​วันที่ยี่สิบห้า-โจทย์ยากขึ้น

วันที่ยี่สิบห้า-โจทย์ยากขึ้น

วันศุกร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

วันนี้ตามแผนคือ ไปเยี่ยมเครือข่าย แล้วก็ยาวไปเข้าวัด จัดหาผ้าโทเรเนื้อดี ย้อมสำเร็จสีแก่นบวร 3 เมตร ตามที่ครูเมตตาให้โอกาส
พอลงมือทำเป็นยังไง ใจเหมือนออกแนวยืดยาวกับตนเอง
เพราะอะไรเหมือนเป็นการ "ขัดใจ"

แต่พอได้ลงพื้นที่ตลาดกลางสมุนไพร พร้อม ๆ กับทีมผู้เชี่ยวชาญจากกรมพัฒนาการแพทย์แผนไทย
รู้สึกเยี่ยมมาก ๆ ในเวลาสั้น ๆ ทุก ๆ ท่าน สามารถถ่ายทอดองค์ความรู้ให้กับชาวบ้าน
บอกเรื่องยาก ๆ ให้เข้าใจง่ายได้

ใจระลึกถึงครู ครูมักทำให้เห็นเสมอ ๆ
คนได้ฟังจะรู้สึก มีความสุขที่ได้เข้าใจ

พอหนูได้อยู่ร่วมเรียนรู้ก็รู้สึกสนุก เพราะหนูเต็มไปด้วยคำถาม ที่พี่ ๆ พร้อมและเมตตาเรามาก ที่ให้คำตอบ เหมือนนั่งต่อยอดองค์ความรู้ ที่รู้สึกว่า "กำไรมาก ๆ กับตนเองคือ เจอพี่ปู ซึ่งเป็นพี่ข้าง ๆ ห้อง สมัยที่เป็น HiPPs ไปเรียนรู้งานที่กรม"
แม้ตอนนี้หนูจะเลิกเป็น HiPPs แล้ว แต่เส้นทางของ HiPPs ให้โอกาสหนูได้รู้ได้เห็น และเข้าใจอะไรหลาย ๆ อย่างมากยิ่งขึ้น

เราคุยกันแบบรู้สึกประหลาดใจทั้งคู่ พี่ทำงานอยู่ นนทบุรี หนูทำงานอยู่ขอนแก่น แต่เราได้มาเจอกันที่ มหาสารคาม
แล้วงานที่คุยกัน เหมือนก็ เชื่อมโยงเป็นจิ๊กซอ ตามฟันเฟือนของการขับเคลื่อนการพัฒนา

พี่สมศักด์ ยังเล่าให้ฟังเพิ่มเติมว่า มีหลายโครงการที่ได้ร่วมทำกับกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ในเรื่องการพัฒนาคุณภาพมาตรฐานสมุนไพร ซึ่งศูนย์ฯอุดรธานีเป็นผู้นำทีมทางกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ดำเนินงาน
หนูก็ได้เป็นส่วนหนึ่งในโครงการ และรู้สึกดีใจที่ได้เจอพี่ ๆ ทุก ๆ ท่าน ได้องค์ความรู้เพิ่มเติม เรื่องการล้าง การน๊อคน้ำสมุนไพร รวมถึงการแปรรูป
หนูได้เรียนรู้อีกว่า ในเส้นทางที่เต็มไปด้วยอุปสรรค นั้นมีอะไรดี ๆ ให้เราได้ชุ่มฉ่ำใจเสมอ ๆ
หลังจากออกจากพื้นที่พยัคภูมิพิสัย หนูแยกกับทีมตรวจเยี่ยมเพราะต้องย้อนไปเยี่ยมอีกที่หนึ่ง

หนูจึงคุยกับ กลุ่มผู้ปลูก ทราบว่า มีว่านชักมดลูกที่เก็บผลผลิตแล้ว บางส่วนแปรรูปแล้ว
นึกขึ้นกับตนเอง "เก็บตัวอย่างไปเลย ท่าจะดี"
เป็นการเช็คต้นทุนเดิม ๆ แบบที่เราไม่เคยพัฒนา

ได้คุยกับ พี่แอ๊ด ซึ่งเป็นผู้นำกลุ่ม พร้อมมาก ในการเปิดใจ พัฒนาเรื่องต่าง ๆ ทั้งสายพันธุ์ วิธีปลูก ดูแล เก็บเกี่ย รวมถึงแปร รูป งานนี้ที่หนูได้มาถือว่า "กำไรมาก ๆ"
ระหว่างทางเห็น แปลงผัก จึงคุย ๆ ทราบว่า หลายบ้านปลูกผัก ปลอดสาร จึงขอซื้อจะนำไปเป็นวัตถุดิบทำอาหารถวายพระ พี่แอ๊ดจึงพาไป ชมสวน Home stay ที่บ้านพี่เขา
ทำได้ดีมาก ๆค่ะ พื้นที่ 3 ไร่ ใช้คุ้ม ปลูกพืชผสมผสาน รวมถึงการรักษาพันธุ์กล้วยต่าง ๆ ด้วย สมกับความเป็น ผู้นำ จนเกิดชุมชนต้นแบบจริง ๆ ประทับใจมาก ๆ ค่ะ
ในช่วงท้าย ๆ หนู เร่งเวลากับตนเอง ไม่ต้องการเข้าวักมืด ถือว่า พอได้กับตนเอง
ครูเมตตาโทรมาเล่าเรื่องเรา สอนหนู สะท้อนให้เห็น ผลกรรม (หนัก)
ให้หนูได้เรียนรู้และตระหนัก
ต้องหมั่นสร้างบุญใหญ่ถึงจะห่างออกไป
ย้อนทวนกับตนเอง ทำอย่างไร จึงจะพอมีช่องไฟให้ตนเองได้ฝึกฝน
มหากุศล ครูพาทำตลอด แต่หนูมักจะ ดื้อด้าน ฝืน หรือ กิเลสหนูเองที่ไปทำให้ติดขัด
ย้ำกับตนเอง เหยียบมันไว้ ๆ สร้างสติให้แข็งแรง จึงจะพอเหยียบกิเลสได้ทัน
ที่ผ่านมา สติมันไม่พอ เลยพลาดทำกรรมหนัก
หากสติยัง กระปิดกระปรอยดี มันจะพลาดได้นะ
ผ้าที่ตั้งใจจัดหา ยังหาไม่ได้
โดยรวมวันนี้ ถือว่า ใจไม่นิ่งค่ะ ฟู และกระเพื่อมแรง
การอยู่ใกล้ครูบาอาจารย์ ทำให้เห็นได้ พอมีสติเหยียบได้ทัน
กราบขอบพระคุณ ครูบาอาจารย์ที่เมตตา สาธุเจ้าค่ะ
เข้าใจถึงคำที่ครูชี้ "โจทย์ยากขึ้นจริง ๆ แค่เส้นทางมาวัด ก็วัดใจมากทีเดียวค่ะ" สาธุ