ศิลปะการป้องกันตัว : หนึ่งในวิธีการเจริญสติในชีวิตประจำวันของผม
เวลาพูดถึงศิลปะการป้องกันตัว คนส่วนใหญ่ก็มักจะนึกถึงการต่อสู้ บู๊ แบบหนังแอคชั่นทั้งหลายที่เราดูจนชินตา แต่สำหรับคนที่ฝึกไปนานๆ จนเข้าถึง "แก่นสาร" ของวิชานั้นๆแล้ว คำว่า เอาชนะคะคาน มุ่งล้างผลาญกัน อาจจะไม่ใช่
สิบสองปีของผมกับการฝึกไอคิโด (Aikido) ศิลปะการป้องกันตัวที่ถือกำเนิดขึ้นจากประเทศญี่ปุ่น ก็ไม่ต่างจากที่เกริ่นไว้ข้างต้น ที่แรกสุด เราประทับใจกับเปลือกคือท่วงท่าที่พริ้วไหว กลมกลืนสวยงาม กับประสิทธิภาพในการจัดการปฏิปักษ์ หากแต่นานวันเข้า ปฏิปักษ์ที่ว่านั้นได้หันเหจากด้านนอก เป็นการจัดการด้านในตัวเราเอง
"ไอคิโด" ไม่ได้สอนให้เราเอาชนะคู่ต่อสู้ หากแต่เป็นการประสานแรงจากคู่ต่อสู้อย่างกลมกลืนแล้วจัดวางในทิศทางที่นำสู่ความสงบเรียบร้อย ซึ่งต้องทำไปพร้อมๆกับความสงบ สมาธิ หรือเจริญสติภายใน
การเจริญสติผ่านการฝึกปฏิบัติบนเบาะ บนศิลปยุทธ์แบบนี้ต้องฝึกอย่างสม่ำเสมอ แถมยังมีระบบการสอบเลื่อนสาย ระบบการให้รางวัลทางสังคม ระบบเครือข่ายมิตรภาพ เป็นการเชื่อมโยงร้อยรัดกันเป็นวิถีของผู้ฝึก ให้เกิดการฝึกต่อเนื่องเป็นประจำจนคุ้นชิน นำการเจริญสตินี้เติบโตแผ่ขยายไปสู่ชีวิตประจำวัน
ความมีวินัยจากการฝึกกายและใจให้อ่อนโยน รู้จักยับยั้ง ไม่ตอบโต้ผู้อื่นด้วยความรุนแรง หากแต่เป็นกระจกสะท้อนเบี่ยงเบนแรงปะทะจากอีกฝ่ายลงสู่ความสมดุล เป็นวิถีการเจริญสติที่ผมได้รับจากการฝึกศิลปะการป้องกันตัวไอคิโด ที่นำมาสอดประสานกับชีวิตประจำวันที่เต็มไปด้วยกระแสความแตกต่างทางความคิดและการปฏิบัติมากมาย
ใน สโมสรผู้นำเยาวชนเพื่อการศึกษาและพัฒนาชุมชน จังหวัดแม่ฮ่องสอน
ความเห็น (2)
ขอบคุณครับ อ.ยอดดอย
ผมชอบบทความนี้ซึ่งแสดงออกอย่างลึกซึ้งโดยครูผู้สั่งสมประสบการณ์มาตลอดสิบสองปีที่ผ่านมา
ผมเองชื่นชอบไอคิโดมานานแล้วตรงที่เป็นศิลปะซึ่งใช้สยบความก้าวร้าวได้อย่างนุ่มนวลและงดงามมากครับ
การเขียนเป็นเพียงประสบการณ์ที่พอจะสกัดออกมาได้ แต่ที่เขียนไม่ออก พูดไม่ได้นั้นมีมากมาย สำคัญคือช่วยสะท้อนว่าที่ต้องการให้ขัดเกลาในตัวผมเองก็ยังมีอีกมาก ทุกคำชมคำติ ล้วนมีความหมายต่อการฝึกฝนต่อไป ขอบคุณมากครับ