ไอ้ตัวชั่วความมีตัวตนนี่ มันไม่เคยเว้นเลยนะเนี่ย ไม่ว่ามันอยู่ที่ไหน ขนาดไปงานบุญพามันไปเก็บขยะ พามันไปทำความดี พามันไปเสียสละ มันก็ยังไม่วายว่า "ฉันเป็นคนเก็บขยะ ดู๊ดูมัน" แค่มีคนทิ้งผิดที่ ผิดกฏเกณฑ์ที่ตนเองวางไว้ ข้างนอกก็แค่ถอนหายใจ แต่ข้างในมันหน่ะ กระฟัดกระเฟียด อะไรกันเนี่ย ไม่น่าเชื่อเลย มันไปไหนมันก็แบกก็หาม ความเป็นฉัน เป็นตัวเป็นตนติดไปเสียหมด โง่ซ้ำซาก ไม่จบไม่สิ้น ทำอะไรก็อยากให้คนอื่นรู้ เมื่อไหร่จะเลิกอวดดีซะทีวะ ยังทุกข์ไม่พออีกเหรอเนี่ยชีวิต
ครูบาอาจารย์สอนว่า
"ให้ทำดี แต่ไม่ให้เอา"
นี่อะไร ทีทำดีก็มีแต่อยาก ๆ ๆ ๆ ไม่สมอยากก็โกรธ ๆ ๆ เฮ้อน่าสมเพชสิ้นดี
ขนาดมีคนพูดว่า สงสัยวันนี้ต้องเรียกหมอขยะ "แหนะมันยังแอบดีใจ กระหยิ่ม เฮ้อ เจ้าตัวชั่วเอ้ย"
เอาวะ มันจะคิดชั่วแต่ก็จะพามันไปทำดี ทำไปจนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่ง จะยังไงก็จะทำ