เมื่อฉันต้องอยู่ในค่ายกักกัน..by ด.ญ.เสื้อสีส้ม


คราวนี้หนูก็กลับมาพร้อมกับเรื่องเล่าที่แสนเศร้าเรื่องใหม่

ห่างหายไปนาน คราวนี้ ด.ญ.เสื้อสีส้มกลับมาแล้วค่ะ
หลังจากป่วยไข้ด้วยโรคทันสมัยมาได้สี่ห้าวัน
ท่าทางคงจะเบื่อเต็มประดา..จึงชวนให้เขียนเล่าประสบการณ์
เธอหายไปนั่งในห้องสักพัก แล้วก็มีเรื่องมาฝากดังนี้..


เมื่อฉันต้องอยู่ในค่ายกักกัน..by ด.ญ.เสื้อสีส้ม

       สวัสดีค่ะ  กลับมาแล้วกับ ด.ญ.เสื้อสีส้มคนนี้  จากการหายไปนานของหนู ไม่รู้ว่าจะมีใครคิดถึงบ้างนะคะ(ฮ่าๆๆๆ)  คราวนี้หนูก็กลับมาพร้อมกับเรื่องเล่าที่แสนเศร้าเรื่องใหม่(ซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงกับตัวหนูเอง..แง้..T_T )  เรื่องก็มีอยู่ว่า 

   

       วันศุกร์ที่ ร.ร.มงคลวิทยา(สุดที่รักของ ด.ญ.คนนี้)  มีการจัดการฉีดยากับเด็กดื้อ (ฮ่าๆๆๆ) ไม่ใช่ค่ะ  อันที่จริงแล้วคือ วันศุกร์ที่ผ่านมา ที่ ร.ร. มีพี่หมอใจดีมาจากโรงพยาบาลลำพูน(ซึ่งอยู่ใกล้ๆ ร.ร.)  มาฉีดยาให้กับ น.ร. ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 กับ 6   สำหรับ น.ร. ชั้น ป.6  แล้ว ต้องฉีดทุกคนเพื่อป้องกันโรคบาดทะยัก กับคอตีบ  แต่หนูก็ไม่กล้ว(จริงๆ นะ)   แต่ไปฉีดเป็นคนสุดท้าย(ฮ่าๆๆๆ) 

       พอฉีดเสร็จ  วันเสาร์หนูก็เป็นไข้  แต่พี่สาวบอกว่าเป็นผลมาจากการฉีดยาจึงทานยาไป  แล้วก็ไม่ได้สนใจอะไร  แต่พอมาวันอังคารก็เกิดเป็นไข้อีก  โดยมีอาการตัวร้อน ไอ ปวดหัว  คุณพ่อคุณแม่จึงพาหนูไปโรงพยาบาล โดยสงสัยว่าจะเป็นไข้หวัดใหญ่ 2009 (เพราะมีเพื่อนในห้อง 1 คน เป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธ์ A)

        คุณหมอเลยตรวจโดยใช้ไม้ที่คล้ายกับไม้แคะหู  แต่ยาวกว่า(ซึ่งหนูไม่ทราบว่าเรียกว่าอะไร)  ใช้แหย่เข้าไปในโพรงจมูก(ซึ่งเจ็บมาก..>.< )  แล้วใช้เวลาตรวจ 1 ชั่วโมง  แล้วคุณหมอก็บอกว่า เป็น 2009  ซึ่งให้อยู่แต่ในบ้าน 7 วัน พร้อมกับทานยา  ต้องใส่ผ้าปิดปากตลอดเวลา  แล้วต้องทานข้าวแยกกับคนอื่น (ล้างมือบ่อยด้วยค่ะ)  ซึ่งหนูก็ทำตาม (ซึ่งมันน่าเบื่อมาก  หนูจึงเอาเวลาว่างมาเขียนเรื่องสั้นชิ้นนี้ค่ะ) 

       ซึ่งวันๆ หนูก็ปฏิบัติตาม ดังนี้

  1. ตื่นมาล้างหน้า แปรงฟัน ทานข้าว ทานยา
  2. นอนเล่น อ่านหนังสือ
  3. ทานอาหารกลางวัน ทานยา
  4. นอนหลับ
  5. อาบน้ำ
  6. ทานอาหารเย็นทานยา
  7. หลับ

      แต่ก็มีคนจากทางโรงพยาบาลโทรมาถามอาการแล้วบอกว่า  หนูเป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธ์ A เฉยๆ  ไม่ได้เป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009  แต่หนูต้องทำตัวตามที่หมอบอกเหมือนเดิม (ซึ่งเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากค่ะ)  หนูเบื่อมากเลยค่ะ  อยากทานอะไรบางอย่าง เช่น  ไอศกรีม  ส้มตำ  แตงโม  น้ำแข็ง  น้ำเย็น  ก็ไม่ได้  ซึ่งหนูหวังว่า  ถ้าหนูหายแล้ว  หนูจะต้องทานให้ได้ค่ะ

       วันนี้ขอลาไปก่อนนะคะ  สวัสดีค่ะ

ด.ญ.เสื้อสีส้ม

 

เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ของ ด.ญ.เสื้อสีส้ม ที่นำมาเล่าสู่กันฟัง
ซึ่งดูเหมือนว่าเธอจะย้ำความเบื่อและความอยาก(อาหาร)เป็นพิเศษ..
สงสัยว่า..พอพ้นกำหนดกักกัน..
คงมีรายการ..ด.ญ.เสื้อสีส้มชวนตะลุย(อาหาร)กันเป็นการใหญ่เสียแล้วค่ะ...

 

 

ศูนย์รวมข้อมูลไข้หวัด 2009
http://flu.in.th/

ไข้หวัดใหญ่อันตรายใกล้ตัว

บันทึกอื่นๆ เกี่ยวกับไข้หวัดใหญ่

หมายเลขบันทึก: 299090เขียนเมื่อ 19 กันยายน 2009 23:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:34 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

ผมคิดเสมอว่า ไม่ว่าคนเราจะอยู่ในสภาวะใดก็ตาม ภาวนาให้คนเราสามารถนอนหลับได้ในทุกสภาวะ เพราะนั่นคือ การพักผ่อนที่ชีวิตพึงได้รับ...

...เป็นกำลังใจให้นะครับ...

สุด ยอดเลย เด็กหญิงเสื้อส้ม (ป๊อกกี้)

สวัสดีค่ะพี่อึ่งขา

 

น้องหนูเสื้อสีส้มอินเทรนด์นะคะ  เป็นโรคทันสมัย  แต่โขคดีแล้วล่ะค่ะที่ไม่เป็นอะไรมาก  ต้องรักษาสุขภาพให้ดีนะคะ  ไม่ป่วยน่ะดีที่สุดเลย

 

พี่อึ่งด้วยนะคะ  ต้องรักษาสุขภาพด้วย...ระลึกถึงเสมอค่ะ

  • ขอบคุณกำลังใจจาก อ.แผ่นดิน และน้องหมีเชอรี่นะคะ
  • ขอให้มีสุขภาพที่แข็งแรงเช่นกันค่ะ
  • แล้วจะแวะไปเยี่ยมนะคะ

เด็กห้อง 6/3 คนไหนน้า..แวะมาชมป๊อกกี้ อยากรู้จัง..^^

หวัดดีค่ะ --- ^_^

เพื่อนของนู๋นาม " ปูเป้ " ก้อเปนเหมือนกานนนนนนนนนน --- ^^

แต่ตอนนี้หายดีแร้ว --- ^O^

บายเจ้าค่า~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ^U^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท