บทสรุปของการขึ้นเขา ปีนป่ายเพื่อชมความงามของธรรมชาติด้วยเท้าเปล่า
ได้รสชาติของการสัมผัส ไม่ว่าจะเป็นการสัมผัสก้อนหิน
ดิน กรวด หญ้า กิ่งไม้ ใบไม้แห้ง หนาม และอากาศอันบริสุทธิ์
ไม่เคยคิดว่าจะปีนเขาโดยปราศจากรองเท้า
ซึ่งค่อนข้างจะเสี่ยงต่อการเกิดบาดแผลเล็กน้อยถึงใหญ่ได้
แต่ด้วยคนนำทางบอกว่าลุยเลย เดี๋ยวจะบอกวิธีให้ว่าจะเดินขึ้นเขา
ปีนป่ายอย่างไรถึงจะไม่ปวดขา ปวดน่อง ไม่เมื่อย
พอได้ยินว่าไม่เมื่อยฉันก็ลิงโลด
เริ่มด้วยการยืดเส้นยืดสายกล้ามเนื้อ และเอ็นก่อน
แล้วก้าวตามไปติดๆ เขาแนะว่าให้เดินซิกแซกขึ้นอย่าเดินหรือปีนขึ้นไปตรงๆ
เพราะเราไม่ใช่นักไต่เขา ไม่มีอุปกรณ์ใดๆช่วย
ดังนั้น มือทั้งสองข้างต้องไม่มีเหงื่อ
หมายความว่าถ้าเหงื่ออกต้องเช็ดให้แห้ง
เพื่อเวลาจับอะไรจะได้ไม่ลื่นมือ
ใช้สายตาให้เป็นประโยชน์ สมาธิตั้งมั่นในขณะที่ปีนป่าย
ขณะที่ไต่ขึ้นไปหากเหนื่อยให้หยุดพัก
แล้วสูดลมหายใจเข้าออกช้าๆจนลมหายใจสงบ
ทำความรับรู้การเคลื่อนไหวของร่างกาย และสัมผัสที่เกิดขึ้น
ทุกย่างก้าว เมื่อจะลงจากเขาที่เป็นทางโล่งๆ ให้เดินลงแบบซิกแซ็ก
ไปทางซ้าย และขวาสลับกัน เหมือนตอนขึ้นเข่า
หยุดซึมซับความงามของธรรมชาติเป็นระยะๆ
หากกระหายน้ำ ให้จิบเพียงเล็กน้อย
ถ้ามีมะขามป้อมก็อมไว้สัก1 ผล
ค่อยๆขบเบาๆ พอให้น้ำของมะขามออกมาทีละน้อยๆ
จะทำให้รู้สึกสดชื่นขึ้นมา
ที่นี่เกาะทัพ 1ในหมู่เกาะปอดะค่ะ
ในการเดินทางไปทัศนศึกษาธรรมชาติที่จ.กระบี่ครั้งนี้
มีกิจกรรมบนรถหลายอย่าง เช่น
การเล่นเกม
การตอบคำถามชิงรางวัล
สำหรับการตอบคำถามชิงรางวัลนั้น
ท่านผอ.ไพรัตน์ จันทร์เสม
จะมีคำถามแปลกๆมาให้คณะครูและผู้ร่วมทางได้สนุก
กับการตอบคำถามทุกครั้ง ดังนั้นเมื่อไปถึงที่หมายแต่ละที่
จะเห็นท่านผอ.ไพรัตน์ จันทร์เสม
หามุมสงบ นั่งบันทึกการเดินทาง และความรู้ และทุกครั้งที่กลับขึ้นมาบนรถ
คณะเดินทางจะได้รับฟังคำถามที่มีสาระ และสนุกทุกครั้งค่ะ
มุมมองวิวจากข้างบนของเกาะทัพ
(เกาะทัพ เป็นเกาะเล็กๆ มีหาดทรายเฉพาะด้านใต้ ยามน้ำลด หาดทรายทางด้านใต้นี้ จะเชื่อมต่อกับแนวสันทรายของเกาะปอดะนอก กลายเป็นสะพานธรรมชาติยาวประมาณ 200 เมตร )
เราสามารถมองเห็นผู้คนกำลังเดินเล่นตามสันทราย
ที่เชื่อมเกาะทั้งสาม คือเกาะไก่ เกาะทับ และเกาะหม้อ ก่อนที่น้ำทะเลจะขึ้น
เป็นที่มาของทะเลแหวกค่ะ
บนภูเขาที่เป็นเกาะอยู่กลางทะเล เราจะพบเห็นสภาพอย่างภาพข้างบนนี้
ถ้ามาเที่ยวหน้าฝน เราคงไม่มีโอกาสเห็นดอกไม้ในภาพนี้เบ่งบานเต็มต้นนะคะ
วันนี้ร่วงหล่นลงมาต้อนรับคณะของครูต้อย แหงนขึ้นไปดู โถ... มีเพียงดอกเดียว!
ดอกอะไรเอ่ย ใครทราบบ้าง
ผิวดินบนภูเขาที่ถูกลม และน้ำทะเลซัดจนเห็นรากไม้ใหญ่โผล่ขึ้นมา
ก่อนหน่าสึนามิเกิดที่นี่อุดมสมบรูณ์
และเป็นป่าที่ปกคลุมด้วยต้นไม้ใหญ่หนาทึบ
ต่างกับวันนี้ที่โล่งเตียนมองมุมไหนก็เห็นทะเลรอบๆเกาะค่ะ
อีกมุมหนึ่งของทิวทัศน์รอบๆเกาะ
และอีกไม่นานผืนทรายขาวสะอาดจะถูกทะเลกลืนหายไป
รอเวลาน้ำลงอีกครั้งจึงจะได้เห็นแสงตะวัน
แล้วจะบันทึกเรื่องราวของเส้นทางทัศนศึกษา บ่อมรกตทำไมจึงเขียว
แต่บ่อน้ำผุดกลับสวยซึ้งตรึงใจกว่า
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน
และที่เข้ามาลปรร.ค่ะ
ขอบคุณข้อมูลเพิ่มเติมจาก
http://www.tourkrabi.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=464637&Ntype=9
หลายๆ มุมของทะเลแหวก ที่แปลกตา ชอบมากๆ ค่ะครูพี่ต้อย
ช่วงที่ไปกับคู่รักวัยดึก ไม่ได้ปีนขึ้นเขา มาเห็นภาพนี้แล้ว ว้าว
เห็นบันทึกนี้จึงรู้ว่า ครูพี่ต้อย ขาลุยเหมือนกัน มีความสุขนะคะ
เห็นภาพสวยๆ แล้วอยากไปมากๆ เลยค่ะ อยากไปยืนตรงกลางระหว่างน้ำทะเล
ขาลุยนะเด็กๆนะน้องPOO0hk
พี่ยิ่งกว่า อิอิ คุยหน่อยค่ะ
สนุกค่ะ
ไปทะเลหากเล่นน้ำอย่างเดียว
เกรงจะขาดทุนค่ะ
พี่มันคนนอกกรอบ
นิดๆหน่อยๆก็ขอให้ได้เจ๊าะแจ๊ะ
เก็บเล็กผสมน้อย เป็นกำไรชีวิตค่ะ
ดีว่าทรายที่นี่ไม่เหมาะกับทำสปา
ไม่งั้นพี่บรรเลงแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ
แต่สงสัยน้องสาวมีคู่รักวัยดึกด้วย อิอิ
มีความสุขในวันหยุดนะคะ
สวัสดีค่ะ
ยืนบริเวณศูนย์กลางสันทรายสามแพร่ง..โอ้ คิดเท่มากค่ะน้องดาว
เอากล้วยมาฝากค่ะ ขอบคุณค่ะ
http://gotoknow.org/blog/krutoiting/349159
โอกาสหน้าจะพาไปเที่ยวสระที่สวยที่สุดของกระบี่ สวยกว่าสระมรกตค่ะ
รับรองว่าตื่นตาตื่นใจแน่ๆ ติดตามนะคะ
ขอบคุณค่ะ
พี่อยากอยู่สักเดือนหนึ่ง
เพื่อรับบรรยากาศสิ่งแวดล้อมที่บริสุทธิ์ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ทิวทัศน์สวยมากๆเลยพี่ ว่าแต่ว่าไปอยู่ที่นั่นกี่วัน อย่าลืมทำผลงานนะพี่
สวัสดีค่ะ
แวะมาเรียนรู้ค่ะ ภาพสวยทุกภาพเลยค่ะ และก็ฟังเพลง ฟังดนตรีไทย เพลินไปเลยค่ะ
พี่ครูต้อยขา
พาชาวผู้ไทเจ้าตำรับผ้าไหมแพรวากาฬสินธุ์มาเยี่ยมค่ะ
สวัสดีคะ ครูต้อย
ต้องขอโทษคะ ที่เข้ามาเยี่ยมบล้อกนี้ ช้าไปสักนิดคะ
ยินดีที่ได้เรียนรู้ร่วมกันนะคะ
และชื่นชมลีลาการเขียนมากๆคะ มีความไพเราะ ของภาษา ชวนอ่านคะ
สวัสดีครับ พี่ต้อย ลูกยาง ครับ ยางที่เจาะเอาน้ำมันยาง ยางควนไม่ใช่ยางนาครับ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณน้องอ.ขจิตมากๆค่ะ
อยากบอกว่าพี่ไม่ลืมทำตราบใดที่ยังปฏิบัติหน้าที่แม่พิมพ์ของชาติ
แต่ไม่ขอขึ้นเวทีให้ใครมาสังหาร ประหารใจค่ะอิอิ
เพราะสัมผัสจิตตัวเองแล้วบอกว่าพอเถอะ
ขอเพียงได้ทำเพื่อนำไปพัฒนาเด็กน้อยตามตั้งใจดีกว่า
และเพื่อให้งานมีคุณภาพ ก็จะรบกวนน้องอ.ช่วยจับมาขัดเกลาและเติมเต็ม
คิดว่า...วันหนึ่งมันอาจเป็นประโยชน์บ้างก็ยังดีค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
พี่ร่วมจัดตั้งชมรมอาสามิตรภาพบำบัด เพื่อนช่วยเพื่อน
ด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์เรียบร้อยเมื่อไหร่
ขอเชิญร่วมประชุมด้วยนะคะ จองไว้ล่วงหน้าค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้องปั้นหยา
ทะเลที่กระบี่สวยจริงๆจึงได้ภาพเหล่านี้มาค่ะ
ส่วนเพลงเพราะต้องขอยกความดีให้น้องครูอิงจันทร์ ค่ะ
ขอบคุณสำหรับการลปลรกันนะคะ
ขอบคุณพระค่ะแม่ต้อย
ครูต้อยต้องขอสารภาพว่า
ย่องไปตามรอยบันทึกที่เกียวกับแม่ต้อย
เพื่อเก็บเกี่ยวความรู้เพื่อให้เกิดความเข้าใจ
ด้วยเป้าหมายในหลังลาจากราชการงานสอนแล้ว
อยากไปท่องตามถิ่นกันดาร พร้อมมีความรู้ด้านสุขภาพ
เพื่อเอาไว้ดูแลตนเอง และแบ่งปันค่ะ
ช่วงนี้ครูต้อยเองก็อุทิศเวลาให้กับงานอาสา
เรากำลังก่อร่างสร้างตัวเพื่อรวมตัวกันเป็น
ชุมรมอาสามิตรภาพบำบัด เพื่อนช่วยเพื่อนค่ะ
ขอบคุณค่ะน้องบาวปราช์ญเมืองลุง
พี่ขอสารภาพนะคะว่าพี่จำความแตกต่างของยางนา กับยางควนไม่ได้แล้ว
เม็ดของลูกยางใช่ที่เราเอามาเล่นหมากเก็บใช่ไหมคะ
ยังมีลูกยางสีหม่น สีนวลๆเล็กๆที่เราเอามาเล่นหมากเมือง หมากขรุมอีก
เดี๋ยวนี้หาไม่เจอแล้ว คราวลงใต้ พี่เที่ยวหาเรือขรุม
จะเอามาให้เด็กน้อยเล่นในยามว่าง แต่หาไม่เจอ
ไปเจออยู่ที่ร้านอาการแมกไม้ 1 รำ ขอซื้อเขาไม่ขาย
ที่พัดลุงมีม๊าย มีใครขุดลำบ้าง อยากได้เอามาอนุลักษณ์
จะจัดแข่งขันระดับชาติเลย.ว่าไปโน่น อิอิ
ขอบคุณค่ะ
น้องคนไม่มีรากตอบถูกเป็นคนที่สองค่ะ
รอบนี้น้องวอญานำไป 2 คะแนนค่ะ
แต่ถูกหัก 1 คะแนในฐานะเป็นเจ้าถิ่น อิอิ ล้อเล่นค่ะ
พี่ไม่แน่ใจนะคะว่าเป็นลูกเรียว หรือกลม
และไม่แน่ใจด้วยว่าลูกที่เอามาร้อยเชือกวีกันนั้น
เป็นลูกยางแบบไหน แต่เคยเล่นค่ะ
แล้วยังมีข้อสงสัยอีกว่าลูกเรียวที่เอามาวีปั่นกันนั้นดูเหมือนจะต้มกินได้ด้วย
ไม่แน่ใจเลย คงต้องหาความรู้จากน้องวอญ่าอีกครั้งค่ะ
ขอบคุณที่เตือนความจำแม้จะไม่ชัดเจน แต่ก็นำไปสู่การต่อยอดนะคะ
ขอบคุณค่ะ