การชี้ทาง (มรรค) สำคัญกว่าการบอกเป้าหมาย
*********************************
ในจำนวนคำสอนที่ดีทั้งหลาย อาจแบ่งออกได้เป็น 2 กลุ่มใหญ่ๆ คือ
1. บอกเป้าหมาย ว่าสิ่งที่ดี คือ อะไร มีลักษณะอย่างไร
และ
2. บอกเป้าหมายที่ดีกว่า โดยลำดับ และเส้นทางเลือกต่างๆ ในการเข้าสู่เป้าหมายนั้นๆ
ถ้าเราไม่แยกแยะ ทั้ง 2 ประเด็นนี้ เราก็อาจจะไม่ทราบว่าอะไรที่ดีกว่ากัน
-----------------------------------------
ในหลักการที่ 1 ที่บอกเป้าหมายเฉยๆ นั้น สามารถพูดได้ง่าย ฟังง่าย คนจะชื่นชม ยกย่องกันมาก เป็นคำสุภาษิต คำของนักปราชญ์ ที่คนเอามาท่องจำกัน ทั่วไป แต่ก็ทำตามจริงๆ ได้ยาก
เพราะต้องหาเส้นทางเอาเอง ล้วนๆ แบบต้องคิดต่อเอาเองทั้งหมด
ที่ถือว่ายากมากๆ สำหรับคนที่ไม่ชอบคิด หรือคิดไม่เป็น
จึงมักหลงไปใช้วิธีการ "ฝันเอาเอง" ไม่ปฏิบัติ แล้วก็ไปเชื่อโชค เชื่อลาง ฯลฯ
..................................
แต่คนที่สามารถปฏิบัติได้ตามเส้นทางนี้ จะถือว่าเก่งจริงๆ จึงจะสามารถบรรลุเป้าหมายได้ดี
-------------------------------------------
แต่หลักการที่ 2 การบอกเส้นทาง (มรรค) ให้เลือกนั้น ผู้บอกต้องคิดมาก บอกยาก อธิบายยาวและยากกว่า แต่สามารถทำตามได้ง่ายกว่า พัฒนาต่อยอดได้ง่ายกว่า
ทำให้มีคนที่ไม่ค่อยคิด เข้าใจว่า "พูดมาก เรื่องมาก" ทำไมจะต้องมาทำอะไรละเอียดกันนักหนา
คนที่ชอบแบบที่ 2 นี้ ก็คือคนที่ต้องการผล จากการปฏิบัติ และต้องการรู้ ต้องการเรียน ต้องการทำให้ได้ผลจริงๆ ด้วยตัวเอง และสามารถบรรลุผลได้ง่ายกว่า โดยไม่ต้องไปเชื่อโชคเชื่อลาง ฯลฯ
--------------------------------------
นี่คือ ความแตกต่างของวิธีการสอน 2 แบบ และคนเรียน 2 แบบใหญ่ๆ
ชอบแบบไหน ก็ทำแบบนั้น อย่างไหนก็ได้ ขอให้ทำจริงๆให้ตลอดเส้นทาง
ความสำเร็จรออยู่ที่ปลายเส้นทางนั้นๆ อย่างแน่นอน
ฝันให้ไกล ไปให้ถึง ครับ
+++++++++++++++++++++++++++++
ไม่มีความเห็น