"บ้านรถ"
วันนี้มาทักทายกันในบรรยากาศ
ห้องเรียนครูยุค่ะเท่าที่ครูยุได้เข้าอ่าน
ในหลายๆบล็อกอาชีพครู สมาชิก
เว็ปโก..ด้วยกัน ภาพเด็กนักเรียนที่ได้เห็นกับภาพเด็กนักเรียน ในห้องเรียนครูยุ ต่างกัน เด็กนักเรียนห้องครูยุหลายคนเค้า เตรียมที่จะเข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยกันแล้ว และควรจะเรียกว่า นักศึกษามากกว่า แต่โรงเรียนเมืองไทย-เบอร์ลิน เป็นโรงเรียนสอนภาษาไทย.... อาจารย์กันยา (ครูแดง) บอมฮาร์ด ประธานสมาคมเมืองไทยศูนย์ศลิปวัฒนธรรม-ในสหพันธรัฐเยอรมนี ท่านคุยให้ฟังว่า รู้จักครูสอนภาษาอังกฤษให้คนไทย ครูสอนเป็นเจ้าของภาษา ในห้องเรียนมีผู้มาเรียน ตั้งแต่วัยเด็กจนถึงวัยผู้ใหญ่ การสอน จะสอนในระดับเดียวกัน แบบว่าอายุ๘ขวบก็๘ขวบเท่ากันทั้งห้อง ครูยุคิดว่าคงจะต้องเป็นเช่นนั้นเพราะ จากที่สอนๆมาก็มีคำถามของผู้เรียนในห้องเรียนครูยุ สร้างบรรยากาศอยู่เสมอ เมื่อเร็วๆนี้ ...มีภาพบ้าน ในหลายๆห้อง เช่นห้องครัว ห้องน้ำ ห้องนอนฯลฯ ฝึกให้ผู้เรียนเขียนบรรยายตามภาพ ครูยุก็เดินดูและก็ถามไปด้วย ใครที่ไม่ทราบว่าคำนี้เขียนอย่างไร ครูยุจะถามคนที่คิดว่าเค้าตอบได้ เป็นการฝึกให้มีความกล้า ความเชื่อมั่นในตัวเอง ถ้าไม่ได้จริงๆครูยุจะอธิบายให้ฟัง ในภาพเป็นโรงเก็บรถ ครูยุถามผู้เรียนคนหนึ่งเป็นเด็กลูกครึ่ง(คุณแม่เป็นคนไทย-คุณพ่อเป็นด๊อยซ์)วัย ๒๒ปี (ไม่ออกชื่อค่ะกลัวจะอาย) ว่าภาพที่เห็นนี้เรียกว่าอะไร คำตอบคือ"บ้านรถครับ" ครูยุถามอีกว่าแล้วที่เราอาศัยอยู่เรียกว่าอะไร คำตอบคือ"บ้านคนครับ"ครูยุคิดเหมือนกันว่า แล้วในการ์ตูนที่มีสุนัขนอนเฝ้ากระดูก หน้าบ้านหลังเล็กๆ คงไม่ต้องถามน่ะค่ะว่าบ้านใคร... เด็กๆทำน่ะน่ารัก ผู้ใหญ่ทำไม่น่าดู แต่ในลักษณะนี้ครูยุขอยกเว้นสักคนน่ะค่ะ
เจ้าของคำตอบ "บ้านรถ,บ้านคน" (คนที่สาม..เสื้อสีฟ้าแถบดำใส่แว่นตาค่ะ)
บันทึกโดย: ครูยุค่ะ
ความเห็น (20)
สวัสดีค่ะน้องครูยุไม่ได้แวะมาเยี่ยมนานเหมือนกันนะคะพี่ครูต้อยงานล้นค่ะ แต่ตอนนี้กำลังลดลงอยู่ เห็นบรรยากาศเรียนรู้ของน้องๆแล้วรู้สึกตื่นเต้นไปกับการสอนของน้องครูยุด้วยนะคะ ที่บ้านเราลมหนาวกำลังจะมา หลังฤดูน้ำหลากก็จะเป็นอย่างนี้ค่ะท่วมจนหนำใจไม่ที่ใดก็ที่หนึ่งหรือหลายที แล้วลมหนาวจึงจะแผ่คลุม แต่น้องๆของพี่บอกว่ากำลังดีค่ะ เอาลิงค์จิตอาสาผู้ป่วยเบาหวานมาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะครูยุ
*** สบายดีนะคะ ไม่ได้แวะมานานแต่ระลึกถีงเสมอ
*** ไปลำปาง มีช้างและม้ามาฝากค่ะ
สวัสดีครับครูยุ
อิอิผมไปดูบ้านปลามา ได้ปูปลาหอยมาทำอาหารเพียบเลยครับ
สวัสดีค่ะคุณครูยุ
แวะมาดูบรรยากาศการเรียน พร้อมมาทักทาย ครูยุสบายดีนะค่ะ
สวัสดีค่ะครูยุ....
ไม่ได้ทักทายกันนานมากนะคะแต่...ก็ยังคิดถึงอยู่ค่ะ
เห็นเด็กๆในห้องเรียนแล้วตัวโตกว่าครูอีก ดูท่าทางแล้วคงสอนได้สนุกปนฮานะคะ
เจอครูยุกล่าวชม krugui เรื่องเขียนภาษาเหนือในบันทึกน้องชำนาญ เลยตามมาขอบคุณ....เพราะเขียนตามการออกเสียงของเราค่ะ
ครูยุคงสบายดีนะคะ อากาศทางนี้เป็นไงมั่ง ทางบ้านเรามีทั้งร้อน ทั้งหนาว ทั้งฝนตกน้ำท่วม เรียกว่าปรวนแปรไปหมดเชียวค่ะ...
สวัสดีค่ะ
ดีใจค่ะที่ได้อ่านเรื่องเล่าของครูยุอีกครั้ง ทำให้นึกถึงนักเรียนของยายคิมที่ผ่านมา "ณ ค่ายภาษาอังกฤษ" ค่ะ
กิจกรรม Environment แบ่งกลุ่มออกไปเรียนนรู้ ในนั้นมีกุฏิพระด้วย เด็ก ๆ ตอบว่า "Monk House" ก็มี "Monk Living" ก็มีเข้าท่าดีค่ะ
สวัสดีครับครูยุ
ขอบอกตรงๆ และสารภาพว่าไม่ได้เข้ามาอ่าน Blog ของครูยุ ตั้งแต่บันทึกเรื่องภูมิอากาศ เพราะไม่รู้เพราะเหตุไรเปิดบันทึกก็เจอแต่เรื่องภูมิอากาศ จนเมื่อครูยุเข้าไปเขียนบันทึกและตามมาเท่านั้นจึงได้รู้ว่ามีบันทึกหลายๆ บันทึกที่เขียนขึ้นมาล้วนมีประโยชน์กับผู้ใฝ่รู้ทั้งสิ้น ทุกเรื่องเข้าไปอ่านแล้วครับ
ทุกเรื่องที่เขียนอ่านแล้วได้รับความรู้เพิ่มเติมเป็นอย่างยิ่งสิ่งที่ไม่รู้ก็ได้รับรู้ขอบคุณทุกเรื่องที่บรรจงเล่าครับ เห็นด้วยกับคุณราชิต น่าจะจัดทัศนศึกษาให้กับนักเรียนไปประเทศไทยน่ะครับ
ระลึกถึงเสมอครับ
สวัสดีค่ะ krutoting
ไม่ว่ากันน่ะค่ะครูต้อยเรื่องงานเนี่ย ทำตามตารางไม่ทัน ยังมีซิกแซกทำก็มีค่ะ
ถ้าเข้าสอนจะสนุกกับผู้เรียน ที่เรามองว่าเค้ายังเด็ก จริงๆพวกเค้าเข้าวัยหนุ่มสาวกันแล้ว
ขอบคุณค่ะ สำหรับลิงค์จิตอาสาผู้ป่วยโรคเบาหวาน น่าสนใจมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณกิติยา
ครูยุเองก็เอาเวลาไปสะสางงานเสียนาน เพิ่งเข้าบล็อกมาเหมือนกันค่ะ
ขอบคุณภาพรถม้า ภาพช้างตัวจริงๆค่ะ คุณกิติยาสบายดีเช่นกันน่ะค่ะ
ระลึกถึงค่ะ
- สวัสดีค่ะคุณครูยุ
- นานมากๆนะคะที่ไม่ได้แวะมาคุย ดูนักเรียนแล้วโตๆกันทั้งนั้นเลย โดยเฉพาะคนที่ตอบ"บ้านรถ บ้านคน"
- ตกลงครูยุได้คำตอบหรือยังคะ ที่ที่สุนัขนอนเฝ้ากระดูก เรียกว่าอะไร
สวัสดีค่ะ คุณวอญ่า
อ้าว..มีบ้านปลาด้วยหรือค่ะ จะต้องตามไปดูแน่ๆ
ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณถาวร
ไม่ได้เข้าบล็อกเสียนาน เอาเวลาไปจัดการเรื่องงานค่ะ
คิดถึงเสมอค่ะ คุณถาวรสบายดีเช่นกันน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะ krugui Chutima
คิดถึงเช่นกันค่ะ ไม่ได้เข้าบล็อกเสียนาน วันนี้เลยพาเด็กๆนักเรียนที่ห้องเข้าบล็อก มาทักทายด้วยค่ะ
เด็กๆตัวโตกันเร็ว แต่ครูไม่โตแล้วนี่ค่ะ ครูยุชอบฟังภาษาเหนืออยู่แล้วค่ะ พอเห็นเขียนเป็นภาษาเหนือ
ก็ยอมรับว่า เก่งมากๆค่ะ ตอนนี้เบอร์ลินก็กำลังเปลี่ยนฤดูเช่นกันค่ะ ครูยุถ่ายภาพสวยๆ มาฝากด้วยค่ะ
อากาศแปรปรวน ดูแลสุขภาพน่ะค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณคิม
ค่ายภาษาอังฤกษ เด็กๆสร้างบรรยากาศ สร้างสีสัน พอๆกับเด็กลูกครึ่งเรียนภาษาไทย สร้างเสียงฮา..
ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณต้อย
ก่อนอื่นต้องขอชมว่า คุณต้อยแต่งบล็อกได้ทันสมัยมากๆเลยค่ะ ครูยุกำลังจะสร้างบล็อกให้สมาคมเมืองไทยฯโรงเรียนเมืองไทย
ให้ครูดวงตะวัน(ผู้ร่วมก่อตั้งร.ร.ไทยในเบอร์ลิน) ช่วยเขียนประวัติ-ข้อมูลอยู่ค่ะ คงต้องรบกวนคุณต้อยช่วยสอนอีกแล้วค่ะ
บันทึกเก่าๆของครูยุ หาเวลาเข้าแก้ไขขัดเกลาใหม่อยู่ค่ะ มีภาพถ่าย สลับกันก็มี อาจจะเป็นเพราะใช้
อักษรกำกับภาพเหมือนกันก็ได้ค่ะ ขอบคุณ คุณต้อยมากค่ะที่มาให้กำลังใจตลอดมา
ระลึกถึงเช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณกาญจนา
ดีใจค่ะ ที่มีคนคิดถึงๆเช่นกันค่ะ
เด็กๆนักเรียนห้องครูยุ เป็นกลุ่มเด็กโตของโรงเรียน
เด็กๆตัวโตกันมากเลยค่ะ โตกว่าครูด้วยค่ะ
คำถามที่คุณกาญจนาถาม ครูยุขอไปถาม หลานชายต่อน่ะค่ะ
- สวัสดีครับ
- ตามความความเห็นผม ผมว่าน้องที่ตอบเป็นคนละเอียดนะครับ ระบุได้ชัดเจนขึ้น เพราะส่วนใหญ่บ้านก็คือ ที่อยู่อาศัยนั่นเอง ซึ่งอาจต่างกันไปครับ เช่น บ้านปลาก็อาจเป็นอ่างปลา บ้านนกก็อาจเป็นรังนก บ้านไก่ก็คือเล้าไก่ ต่างตรงที่เราไม่ค่อยนิยมเรียกครับ ส่วนบ้านคน ที่เมืองไทย บางทีมีไม่ครบทุกห้องครับ เป็นเพิงหลังคาสังกะสี มีรูรั่ว คนที่อยู่ก็เรียกว่า "บ้านแสนรัก" เหมือนกันครับ ขอบคุณที่คุณครูแวะเข้าไปทักทายครับ
- สวัสดีครับ ครูยุ
- แวะมาเยี่ยม "บ้านรถ" ครับผม
- น่ารักดีครับ
สวัสดีค่ะ
ครูชำนาญ เขื่อนแก้วเป็นคนละเอียดเท่าๆกับเด็กนักเรียนที่ห้องครูยุ เลยน่ะค่ะนี่
บ้านนก บ้านไก่ บ้านหลังคาสังกะสี มีรูรั่ว แต่ว่าบ้านปลาเนี่ยของคุณวอญ่าค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายเช่นก้นค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณฐานิศวร์
ได้เข้าไปเยี่ยมบล็อกคุณฐานิศวร์ มาแล้วค่ะ ชื่นชมน้องๆรุ่นหลังไฟแรงกันทุกคน
ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ