วันพุธที่ 5 ตุลาคม 2554
ผมค้นพบว่า...ธรรมชาติช่วยเยียวยาชีวิต
ถึงแม้จะลงโทษเราบ้าง...เหมือนน้ำท่วมในตอนนี้
แต่ก็คือ...การเดินทางที่จะเรียนรู้ชีวิตและโลก
เพื่อการเข้าใจสิ่งที่เลวร้าย และแง่งามที่จะเกิดขึ้นพร้อม ๆ กัน
เป็นกลไกแห่งความสมดุลจักรวาล
เมื่อผมย้อนมากลับคิดชีวิตเมื่อวาน
วันที่เหงาและเบื่อ...http://www.gotoknow.org/blog/adirek12/463701
เป็นอีกบทเรียนที่ผมจะก้าวข้ามสู่บทเรียนใหม่ ๆ ต่อไป
ที่จะทดสอบชีวิต กับการมีสติของตนเอง
และเมื่อผมเขียนบันทึกชิ้นนี้เสร็จ
ผมจะเดินทางไปที่คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
เพื่อร่วมงาน R2R : ขยายคุณค่างานประจำ
ผมมีโอกาสที่จะได้เล่าถึงชีวิต และถนนการเดินทาง R2R ของหมออนามัยคนหนึ่ง
กับอาจารย์ แพทย์ นักวิจัย และทีมสุขภาพ ในภาคอีสาน
ผมหวังว่า...ผมคงมีประโยชน์บ้างนะครับ
...........................
(ผมขับรถมาทำงาน...น้ำเริ่มท่วมถนน...ท้องนา...ไร่อ้อย
เห็นคุณยาย (แก่มากแล้วนะ) แช่น้ำข้างสะพาน... ยกสะดุ้งได้ปลาเล็กปลาน้อยพอแกง และแบ่งลูกหลาน...)
(ข้างบ้านคนไข้...กำลังย้อมผ้าฝ้ายด้วยหมาก "ชาตี" ผมเลยขอเข้าไปดู...ย้อมแล้วสีเหลืองน้ำตาลตามธรรมชาติสวยงามเหลือเกิน)
("...เสียเวลาไปการวิตก...เท่ากับว่าเวลาที่จะใช้ชีวิตลดลง...")
มีประโยชน์ซิครับ
มากเสียด้วย อิอิ
มีมุมมองเป็นศิลปะจังคะ สิ่งที่คนอื่นมองผ่านๆ เก็บภาพมาสร้างสีสันและกระทบใจได้
เป็นกำลังใจให้ หมออดิเรก กำลังสำคัญ R2R :-)
โอกาสในชีวิตที่หลากหลาย เพิ่มทั้งประสบการณ์ และกำลังใจนะคะ :)
สวัสดีค่ะ
กลับถึงบ้านแล้วหรือคะ ดีมากๆเลยค่ะ ฟังแล้วเกิดแรงบันดาลใจ อยากจะทำบ้าง
คงต้องเริ่มเพราะมีที่ปรึกษาที่ดีที่สุด พี่เกดค่ะ จะตามมาอ่านเรื่อยๆเอาแรงบันดาลใจนะคะ
สวัสดีค่ะ
ธรรมชาติกล่อมเกลาชีวิต...จริงๆค่ะ
น้ำท่วมปีนี้กล่อมเกลาให้เราได้คิด
ว่าเราทำร้ายธรรมชาติก่อนรึไม่...
อาจจะใช่ในบางที่
และผลกระทบที่ตามมามากมายเหลือเกิน....
สวัสดีค่ะ
...เห็นภาพความยากลำบากของผู้คนแล้วก็นึกถึงการต่อสู้ชีวิตของบรรพบุรุษ...คิดถึงแม่...ชีวิตคือการต่อสู้ และตามมาด้วยผู้กล้าและการค้นพบ...แม่เคยเล่าให้ฟังว่าตอนแม่เด็กๆสายน้ำที่ไหลผ่านหน้าบ้านเวลาหน้าน้ำจะเชี่ยวกราก...ไหลปร๊าดๆรวดเร็วและน่ากลัวมาก...แต่ตอนนี้มีเขื่อนก็ทำให้น้ำไหลช้าและน้อยลง...คลองดังกล่าวมองลอดไม้กระดานลึกลงไปเห็นมีน้ำสีดินแดงขุ่นๆไหลนิ่งอยู่...คลองนี้ขุดตั้งแต่แม่เด็กๆไว้รองรับน้ำจากแม่น้ำน่าน ในยามหน้าน้ำหรือที่เรียกว่าฤดูน้ำหลากเพื่อไม่ให้ท่วมบ้านเรือน...ช่วงนี้ที่บ้านน้ำยังไม่ท่วมเพราะบริเวณนั้นเป็นเนินสูง...แต่เจดีย์บรรจุอัฐิแม่ที่วัดน้ำท่วมเพราะเป็นที่ต่ำ...กลับไปก็ต้องปรับปรุงซ่อมแซมและแก้ปัญหากัน...ชีวิตคือการต่อสู้กับธรรมชาติที่อยู่รอบๆตัวเรามาช้านานแล้ว...
เราได้เรียนรู้กับธรรมชาติรอบๆ ตัวเราเสมอ เวลาช่วยให้คนเราเติบโตทางความคิด โอบอ้อม เอื้อเฟื้อ ช่วยเหลือ แบ่งปัน พี่เห็นตรงนี้ในตัวน้องชายทุกครั้งที่เจอกัน ขอบคุณมากที่ไปช่วยเพิ่มสีสันให้กับการประชุมวิชาการ R2R ภูมิภาคเมื่อวานจ้ะ เยี่ยมมาก:-)
เสียเวลาไปการวิตก...เท่ากับว่าเวลาที่จะใช้ชีวิตลดลง <--- ชอบตอนท้ายที่แหละครับ
การวิตก เป็นการบั่นทอนความพัฒนา ให้คิดเสียว่าอะไรจะเกิด ก็ต้องเกิด ให้ยึดธรรมมะเอาไว้ทุกอย่างแก้ไขได้ บางครั้งต้องให้เวลาเป็นเครื่องช่วยตัดสิน
หมากชาตี มีชื่ออื่นอีกไหมคะ สนใจสีย้อมจากธรรมชาติ เป็นสีย้อมในแถบจังหวัดไหนคะ
ขอให้มีความสุขกับการคิดดี พูดดี เขียนดี และทำดี ซึ่งล้วนแต่นำความชื่นใจมาสู่ตนเองและผู้อื่น ครับ
คุณค่า คุณประโยชน์ อยู่ในจิตวิญญาณของผู้รู้ตลอดเวลา ทุกลมหายใจเข้าออกครับ ทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่ได้มีด้านเดียว และมันก็ไม่ได้สุดโตงไปด้านใดด้านหนึ่งด้วย "ในดีมีร้าย ในร้ายก็ย่อมมีดี" (อ.วรภัทร์ ภู่เจริญ) ท่านได้เคยกล่าวไว้ ซึ่งผมก็เห็นด้วยโดยดุษฎีเช่นกันครับ แน่นอนครับสิ่งที่คุณหมอทำมีประโยชน์อย่างแน่นอน เป็นกำลังใจให้นะครับ
สวัสดีค่ะน้องทิมดาบ
ชอบภาพคุณยายยกสะดุ้งจังสื่อถึงความอดทน การต่อสู้กับความลำบาก ห่วงใย อาทร เสียสละเพื่อลูกหลาน สู้เพื่อปากท้อง พลิกวิกฤติเป็นโอกาส
ชื่นชมน้องค่ะในงานR2R วันนั้นพี่เวรเช้า เสียดายที่ไม่เจอ มีโอกาสคราวหน้าคงได้พบกันอีก คิดถึงน้องอุ้มบุญด้วยค่ะ
ได้ฟังพี่อดิเรกบรรยายแล้ว รู้สึกดี ดีใจที่ได้เจอ ยังไม่ได้มีเวลาคุยมากเท่าไหร่นัก ช่วงนี้เหมือนกำลังตั้งหลักกับตนเอง ดีใจที่ได้สัมผัสพลังการทำงานแบบตัวเป็นๆสู้นะคะ