รำลึกถึงเชียงราย----2
ต่อจากบันทึก รำลึกถึงเชียงราย-----1
เราพักนอนที่สมาคมฯ 1 คืน ประมาณตีสี่เราปลุกเด็กๆให้ลุกขึ้นเพื่อออกกำลังกาย ซ้อมบทอาขยาน ,เลือกดอกไม้ จากนั้นก็อาบน้ำแต่งตัวเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขัน เราทำงานเป็นทีมแบ่งหน้าที่กันค่ะ พี่ครูที่ไม่ได้รับผิดชอบกับการควบคุมเด็กแข่งกิจกรรมก็ขับรถกระบะออกไปซื้อข้าวกล่องในตัวเมืองเป็นอาหารมื้อเช้า กลับมาบอกว่าเข้าแถวคิวยาวเหยียดเลย บางคนออกไปตั้งแต่ตีสาม ทานอาหารเช้าเสร็จ เด็กๆและครูออกไปเก็บภาพบรรยากาศเพื่อเป็นที่ระลึกกันค่ะ อากาศตอนเช้าเย็นสบายกำลังพอดีไม่หนาวจัด บริเวณรอบๆที่พักมีทั้งไร่นาและรีสอร์ทสวยๆ พวกเราร่ำลาแม่บ้านที่ดูแลสมาคม เพราะคุณอาทู่และครอบครัวไม่ได้พักที่นี้มีภารกิจต้องเดินทางไปที่แม่ฟ้าหลวง ตั้งแต่เมื่อวาน(14 ธ.ค.) มีสิ่งใดขาดตกบกพร่องหรือทำให้ที่พักเลอะเทอะไปบ้างก็ขอโทษขออภัยเป็นที่เรียบร้อย
ตื่นมาเตรียมของตั้งแต่ตีสี่
ฝ่ายสนับสนุนและเสบียง
รับประทานอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว เตรียมเก็บสัมภาระขึ้นรถ
หามุมสวยๆเก็บภาพ(ตัวดำๆเลยต้องอยู่ใกล้ๆสีขาว)
เก็บไว้ในความทรงจำ
เจ็ดโมงเช้าออกเดินทางกันเพราะเริ่มแข่งกิจกรรมเก้าโมงเช้าค่ะ ระยะทางจากที่พักถึงโรงเรียนเทศบาล 6 นครเชียงรายประมาณ 3 กิโลเมตร แต่ใช้เวลาถึงชั่วโมงครึ่ง เพราะรถติดมาก เป็นถนนสองช่องทางรถสวนกัน คันที่มาทีหลังพอมาสายก็รีบแซงรถคันหน้าทำให้รถสวนทางวิ่งมาไม่ได้ นี่แหล่ะค่ะนิสัยคนที่ไม่ชอบรักษาระเบียบ กฏกติกา แทนที่จะได้ไปเร็วกลับทำให้ช้าเสียเวลามากมาย พวกเราเข้าแข่งขันได้ทัน แต่เด็กๆไม่มีเวลาพักเข้าห้องน้ำกันเลยสงสารมากค่ะ
------------------------------------
เริ่มแข่งขันเวลา 9.00-12.00น.
เด็กๆนั่งทำงานกับพื้น แถมนั่งบนหญ้าเพราะครูไม่ได้เตรียมเสื่อไปให้
(ในเว็บแจ้งว่าแข่งบริเวณสนามฟุตบอล นึกว่ามีโต๊ะเก้าอี้และด้อยประสบการณ์ค่ะ)
ผ้าที่จะนำไปปูโต๊ะเพื่อส่งผลงานกลับกลายเป็นที่รองอุปกรณ์ ดอกไม้
โดนหักคะแนน
( มีเขตฯเดียวที่นักเรียนนั่งเก้าอี้ร้อยมาลัย)
ถังพลาสติกที่ใส่อุปกรณ์ไป กล่องโฟมใส่ดอกไม้ถูกนำมาใช้วางผลงาน
ขอยืมเก้าอี้กรรมการวางเอกสารเผยแพร่ความรู้อีก
เด็กคนที่หลับตาป่วยก่อนไปแข่งขันแต่ก็สู้ กลับมาต้องไปหาหมอ
เพราะทอมซิลอักเสบ อาเจียนตลอดทางคอบวมมาก หมอบอกว่าถ้าไปช้า
อาจหายใจไม่ออกเสียชีวิตได้ (ชีวิตของเด็กบ้านนอกที่ต้องอดทน )
หลังจากแข่งขันร้อยมาลัยเสร็จกรรมการแจ้งให้ไปรับงานคืนตอนบ่ายสอง จึงให้เด็กๆไปรับประมานอาหารกลางวัน ส่วนตัวครูนั่งเฝ้าอุปกรณ์ที่เตรียมไป
ทรหดอดทนข้ามภูเขาเป็นสิบๆลูกเพื่อหาความรู้และประสบการณ์ให้กับเด็กๆ
คุ้มมากๆค่ะ
--------------------------------
ส่วนเสริมค่ะ
การทำงานทุกอย่างย่อมมีปัญหาและอุปสรรค โดยเฉพาะจังหวัดที่เป็นเจ้าภาพต้องเตรียมความพร้อม เหนื่อยกายเหนื่อยใจ ลงทุนลงแรงเพื่อให้งานออกมาดีที่สุด อดถูกวิพากษ์วิจารณ์ไม่ได้
ส่วนผู้เข้าร่วมแข่งขันก็ควรเคารพในผลการตัดสินของกรรมการถือเป็นเอกฉันท์ค่ะ อาจจะไม่ถูกใจเราต้องวางตัวเป็นกลางไม่เข้าข้างตัวเอง ไม่ตำหนิกรรมการแบบรุนแรง(ได้ยินกับหู เห็นกับตาในกระทู้เชียงรายเขตฯ1)
สำหรับกรรมการ อยากให้ยึดเกณฑ์การให้คะแนนอย่างเคร่งครัดซึ่งมีหลายเกณฑ์และละเอียดมาก ไม่ได้ดูแค่ผลสำเร็จของชิ้นงาน คุณครูและเด็กที่เป็นตัวแทนในแต่ละเขตฯเขาเตรียมวัสดุอุปกรณ์ให้เหมาะสมที่จะใช้กับชนิดของมาลัยในรูปแบบของเขา และทำงานเต็มที่แล้ว
ให้กำลังใจเพื่อให้เขาได้พัฒนาตัวเองในครั้งต่อไป ไม่ใช่หมดกำลังใจที่จะทำงานค่ะ
ซึ่งลำดับที่ 1 และลำดับสุดท้ายคะแนนแตกต่างกันมากมาย
ผลงานของลำดับที่ 1 ที่นี่ค่ะ มาลัยสองชาย ...ไม่ใช่สามชาย
เขียนบันทึกนี้เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันค่ะ ไม่ได้มีเจตนาจะตำหนิใคร ในฐานะที่ตัวเองเคยเป็นทั้งกรรมการระดับจังหวัด แข่งขันเอง(มีเกียรติบัตรการันตีความสามารถ)และปัจจุบันเป็นครูผู้ฝึกสอน ทั้งเข้าใจและเห็นใจค่ะ
เหนื่อยกาย แต่สำราญใจ......
กิจการ/งานใดๆ สำเร็จลงได้......
ช่วยสร้างชาติ/สร้างไทย ให้เจริญ.....
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาอ่านบันทึกยาวๆ
ความเห็น (14)
- ของตัวเองชนะเลิศ(ในใจ)ตั้งแต่ก่อนไประดับภาคแล้วค่ะ เพราะสอนได้ประสบผลสำเร็จและเด็กๆสามารถนำไปประกอบอาชีพได้แล้ว
- บอกกับเด็กๆว่าเราไปแข่งขันเพื่อหาประสบการณ์ อย่าหวังว่าเพื่อชนะหรือแพ้ ยินดีกับสพป.ที่ได้ลำดับที่ 1-3 เพื่อเป็นตัวแทนระดับภาคเหนือ เข้าแข่งขันในระดับชาติต่อไป
มาชมมาเชียร์และเป็นกำลังใจครับ
- มาเป็นกำลังใจและแสดงความยินดีกับคุณครูและนักเรียนบ้านวังพลับครับ....สู้ๆๆๆๆต่อไปครับ
สวัสดีค่ะ
มาเป็นกำลังใจนะคะ......สุดยอดมากค่ะ
เหนื่อยกาย พักหน่อยก็หาย แต่สุขใจสบายกว่า มาเติมเต็มความสุข อิ่มเอม กับเด็กน้อยค่ะ
ส่งกำลังใจครูพี่นก ส่งท้ายปีเสือดุ ดุอย่างแรงปีนี้ รอสดใส ปีกระต่ายทอง สาธุค่ะ :)
- สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่นก คุณครูจุฑารัตน์ของเด็กๆ วันนี้พาน้องเมย์จากบันทึกนี้มามอบของขวัญปีใหม่ ปีกระต่าย ๒๕๕๔ ให้พี่ครูนกค่ะ ขอให้พี่ครูนก และครอบครัวมีความสุขกาย สบายใจตลอดปี และตลอดไปนะค่ะ =)
เหนื่อยกายแต่ไม่เหนื่อยใจนะครับ เมื่อเห็นงานประสบผลสำเร็จ ผมก็คิดถึงเชียงรายเหมือนกัน จากมาหลายปีแล้ว
สวัสดีค่ะพี่NU 11
มารำลึกถึงเชียงรายด้วยคนนะคะ ส่งผ่านกำลังใจ...ให้คุณครูค่ะ ^_^
พี่นกค่ะ
เจียงฮายรำลึกเน้อเจ้า จะเข้ามายามอีกเมื่อไหร่
ส่งข่าวมานะคะ ขอหื้อกำลังใจพี่นก สุขสันต์ค่ะ
ขอบคุณค่ะน้องปู