ห่างหายไปนาน คราวนี้
ด.ญ.เสื้อสีส้มกลับมาแล้วค่ะ
หลังจากป่วยไข้ด้วยโรคทันสมัยมาได้สี่ห้าวัน
ท่าทางคงจะเบื่อเต็มประดา..จึงชวนให้เขียนเล่าประสบการณ์
เธอหายไปนั่งในห้องสักพัก แล้วก็มีเรื่องมาฝากดังนี้..
เมื่อฉันต้องอยู่ในค่ายกักกัน..by
ด.ญ.เสื้อสีส้ม
สวัสดีค่ะ กลับมาแล้วกับ ด.ญ.เสื้อสีส้มคนนี้ จากการหายไปนานของหนู ไม่รู้ว่าจะมีใครคิดถึงบ้างนะคะ(ฮ่าๆๆๆ) คราวนี้หนูก็กลับมาพร้อมกับเรื่องเล่าที่แสนเศร้าเรื่องใหม่(ซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงกับตัวหนูเอง..แง้..T_T ) เรื่องก็มีอยู่ว่า
วันศุกร์ที่ ร.ร.มงคลวิทยา(สุดที่รักของ ด.ญ.คนนี้) มีการจัดการฉีดยากับเด็กดื้อ (ฮ่าๆๆๆ) ไม่ใช่ค่ะ อันที่จริงแล้วคือ วันศุกร์ที่ผ่านมา ที่ ร.ร. มีพี่หมอใจดีมาจากโรงพยาบาลลำพูน(ซึ่งอยู่ใกล้ๆ ร.ร.) มาฉีดยาให้กับ น.ร. ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 กับ 6 สำหรับ น.ร. ชั้น ป.6 แล้ว ต้องฉีดทุกคนเพื่อป้องกันโรคบาดทะยัก กับคอตีบ แต่หนูก็ไม่กล้ว(จริงๆ นะ) แต่ไปฉีดเป็นคนสุดท้าย(ฮ่าๆๆๆ)
พอฉีดเสร็จ วันเสาร์หนูก็เป็นไข้ แต่พี่สาวบอกว่าเป็นผลมาจากการฉีดยาจึงทานยาไป แล้วก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่พอมาวันอังคารก็เกิดเป็นไข้อีก โดยมีอาการตัวร้อน ไอ ปวดหัว คุณพ่อคุณแม่จึงพาหนูไปโรงพยาบาล โดยสงสัยว่าจะเป็นไข้หวัดใหญ่ 2009 (เพราะมีเพื่อนในห้อง 1 คน เป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธ์ A)
คุณหมอเลยตรวจโดยใช้ไม้ที่คล้ายกับไม้แคะหู แต่ยาวกว่า(ซึ่งหนูไม่ทราบว่าเรียกว่าอะไร) ใช้แหย่เข้าไปในโพรงจมูก(ซึ่งเจ็บมาก..>.< ) แล้วใช้เวลาตรวจ 1 ชั่วโมง แล้วคุณหมอก็บอกว่า เป็น 2009 ซึ่งให้อยู่แต่ในบ้าน 7 วัน พร้อมกับทานยา ต้องใส่ผ้าปิดปากตลอดเวลา แล้วต้องทานข้าวแยกกับคนอื่น (ล้างมือบ่อยด้วยค่ะ) ซึ่งหนูก็ทำตาม (ซึ่งมันน่าเบื่อมาก หนูจึงเอาเวลาว่างมาเขียนเรื่องสั้นชิ้นนี้ค่ะ)
ซึ่งวันๆ หนูก็ปฏิบัติตาม ดังนี้
แต่ก็มีคนจากทางโรงพยาบาลโทรมาถามอาการแล้วบอกว่า หนูเป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธ์ A เฉยๆ ไม่ได้เป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 แต่หนูต้องทำตัวตามที่หมอบอกเหมือนเดิม (ซึ่งเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากค่ะ) หนูเบื่อมากเลยค่ะ อยากทานอะไรบางอย่าง เช่น ไอศกรีม ส้มตำ แตงโม น้ำแข็ง น้ำเย็น ก็ไม่ได้ ซึ่งหนูหวังว่า ถ้าหนูหายแล้ว หนูจะต้องทานให้ได้ค่ะ
วันนี้ขอลาไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ
ด.ญ.เสื้อสีส้ม
เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ของ
ด.ญ.เสื้อสีส้ม ที่นำมาเล่าสู่กันฟัง
ซึ่งดูเหมือนว่าเธอจะย้ำความเบื่อและความอยาก(อาหาร)เป็นพิเศษ..
สงสัยว่า..พอพ้นกำหนดกักกัน..
คงมีรายการ..ด.ญ.เสื้อสีส้มชวนตะลุย(อาหาร)กันเป็นการใหญ่เสียแล้วค่ะ...
ผมคิดเสมอว่า ไม่ว่าคนเราจะอยู่ในสภาวะใดก็ตาม ภาวนาให้คนเราสามารถนอนหลับได้ในทุกสภาวะ เพราะนั่นคือ การพักผ่อนที่ชีวิตพึงได้รับ...
...เป็นกำลังใจให้นะครับ...
สุด ยอดเลย เด็กหญิงเสื้อส้ม (ป๊อกกี้)
สวัสดีค่ะพี่อึ่งขา
น้องหนูเสื้อสีส้มอินเทรนด์นะคะ เป็นโรคทันสมัย แต่โขคดีแล้วล่ะค่ะที่ไม่เป็นอะไรมาก ต้องรักษาสุขภาพให้ดีนะคะ ไม่ป่วยน่ะดีที่สุดเลย
พี่อึ่งด้วยนะคะ ต้องรักษาสุขภาพด้วย...ระลึกถึงเสมอค่ะ
เด็กห้อง 6/3 คนไหนน้า..แวะมาชมป๊อกกี้ อยากรู้จัง..^^
หวัดดีค่ะ --- ^_^
เพื่อนของนู๋นาม " ปูเป้ " ก้อเปนเหมือนกานนนนนนนนนน --- ^^
แต่ตอนนี้หายดีแร้ว --- ^O^
บายเจ้าค่า~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ^U^