สู้ไม่สู้ ก็ต้องสู้ วันที่ 3ของสัปดาห์ที่ 9 (3/1/1)

วันที่ 3 ของอาทิตย์ที่ 9

เป็นวันที่ เหมือนจะต้องชิงจังหวะกันหลายอย่าง

 

มีแต่เสียงที่ย้ำว่า พลาดไม่ได้ ใจรู้สึกลัา อาการทางกายง่วงๆ เพราะพลาดไปทานชาของเซเว่นด้วย แบบลืมสนิทว่าทานแล้วจะมีอาการแบบนี้

เมื่อได้เห็นแววตาแม่ก่อนออกจากบ้านตอนกราบลา รู้สึกคลายใจมากขึ้น

เพราะปฏิบัติตามที่ครูชี้ทำให้มีกำลังใจทำอะไรๆมากขึ้น พอได้เห็นสวนของพ่อ ชัดๆตอนเช้าๆ อลังการมากๆ

ท่านเตรียมการทำอะไรได้เยี่ยมมาก เกิด_อเดียเอาสมุนไพรมาให้พ่อเพาะเพื่อจำหน่าย

ถ้าหนูได้กลับบ้านวันพฤหัสจะเก็บผักจากบ้านพ่อมาวัดวันศุกร์ เป็นสิ่งที่หมายมั่น วันนี้หลวงพี่ พี่เขย หนูเราทำงานกันเป็นทีม ออกแรงเต็มกำลัง

กฏแห่งกรรม ทำงานแนบเนียน หลวงพี่เป็นแรงหลัก หนูไปถึงที่ทำงานสายไปชั่วโมงหนึ่ง เป็นการสายที่ยอมจำนน ผิดศีลข้อ 2

ใจทั้งล้าทั้งขีเกียจ

แต่ก็ประสานลูกค้าที์ค้างคาอาทิตย์ที่ผ่านมา พอคุยให้ข้อมูล แลกเปลี่ยนแนวคิด ก็เป็นผู้ใหญ่ใจดีท่านหนึ่งที่คุยสนุก

วันนี้มีงานที่ค้างกันตนเอง 3 เรื่อง ทำได้แค่ 1 เรื่อง คำที่ครูย้ำ ดังขึ้นกับตนเองมาเรื่อย ๆ ชีวิตมั่วๆเพราะมัวนั่งแก้สิ่งที่พลาด. เหมือนก็ลืมหน้าที่ไป ทำให้อีลุงตุงนังไปหมด

ข้อวัตรวันนี้. ไล่เรียงทำแต่จัดจัดว่า เลท บันทึกเมื่อวานขาดไป 2 เรื่องวันนี้ช้าไป 2 ชั่วโมง งานที่ครูย้ไได้ทำแค่ 1 อย่าง ก็หมดก๊อกกะตนเอง สัจจะรักษาไม่ได้ ครูเมตตาย้ำ สิ่งที่ให้ทำไม่ได้ต้องการงาน แต่ต้องการให้รักษาสัจจะ