มารู้จักพี่สาวคนหนึ่งซึ่งว่าน๋งนั่นเอง

พ่อแม่ของตึ๋งรู้จักกับพ่อแม่ของพี่น๋ง ตึ๋งรู้สึกชอบพี่น๋งมากแต่ตึ๋งยังอายุน้อยกว่าพี่น๋งประมาน 3-4ปี

จึงไม่กล้าที่จะไปจีบพี่เค้า ตึ๋งเก็บความรู้สึกนั้นไว้รอเวลาสักวันเถอะรอตึ๋งเข้ามหาลัยก่อนเถอะ

และแล้ว ตึ๋งก็อายุ18สอบเข้ามหาลัย ดั่งที่หวังไว้ ซึ่งมหาลัยนั้น พี่น๋งก็เรียนอยู่ตึ๋งก็ไม่รู้

มารู้เมื่อตอนมารับน้อง พี่รหัสมาพบน้อง พี่รหัสของตึ๋งก็บอกว่าในสายรหัสเราเป็นอย่างนี้ๆนะ

ปี2 ก็พี่ ปี3ก็... ส่วนพี่ปี4 ชื่อน๋ง ตึ๋งแปลกใจ เอ๊ะชื่อคุ้นๆ ตึ๋งก็ใช้ชีวิตในรั่วมหาลัยมาเรื่อยๆ

จนวันหนึ่ง ก็มีข้อความส่งมาว่า พี่ขอโทษนะที่ไม่ได้มาดูแลน้องเลยต่อไปนี้จะดูแลน้องให้ดี

ตึ๋งแปลกใจเอ๋ะใครเนี่ยส่งมา ตึ๋งโทรไปหาเบอร์ที่ส่งข้อความมาทันที รอ5วิ ก็มีคนรับสาย

ตึ๋งกล่าวคำแรก สวัสดีครับไม่ทราบว่าใครหรอครับเห็นส่งข้อความมาอะครับ

เสียงนั้นก็ตอบมา อ่อนี่พี่เองพี่ปี4น้องไงพี่น๋งเอง ตึ๋งตอบพี่เองหรอครับเหอะๆ

พี่เค้าก็ถามว่าเป็นไงบ้าง เพื่อนเยอะไหม ก็คุยเรื่อยๆ จนวางสายก่อนวางพี่น๋งก็บอกว่า

งืมเดี๋ยวตอนเช้าอีกวันพี่จะขนมไปให้นะ ตึ๋งบอกครับ จบการสนทนา

เช้ารุ่งขึ้นของอีกวัน ตึ๋งมามหาลัย พี่น๋งก็โทรมา บอกว่าตึ๋งอยุ่ไหนหรือเดี๋ยวพี่เขาขนมไปให้

อยู่ตรงใต้อาคารคณะครับ ตึ๋งนั่งรอ แล้วตึ๋งก็ได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งหน้าคุ้นมากๆ เอ๊ะใครๆ

โอ พี่น๋งนี่หว่าเมื่อครั้งเด็กที่ได้เจอพี่เค้าเรียนที่นี่ด้วยหรือนี่ ตึ๋งเดินเข้าไปทักสวัสดีครับพี่น๋ง

จำผมได้ไหม ผมตึ๋ง อ่อนี่ตึ๋งเองหรอโตเป็นหนุ่มแล้วนะเนี่ยเรา เนี่ยพี่มาหาน้องรหัสชื่อเหมือนตึ๋งเลย

ผมก็รอพี่รหัสเหมือนกันครับพี่เหมือนพี่ด้วยพี่น๋ง อ้าวหรอเหอะๆ งั้นตึ๋งรหัสอะไร ก็... อะครับ

อ้าวรหัสเหมือนพี่เหอะๆ 555ดวงดีจริงเนอะมาเป็นพี่รหัสน้องรหัสกันอีก เหอะๆ

วันนั้นตึ๋งก็คุยย้อนอดีตไปเมื่อตอนเด็กนะผมชอบพี่มาก นี่ก็โตและมีสาวๆมาไล่จับเหอะๆ

จะเอาผมไปเป็นแฟน พี่น๋งขำ555 คล้ายๆจะบอกพี่อะไรสักอย่างเลย

เหมือนในเนื้อเพลง ของจรัล มโนเพชรเลย เพลงพี่สาวครับอะ เหอะๆ ตึ๋งตอบอ่อใช่ครับ

จะบอกพี่ประมาณนั้น555 ทั้งคู่ต่างหัวเราะ นั่งคุยกันทั้งวัน ยันพระอาทิตย์ตก และแล้วเรื่องก็จบลง

เหอะๆ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การอดทนรอ สักวันจะเป็นวันของเรา จบครับ

เขียนใน GotoKnow โดย •—>xaJ-xา๑<—• nataChoei[หน้าตาเฉย]
ใน •—>นี่IIxaะชีวิ๓<—•

คำสำคัญ (Tags): #พี่สาวครับ

หมายเลขบันทึก: 227895เขียนเมื่อ 7 ธันวาคม 2008 12:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:58 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (42)

มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)

เขียนเมื่อ 7 ธันวาคม 2008 13:04 น. ()

เห็นไหมอุ๊ย
บอกแล้ว ปี 3 กำลังดี
อ่านแล้วน่ารักจัง
ว่าแต่ว่าตอนจบเป็นไง
ไม่เห็นบอก
หรือต้องการเก็บเป็นความลับ
อิอิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)

เขียนเมื่อ 7 ธันวาคม 2008 13:08 น. ()

อ้อ..ลืมไป
จะบอกว่า
นางฟ้าน่ะมีมาก
แต่ที่ใช่.... สำหรับเราน่ะ
มีแค่คนเดียว
และเป็นคนเดียวตลอดไป นะจ๊ะ
อย่าลืมนะ
แล้วอุ๊ยจะเอาใจช่วย
ยืนยัน...ปี 3 มาคุยกันใหม่

ยุวนุช

เขียนเมื่อ 7 ธันวาคม 2008 13:42 น. ()

แวะมาขอบคุณที่ไปเยี่ยมพี่ที่บล็อกค่ะ ดีใจที่มีหนุ่มหน้าใส วัยโรแมนติค ไปชมธรรมชาติริมน้ำ คนเรามีความรัก ความรู้สึกดีๆในหัวใจ อะไรก็ดูสวยงามไปหมดนะคะ

•—>xaJ-xา๑<—• nataChoei[หน้าตาเฉย]