เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา ผมกับทีมไปเยี่ยมบ้านผู้ป่วยมะเร็ง เราไปเยี่ยมบ้านคนไข้มะเร็งเต้านมที่หลังได้เคมีบำบัดไปแล้ว อาการไม่ดีขึ้น แพทย์เจ้าของไข้ยุติการรักษาและส่งต่อให้ทีมเราดูแลคนไข้ต่อ
ผู้ป่วยเป็น ...."สาวเฒ่า"....แปลเป็นไทยว่า "สาวโสดมายาวนานจนสูงอายุ" หรือชัดกว่านั้นคือ "ขึ้นไปนั่งบนคานทองนั่นเอง"...อยู่กับน้องสาวและมีพี่น้องเพื่อนบ้านเยอะมาก ตอนผมไปถึงบ้านผู้ป่วย พบว่าญาติมาเยี่ยมเยอะมาก
ผู้ป่วยร่างผอมหลังติดกระดูก ไม่มีผม แต่สีหน้าที่แสดงออก แตกต่างจากสภาพร่างกายอย่างลิบลับ..แววตาฉายแววความสุขท่ามกลางพี่น้อง
น้องสาวผู้ป่วยอายุประมาณ60 ปีคอยดูแลผู้ป่วยสลับกับหลานสาว ผู้ป่วยพูดคุยกับผม อย่างสนุกสนาน
เธอมองว่าการอยู่บ้านสบายกว่า โรงพยาบาลแต่ยังไงก็แล้วแต่ ที่โรงพยาบาลก็มีเรื่องดีๆ
ผู้ป่วย "มีแม่ชีมาหาป้าทุกวันเลยตอนนอนโรงบาลแม่สอด"
คนที่บ้านบอกแกว่า แกคิดไปเองและต่างหยอกคนไข้ว่า "แม่ชีให้หวยหรือเปล่า" ผมเองก็สงสัยว่าคนไข้ delirium หรือเปล่า ก็เลยประเมิน conscious แล้วก็ดูปกติครบดีทุกอย่างเฮาะ...หรือไศยศาสตร์จะมีจริง เป็นดังนั้นผมเลยถามรายละเอียดแม่ชี เพื่อนำมาแทงหวยซะเลย
ผม "แล้วแม่ชีรูปร่างหน้าตาเป็นยังไงละป้า"
ผู้ป่วย "อ้วย ๆ ขาวๆ ยิ้มๆ แล้วก็ชอบพูดให้ป้าสบายใจ"
ผมเริ่มคุ้นๆ นึก match ภาพในความทรงจำกับข้อมูลของป้า
VS
ผม "เอสงสัยจะไม่ใช่แม่ชีแล้วละป้า....คุณแนท เลขาโครงการผมเอง"
ทีมหัวเราะกันใหญ่ พอญาตินึกออก ก็ร้องอ้อกันเป็นแถว คุณแนทจะมาเยี่ยมคนไข้ทุกวัน แต่ป้าคงเข้าใจว่าเป็นแม่ชี
สรุปว่าอดได้หวยกันไป...ผมเอาไปเล่าให้พี่แนทฟัง...แกก็หัวเราะเพราะจริง ๆ แกเป็นอิสลามซะด้วย
ผมสรุปในใจว่า "เวลาพยาบาลทำความดี ภาพลักษณ์ก็เป็นเยี่ยงผู้ทรงศีล นักบุญ ให้ความรู้สึกของความสุขได้มากมายมหาศาล"
ขอให้กำลังใจกับใครก็ตามที่ทำความดีและเป็นนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ของคนไข้ ถึงแม้ว่าใครคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ในใจคนไข้ นี่เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ครับ
อ่านไปยิ้มไปค่ะคุณหมอโรจน์ ประทับใจบันทึกนี้จังค่ะ "เวลาพยาบาลทำความดี ภาพลักษณ์ก็เป็นเยี่ยงผู้ทรงศีล นักบุญ ให้ความรู้สึกของความสุขได้มากมายมหาศาล" คุรหมอทำให้รู้สึกถึงคุณค่าในวิชาชีพมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณอีกครั้ง อ่อ ฝากรูปเพื่อนๆ มาให้ชมค่ะ
จำคุณหมอ Zarni ได้มั๊ยคะกับ Ping ค่ะ
ดีใจที่เรื่องราวนี้จะเติมความสุขให้กับคนทำงานครับ
ฝากแสดงความคิดถึงถึง Zarni ด้วยครับ+เจอกันเดือนตุลาครับ
เห็นชื่อเรื่อง ผมก็คิดว่าเป็นซีสเตอร์..แม่ชีคริสต์ ที่อยู่ในทีมของหมอโรจน์ นะครับ
สวัสดีคะพี่โรจน์ ขออภัยที่ห่างหายจาก g2k ไปเสียนาน บันทึกพี่โรจน์ยังมีสีสันชวนติดตามเหมือนเดิมคะ
ขอชื่นชมกับการทำงานของทีม palliative care ของ รพ.แม่สอดครับ เล่าได้เห็นบรรยากาศของการดำเนินด้วยจิตใจที่อย่างจะดูแลผู้ป่วย มีความสุขทั้งผู้ให้และผู้รับ
ฮึ ฮึ ผมเคยเจอคนไข้ คุณมะลิ เรียกพี่ๆพยาบาลที่ รพ.นาหม่อมว่า "คุณครู" เพราะแกบอกว่าเราสอนให้แกเดิน ก็เลยเรียกเป็นคุณครู
เราเป็นอะไรในสายตาของใคร ก็เพราะเราทำอะไรกับเขา