การมอบธรรมะให้แก่เด็กนั้นก็เปรียบดั่งมอบ "น้ำ" ให้กับต้นไม้
ถ้าหากวันนี้เรารู้จักแต่การใส่ปุ๋ยทั้งทางรากและทางใบ แต่ขาดการใส่น้ำเพื่อย่อยสลายปุ๋ยนั้น ก็รังแต่จะทำให้ปุ๋ยนั้นเกิดโทษแทนที่จะเกิดประโยชน์
ปุ๋ยมีประโยชน์ต่อพืชฉันใด ปุ๋ยก็สามารถสร้างโทษหรือภัยให้แก่พืชได้ฉันนั้น
ปุ๋ยในธรรมชาตินั้นมีอยู่มากมาย แต่วันนี้ต้นไม้นั้นขาดน้ำที่จะมาย่อยสลายปุ๋ยในธรรมชาตินั้น
เมื่อมีน้ำ ก็มีไส้เดือน เมื่อมีไส้เดือน ก็เปรียบเสมือนมีคนสวนประจำบ้าน ไส้เดือนเขาชอบอยู่ในที่ชุ่มชื้น จิตใจของเราก็เช่นนั้น ที่ใดที่มีความชุ่มชื้นแห่งธรรม จิตใจเราก็มักที่จะเดินเข้าหาความสุข ณ ที่นั้น
แต่ความรู้ที่เจือด้วยกิเลสนั้นเอง ที่มักจะปิดกั้นดวงตาทั้งสองของเรานี้ให้พล่ามัว หรือสร้างฉาก จัดฉากเพื่อให้เราหลงทิศ หลงทางไปหาความสุขที่เจือจางด้วยพิษภัยทั้งหลาย
แต่ถ้าหากเรามีเพียง "น้ำสะอาด" อันเป็นน้ำที่ "บริสุทธิ์" คอยชำระดวงตาที่เปรอะเปื้อนด้วยฝุ่นแห่งกิเลสและตัณหานั้น เราจะพบว่าหนทางที่นำไปสู่ความสงบนั้นมีมากมายที่เปิดกว้างสำหรับเรา
ประตูวัดนั้นเปิดเสมอ แต่ประตูคุกนั้นก็ปิดเสมอเช่นเดียวกัน แต่ทำไมคนยังขวนขวายเดินไปยังประตูที่ปิดอย่างแน่นหนานั้น
มาวัดไม่ต้องใช้บัตรประชาชน แต่ถ้าไปเข้าผับ เข้าเธค เขาตรวจบัตรประชาชน แต่คนก็ยังขวนขวายกันที่จะไป
การทำความดีนั้นบางคนอาย อายที่จะทำความดี แต่ครั้นที่จะไปทำความชั่วนั้นกลับไม่อาย เพราะคนทั้งหลายใคร ๆ ก็ทำกัน ทำกันจนเป็น "ประชาธิปไตย"
ประชาธิปไตยของเมืองไทยเรานั้นจึงบิดเบี้ยว บิดไปทางร้ายมากกว่าทางดี
วันนี้สมาชิกของชมรม "ต้นกล้าคุณธรรม" ได้น้อมนำอัตภาพและร่างกายที่พ่อแม่ให้ดี เพื่อสร้างเสริมความดีในช่วงต้น ช่วงเริ่มแรกของชีวิต ซึ่งเปรียบไปก็เสมือนกับช่วงที่กำลังเพาะต้นกล้า
ถ้าเราเตรียมต้นกล้าดี ในอนาคตต้นกล้านี้ก็จะเติมโตเป็นไม้ใหญ่ที่มั่นคงและแข็งแรง
เมื่อจุดเริ่มต้นมั่นคง มีหลักในการดำเนินชีวิต ใช้ชีวิต ครั้นเมื่อกิเลสและตัณหาแห่งสังคมเข้ามาถาโถมในอนาคต "ต้นกล้า" ในวันนี้ก็รับได้ สู้ได้
สู้ได้เพราะรู้จัก "ธรรม" ธรรมะที่สามารถใช้รดใจเขาได้เมื่อมีความร้อนรุ่นจากกิเลสและตัณหา
คนไม่รู้จัก "ธรรม" เมื่อทุกข์ เมื่อร้อน ก็ไม่รู้จักการนำน้ำมาดับความร้อน หรือไม่รู้กระทั่งสถานที่ที่มีน้ำเพื่อดับความร้อนนั้น
คนร้อนที่ไม่รู้จักน้ำ ก็ได้แต่นำ "ลม" มาเพื่อดับความร้อนนั้น
แต่เมื่อลมมาเจอกับไฟ ก็ได้แต่ช่วยกันกระพือไฟแห่งกิเลสและตัณหานั้นให้ลุกโชนขึ้นในจิตในใจ
ต้นกล้าที่เขียวขจีพร้อมที่จะเติบโตไปต้นไม้ใหญ่ต้องการน้ำฉันใด เด็กและผู้ใหญ่ในวันนี้ย่อมต้องการ "ธรรม" เพื่อน้อมนำชีวิตให้ก้าวหน้าอย่างมั่นคงได้ฉันนั้น...
ที่มาจากบันทึกต้นกล้าคุณธรรม : ปลูกธรรมะ สร้างโอกาสให้อนาคต
ธรรมะนั้นเปรียบเสมือน "รากแก้ว" ของชีวิต
หากต้นไม้ใดมีรากแก้วย่อมสามารถเจริญเติบโตได้อย่างมั่นคง
ไม้ใหญ่จะยืนทะนงต้านทานแรงช้างสารได้ก็ด้วยรากที่มั่นคงและหยั่งลึก
ชีวิตใดมีธรรมะที่หยั่งลึกลงสู่จิตสู่ใจ ชีวิตนั้นไซร้ย่อมเติบโตได้อย่าง "มั่นคง..."