อยู่ด้วยอารมณ์
อ่านหนังสือสวดมนต์ประจำวัน เล่มที่ ๑๖ จากกลุ่มร่วมบุญ (อ.วิชยาพร วิริยะชัย) ในหนังสือมีบทความสั้นๆ เรื่อง "สอบตก เพราะเอาจิตไปยึดในอารมณ์" มีประโยคๆ หนึ่งที่สะกิดใจ คือ "พระพุทธองค์ทรงตรัสสอนว่า การอยู่ด้วยอารมณ์ ก็เหมือนกับคนที่เป็นทาส..."
ตัวเองก็เห็นจริงตามนั้น เพราะก็เคยมีประสบการณ์ตรงมาก่อน ว่าอยู่ด้วยอารมณ์ก็จะเป็นทาสจริงๆ อารมณ์อยากจะทำอะไร ถ้าสติตามไม่ทัน ก็จะตกเป็นทาสทันที
บางทีแค่ฟังคนอื่นๆ คุยกัน (เช่นนินทาเรา) ถ้าเราเป็นทาสอารมณ์โกรธ ก็จะกลายเป็นทาสของยักษ์ที่อยู่ในตัวเราทันที
บางทีแค่เห็นภาพสยดสยอง ถ้าเราตามไม่ทัน ก็จะตกเป็นทาสความกลัว
บางครั้งเห็นภาพสวยงาม วิวทิวทัศน์ หรือละครในทีวี ถ้าไม่มีสติ ก็จะตกเป็นทาสของกิเลสตัณหาในรูปแบบต่างๆ ได้ง่าย ไม่ว่าจะเป็น อยากได้ อยากมี อยากเป็น...
แทนที่จะอยู่ด้วยอารมณ์ เราควรจะเจริญสติ และอยู่อย่างรู้ทันอารมณ์จะดีกว่า และจะดียิ่งกว่าก็คือรู้จักและรู้ทันขันธ์ ๕ ที่เป็นแหล่งเกิดของอารมณ์
ธรรมรักษาผู้ปฏิบัติธรรมค่ะ
ความเห็น (14)
ขอบคุณครับอาจารย์ ;) ...
แหม หายไปนาน น่าคิดถึงจริงครับ
สบายดีนะครับ ;)
ใครเป็นทาสอารมณ์เยอะ การใช้ชีวิตย่อมเหนื่อยมากกว่าคนเป็นทาสอารมณ์น้อย แสดงว่า คนนั้นต้องนิ่งจริง ๆ
ซึ่งมีไม่มากนักที่ทำได้
อย่างคนรอบข้างผม เป็นกันเพียบ หลายครั้งได้เตือน ได้ห้ามไว้ แต่อารมณ์มันพุ่งพล่าน ทั้ง ๆ ที่เขาบอกว่า เคยไปปฏิบัติธรรมมาแล้ว
ขึ้นอยู่ใจจริงนะครับ ;)
สวัสดีค่ะอ.วสวัตฯ
เรื่องดูอารมณ์ จะว่าดูได้ง่าย ก็ง่าย เพราะมีให้ดูได้เกือบตลอดสำหรับปุถุชน แต่ก็ปุถุชนนี่แหละที่มองไม่เห็นว่าตัวเองกำลังมีอารมณ์ ทำให้ตกเป็นทาสของอารมณ์นั้นๆ ไปเสีย เข้าทำนองเส้นผมบังภูเขาจริงๆ ค่ะ เรื่องแบบนี้จะเตือนใครก็ยาก เพราะคนที่มองตัวเองไม่เห็น ไม่เข้าใจธรรม(ชาติ) คงรับฟังคนอื่นๆ ยากค่ะ เข้าข่ายได้ยินแต่เสียง แต่ไม่ได้เข้าใจอะไร :)
ธรรมรักษา และขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนเสมอนะคะ
ชอบคำว่า "ได้ยินแต่เสียง แต่ไม่เข้าใจอะไร"
อาจารย์ครับ เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ครับ ...
เรียนสูง อัตตาสูง มักจะคิดอยู่ในใจว่า ตนเองอยู่สูงกว่าคนอื่น
เรื่องที่ใครจะมาเตือน เชื่อได้ยาก ดังนั้น เขาจึงเลือกตนเองก่อน คิดเข้าข้างตัวเองก่อน
บางทีก็รู้สึกสังเวชใจกับคนลักษณะแบบนี้ แต่พอมานึกอีกที
เขาคือ เพื่อน เขาคือ น้อง ... สิ่งที่เราควรทำคือ ทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดีกว่าคำสอน ใช่หรือไม่ครับ
;)
สวัสดีค่ะ
เพิ่งพบบล็อคนี้เป็นครั้งแรก
บันทึกนี้ สาระตรงจริตเลยทีเดียวค่ะ
ตามพี่ตุ๊กตามา..เห็นด้วยเช่นกัน..ยินดีที่ที่ได้รู้จักค่ะคุณกมลวัลย์..คำสอนทางพระพุทธศาสนาเป็นแนวทางให้เราดำเนินชีวิตไปได้อย่างราบรื่นค่ะ..
สวัสดีค่ะอ.วสวัตฯ
เรื่องคิดว่าตนเองอยู่สูงกว่าคนอื่นนั้น ทำให้นึกถึงภาพรวงข้าวที่โน้มลงดิน :) อะไรที่ฝืนธรรมชาติ มักจะเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ถึงอยู่ได้ ก็ต้องด้วยทุนที่สูงมาก (จนเหนื่อย[ใจ]ตัวเอง)
เรื่องช่วยคนนั้น ตัวเองอาศัยตามรอยคำสอนของพระพุทธองค์ คือเลือกคนที่จะสอน (ไม่ถึงขนาดแยกบัว ๔ เหล่า) แต่เลือกดูว่าถ้าสอนแล้วยังได้ผลบ้าง ก็สอน ก็ช่วย แต่ถ้าไม่ไหว ก็ต้องปล่อยค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะคุณ ณัฐรดา และคุณอ้อยเล็ก
ยินดีที่ได้รู้จัก และขอบคุณที่แวะมา ลปรร นะคะ
ธรรมรักษาค่ะ
รับคำสอนนั้นครับ อาจารย์ กมลวัลย์ ;)
ขอบคุณมากครับ
เพียร เรียนรู้ทันอารมณ์ค่ะ
คราใด ที่ รู้ทัน
เฝ้ามองเฉย ๆ ดูให้รู้
มอง แลตาม
...ทำได้ รู้สึก เบา ๆ ค่ะ...
ขอบคุณบันทึกสั้น ๆ เปี่ยมพลัง ค่ะ
ยินดีค่ะ อ.วสวัตฯ
รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง : )
สวัสดีค่ะคุณหมอ ภูสุภา
ขอบคุณเช่นกันที่แวะมาส่งกำลังใจและ ลปรร นะคะ ^ ^
สวัสดีค่ะอาจารย์
พี่เป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือธรรมะ และพยายามฝึกตัวเองตามไปเรื่อยๆ ได้ผลเป็นที่น่าพอใจ แต่ก็มีบางคราวนะคะ ที่เกิดอารมณ์ไม่พอใจ หงุดหงิด จนถึงโกรธ แต่ก็ระงับได้ในที่สุด ด้วยการปลีกตัวอยู่คนเดียว กำหนดลมหายใจเข้าออก สติก็จะมาอยู่กับตัวแล้วค่ะ แต่คนเรา ต้องฝึกจนเป็นธรรมชาตินะคะ ปล่อยๆไปนานๆ ไม่ฝึกต่อ กิเลสก็มาครอบงำได้ง่ายๆค่ะ
คิดถึงอาจารย์ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่
หวังว่าคุณพี่คงสบายดีนะคะ ตัวเองไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมใครเลยค่ะ ได้แต่เขียนบ้างนิดๆ หน่อยๆ
เรื่องการฝึกดูอารมณ์นั้น ก็ยังทำอยู่ตลอดเวลา เพราะไม่อยากเป็นทาสอารมณ์เลย ถ้ากำหนดดีๆ จะเห็นอารมณ์ที่เกิดขึ้น หรือบางครั้งก็เป็นอุเบกขาสบายๆ ก็มี แต่ถ้าช่วงยุ่งๆ กำลังทำอะไรหลายๆ อย่างไปพร้อมๆ กัน ตอนนั้นจะหลุดง่ายที่สุดเลยค่ะ
ขอบคุณที่แวะเข้ามาแลกเปลี่ยนประสบการณ์นะคะ
นักเดินทาง
ผมมีทุกทาสเลยครับที่กล่าวมา
ขอให้ทุกท่านอย่าตกเป็นทาสเหล่านี้เลยนะครับ โชคดี