กาละ-เทศะ-นิวซีแลนด์ ๔๓: ลำพัง
ลำพัง
การทำงานเป็นหมู่คณะ
ช่วยให้งานประสบความสำเร็จมากขึ้น
แต่การค้นพบครั้งสำคัญในประวัติศาสตร์
ทั้งวิทยาศาสตร์และศาสนา
มักเกิดขึ้นในระหว่างที่ผู้ค้นพบเหล่านั้นอยู่ตาม..ลำพัง
ทะเลสาบฮาเวอา
๓๐ มีนาคม ๒๕๕๑
ออกจากจุดพักรถ ทางหลวงหมายเลข ๖ ก็เลียบเชิงเขาฝั่งตะวันตกของทะเลสาบฮาเวอา ขึ้นเหนือไปตลอดทาง ท้องฟ้าและจิตใจปลอดโปร่ง มองไปทางไหนเห็นแต่สีฟ้า ไล่ตั้งแต่ฟ้าอ่อนของท้องฟ้าไร้เมฆ ฟ้ากลางๆของทะเลสาบ ไปจนถึงฟ้าเข้มหลายเฉดของทิวเขาสลับซับซ้อน
แวะจุดชมวิวข้างถนน ซึ่งจากที่จอดรถ ต้องเดินไต่เนินขึ้นไปเพื่อมองเห็นภาพมุมสูง อย่างภาพข้างล่าง อากาศค่อนข้างเย็นมาเตือนให้รู้ว่า บางครั้งชีวิตเราก็มีอะไรขาดๆเกินๆบ้าง ไม่ได้สมบูรณ์แบบไปเสียทุกกระเบียดนิ้ว
จากจุดชมวิว ถนนจะเริ่มเบี่ยงออกซ้ายไปทางทิศตะวันตก เลียบตัวทะเลสาบที่ยื่นออกไปด้านนั้น เข้าสู่สันเขาแคบๆที่ขวางกั้นทะเลสาบใหญ่สองแห่ง คือ ทะเลสาบฮาเวอา และทะเลสาบวานาคา มีชื่อว่า เดอะเน็ค (The Neck)* ด้วยระยะห่างเพียง ๑ กม. เท่านั้น ตามรูปข้างล่าง ซึ่งผมถ่ายภาพโดยหันหน้ามาทางทิศตะวันออกเข้าหาทะเลสาบฮาเวอา
ถัดจากเดอะเน็ค ถนนก็กลายมาเป็นเลียบเชิงเขาฝั่งตะวันออกของทะเลสาบวานาคาแทน ความที่ยังเช้าอยู่ พระอาทิตย์ยังอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ทำให้เทือกเขาฝั่งนี้อยู่ในเงามืด ตามรูปข้างล่าง
การได้ขับรถในร่มเงาเทือกเขา ให้ความรู้สืกแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับตอนขับรถอยู่ฝั่งโน่น
๓๐ มีนาคม ๒๕๕๑ ๐๙.๕๙ น.
ทะเลสาบวานาคา เกาะใต้ นิวซีแลนด์
* เดอะเน็ค (The Neck) เป็นสันเขาคอคอดที่สอบแคบเข้ามาของเทือกเขาที่แบ่งกั้นทะเลสาบคู่แฝดคู่ขนานจากธารน้ำแข็งเหมือนกัน คือ ทะเลสาบฮาเวอา และทะเลสาบวานาคา จากความกว้างส่วนใหญ่ของเทือกเขา ๘ กิโลเมตรเหลือเพียงประมาณ ๑ กม. สามารถดูภาพ ๓๖๐ องศาของจุดนี้ได้ ที่นี่
ความเห็น (18)
เดินทางสัมผัสเกาะใต้ผ่านภาพและตัวอักษร มานานยิ่งชอบมากๆค่ะ จนจำติดตาแล้วเมื่ออาทิตย์ก่อนดูรายการท่องเที่ยว พอเห็นสถานที่ก็เดาถูกด้วยค่ะว่าใช่นิวซีแลนด์
บันทึก ลำพัง กับภาพบรรยากาศเดอะเน็ค ทั้งถนนโล่งๆ และต้นไม้อย่างนี้ ได้อารมณ์เงียบๆ เหงาๆ ... หากแต่หลงรัก เกาะใต้ เต็มเปาแล้วค่ะ
- มาอ่านเร็วจังนะครับคุณปู
- เวลาเดินทาง บางครั้งเราเป็นสุขกับการมีเพื่อนไปด้วยกันหลายคน บางครั้งก็เหงาเวลาต้องเดินทางคนเดียว
- แต่วันนี้ รู้สึกฮึกเหิมกับการเดินทางตาม..ลำพัง ครับ
การเดินทาง ทำให้เห็นผู้คนต่างๆ เห็นโลกกว้างขึ้นอีกเยอะ
ทำให้เกิดการเรียนรู้ จึงค้นพบ...
สิ่งสำคัญที่สุดคือค้นพบที่ใจค่ะ ความสุขจะเกิดที่ใจค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอ
- มาติดตามอ่านบันทึกเรื่องเล่าของคุณหมอ
- และนำข่าวของคนป่วยที่ไปเจอมาค่ะ
- ที่นี่ค่ะ...http://gotoknow.org/blog/buddhist-conflict-management/325316
คุณหมอเติมศักดิ์
- ตอบขอบใจครูคิมที่กรุณานำข้อความนี้มาบอกแก่คุณหมอก่อนหน้าอาตมาเสียแล้ว
- อาตมาได้พบกรณีนี้ และอาตมาแม้จะเป็นพระก็สนใจกรณีนี้มากว่า โรคนี้ชาวบ้านบอกเป็นโรคกรรมเก่า (อาจจะเป็นความเชื่อที่คลาดเคลื่อนจากพุทธศาสนา)
- แต่ด้วยวิทยาการสมัยใหม่แล้ว เราไม่สามารถที่จะโยนเรื่องนี้ให้แก่กรรมเก่าได้ทั้งหมด
- เป็นไปได้หรือไม่จะเป็นกรรมใหม่ที่เกิดจากร่างกาย หรืออาจจะมีสิ่งใดปลอมบนจนทำให้ร่างกายขาดภูมิคุ้มกันเช่นนี้ได้
- ถ้าคุณหมอมีลูกศิษย์ที่สนใจกรณีนี้ รบกวนแจ้งอาตมาด้วย ด้วยมุมมองของนักวิชาการ อาตมาว่าควรศึกษาและทำวิจัยเพื่อต่อยอดองค์ความรู้ในกรณีนี้
- เพื่อว่าสักวันหนึ่งกรณีนี้จะเป็นครูที่ยิ่งใหญ่ให้แก่หมอหนุ่มที่จะทำคุณประโยชน์แก่เพื่อนมนุษย์อีกเป็นจำนวนมากในอนาคต
- เจริญพร และเจริญธรรม
- นั่นคือข้อสรุปสำคัญในการเดินทางครั้งนี้ของผมเลยนะครับ
- ขอบคุณครับพี่คิม เดี๋ยวจะแวะไปนะครับ
- นมัสการพระอาจารย์ครับ
- จะเป็นโรคกรรมเก่าหรืออะไร ผมว่า ทางการแพทย์น่าจะช่วยอะไรได้บ้างนะครับ
- ไม่ทราบคนไข้อยู่จังหวัดไหนครับ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาเยี่ยมเยียน ด้วยความระลึกถึงค่ะ สบายดีนะค่ะ
- ขอบคุณบันทึกเรื่องราวดี ๆ ที่นำมาแบ่งปัน
- มีความสุขมาก ๆ นะค่ะ
เข้ามาเยี่ยมชม กับการเล่าเรื่องด้วยภาพเมืองนิวซีแลนด์....เพียงลำพัง
- สุดท้ายเราทุกคนก็ต้องเดินทาง..ตามลำพัง นะครับ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์เต็ม
ท่านอาจารย์สบายดีนะคะ คงกำลังยุ่งๆ เป็นกำลังใจค่ะ
วันก่อนไปทานข้าวที่ร้านอาหารกระท่อม เปิดเพลงโปรดโลโบ้ ด้วยค่ะ
... และแล้ววันนี้หนูก็ต้องเดินทาง ลำพัง อีกแล้วค่ะ ...
จะรอเดินทางผ่านตัวอักษร มีตอนต่อไป ใช่ไหมคะ ขอบคุณค่ะ
- เดินทางปลอดภัยนะครับ
- ผมกลับมาแล้วครับ ก็จะค่อยๆเขียนต่อด้วยอัตรา ช้า ..ถึงง..ช้าาาา...มากกกกก
ขอบพระคุณค่ะท่านอ.หมอเต็ม
แฟน armchair traveler ก็จะค่อยๆ ละเลียดอ่านๆ และเพิ่งพินิจพิศ ภาพไปในอัตราแปรผันตามกัน ค่ะ ;)
ปูก็เขียนภาษาซะเหวอ เลย ฝันดีค่ะ
- กำลังจะลงมือเขียนต่อครับ
- รอบนี้ มีความสามารถเพิ่มขึ้นอีกนิด กะจะใส่ VDO ที่ถ่ายมาด้วย