มองโต๊ะเห็นอะไร


ส่วนใหญ่พวกเรา..ไม่มีเวลานึกถึงความสัมพันธ์สืบเนื่อง

ขณะสอนวิชาเศรษฐกิจชนบท  เราชี้ไปที่โต๊ะเรียนแถวหน้าสุดที่ไม่มีนักศึกษานั่ง (เพราะทุกคนชอบนั่งแถวหลัง)

"มองโต๊ะ ตัวนี้แล้วพวกเราเห็นอะไรกันบ้าง"  เราถาม

"โต๊ะ"  นศ.คนหนึ่งตอบ  

"ความว่างเปล่า" อีกคนตอบ

อีกหลายคน นั่งงงว่า  อาจารย์กำลังจะสอนอะไร...จะพูดถึงอะไร

"เห็นโต๊ะ .. ก็ถูก ..ตามสายตาของคนทั่วไป คือเห็นสิ่งของ..เห็นความว่างเปล่าก็ถูก  เพราะเป็นสถานะที่เห็นแตกต่างจากโต๊ะตัวอื่นๆที่มีคนนั่ง"  เราอธิบาย แล้วถามต่อว่า 

"มีใครเห็นไม้  เห็นช่างไม้ที่เป็นคนทำโต๊ะไหม"   ... ไม่มีใครเห็น  ไม่มีใครนึกถึง... บอกเด็กๆว่า ที่จริงคำถามของเราเอามาจาก "เต๋า"  เอามาจากแนวคิดเชิงพุทธ    

แต่สรุปได้ว่า  ส่วนใหญ่พวกเรามักมองอะไรฉาบฉวย ไม่ลึกซึ้ง ไม่มีเวลานึกถึงความสัมพันธ์สืบเนื่อง  

"นักเศรษฐศาสตร์" เองก็คงมองเห็นโต๊ะ  แต่ "ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์" จะอธิบายว่า โต๊ะไม่ได้ลอยมาจากฟ้า แต่มีที่มา  คือ ไม้  แรงงานของช่างไม้ ..  ทฤษฎีไม่แห้งแล้ง แต่ผู้คนที่ใช้ทฤษฎีอาจจะแห้งแล้ง..... 

...........

งานผู้บริหาร  แท้จริงไม่ใช่แค่การบริหารงาน  แต่เป็นเรื่องสืบเนื่องถึงชีวิตของผู้คน 

นักศึกษากว่าพันที่ผ่านเข้ามาเพื่ออะไรบางอย่าง และก้าวออกไปเพื่อทำอะไรบางอย่างให้กับชีวิตของเขาเอง..คนรอบตัวเขา..และคนอื่นๆในสังคม

อาจารย์ 80 คน เจ้าหน้าที่อีก 60 ชีวิต  พวกเขาทำมาหากินเลี้ยงชีพ  สวัสดิการ สวัสดิภาพ  ความสุขกับการทำงาน  ความทุกข์กับการทำงาน   ... งานที่เขาทำ...งานที่เราบริหาร ...เป็นแค่ทางผ่านเพื่อเป้าหมายของชีวิตหลายๆคน... 

บริหารงานไม่ดี  องค์กรก็เสียหาย  ชีวิตของผู้คนที่เกี่ยวข้องกับงานเป็นทุกข์  

บริหารแต่งานก็จะไม่เห็นว่า..แท้จริงมีชีวิตผู้คนแฝงอยู่ใน "งาน" นั้น    หลายคนต้องตื่นเช้า ไม่มีเวลาดูแลลูกเต้าเพราะต้องรีบไปถึงที่ทำงานให้ทันเวลา  บางคนสูงอายุ อ่อนล้ากับการเดินทางไกล..จากบ้านมาที่ทำงานแห่งใหม่

ความรู้สึกถึงความรับผิดชอบนี้เกิดขึ้นเมื่อช่วงส่งท้ายปีเก่า  ..เมื่อเราพยายามช่วยเหลืออาจารย์ที่เสียชีวิตในต่างประเทศให้ได้กลับมาเพื่อครอบครัวที่อยู่ข้างหลัง  

ความรู้สึกถึงความรับผิดชอบนี้เกิดขึ้นเมื่อมีข่าวไฟไหม้สถานบันเทิง ผู้คนเสียชีวิตมากมาย ทำให้นึกเป็นห่วงว่า จะมีลูกศิษย์ติดอยู่ในนั้นไหม

ความรู้สึกถึงความรับผิดชอบนี้เกิดขึ้นเมื่อกลับมาที่คณะและอ่านแบบสอบถามที่ให้เจ้าหน้าที่เขียนกันมาว่า ชีวิตการทำงานของพวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง  งานมีปัญหาอุปสรรคอย่างไร..  บางคนมีปัญหาสุขภาพ  ครอบครัว สวัสดิการ ความเป็นธรรม  บางคนมีความสุขกับงาน ...เหล่านี้ไม่เกี่ยวข้องกับชีวิตหรือ ??

 

คำสำคัญ (Tags): #งานบริหาร#เต๋า
หมายเลขบันทึก: 234175เขียนเมื่อ 8 มกราคม 2009 19:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน 2012 00:02 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
  • เมื่อไรจะสิ้นห่วงละครับท่านอาจารย์ :-)
  • สู้ๆ ครับ
  • เมื่อสมัยเด็ก อาจารย์สอนผมว่า จะกินข้าว จะเดิน จะนั่ง ลูบหัวตัวเองดูเสียบ้าง แต่เราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องกันหรอกครับ เพราะลูบแล้วก็ไม่เห็นจะมีผมหรือขยะอะไร :-) กว่าจะสำนึกว่าครูบาอาจารย์มีพระคุณยิ่งก็ต้องใช้เวลาอยู่ครับ
  • ขอให้ท่านอาจารย์มีสุขภาพแข็งแรง มีพลังศรัทธาในการบริหาร มีความสุขนะครับ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ แวะเข้ามาเยี่ยมค่ะ

คิดถึงอาจารย์ปัท คิดถึงที่คณะจังค่ะ...

อาจารย์ปัทคงงานยุ่งมาก แต่น้ำทิพเชื่อว่าอาจารย์มีความสุขและเต็มที่กับงานทุกอย่างมากๆ คนทำงานรอบข้างก็มีความสุขและเต็มที่ไปด้วยเพราะได้รับพลังทางบวกไปด้วย คณะเราคงขับเคลื่อนไปได้มากทีเดียว

ทราบข่าวอ.สมบูรณ์ระหว่างการเดินทางท่องเที่ยวอยู่ที่ฟิดาเดลเฟีย ถึงกับอึ้งไปหลายวันทีเดียวค่ะ มาอยู่แปลกที่แปลกถิ่น ก็สนุกกับสิ่งใหม่ๆที่ได้พบเห็นระหว่างท่องเที่ยว ได้เห็นผู้คนมากมาย แต่พอมองกลับเข้าไปในตัวเอง มันโหวงๆเหมือนกัน เห็นความว่างเปล่ายังไงบอกไม่ถูก รู้สึกตัวตนถูกกระทบอย่างแรง

ชีวิตคือการเดินทางค่ะ แม้ไม่รู้ว่าการเดินทางจะสิ้นสุดเมื่อไร รู้แต่ว่ามีเป้าหมายในการเดินทางที่ต้องไปให้ถึงและทำให้สำเร็จ มันช่วยทำให้เรามีพลังขึ้นเยอะเลย

อยู่ทางนี้ เรียนหนักทีเดียวค่ะ ต้องสู้กับใจตัวเองมากๆค่ะ เพราะทุกคนทำกันได้ดีหมด ต้องบอกกับตัวเองว่าเราก็ทำได้ ห้ามถอดใจเด็ดขาด(เวลาเจอโจทย์ยากๆที่ทำไม่ได้) ให้ถอยกลับไปคิดถึงคอนเซปต์พื้นฐานทางเศรษฐศาสตร์ก่อน แล้วค่อยเอาเครื่องมือคณิตศาสตร์เข้ามาใช้(อย่างมีจินตนาการ) สำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง ก็ค่อยๆเรียนรู้ไป

กำลังจะเริ่มตั้งคำถามโจทย์วิจัยแล้วค่ะ เพราะต้องเข้าไปคุยกับ Prof. เพื่อหาที่ปรึกษา คงได้เมลล์มาปรึกษาอาจารย์ปัทบ้างนะคะ เพราะอยากทำเรื่องเกี่ยวกับชุมชนอยู่เหมือนกันค่ะ (Prof. ที่ department ทำเรื่องเกี่ยวกับชุมชนและการพัฒนาในแถบแอฟริกาอยู่หลายคนทีเดียวค่ะ)

ขออาราธนาคุณพระรัตนตรัยให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรง มีพลังสร้างสรรค์สิ่งดีๆ ให้กับคณะและสังคมไทยต่อไปนะคะ (ห่วงคนอื่นแล้วอย่าลืมห่วงตัวเองด้วยนะคะ)

น้ำทิพ..สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ

เป็นกำลังใจให้อาจารย์เช่นกันค่ะ มีคำถามอะไร อยากปรึกษาอะไรก็ยินดีค่ะ คนเก่งๆที่"บูรณาการ" ได้ดีอย่างน้ำทิพหาได้ไม่ง่ายเลย ชอบใจที่น้ำทิพใช้ "จินตนาการ" ค่ะ.. คณะและลูกศิษย์ของเราโชคดีค่ะ

งานบริหารนี่ต้องใช้ความคิดมากกว่างานวิจัยเสียอีกค่ะ และยังต้องตัดสินใจอยู่ตลอดเวลา (เว้นแต่เรายินดีจะเป็นตรายาง) ตอนนี้เอาศาสตร์เรื่องชุมชนกับงานพัฒนามาผสมกับการบริหารคณะ .. 3 เดือนเหมือน 3 ปีค่ะ (ไม่ได้แปลว่าทุกข์นะคะ แต่แปลว่า ต้องวิ่งทางไกลมากเพื่อไปให้ถึงปลายทาง)..

รักษาสุขภาพด้วยค่ะ...โชคดีนะคะ..

อยากทราบจริง อาจารย์อยากเห็น คณะ บุคคลากร อาจารย์ นักศึกษา กิจกรรมต่อสังคมเป็นอย่างไร ครับ เมื่ออาจารย์ทำงานบริหาร

เห็นด้วยกับอาจารย์น้ำทิพค่ะ ชีวิตคือการเดินทาง สำหรับบางคน เส้นทางมีอยู่ชัดเจนสำหรับบางคน เส้นทางยังเลือนลาง แต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ สิ่งสำคัญคือพลังในจิตใจที่ยังไม่ดับตราบที่ยังมีลมหายใจอยู่ค่ะ

(ขออภัยหาก "polluted water" ไปหน่อยนะคะ วันนี้รู้สึกอารมย์ sentimental ตั้งแต่เช้า สงสัยจะอ่านวรรณกรรมมากเกินไป)

สวัสดีค่ะคุณชิน

สิ่งที่อยากเห็น..

นักศึกษา..ซื่อสัตย์และมีจิตวิญญาณธรรมศาสตร์ คือ "ฉันรักธรรมศาสตร์เพราะธรรมศาสตร์สอนให้ฉันรักประชาชน" ความรักจะเกิดขึ้นได้ถ้านักศึกษาธรรมศาสตร์ได้มีโอกาสเรียนรู้และเข้าใจชีวิตของประชาชน

อาจารย์..เป็นแบบอย่างที่ดีที่เป็นรูปธรรม ให้นักศึกษาเห็นว่า การทำงานที่ซื่อสัตย์และการมีจิตวิญญาณธรรมศาสตร์นั้น เป็นอย่างไร อาจารย์ต้องเข้าใจข้อเท็จจริงของสังคมได้ลึกซึ้งในประเด็นที่ตัวเองศึกษาวิจัย เปิดกว้างที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆและช่วยหาทางเลือกให้สังคม

เจ้าหน้าที่ .. เป็นหน่วยสนับสนุนสำคัญที่จะช่วยให้อาจารย์ทำบทบาทของตัวเองได้อย่างเต็มที่และสนับสนุนความสำเร็จของนักศึกษาซึ่งเป็นกลุ่มเป้าหมายที่เขาให้บริการ มีความภาคภูมิใจว่า ตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของธรรมศาสตร์ และธรรมศาสตร์ก็ให้เกียรติเขา

เป็นความคาดหวังนะคะ ไม่คิดว่าเพ้อฝัน ไปถึงหรือไม่ไม่สำคัญเท่ากับว่า นี่เป็นธง..ทิศทางในการทำงานทึ่จะต้องก้าวไปให้ได้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ในช่วงสามปีค่ะ

สวัสดีค่ะปุ๊ก

ยินดีต้อนรับค่ะ

งงอยู่สักพักกับคำว่า "polluted water" แล้วก็ถึงบางอ้อ..

หมั่นเติมเต็มพลังใจให้แก่กัน..เพื่อก้าวเดินไปข้างหน้า จะคลำทาง..จุดเทียน..สะดุดก้อนหินบ้าง ก็ไม่หวั่นใช่ไหมคะ

แบบที่เขียนนี่ไม่น่าใช่ "polluted water" แต่เป็น "holy water" (น้ำมนต์)มากกว่านะ

อาจารย์สวัสดีครับ

จนแล้วจนรอดก็ระลึกได้ว่าลืมสวัสดีปีใหม่อาจารย์ปัทครับ

สวัสดีปีใหม่ครับอาจารย์ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยคุ้มครองอาจารย์ให้มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง มีกำลังกาย สติ และปัญญาในการทำงานตลอดปีครับ (จากผมและน้องฝ้ายครับ)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท