ค่ายภาษาอังกฤษนักเรียนประถมสุพรรณบุรี
เพิ่งกลับจากค่ายภาษาอังกฤษที่วิถีไทยรีสอร์ท สุพรรณบุรี (วันที่ 16 – 17 กค.) ของสพท.สุพรรณบุรีเขตสอง นำทีมโดยคุณครูสุภมาส (ผู้มีบุคลิกภาพน่าเคารพ น่ากอด เยือกเย็นสมกับเป็นแม่พระของลูกศิษย์ตัวน้อย ๆ ) และมีวิทยากรคนเก่ง (จริง ๆ) ที่ผู้เขียนแอบปลื้มอยากเจอตัวจริงเป็นนักหนาเป็นผู้ดำเนินรายการตลอดสองวัน อาจารย์ขจิตเป็นผู้จุดประกายและเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้เขียนมีความคิดว่าสักวันหนึ่งเราน่าจะนำความรู้ภาษาอังกฤษที่ได้มาจากประสบการณ์การใช้ภาษาในชีวิตประจำวันในต่างแดนมานานถึงสิบเจ็ดปี มาทำประโยชน์ให้กับวงการศึกษาของบ้านเราบ้าง
ค่ายนี้ค่อนข้างใหญ่มีเด็กนักเรียนตัวน้อยอายุระหว่าง 8-12 ปี จำนวน 200 กว่าคน จึงต้องแบ่งเป็นฐาน ทั้งหมด7 ฐาน ผู้เขียนเห็นว่าไหน ๆ เราก็มีฝรั่งเจ้าของภาษามาร่วมงานแล้วจึงอยากทำฐานเกี่ยวกับการฟังเพื่อให้เด็กได้มีโอกาสคุ้นเคยสำเนียงชาวต่างชาติ อาจารย์ขจิตแนะนำว่าเกมส์เก้าอี้ True / False น่าจะสนุก
วิธีการเล่นก็คือ เราจะเรียกเด็กออกมาข้างหน้าทีละคน (อยากให้เด็กทุกคนได้มีโอกาสรับผิดชอบการฟังของตน) ให้บ็อบพูดประโยคภาษาอังกฤษให้เขาฟัง หลังจากนั้นเขาต้องคิดว่าประโยคนั้นถูกหรือผิด ถ้าคิดว่าถูกก็ไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ติดป้าย true ถ้าคิดว่าผิดก็ไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ติดป้าย false แต่ถ้าฟังสองสามครั้งยังไม่เข้าใจก็หันหน้ากลับไปยังกลุ่มให้เพื่อนช่วยได้ ( ปัญหาอยู่ที่บางครั้งเสียงในกลุ่มมีทั้ง true และ false นักเรียนคนที่เป็นเจ้าของประโยคต้องตัดสินใจเองว่าจะไปนั่งเก้าอี้ตัวไหน)
ผู้เขียนและคุณบ็อบค่อนข้างประหลาดใจที่มีนักเรียนเกินครึ่งที่พอฟังประโยคแล้ว แววตาส่อประกายปิ๊งเข้าใจทันทีโดยไม่ต้องให้เพื่อนช่วย ส่วนบางคนที่ไม่เก็ทก็จะมีเพื่อนในกลุ่มช่วย จากทั้งหมดเจ็ดกลุ่มมีกลุ่มที่ฟังได้ถูกต้องทั้งหมดทุกประโยคถึงสองกลุ่ม ส่วนที่เหลือก็ฟังได้เกือบทุกคำถาม มีผิดบ้างก็แค่กลุ่มละสองสามข้อจากทั้งหมดประมาณสามสิบประโยค
ประโยคที่ทุกคนในกลุ่มฟังเข้าใจและตระโกนส่ายหัวบอกเพื่อนอย่างพร้อมเพรียงกันว่าผิดส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องใกล้ตัวเช่น
We brush our teeth with shampoo. (false)
When we sick we go the hotel. (false)
We play football in the classroom. ( false)
ส่วนประโยคที่ไม่ได้หลอกลวง ถูกต้องแท้ ๆ นักเรียนกลับคิดมากและลังเลใจกับคำตอบ เช่น
Clock tells time. ( นักเรียนไม่คุ้นการออกเสียง ไทอาม เพราะเรามักจะออกเสียงแบบไทย ว่า ทาม)
Chicken lays eggs. ( นักเรียนไม่คุ้นคำศัพท์ วางไข่ แต่พอเขียนให้ดูบนไวท์บอร์ดจะมีเพื่อนในกลุ่มตอบได้เสมอ)
Woods comes from tree ( นักเรียนมักไม่คิดว่า woods แปลว่าไม้กระดาน แต่พอชี้ไปที่ไม้ก็จะตอบกันได้)
Ice made of water ( คงไม่ชินรูปประโยค made of ตอนหลังปรับเปลี่ยนเป็น made from ก็เข้าใจกัน)
มาเปรยให้ครูบางท่านฟังว่า เด็กนักเรียนเก่งเกินกว่าที่คาดไว้ (เพราะตอนคิดประโยคก็กังวลว่าจะยากไป) คำตอบที่ได้รับทำให้หายสงสัยค่ะ คือเด็กเกือบทุกคนเป็นเด็กที่คัดมาแล้ว เป็นเด็กที่รักและสนใจภาษาอังกฤษเป็นทุนเดิม เขามาเพื่อพัฒนาตัวเองให้เก่งยิ่งขึ้น อีกทั้งต้องนำความรู้ที่ได้รับไปบอกต่อให้กับเพื่อนๆ ที่ไม่ได้มาด้วย
( ผู้เขียนก็เลยย้ำนักหนาว่าต้องไปบอกต่อเพื่อน ๆนะว่า ห้ามออกเสียง blue เป็น boo ที่เอาไว้ใช้ส่งเสียงเวลาแอบเพื่อน เมื่อเพื่อนเดินมาก็กระโดดออกมาแล้วส่งเสียง boo ให้เพื่อนตกใจกลัว)
งานนี้นอกจากมีความสุขที่ได้เห็นแววตาใส ๆของเด็กน้อย ที่เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น ใฝ่รู้ใฝ่เรียนแล้ว ยังได้เจอบล็อกเกอร์อีกหลายท่านค่ะ
คุณครูแม่มดคนเก่ง คนที่คุณบ็อบแอบชมว่าออกเสียงภาษาอังกฤษได้ดีมาก น่าปลื้มใจแทนเด็กที่อนุบาลพระบรมราชานุสรณ์ดอนเจดีย์
คนนี้ค่ะพี่สุภมาสผู้เยือกเย็นเหมือนแม่พระ
ครูแม่มดคนเก่งภาษาอังกฤษ
อีกทั้งคุณครูตุ๊กแก ที่อุตส่าห์ขับรถฝ่าความมืดมาตั้งไกลมาเยี่ยมค่ายของเรา ครูตุ๊กแกตัวจริงสวยกว่าในรูป แต่ชอบออกตัวว่าผิวคล้ำ พี่อักษรคล้ำเสียกว่าอีกแต่เดี๋ยวนี้เริ่มเห็นตามฝรั่งแล้วค่ะว่าผิวสีแทนดูสวย สุขภาพดีกว่าผิวขาวซีด ( เข้าข้างพวกเดียวกันน่ะ)
นี่ไงครูตู๊กแกสวยจริง ๆ แถมใจดีต่อโทรศัพท์ให้ผู้เขียนคุยกันศน.อ้วนด้วย 
นอกจากนั้นยังเจอบล็อกเกอร์ชาวสุพรรณอีกหลายท่านค่ะ ถ้ากล่าวไม่หมดขออภัยนะคะ พี่ครูพรรณา จากบางลี่ ( เพิ่งทราบว่าน้องครูตุ๊กแกเป็นศิษย์เก่าบางลี่ของคุณครูพรรณา) คุณครู She โวร์ phonics น้องวัลย์ ดอกไม้สด
ท้ายนี้ต้องขอบคุณอาจารย์ขจิตเป็นอย่างสูงที่แนะนำผู้เขียนให้มีโอกาสรู้จักกับพี่ครูสุภมาส ที่กรุณาเปิดโอกาสให้ผู้เขียนได้ย่างก้าวเข้ามาสัมผัสกับเด็กน้อยใฝ่รู้ใฝ่เรียนกลุ่มนี้ และต้องขอบคุณโกทูโนว์ที่ทำให้พวกเราชาวบล็อกเกอร์ได้รู้จักและมีโอกาสร่วมมือกันส่งเสริมการเรียนรู้ของเด็กไทยที่คืออนาคตของประเทศเรา
ความเห็น (21)
เสียดายมากที่ไม่ได้พบกัน ตั้งใจไว้แล้ว เนื่องจากแพ้อากาศมีอาการที่สังคมรังเกลียดคือเป็นหวัด จามบ่อยๆ ต้องปิดปากตลอดเวลา ขอบพระคุณที่มาช่วยพัฒนาคุณภาพภาษาให้เด็กๆสุพรรณ ขอให้มีความสุข โชคดีครับ
พี่อักษรกะน้องตุ๊กตา
เป็นนิมิตหมายที่ดีมากๆเลยค่ะ พี่อักษรมีเวลาอยู่เมืองไทยนานแค่ไหนคะ ... อย่างนี้ต้องเดินสายให้ครบทุกภาคเลยนะคะ มิงั้น
ต้องมีรายการน้อยใจแน่ๆ หุ หุ ... มีความสุขนะคะพี่ เห็นภาพแล้วยิ้ม อยากเจอๆ
สวัสดีค่ะพี่อักษร...
ยังดีใจไม่หายเลยค่ะพี่ได้พบกัน แต่ว่าที่ชมไว้หนูเขินนะคะ อิ..อิ..
คืนนั้นกลับมาหนูรีบขึ้นบันทึกเลยค่ะด้วยความดีใจๆๆๆๆเป็นอย่างมากๆๆๆๆ ที่นี่ค่ะ ไชโย....ดีใจจังเลยได้เจอพี่อักษรตัวจริงเสียงจริง..^__^..
เห็นบรรยากาศการอบรมแล้วเด็กๆสนุกมาก เด็กๆท่าไชยหลายๆคนหรืออาจจะแทบทุกคนด้วยที่ไม่เคยได้ออกไปหาประสบการณ์ข้างนอกโรงเรียนครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งแรก
น้องยิ้มครูผู้รับผิดชอบให้เด็กๆสมัครใจไปเองค่ะไม่ได้บังคับ ได้ข่าวว่าเด็กๆสมัครเยอะมาก
คุยกับผู้ปกครองเด็กๆที่มารอรับเมื่อเย็นวานนี้ ผู้ปกครองก็ชอบใจ ยิ่งหนูเล่าบรรยากาศให้ฟังผู้ปกครองยิ่งชอบ
วันจันทร์เจ้าเด็กกลุ่มนี้ต้องมาเม้าส์ให้ฟังแน่ๆค่ะ
ขอบคุณพี่อักษรนะคะที่มาร่วมให้ความรู้กับเด็กๆ และมาให้กอดๆๆๆๆด้วย ..^__^..
ปล.ตอนที่พี่เดินมาหาหนู หนูขอสารภาพว่าตื่นเต้นมากทำอะไรไม่ถูกเลยได้แต่นั่งอึ้งอยู่ จริงๆแล้วอยากกระโดดกอดตั้งแต่ตอนนั้นแต่ไม่กล้าค่ะ ..^__^..
- แวะมาเยี่ยมพี่อักษรด้วยความคิดถึงยิ่ง
- เสียดายที่ไม่ได้เจอ
- ติดอบรม ครับ
- http://gotoknow.org/blog/yong2551/277615
- พี่อักษร สบายดีนะครับ
- แล้วกลับต่างประเทศวันไหนครับ
- อยู่เมืองไทยอีกกี่วัน
วันนี้ มัธยมเข้าไปที่ค่ายฯจะมีใครเป็นวิทยากรบ้างหนอ ลูกชายก็ไปด้วย
- ขอบพระคุณพี่อักษร
- มากครับ
- ได้เรียนรู้จากพี่ว่า วิญญาณครูไม่ได้หายไปจากตัวพี่เลย
- รู้สึกดีใจมากๆๆที่ได้พบพี่และ Bob
- ทุกๆๆคนฝากความคิดถึงมาด้วยครับ
- วันนี้ทำค่ายต่อ
- ยังคิดถึงพี่ และ Bob อยู่เลยครับ
สุภมาส เหมือนวงษ์ธรรม
* จะพูดขอบคุณสักกี่ครั้งก็ไม่เท่ากับความเป็นผู้ใหญ่ใจดีของน้องอักษร และคุณ Bob ที่มาร่วมสร้างสรรค์ความคิด ความรู้ และเหนือสิ่งอื่นใดคือ การสร้างเจตคติที่ดีต่อการเรียนภาษาอังกฤษในอนาคต ทำให้พวกเขารู้ว่า " English is Fun."
* คำว่า..โอกาส...ไม่ได้เกิดขึ้นกับคนทุกคน แต่อย่างน้อยเด็กกลุ่มนี้มีโอกาสสัมผัสกับคุณ Bob ในฐานะเจ้าของภาษา ความตื่นเต้น ความกล้าแสดงออกปรากฎให้เห็นตลอดเวลา แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตาม อนาคตข้างหน้า คงมีโอกาส สานฝันสู่เด็กกลุ่มอื่นอีกนะคะ
* ดีใจค่ะ ที่มีโอกาสได้รู้จักและวนเวียนมาพบน้องอักษรและคุณ Bob ได้มาร่วมทำบุญทางการศึกษาด้วยกัน เป็นมหัศจรรย์ สานฝัน สื่อสารภาษาอังกฤษ ตามชื่อค่ายจริงๆ ทั้งนี้เพราะเรามีคนชื่อดร.ขจิต ฝอยทอง มาเป็นสะพานเชื่อมโอกาสให้เด็กๆ พี่ และทีมงานวิทยากรมาพบผู้ใหญ่ใจดีเช่นน้องและคุณ Bob ขอบคุณจากใจจริงค่ะน้อง
- มามหาวิทยาลัยแล้วครับ
- ยังคิดถึงพี่และ Bobอยู่เลย
- เอาเด็กมัธยมศึกษา
- มาฝากครับ
พี่อักษรครับ เป็นอย่างไรบ้างครับ ส่งข่าวบ้าง น้องกำลังจัดค่ายให้นักเรียนอีกใช้ค่าวิทยากรครั้งที่แล้วจัด มีพี่ๆน้องๆมาช่วยมากเลยครับ
- ตามอ.ขจิตมาค่ะ
- มาทักทายคุณพี่อักษร
- ดีใจค่ะที่มีโอกาสได้รู้จักแม้ She จะมาช้าไปหน่อย
- Say hello to Mr.Bob
- Good bye.
- สวัสดีค่ะพี่อักษร
- เข้ามาแวะทักทาย
- ชื่นชมการทำงานและจิตเมตตาของพี่และคุณBob ค่ะ
- พี่อักษรมีระยะเวลาในเมืองไทนสั้นๆแต่ได้ทำประโยชน์มหาศาลกับเด็กๆ 200 คน แล้วเด็กๆก็นำไปถ่ายทอดต่อ มีแนวโน้มว่าคนที่จะได้รับความรู้อาจจะเป็น 200x200 คนทีเดียวนะคะ
- เจนคิดว่าเด็กๆที่มาเข้าค่ายคงสนุกและอยากเรียนภาษาอังกฤษ ตลอดจนมีทัศนคติที่ดีต่อการฝึกและการเรียนมากขึ้น เพราะพี่อักษรและคุณ Bob เป็นตัวอย่างที่ดีมากให้เด็กได้เกิดความฝัน
- เดินทางกลับแคนาดาวันไหนคะ..ยังไงแล้วขอให้เดินทางปลอดภัย
- รักษาสุขภาพนะคะ
- กำลังสงสัยว่าพี่อักษรงานยุ่ง
- หรือหายไป
- เลยเอาภาพน้อง Thom ลูกคุณหนุ่ยมาฝาก
- ค่ายที่สุพรณบุรีครับ
- กำลังซนเลยครับ
ประทับใจในรอยยิ้ม...แม้ไม่ได้พูดคุยแต่ก็รู้ในความสามารถที่มีนะค่ะ...อิงลิชแคมป์ที่วิถีไทยรีสอร์ทนั้นประทับใจมากๆ...คิดถึงเลยแวะมาเยี่ยม...รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ...มีของมาฝากด้วย..
สวัสดีค่ะพี่ ๆ น้อง ๆ ชาวโกทูโนว์ทุกท่านที่เข้ามาให้เยี่ยมและให้กำลังใจ ( จะก็อปปี้รูป แต่ทำไมวันนี้ทำไม่้ได้ )
นายประจักษ์ ปานอินทร์ กิติยา เตชะวรรณวุฒิ poo ครูตุ๊กแก…ตัวดำๆ…
ครูโย่ง หัวหน้า~ natadee ครู ป.1 ขจิต ฝอยทอง สุภมาส เหมือนวงษ์ธรรม
She Jen Nina
ต้องขอโทษเป็นอย่างมากเลยนะคะ ที่อักษรหายไปนานมากไม่ได้เข้ามาขอบคุณเพื่อน ๆ ที่อุตส่าห์เข้ามาให้กำลังใจ มีเรื่องยุ่งทางใจ มีเรื่องให้ต้องตัดสินใจ แต่ตอนนี้ทุกอย่างลงตัวแล้ว และก็ได้ย้ายจากเม็กซิโก กลับมาอยู่แคนาดาอย่างที่ใจอยากอยู่ ต่อไปคงได้มีโอกาสมาเล่าเรืองเมืองเคโรน่า และเอารูปสวย ๆ ของเมืองนี้มาฝาก
- บ็อบฝากความคิดถึงมายังอาจารย์ขจิต คุณครูที่สุพรรณ และนักเรียนน้อย ๆ แววตาสดใสด้วยค่ะ
แวะมาเยี่ยมข้ามพรมแดนค่ะ ช่วงนี้อากาศที่เมืองไทย ปลายฝนต้นหนาวค่ะเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวฝนตก คิดถึงคุณอักษรเลยมาเยี่ยมค่ะ มาพร้อมกับของฝากจากเมืองไทย
สวัสดีค่ะน้องตุ้ม
- พี่นายห่างหายไปนานมากๆๆๆๆๆๆ จนครูขจิตไปเคาะประตู ก๊อกๆ
- เห็นน้องตุ้มมาช่วยงานค่ายภาษาอังกฤษ ดีใจด้วยจัง
- ช่วงก่อน คอมเจ๊ง ตอนนี้มีใช้แล้วล่ะ แล้วจะแวะมาใหม่นะคะ
พี่อักษรครับ สบายดีไหม มาบอกว่า เพื่อนๆๆสมาชิกคิดถึงครับ....
สวัสดีค่ะ
อ่านด้วยความสุขค่ะ
ขอบคุณค่ะ