เทียนพรรษา ณ อุบลราชธานี (1)

ประมวลภาพงานแห่เทียนพรรษาของจังหวัดอุบลราชธานีครับ

วันที่ 11 กรกฎาคม 2549

 

 

 

ในวันนั้นผมได้เดินทางไปเที่ยวชมงานแห่เทียนที่ตัวเมืองอุบลราชธานีครับ

ออกเดินทางจากหอพัก มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี 10.00 น. ครับ

ผ่านไป 1.30 ชั่วโมง ยังไม่ถึงตัวเมืองเลยครับ เพราะรถติดมาก

โดยเฉพาะตรงบริเวณสะพานข้ามแม่น้ำมูล

ผมเลยตัดสินใจลงจากรถโดยสารและเดินทางพี่ ๆ ชาวอุบลไปครับ

ตอนที่เดินไปนั้น ผมไม่รู้ทางหรอกครับ เพราะเข้าตัวเมืองอุบลฯ เป็นครั้งแรก

"ทางอยู่ที่ปากครับ"

คนอุบลฯ ใจดีมาก ๆ เลยครับ ผมเดินถามทางพี่ ๆ เขาไปตลอดทางครับ

พอเดินมาถึงบริเวณนี้ เริ่มได้ยินเสียง "รำเซิ้ง" ครับ

แสดงว่าเราเดินมาถูกทางแล้ว

 

พอไปถึงคนเยอะมาก ๆ ครับ

เดินเด๋อ ๆ ด๋า ๆ ไม่รู้จะไปดูตรงไหนครับ

พอดีเดินตามคนข้างหน้าเขาไป เห็นเขาถึงไปนั่งบนอัฒจรรย์ ก็เลยเดินตามเขาไปนั่งด้วยน่ะครับ

มาทราบตอนหลังว่า "ต้องเสียเงิน"

"แต่พี่คนข้าง ๆ บอกว่า นั่งไปเหอะน้อง ที่ว่างเยอะแยะ

ไม่รู้จะกันไว้ทำไม คนเขาเข้ามาเที่ยว งานนี้เป็นหน้าเป็นตาของจังหวัด

ไม่น่าจะไปกันเขาหรอก กันไว้ก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร ที่ว่าง ๆ จะน่าเกลียดเสียกว่าอีก"

ผมได้แต่ตอบว่า "ขอบคุณครับ"

 

ตอนนั้นได้ที่นั่งชมเหมาะมากครับ เยื้อง ๆ กับท่านประธานในพิธีเลยครับ

นอกจากจะได้ชมความงามของขบวนเทียนแล้ว

ยังได้ฟังการบรรยายจากผู้บรรยายถึง 4 ภาษาด้วยกันครับ

ไทย อังกฤษ จีน และญี่ปุ่นครับ

ครั้งแรกที่เห็นขบวนเทียนพรรษากับตาตนเองครับ

"สวยงามตระการตามาก ๆ เลยครับ"

นอกจากเทียนพรรษาแล้ว

ยังมีวงดนตรี "เซิ้ง" ตามตำหรับอีสานด้วยครับ

ได้ยินแล้วคึกคักมาก ๆ เลยอยากลุกขึ้นเซิ้งด้วยจัง

แต่ละขบวน "ทุ่มทุนสร้าง" กันสุด ๆ เลย

ทั้งแสง สี เสียง แถมยังมี Dry Ice ออกมาเพิ่มสีสันเยี่ยมมาก ๆ เลยครับ

ขบวนผู้ถือป้ายแต่งชุดไทย รักษาเอกลักษณ์วัฒนธรรมไทยอย่างดียิ่ง

ขนาดของต้นเทียนมีทั้ง เล็ก กลาง และใหญ่

แต่ละขนาดก็สวยงามแตกต่างกันไปครับ

ตอนนี้ผมเองชักเริ่ม "อดใจไม่ไหวครับ"

นั่งดูอยู่ตรงนี้ เห็นไม่ชัดครับ

อยากเข้าไปสัมผัสและซึมซับความสวยงามใกล้ ๆ สักครั้งหนึ่งในชีวิต

ถ้าอย่างนั้นขออนุญาตเดินลงไปชมระยะใกล้

ติดตามชมในบันทึกถัดนะครับ