พระคุณครู l ฟื้นคืนชีพได้เพราะครู-ส้มตำถาด

พระคุณครู l ฟื้นคืนชีพได้เพราะครู-ส้มตำถาด

ตกอัพ ไปนาน กับจิตที่ไม่รู้หลุดไปอยู่ ณ นรกขุมไหน แทบกู่ไม่กลับ

วันนี้ ได้เรื่อง ได้โอกาส ครู เมตตา นึกถึงก็ยัง ฮา ส้มตำถาด กับน้ำอีกสามสี่กะละมัง รดหัวกว่าจะได้สติ

เล่าให้หลวงพี่ฟัง ท่านขำ แบบ สาธุ

เจ้าตุ๊กที่อยู่ในเหตุการณ์ มาเปรย ๆว่า “น้าติ๋ว จริง หนูก็อยากกินส้มตำอยู่เด๊ะ จริง ๆ เด๊ะ”

แล้วก็หัวเราะกัน จึงบอกตุ๊กว่า “น้าติ๋วขอโทษ”

เรื่องขอเรื่องมีอยู่ว่า สองสามอาทิตย์มานี้ ครูเมตตาชี้เรื่อง “จิตที่มีราคะ”

ห้ามแล้ว เตือนแล้ว ยกตัวอย่างเป็นเรื่องราวและตัวละครเปรียบเปรย

ให้ได้ วิพากย์ วิจารณ์ แสดงความคิดความรู้สึก

จิตหนูมันก็ยังไม่ยอมคิด ไม่ยอมมอง แต่มันก็ป่วนครูและคนรอบข้าง

สร้างปัญหา โดยการไปทำท่าทาง เหมือนตนเองเป็นคนดี เข้าอกเข้าใจทุกคน

แบบประจ้อ ประแจ้ แล้วก็ส่งจิต สร้างเรื่อง ใส่ร้ายครูว่า ท่านสร้างปัญหา

เป็นความชั่วร้ายอย่างเนียน ๆ ที่ ลูกศิษย์ชั่ว ๆ นั้นคอยทำ

เป็นความเลวร้ายมากของคนที่พยายามฝึกหัดตนเอง โดยมีครูนำทาง แต่จิตกลับสร้างปัยหา

สร้างสถานการณ์ว่าตนเอง ถูกทำร้ายโดยครู แล้วก็แสดงออกเป็น เนียน ๆ ว่าตนเองเป็นนางเอก ไม่เป็นไร ทนได้รับได้

จิตเป็นสิ่งที่บังคับไม่ได้

แต่มันฝึกหัดได้ เมื่อรู้ว่า ชั่ว สิ่งที่พึ่งทำ คือ มองให้เห็น

เมื่อเห็นให้ยอมรับ เมื่อยอมรับแล้วต้องลงมือแก้

อันนี้อะไร ครูชี้แล้ว ชี้อีก ก็ไม่ยอมจะมอง มีแต่สำออยคร่ำครวญ หนูทำไม่ได้ ไม่ไหว เกินกำลัง

จีบปากจีบคอ สำออยกับผู้คน ในขณะที่ครูเมตตาสงสาร ช่วยเหลือ อย่างเชื่อมั่น และเสี่ยงชีวิต

มันไม่ตื่นสักที วันนี้ โดนถาดส้มตำมาเต็มถาด อาบทั้งตัว

ข้างในตอนนั้นเป็นยังใน

มันดื้อด้านมาก นิ่ง แน่น ไม่ยอมรับ (นางเอกชัด ๆ ยิ่งกว่าละคร)

พอมีน้ำมาสาด ก็ยังนิ่ง แน่น รับรู้อาการทางกาย ว่าแสบ

แต่จิตไม่ลง มีโทสะ และเถียง แถ

จนน้ำจะกะละมังที่สาม ที่แสบ ๆ ร้อน ๆ ที่คอก็ถูกเจือจางด้วยน้ำ อาการรับรู้ที่ผิวเปลี่ยนไป

พอครูชี้ว่า มันทำได้ แต่มันไม่ทำ แค่ตอนนี้ กดระงับอาการ ข่มหัวกิเลส ไม่เถียง มันก็หายแล้ว

คำนี้สะกิดใจให้ กลับมาที่ลมหายใจ

แต่ไม่ได้หายเลยค่ะ ค่อย ๆ เห็นข้างในที่แน่น แล้วค่อย ๆ อ่อนลง ๆ

จนแม่รีมา ใจยวบลง ครูเมตตาให้สารภาพ ให้ใจได้เห็นความชั่วของตนเอง

พอใจคลายครูก็เมตตา ให้ได้เก็บทำความสะอาด โอ้เป็นประสบการณ์ที่กิเลสร้ายกาจมา

บุญหัวแล้วที่ครูเมตตา ช่วยเหลือ

ครูให้ไปกราบขอขมา พระพิชิตมารโดยให้แม่รีพาไป

แล้วก็ให้ไปกราบขอขมาพระอาจารย์

สุดท้ายชวนแม่รีมาขอโอกาสกราบขอขมาครู

ครูเมตตาให้สู้ให้ตั้งใจใหม่

ปรับข้อวัตรให้วิ่งเช้าเย็น 30 นาทีอย่างน้อยแบบไม่หยุด

แล้วก็ขอโอกาสดึงข้อวัตรเก่า กลับคืนมา

วันนี้กลับมาบ้านก็ได้กราบ พ่อแม่ เส้นทางชีวิตหนู โชคดีมากที่มีครู

หลวงพี่เล่าว่า บุญแล้วที่ท่านช่วย

คิดดู ไม่ใช่ท่านจะเอาถาดไปฟาดหัวใครง่าย ๆ

ท่านพิจารณาแล้วว่า คนนี้ต้องแบบนี้ช่วยได้

สมแล้ว กิเลสมันเป็น มหากิเลส ถ้าพลิกได้ก็เป็นมหากุศล

ต่อไปให้เริ่มใหม่ เป็นคนใหม่ อย่างไปติดของเก่า

ใช้ชีวิตเหมือนเริ่มใหม่ทุกวัน

เล่าหลวงพี่เกี่ยวกับส้มตำถาดที่ไร ก็เป็น ฮากัน

พอครูเมตตาให้โทรไปคุยกับแม่รีเรื่องที่คุยกับหลวงพี่

ก็คุยไปหัวเราะไปกับโหมด ส้มตำถาด และเจ้าตุ๊กก็อยากกิส้มตำอยู่เด๊ะ

แถมด้วยครูก็วางแผนว่าจะทาน แต่แล้วก็อดไปตาม ๆ กัน

เพราะครูเมตตาหนู กูจิตกู้ใจก่อน สำคัญที่สุด

อนุโมทนาสาธุและกราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ