" ไอ๊หย๋าซี้แล้วนี้หว่า" ลูกๆนั่งร้องไห้


ความหมายจากหัวเรื่องคือ

อ้าวตายแล้วเหรอ

 

หากแมวซ่าส์แปลภาษาผิดก็ต้องขออภัยคนไทยเชื้อสายจีนกันทุกท่านด้วย เมื่อวานคุณพ่อคนรู้จักได้เสียชีวิตหรือตายนั่นเอง สิ่งที่มีแน่นอนน้ำท่วมจอ ร้องไห้กันทั้งบ้าน ที่พ่อไม่น่ารีบจากไป ก็ทำให ห้แมวซ่าส์นึกถึงตอนที่พ่อแมวซ่าส์ตายเพราะอุบัติเหตุ แต่ต่างกันแมวซ่าส์ไม่ร้องไห้นะครับขอบอกไม่ใช่ไม่รักพ่อนะครับ "โคตรรักปะป๋าเลย" แมวซ่าส์ไม่ร้องไห้แต่นอนไม่หลับไปเป็นอาทิตย์ น้ำตาแมวซ่าส์มันไหลจากใจ เลยมานั่งนึกว่าคนเรานี้หนอเป็นลูกๆกว่าจะรู้ค่า พ่อและแม่ก็ตอนท่านจากไป

 

เลยมานั่งคิดว่าหากเราจะเป็นบุตรที่ดีพึงทำกันอย่างไร นึกไปนึกมาก็นึกได้ว่าอย่างนี้การเป็นกุลบุตร กุลธิดาที่ดี นั้นพึงปฏิบัติอย่างนี้ 1 เชื่อฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่ โอ้อันนี้ก็แย่ครับแมวซ่าส์ตอนพ่ออยู่นี่เถียงคำไม่ตกฟาก และด้วยความเป็นลูกชายเดียวโคตรเอาแต่ใจเลยครับ 2 สืบวงศ์สกุล แย่อีกแล้วครับแมวซ่าส์ยังเป็นโสดครับและไม่มีวี่แววจะมีทายาทด้วยโอ้แย่ 3 เลี้ยงดูท่านยามแก่ชรา เออนี่สิครับน่าจะทำได้ในอนาคตกับการดูแลแม่ เพราะแม่ยังไม่แก่ชรา และพ่อตายไปตั้งแต่ยังไม่แก่ตอนพ่อตายเพิ่ง 45 ปี 4 ทำบุญให้ท่านเมื่อท่านจากเราไป (ตายนั่นเอง) อันนี้แมวซ่าส์ทำประจำครับเหมือนเคยบอกไม่ว่าแมวซ่าส์จะทำอะไรเป็นบุญกุศลแมวซ่าส์ก็ยกให้พ่อกับแม่ บันทึกที่เขียนก็เหมือนกันหากเป็นบุญกุศลจากการที่ผู้อ่านนำไปทำประโยชน์ 5 รักษาทรัพย์ที่ท่านมอบให้ เออนี่สิครับแมวซ่าส์ไม่กังวลเพราะไม่มีอะไรสักอย่าง ที่ดินนาที่เป็นมรดกที่บ้านเกิดแม่ก็ถวายวัดไปแล้ว ส่วนที่ดินไร่มะม่วงที่บ้านเกิดพ่อก็แล้วแต่ญาติทางนั้นให้ก็เอาไม่ให้ก็ไม่เอา ไม่มีอะไรครับไม่ต้องคิดมาก ที่นาทำกินดีที่สุดของแมวซ่าส์คือ "ที่นาในสมองแมวซ่าส์" หากินยังงัยก็ไม่หมด

 

อันที่กล่าวมาแล้วทั้งหมดนั้นอยากให้ท่านที่ได้อ่านนำไปปฏิบัติ มิใช่เวลาตายก็นั่งร้องไห้เศร้าโศก แต่ในสมองคิดแต่ว่ามรดกกูจะได้เท่าไรวะ ร้องไห้กันได้วันสองวันแล้วก็ลืมไปทำบุญให้ก็ไม่ทำ สมบัติมรดกก็ขายกินหมดฉิบหายหมด แล้วสิ่งที่น่าจะทำมันจะยิ่งจะดีขึ้นไปอีกหากท่านสามารถสอนลูกหลานให้ปฏิบัติได้สืบต่อไปอีกหลายชั่วอายุคน ก็จะนับกันได้ว่าเป็นบุตรที่ดี มิใช่เป็นบุตรที่แค่วันตายแล้วร้องไห้ฟูมฟายไม่เกิดประโยชน์ครับ

 

จงทำให้ท่านเมื่อท่านยังอยู่แล้วยังเครพท่านเมื่อท่านจากไป ด้วยความเป็นลูกที่ดี

จาก แมวซ่าส์

 

 

หมายเลขบันทึก: 370558เขียนเมื่อ 29 มิถุนายน 2010 20:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม 2012 12:16 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

อ่านแล้วทำให้เสียใจเหมือนกันค่ะ

วันนี้แม่ขอให้เปิดคอมฯแม่จะร้องคาราโอเกะ

แต่บอกแม่ไปว่า เมื่อวานร้องแล้วนี่ พอแล้ว

แล้วตัวเองก็เปิดคอมฯเล่นเน็ต เฮ้อ

อ่านบันทึกนี้ทำให้ติ๋ว คิดถึงตอนที่ขับรถมากับแม่ แล้วบอกกับท่านว่า

"ไม่ขอรับมรดกอะไร เพราะสิ่งที่พ่อกับแม่ให้มานั้น มากมายแล้ว ล้ำค่า ให้ได้เรียนหนังสือ ส่งเสียจนมีวิชาชีพติดตัว เลี้ยงตนเองได้ นี่แหละคือ มรดกอันล้ำค่า"

ไม่ว่าแม่จะตอบอย่างไร แต่ก็ได้บอกท่านแล้ว ณ วันนั้น จากใจค่ะ

หลัง ๆมานี้ ด้วยความเมตตาจากการสะท้อนของท่าน แมวซ่าส์ 
 และ ครู ช่วยให้ได้คิด พอจะเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาบ้าง จึงได้โอกาส กลับไป รับใช้พ่อ แม่ เท่าที่โอกาสอำนวยเจ้าค่ะ

 

สวัสดีคะคุณแมวซ่าส์

- แวะเข้ามาทักทายคะ

- อ่านบันทึกของคุณแล้วเศร้าและคิดถึงคุณพ่อคุณแม่มาก ตัวเองยังทำหน้าที่ลูกยังไม่ดีพอ หรือถ้าคิดอยากจะทำก็ไม่มีโอกาส เพราะท่านทั้งสองเสียชีวิตหมดแล้ว ทำได้เพียงวันเกิดตัวเอง หรือวันครบรอบวันเสียชีวิตของท่านก็ไปทำบุญที่วัด แผ่เมตตาหาท่านระลึกถึงพระคุณท่าน น่าเศร้าใจมากนะคะ

- ใครที่มีคุณพ่อคุณแม่ที่ยังมีชีวิตอยู่ ก็รีบตอบแทนพระคุณของท่านทั้งสอง ก่อนที่จะไม่มีโอกาสเหมือนอย่างดิฉัน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท