วุ่นวายที่สุด......
ช่วงที่ผ่านมา 1 เดือน หลัผมกลับจากไปเรียน palliative ผมมีเรื่องหลายเรื่องที่ต้องทำมากมายในช่วงเวลาอันสั้นเพียง 1 เดือน
- กลับมากต้องจัดประชุม เพชิญความตายอย่างสงบครั้งที่ 2 ...ครั้งนี้มีทั้งจิตอาสา+พยาบาลเข้าร่วม เรียนรู้อะไรมากมายจากทุกคน และเห็นลู่ทาง...พี่แนทเสนอว่าน่าจะลองทำ "จิตอาสาข้างเตียง" ที่ผ่านมาจิตอาสามีบทบาทที่ไม่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยโดยตรง...อาจเป็นโอกาสดีๆ ในการให้โอกาสจิตอาสาได้สัมผัสกับผู้ป่วยมากขึ้น...พวกเราคุยกันถึงข้อควรระวังต่างๆ พบว่า...จริง ๆแล้วเราอาจมองจิตอาสา ด้อยกว่าที่ควรจะเป็น ความเมตตาที่จิตอาสา ช่วยผู้ป่วยได้มาก หากเพียงเปิดโอกาสและเฝ้ามองการดูแลที่เกิดแบบเป็นธรรมชาติ แทรกแซงน้อยที่สุด เราอาจเห็นมุมมองใหม่...coaching+KM เป็นวิธีที่ช่วยได้มาก อาจจัดอบรมทักษะที่สำคัญ เช่น การสื่อสาร และระมัดระวังบาง case ที่สำคัญ ความต้องการผู้ป่วยและญาติต้องพิจารณาเป็นอันดับแรก
- กระหนำอยู่เวร+ ทำ assignment ส่งอาจารย์ให้ทัน ผมนอนน้อยมากและสารภาพว่าได้ดูบอลโลกรอบแรกทุกคู่ ขนาดนี้ยังเสร็จ late เหนื่อยมาก แต่ก็ได้เรียนเยอะมากเกี่ยวกับการเรียนแบบ evidence based in palliative
- ผมเตรียมเตรียมงานนำเสนอข้อมูล สปสช (เนื่องจากรับงบ palliative จาก สปสช.)และบรรยาย 3 ที่ ใน 1 สัปดาห์....ทีพิษณุโลกงาน รพสต.,งานจิตอาสา รร.เอเชีย, และแลกเปลี่ยนเรียนรู้ สปสช. ที่พัทยา
- สุดท้ายครับ ภรรยาผมท้อง....ความวุ่นวายที่แสนมีความสุข
เดือนนี้เป็นเดือนที่วุ่นวายมาก..สอนให้ผมรู้ว่า อย่ามั่นใจในศักยภาพตัวเองเกินไป....แต่ก็ดีครับ จะได้รู้ว่า การทำงานมาก ๆ ในข้อจำกัด เราจะมีศักยภาพมากน้อยแค่ไหนครับ
ความเห็น (10)
สวัสดีค่ะคุณหมอโรจน์
ยินดีด้วยนะคะ กับความวุ่นวายที่แสนมีความสุข ... เป็นประโยคที่เชื่อว่า ใครๆได้ยินต้องเป็นปลื้ม แน่นอนเลยค่ะ
เป็นกำลังใจค่ะคุณหมอแม่สอด ด้วยจิตคารวะค่ะ
ก่อนอื่นแสดงความยินดีด้วยนะคะพี่โรจน์ ยังไม่รู้เลยว่าพี่โรจน์แต่งงานแล้ว เชยจริง
ถึงจะนอนน้อยแต่การได้ดูบอลก็เป็นการ palliate ตัวเองแบบนึงเนอะพี่โรจน์
เดือนนี้ตรงกันข้าม เป็นเดือนที่เป้ว่างมากค่ะ หลังจากวุ่นวายมา 1 ปีเต็ม เห็นพี่โรจน์ทำงานแล้วคึกเลยค่ะ
ลูก 2 แลวครับเป้
ขอบคุณพี่ poo สำหรับกำลังใจครับ
ผม มีลูกคนเดียว แพ้เลยครับ 5555
สวัสดีค่ะคุณหมอ ...เสร็จภาระกิจบอลโลก ก็คงได้พักเต็มที่หน่อย ..ยินดีกับว่าที่คุณพ่อลูกสองค่ะ
แล้วอย่างใหนภูมิใจที่สุดครับ
พี่ศุภรักษ์....ขยันหน่อยนะพี่ ผมนำไป 2-1 แล้ว ฮาฮา
ขอบคุณคุณปิ่นธิดาที่แวะมาเยี่ยมเยียนครับ
พี่หมอสิอิฐ ผมว่างาน กับครอบครัวเป็นความสุขที่ต่างมิติกันครับ บอกยากว่าอันไหนภูมิใจกว่า.....แต่ผมรู้สึกว่าจะทำอย่างไรให้ทั้ง 2 อย่างสมดุลและเติมเต็มแดนที่ 3 นั้นคือ "ความสุขภายในใจของเราได้" ถามอย่างนี้ แล้วพี่ละครับ "คิดว่าเรื่องงานกับครอบครัว อันไหนเติมเต็มชีวิตพี่มากกว่ากัน?"
คุณหมอโรจน์ คะ เพื่อนๆ ที่NCC สิงคโปร์ ถามถึงเเละฝากความคิดถึงมาให้ค่ะก็เลยนำมาฝากที่บันทึกนี้ค่ะ พร้อมกับเเสดงความยินดีกับข่าวดีหลายๆข่าว ที่สำคัญคือข่าวดีข้อที่ 4 ค่ะ
พี่กุ้งนาง ขอบคุณครับ
พี่ไปดูงานหรือครับ
ค่ะพี่มา clinical attachment 1 เดือนค่ะ กลับสิ้นเดือนนี้ ชาว NCC น่ารักทุกคนเลยนะคะ เขาเเอบนินทาคุณหมอโรจน์ด้วย
He is very nice Susan xu บอกค่ะ