โอกาส ใจกระด้าง อดทน
โอกาส ใจกระด้าง อดทน
วันอาทิตย์ ที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2557
ภาพกว้าง ๆ ของ ชีวิต ในวัดอาทิตย์นี้ คือ โอกาส
ทุกโจทย์ ใจตอบสนองด้วย การเห็นใจตนเอง “กระด้าง”
ลงมือทำ ก็จะมีผลเกิดขึ้นคือ มีเรื่องที่ “ไม่ใช่”
ตอนเช้าปลุกแม่ขาวไปทำอาหาร ได้รับมอบหมายโอกาสให้พาเด็ก ๆ ไปทำโรงทาน
คนเยอะ ดูสนุกทั้งคนมารับและคนแจก
แต่ใจนี้ เห็นคนเยอะก็เป็นอาการ อึดอัด
ทำไมหล่ะ ใจมันแสดงอาการ “ทำอะไรไม่ถูก”
แล้วก็อยากให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้
ไม่มีการพาใจลงรับรู้ถึงความจริงแห่งสัจจธรรม
เกิดอะไรขึ้น เหมือนแบกอะไรสักอย่าง แล้วไปลงที่ ความไม่ชอบใจ ใจมันก็กระด้างและแน่น แล้วก็อยู่ด้วยความอดทน
กับกิเลสที่เกิดขึ้น ในใจ
ทุกครั้งที่เข้าไปหาครูก็เหมือนสอบ
เพราะอาทิตย์นี้ ความร้ายกาจของใจ ฉายชัด
ครูเมตตาช่วย ทุกครั้งที่มีโอกาส
ผลออกมากับตนเอง ไม่ผ่าน ๆ ๆ
กลับมาข้างในสำนักแม่ชี อาทิตย์นี้ตั้งใจ เตรียมผ้า ให้เรียบร้อย
กว่าจะเรียบร้อย ใจมันก็พลอยจะฉุดกระชาก บอกให้เลิกทำไปหลายที แต่สุดท้ายก็ เสร็จตามที่ตั้งใจ
ได้ทำความสะอาดตามข้อปฏิบัติที่ครูวางไว้ให้
บ่าย ๆ ครูเมตตาทำขนม ให้ ได้สั่งสมกุศลและ ฝึกตนเอง
ส่งเด็ก ๆ แล้วก็กลับบ้าน
มาถึงบ้าน ตั้งใจกับตน นวดให้ พ่อ แม่ กับ น้า เหมือนแขนพ่อมีอาการ ปวดมาก จากที่ลงไปจัดการสวนหลังบ้าน
แม่ตึงเคล็ด แต่ก็ยังแก้ได้ไม่มาก น้าราญ มือเปื่อยและมีแผล จากการโดนยางดอกไม้กัด ขาและฝ่าเท้าตึง
ให้แช่มือและเท้า แล้วค่อยนวด ดูการตอบสนองคือ นวดง่ายขึ้น นวดแล้วเส้นหนัก เอาไม้ขวดช่วย ผลออกมาน่าพอใจ
ยอมรับว่า “ไม่ก้าวหน้า”
จุดที่ยืนอยู่เหมือน ยืนกลางกระแสน้ำเชี่ยว แล้วประคองตัว ประคองไม่ไหว ก็โดนน้ำซัด จุดที่ยืนเป็นแบบนี้
โดยมีมือของครูคอยยื่นมาจับ ดึงไว้ แล้วให้ก้าวเดินสวนกระแสน้ำ
คือ สถานะของการเดินทางและจุดที่ยืนอยู่
ได้แต่กราบเรียนพระพี่ชายว่า “กิเลสหนูมันร้าย มันแรง โผล่มาแต่ละที ไม่ดังพังคนเดียว ทำคนอื่นเขาพังไปหมด”
ท่านบอกว่า “ดี ๆ ที่เห็นมัน คนอื่นที่ไม่มาแบบนี้ เขาไม่เห็น สำคัญคือ เห็นแล้ว จังได๋”
พระพี่ชาย ช่วยประคอง ด้วย ชี้ทางด้วย คนที่ไม่ฝึกตน มันไม่ง่ายที่จะยอมรับตนเอง นี่ขนาดได้รับการฝึกมาแล้ว ยังยากขนาดนี้ ไม่ต้องพูดถึงผู้ที่ไม่เคยฝึกเลย หรือ ผู้ที่ไม่มีโอกาส
สำคัญที่ เห็นมันชัด ๆ รึยัง ไม่อยากเห็นรึ กระบวนการของมัน มันโผล่มาแสดงว่า “นาทีทอง”
แต่กำลัง น้องไม่พอ สมาธิไม่พอ มันก็วิ่งขึ้นวิ่งลง
เดี๋ยวกะขึ้นสวรรค์ เดี๋ยวกะลงนรก กิเลสมันก็ลากไปอย่างนี้ถ้าสติไม่มีกำลังก็จะเป็นร่องเก่า
ครูกะปุ๋มก็เลยช่วยไง ให้รักษาสติ ปฏิบัติข้อวัตร
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น