รพ ดอนพุด และ ปูน SCG ท่าหลวง เขาวง สลับกัน เยี่ยม
วันนี้ ตอนเช้า ...
ชาว รพ ดอนพุด จ สระบุรี ได้พาทีม (๕ ท่าน) มาร่วมวง สนทนาสร้างปัญญา (Dialogue) กันที่ โรงงานปูนฯ SCG ที่ ท่าหลวง กับ พวก ระดับผู้บริหารหน่วย (Cell Head)
บรรยากาศ สบายๆ
ผมเลยให้ คุยกันแบบ World Cafe ครบระยะเวลาหนึ่ง ก็ให้ ชาว SCG เป็น ผีเสื้อ ให้ รพ ดอนพุด เป็นดอกไม้ (เป็น Host) ..
แบ่ง เป็น ๕ กลุ่ม ตาม จำนวน คนของ รพ ดอนพุด .....
เมื่อคนทำงานด้าน LO เหมือนๆกัน หัวอกเดียวกัน ไำด้ ลปรร
ผลัดกันเล่า ...
ตกบ่าย ชาวปูน ฯ เลี้ยงอาหารกลางวัน จากนั้น เดินทาง ไป เยี่ยม ที่ รพ ดอนพุด บ้าง ห่างกันแค่ 20 กว่ากิโล เพิ่งจะรู้กันว่า ทำ สนทนาสร้างปัญญา ชำระใจ เหมือนกัน เนอะ .... ต้อง ขอขอบคุณ นพ วรวุฒิ รพ สันทราย ที่แนะนำให้ไปเยี่ยมนะครับ
(บน) ห้อง ประชุม รพ ดอนพุด (ลพ วรรณา ปิยธโร เป็นผู้ถวายที่สร้าง รพ) มี นพ สมชาติ สุจริตรังษี เป็น ผอ
ก็ ลปรร กันดี
บ่ายๆ เราไปเยี่ยม ชาวบ้าน ดงตะงาว ( แปลว่า งูแมวเซาตัวผู้ เรียกเต็มๆว่า แม่ตะงาว) มี นศ แพทย์ ๔ ท่าน (ม ธรรมศาสตร์) ไปด้วย
ชาวบ้าน กำลังทอดหนูนา
ลุงหรั่ง (ชายชรา เสื้อชมพูอ่อน อายุ ๗๙ ปี)
เป็นชาวบ้าน ที่เก่งประวัติศาสตร์ท้องถิ่นมาก ....
ฝนตกหนัก หลบฝนกันในกระท่อม ริมทาง ...
และ ก่อนกลับ เราไปกราบ พระบรมสารีริกธาตุ ที่วัดดอนทอง ( ในอดีต มี ต้น ทองกวาว เยอะ) ร่วมกัน ทั้ง ชาว รพ ดอนพุด และ ปูน ฯ
ความเห็น (15)
หมอสมชาติ คงดีใจครับ อาจารย์และเพื่อนๆที่ปูนไปเยี่ยมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
น้องๆนศพ.ที่ไปด้วย รู้สึกไงบ้างครับ
นพ สมชาติ นี่ สมกับ หมอจริงๆ นับถือ นับถือ
ทีมงานก็ดีทุกคน
ชาวบ้าน เลี้ยง น้ำ อาหารกล่อง พวกเราด้วย
ผมว่า เป็น ปรากฏการณ์ใหม่นะ ที่ ชาวสาธารณสุข กับ ชาวอุตสาหกรรม ได้มา ลปรร กัน
เสียดาย เวลาน้อย ไม่งั้น วันหลัง ผมจะจับ ทั้งคู่ เรียนรู้ร่วมกัน ไปเสียเลย อิอิ
ผีเสื้อและดอกไม้เรียนรู้ร่วมกัน
อยากไปเรียนรู้แบบนี้บ้างจังเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
เสียดาย หมดเวลา ไม่ได้ไป เยี่ยม สถานีอนามัยดงตะงาว
วันหลังอาจารย์มา ลลปร อีกเรียกบ้างนะคะ...อยู่ใกล้ๆดอนพุด และโรงปูนค่ะ
ขอโทษทีนะคะ เขียนผิด ขอแก้ไข เป็น ลปรร
ลุงหรั่ง บอกว่า คนที่เคยโดนงูแมวเซากัด แม้นรักษารอดตายแล้ว ก็ต้องไป เปลี่ยนเลือด ไม่งั้น ก็ตายได้
อ่านเจอใน http://www.siamhealth.net/public_html/Disease/snake/russelbite.htm
ก็บอกว่า ในบางราย อาจจะต้องฟอกเลือดด้วยเครื่องไตเทียม -----> ชาวบ้าน กับ วิทย์ปัจจุบัน ตรงกัน !!! ในระดับหนึ่งเลย
ลุงหรั่ง บอกว่า งูแมวเซา ตัวผู้ มีความยาวลำตัวสั้นกว่าตัวเมีย แต่ เรียกกันว่า แม่ตะงาว
งูแมวเซา สีเหมือนฟางข้าว แค่ เราเดินผ่านไป เขาลอบกัน บริเวณ ส้น น่อง ของเราได้เลย ต้องสวมร้องเท้า boot หุ้มเท้าไว้สูงๆหน่อยๆ
คลองที่ ดงตะงาว เิดิมกว้างมาก แต่ กรม ชน มาทำถนนเลียบคลอง คลองแคบไปครึ่งหนึ่ง แถม ยัง ขุดบ่อ หลา เอาดินไปทำถนนเลียบคลอง ผลของการมี บ่อหลา คือ ยุงเยอะกว่าเดิม
นี่แหละ พวกเรียน วิศวะ "รู้ลึก แต่ แคบ" .... รู้แต่ สร้างๆๆๆ ขุดๆๆๆ ถมๆ แต่ ไม่รู้ ชีววิทยา สังคมวิทยา นิเวศน์วิทยา ฯลฯ ไม่คุยกับ ภูมิปัญญาท้องถิ่น
แต่ กรม ชน อาจจะคิดว่า ได้ถนนดีๆ ชาวบ้าน ก็ ตบยุงเอาแล้วกัน .. เสียสละเพื่อส่วนรวม
โห ท่านอาจารย์ มาสระบุรี เลย ไป ขอนแก่น นะ ท่าน ๓๐ ต.ค ดิ่มซำ ครับ
สวัสดีค่ะ
ขอแนะนำตัวค่ะ
ดีใจมากเลยที่เข้ามาเจออาจารย์ใน G2K
ตอนที่ อ.ขจิต ฝอยทอง ไปเยี่ยมแก่งคอย บอกว่า อาจารย์มาอยู่ที่สระบุรี
พยายามค้นหาแต่ไม่เจอ
วันนี้รู้สึกเป็นบุญ ที่เจออาจารย์ในนี้
จะขอติดตามผลงานค่ะ
หนูและน้องๆที่อนามัย ชื่นชมอาจารย์จากผลงานหนังสือ และคุณถวัลย์ รป.ช้างแก่งคอย เคยพูดถึงอาจารย์มาก่อน
วันนี้ประชุมกับทีมงานเล็กๆ ภายในโรงพยาบาล คุยกันเรื่องความเสี่ยงที่เจอ
รู้สึกว่าปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นจากการทำงาน ล้วนมาจากคน เคยมีคนบอก ถ้าระบบดี แล้วยึดตามระบบ ปัญหาจะลดลง
แต่ที่เห็นๆ การยึดระบบเกินไปก็ทำให้เกิดปัญหา ทำอย่างไรดีคะ
คนบางคนมุ่งมั่นกับการทำงาน ขยัน เก่ง จนมองไม่เห็นความสามารถของลูกน้องก็มี
จะติดตามผลงานตลอดค่ะ
เข้ามาอ่านด้วย ขอบคุณทีมโรงปูนและอาจารย์ที่เข้ามเยี่ยมและขอบคุณพี่วรวุฒิที่แนะนำให้รพ.ได้มิตรเพิ่ม เป็นสิ่งที่น่าสนใจแต่เวลาน้อยไปหน่อยจริงๆ อยากฟังเรื่องการดูแลลูกน้องของพี่เขาที่ดูแลคนเมา บริหารงานบนทรัพยกรที่จำกัดและให้ต้อนทุนที่มีอยู่เดิมเดินงานได้(recycle) ตรงกับบริบทรพ.ดอนพุดพอดี ส่วนเรื่องทีม RM ผมว่าที่ไหนเวลบริหารความเสี่ยงมักพยายามเข้าไปหาคน ที่นี่ลองพยายามฝึกผู้จดัการความเสี่ยงให้วิเคราะห์ที่มาที่ไปของปัญหา(root cause)โดยเป็นผู้ประสานเชื่อมหน่วยงานด้วยและก็เข้าคุยเชิงฟังว่าเขาคิดอย่างไร เกิดขึ้นได้อย่างไรแล้วถ้าจะช่วยกันแก้ทำอย่างไร ผมว่ามันก็ soft ขึ้นนะครับ ลองดูไหมครับ
ผมคนไร้ กรอบเช่นกัน มารายงานตัวครับ แปลกมาก
ที่ blog ของผม กับ อาจารย์ ไม่เคยสังสรรค์ ปะทะกันเลยครับ สวัสดี ครับ
วันนี้ได้มีโอกาสเข้าไปที่รพ.เสาไห้มีการจัด dialogue เกี่ยวกับคุณภาพ พบอาจารย์ญาณเดช อาจารย์ยังน่ารักเหมือนเดิม เอาเรื่องไท้ชี่ มาปรับใช้ ได้นั่งคุยแค่ไม่กี่ชมเอง เลยทราบว่าอาจารย์กับอาจารย์วรภัทรรู้จักกัน ผมอยาก refresh จนท.รพ.ให้มีความรู้สึกดีๆ ภูมิใจกับงานที่ตนทำอีกครั้งเลยว่าจะเชิญอาจารย์ อาจารย์ชาญเดชมาแนะนำหน่อยครับ