สายน้ำที่โอบกอดพ่อไว้นิรันดร
*** บทกวีว่างเปล่า
ริมน้ำโขงฝั่งไทย...หนองคาย.... ๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
บันทึกของผมที่เกี่ยวเนื่อง….
ต้นชงโคที่แสนเหงา กับความทรงจำเก่า ๆ ที่แสนหวาน
http://gotoknow.org/blog/adirek12/407790
ขอบพระคุณครับอาจารย์
บันทึกนี้สำหรับคนโรแมนติกนะครับ
ขอบคุณอีกครั้งครับ
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมอ่านบันทึก บทกวีที่ชวนอ่าน ชอบค่ะ ชอบอ่านจัง น่าฟังดี
ขอบคุณค่ะ
ขอบพระคุณ คุณหนูรี มาก ๆ นะครับ
ขอบพระคุณ ที่คุณบุษรา ชอบนะครับ
สวัสดีค่ะ
ดอกไม้คุณยายสวยงามครับ
ขอบพระคุณที่แวะมาครับ
...วิ่งไล่ตามก้อนเมฆที่สีทอง..หยิ่งผยองมองรัก..อยากไขว่คว้า..มองละเมอเมื่อแม่จากเราไป..น้ำตาเอ่อ..ท่วมท้น..ล้นหัวใจ..ดุจนทีเลื่อนไหลสู่คงคา...กว้างใหญ่สุดรักพระแม่ธรณี.....
.....(ต้องการหมอด่วน....ไปได้ทุกที่...แต่ไม่รู้จะไปไหนก่อนดี..อ้ะช่วยคิดที)......ยายธีเจ้าค่ะ....
คุณยายธี อย่าเศร้าไปกับผมเลยครับ
จากวันวานมาสู่วันนี้
และจะกลายเป็นอดีตในวันหน้าครับคุณยาย
สัจธรรมของสรรพสิ่ง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ได้เรียนรู้จากธรรมชาติเสมอค่ะ
ขอบคุณที่ไปฝากถ้อยคำงดงาม ยามชมใบไม้แดง เลยขอส่งภาพที่เข้ากันมาให้ค่ะ
ใบไม้สีแดงร้อนแรงแข่งกับแสงพระอาทิตย์
ท้องฟ้าสีครามได้แปรเปลี่ยนตามสีใบไม้
ใบไม้ที่ร่วงหล่นโปรยปรายราวหยาดฝนเม็ดแดง
เก็บใบไม้หลุดร่วงหล่นสู่พื้น
แยกไม่ออกอะไรคือใบไม้หรือลานดิน
ขอบพระคุณ คุณนายดอกเตอร์ มากครับ
บันทึกของคุณ... ใบไม้สีแดงงดงามมากครับ
ผมเลยทิ้งร่อยรอยด้วยการบันทึกข้อความเล็ก ๆ สีแดง ๆ ไว้ครับ
ขอบคุณที่ช่วยเลือกภาพให้สอดคล้องกับข้อความของผมครับ..........
เป็นบทกลอนที่ให้กำลังใจดีมากครับ
ขอบพระคุณ คุณ อดิศักดิ์ พละศักดิ์ มากครับ
ที่แวะให้กำลังใจครับ..............
ว้าว เป็นบทกวีริมโขงที่หวานจับใจ กลางสายน้ำเลยค่ะคุณหมอฯ
นึกถึงบรรยากาศน้ำใสไหลเย็น ณ ริมน้ำเมย ริมน้ำน่าน ริมน้ำตาปี ริมน้ำป่าสัก ริมน้ำคลอง ริมน้ำที่ไหนก็ อบอุ่น ด้วยอ้อมกอดเปี่ยมรักของพ่อ สายน้ำที่ไหนก็น่าพิสมัยไปหมดเลยนะคะ :)
บันทึกนี้รอให้คุณ poo มาเติมเต็มให้พอดี
ขอบพระคุณมากครับ
ขอบคุณ คุณต้นกล้า มากครับ
ที่แวะมาทิ้งร่องรอยครับ
รูปต้นกล้าเรียบง่ายและงดงามมากครับ
จริงด้วยสิคะ มีอีกริมฝั่งที่แม้จะค่อนข้างในฝัน แต่ก็เป็นสายน้ำนิรันดร์
http://www.youtube.com/watch?v=TL21EK_LRLM สุขสันต์นะคะ
ขอบคุณ คุณ poo ครับ ที่ส่งสิ่งดี ๆ มาให้เสมอครับ
ผมไม่ได้อ่านกวี อย่างนี้มานานแล้ว ตั้งแต่ทิ้งปากกาแล้วมาถือปืน ได้อ่านแล้วมันทำให้ผมมีความสุข ผมรู้สึกสงบขึ้น แต่งมาเรื่อยๆนะครับ ผมเป็นกำลังใจให้