ภารกิจยกซุ้ม

ภารกิจยกซุ้ม

  บอกให้เป็น ครูมอบหมายภารกิจให้ย้ายซุ้มมาเพื่อให้น้อง ๆ ได้ภาวนา ภารกิจแบบนี้เป็นสิ่งที่ครูเมตตาให้โอกาสได้ฝึกฝนเสมอ ๆ ทั้งพาทำและให้โอกาสได้ทำ แต่จิตใจหนูขุ่นมัวมากในการทำ ใจออกอาการต่อต้านเพราะไม่ยอมรับว่า “เป็นหน้าที่ของตนเอง”

พอครูเรียกไปชี้แนะให้แก้ไขก็ขุ่น

ทั้ง ๆที่ควรจะนำมาคิดวางแผน บริหารจัดการ แล้วค่อยทำ จิตก็ไปลงร่องเดิมคือ ดื้อ ทำแบบไม่ตั้งใจ

ผลงานออกมาแม้จะถึงเป้าหมายแต่ระหว่างทางย่อยยับ

  ชี้ให้เห็น ครูชี้ให้เป็นครั้งที่หนึ่ง คือ บอกว่ายกแค่สามคนมันจะได้ไหม ต้องทำยังไง

พอยกเสร็จครูก็ให้ถอดบทเรียน พร้อม ๆ กับชี้แนะ ปัญหาที่เกิดในจิต

เมื่อเช้าหลวงปู่เมตตาเตือน แต่ไม่ตั้งสติกับตนเอง

พอครูเมตตาชี้ซ้ำมาระลึกขึ้นว่า

“นี่ถึงขั้นหลวงปู่เตือนเอง ถ้าไม่ฟัง ก็พังแล้วนะชีวิตการได้เกิดมาครั้งนี้”

“ตั้งใจจริงกับตนเองรึยัง”

ครูเมตตาชี้ให้ทบทวนหลวงปู่เตือนเรื่องอะไร

1. ตั้งสติ เชื่อฟังครูบาอาจารย์

2. ราคะ สำรวมระวังใจ นึกขึ้นมา ถ้ามันหนักก็ต้องใช้ไม้หน้า 3 เลยนะทีเนี๊ย

3. ให้เอาจริงกับการปฏิบัติข้อวัตรของตนเอง

จากที่จิตหมอง ๆ ก็หลุดเบาผ่อนคลาย ภารกิจที่ทำแล้วออกมาแย่ ๆ

เกิดจากใจที่ไม่ยอมรับ หนัก โกรธ ใจที่ต่อต้านทำให้การทำอะไร ๆ ออกมาไม่สำเร็จ

ครูชี้ตอนแรกก็ยังไม่เห็น แต่พอครูชี้ให้มองย้อนเข้าไปในใจตนเอง ตอนแรกเห็นแต่ความโกรธ ความขุ่นไม่พอ ใจไม่ดูต่อเข้าไปถึงสาเหตุ ไม่ยอมรับจิตที่เกิดขึ้น แต่ครูเมตตาให้ดูซ้ำเข้าไป เป็นการถามซ้ำให้ทบทวนใจตนเอง

จะไปยอมรับที่ใจไม่อยากมาวัด เพราะมาวัดที่ ครูชี้กิเลส

กลายเป็นว่า “ใจต่อต้านเพราะกิเลสมันดึงดัน จะลากลงต่ำ แต่ไม่ทัน”

ครูบาอาจารย์ชี้และมันก็ขุ่น แต่พอยอมรับแล้วก็คลาย

คำหนึ่งที่ครูเมตตาชี้บอกว่า

“นอกจากครูแล้วก็มีหนู ที่อายุเยอะที่สุด แล้วถ้ามีคน มีอัตรากำลังอยู่เท่านี้ หนูจะบริหารจัดการอย่างไร”

ข้างในรู้สึก “จุก” กับคำที่ครูชี้แนะ

ได้เห็นว่า “มีจิตข้างในที่มันถ่วงการเติบโต”

ไม่อยาก ไม่ยอมรับ มันเหมือนกับถึงเวลาต้องทำหน้าที่แล้วไม่อยากทำ

แบบอายุต้องเข้ามัธยมแล้ว แต่ก็อยากเรียนประถม จิตมันเป็นแบบนั้น

หากจุก หรือ จี้ใจดำ แสดงว่า จริงและต้องแก้ไข

ภารกิจนี้จัดว่า “ล้มเหลว หมายถึงภายในใจ แต่ก็ได้เรียนรู้ ” แล้วครูก็เมตตากู้กลับมาให้

ครูชี้ให้นึกย้อนถึงเมื่อครั้งที่พายกซุ้ม ณ จุดที่ยากกว่านี้ อุปสรรคเยอะกว่านี้ แล้วครูพาทำ

ครั้งนั้นเตรียมการอย่างดี ยกก็ไม่ยาก ครูวางแผน มอบหมาย ม้กระทั้งวัดขนาด คาดการถึงความเป็นไปได้แล้วค่อย เริ่มลงมือ ก็สำเร็จได้ในเวลาไม่นานไม่เปลืองแรง

ได้เรียนรู้ว่า เอาหล่ะ  ถ้าใจมันล้มเหลว รู้ ยอมรับ ก็มีทางแก้ไข

และโชคดีกว่าใคร ครูเมตตาชี้แนะให้ สาธุเจ้าค่ะ

Cr. ภาพจาก FB ครูกะปุ๋ม