ชีวิตที่เมืองลาว : 31 มกราคม 2554 "ทำความดีก่อนกลับบ้าน..."

เย็นวานนี้งานเลิกเร็ว...

หลังจากที่มีทหารมาช่วยเทพื้นทำงานการทำงานเลิกเร็วกว่าเวลาปกติประมาณ 1 ชั่วโมง

ให้กลับเร็วจะไปเมาอีกไหมหนอ...? (ข้าพเจ้าคิดในใจ)

หลังจากที่หยุดงานไปสองวัน ข้าพเจ้าพบ "ช่างเนา" คนใหม่

คือข้าพเจ้าไม่เคยเห็นช่างเนาเมา เพราะตั้งแต่มาก็ทำงานติดต่อกัน 15 วัน

ปกติช่างเนาจะดื่มเหล้าหลังเลิกงาน พอเช้าก็สร่าง แต่วันหยุด "เมาตลอด" เมาจนไม่หลงเหลือสภาพของช่างฝีมือดี

ดังนั้นเมื่อวาน ถ้าปล่อยให้กลับเร็ว เดี๋ยวก็มีเวลาเมาเยอะ ดังนั้นข้าพเจ้าจึงชวนช่างเนามาทำ "ความดี" ก่อน "กลับบ้าน..."

"วันนี้เหนื่อยไหม จะให้ช่วยสับฝากมาตีฝาให้หน่อย หรือว่าจะทำพรุ่งนี้ก็ได้" ข้าพเจ้าถามช่างเนาในขณะที่นั่งว่าง ๆ หลังเสร็จจากการเทพื้น...

เพราะหลังจากครั้งแรกที่ "ตุ๊แก้ว" พร้อมทีมงานมาสร้างที่พักให้เรา เขา "สับฝาก" ทำเป็นฝาไว้สองด้าน เหลือด้านหนึ่ง ข้าพเจ้าก็ไม่รู้ว่าจะเหลือไว้ทำไม แถมด้านนั้นเป็นด้าน "ลมเข้า" บางคนลมแรง ฝนตก น้ำก็เข้าด้านนั้น จึงบอกให้ช่างเนาไปช่วยทำฝากันลม กันฝนให้หน่อย...

 

พอช่างสุภา และช่างแพงได้ยินที่ข้าพเจ้าคุยกับช่างเนาก็เลยบอกกันว่า "ไปทำเลย แป๊บเดียว

หลังจากนั้นช่างสุภากับช่างแพงก็ช่วยกัน "สับฝาก" ส่วนช่างเนากับช่างน้อยก็นำแฝกที่สับแล้วกับไม้ไผ่สองสามต้นมาทำเสายืน...

 

"ถ้าวันนี้กลับไปแล้วตาย พรุ่งนี้ก็ไม่ได้ทำ" (ข้าพเจ้าคิดอยู่ในใจ)

ข้าพเจ้าเห็นช่างเนากลับบ้านทีไรก็หวั่นใจว่า คืนนี้เขาจะ "ตาย" ไหมหนอ...?

เหล้าที่นี่ "แรง" มาก...

สาเหตุที่พ่อใหญ่คนที่มาช่วยงานเราหนึ่งวันแล้ว "ตาย" ได้ มีคนสันนิษฐานว่าเจอเหล้าแรง

เหล้าที่นี่เป็นเหล้าต้มเอง บางครั้งก็ไม่ได้ควบคุมดีกรี

แล้วช่างเนาดื่มทุกวัน ซื้อบ้าง ฟรีบ้าง วันดีคืนร้ายไปเจอเหล้าแรง ๆ ร่างกายที่ดื่มเหล้ามาหลายสิบปีซึ่งทรุดโทรมไปจากจะรับไม่ไหว

ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงพยายามให้ช่างเนาทำความดีไว้ให้มากที่สุด เผื่อวันไหนช่างเนาจากไปจะได้มีบุญกุศลติดตัวไปใน "สัมปรายภพ..."

มาอยู่ที่นี่ก็มี "แค่นี้"

มีที่พักไว้เพียงเพื่อป้องกัน เหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย

มีดี มีมาก มีน้อย ก็ไม่พ้นตาย

สุดท้ายก็ต้องจากโลกนี้ไป พร้อมด้วยบุญกุศลที่เคยทำ...