“AEC อาเซียน . . AEC อาเซียน” พูดกันจนเอียน
ฟังกันจนเลี่ยน
นี่คือเอกลักษณ์ของสังคมไทย เท่าที่จำได้ มักจะตื่นเต้นกับคำทำนองนี้
ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง นิกส์ (NICS), โลกาภิวัตน์ (Globalization) หรือ Y2K
ที่เคยฮือฮา และใช้เป็นหัวข้อจัดประชุมสัมมนากันอย่างบ้าคลั่งมาในอดีต
จะเห็นได้ว่าการพูดคุยประชุมสัมมนา มักจะเน้นไปที่การทำความเข้าใจ
แต่ไปไม่ถึงประเด็นที่ว่า
แล้วเราจะเตรียมตัวสร้างความเข้มแข็งได้อย่างไร?
ทำอย่างไรเราจึงจะแข็งแกร่ง?
ทำอย่างไรเราจึงจะแข่งขันกับเขาได้?
เพียงรู้ว่า AEC คืออะไร ยังไม่พอ ต้องมีการทำและสานต่อจากสิ่งที่พูดคุย
ไม่ใช่ฟังไปๆ โดยที่ไม่มีการเตรียมการใดๆ . . ช่วงเวลาไม่กี่ปีที่เหลืออยู่นี้
จะเป็นประโยชน์ต่อสังคมไทยหรือไม่ ขึ้นอยู่กับการกระทำของคนไทยทุกคน
ถ้าวันนื้คนไทยยังไม่ปรับตัวปรับใจ
ยังไม่พร้อมที่จะมาเริ่มต้นกันใหม่
ยังคงแบ่งสีแบ่งฝ่าย ยังคงอาฆาตมาดร้าย
ใช้วาจาด่าทอทะเลาะวิวาทกัน
ยังเล่นเกมการเมืองกันจนพร่ำเพรือ แล้วนี่จะเหลืออะไรให้คนไทยใน AEC