การให้กับหัวใจอุ่นๆ


หากมีเวลาผมก็มักจะเดินเล่น เดินไปตลาด ชมและเดินเล่นซื้อของกินไปเรื่อยๆ เรื่องราวชีวิตที่ตลาดมีมากกว่าของกิน

เซเว่นหน้าตลาด ...

เมื่อสองสามเดือนครั้งก่อนโน้น ...

มีผู้ชายคนหนึ่งนั่งเงียบๆอยู่มุมมืด นั่งมองผู้คนเดินไปมา เเววตาเขาดูซื่อๆ ผมเดินผ่านไปซื้อของในตลาด เดินกลับมาเขาก็ยังนั่งมอง... ก็เลยยื่นเงินให้ เขารีบรับเงินด้วยมือทั้งสองข้าง เเววตาเขาตอนรับเงินดูดีใจมากเลยทีเดียว...เพียงเท่านั้นผมก็เดินกลับบ้านด้วยหัวใจอุ่นๆ


.

วันนี้ก็เช่นกัน ...

หน้าเซเว่นมีลุงแก่ๆคนหนึ่งนั่งพื้น 

มีคนเดินผ่านไปมา ผมเองก็เดินผ่านเช่นกันเเต่มัวเเต่ก้มมองหน้าจอโทรศัพท์ที่เพื่อนไลน์มาพอดี ขณะเดินผ่านคุณลุงรู้สึกว่าเหมือนว่าคุณลุงจะยกมือเหมือนจะขออะไรสักอย่าง..แต่ผมไม่สนใจ

.

เดินผ่านไปเร็วๆ และเดินเลยไป ผมหยุดหันกลับไปสังเกตดู คุณลุงก็ยกมือขอคนที่เดินไปมาเช่นกัน เเต่ดูเหมือนว่าไม่มีเเม้สักคนเดียวที่มองแก ทุกคนตั้งหน้าตั้งตาเดินไปข้างหน้า...

ราวกับว่า แกไม่ได้นั่งอยู่ที่ตรงนั้น


โลกของคนพเนจร...ช่างอ้างว้างเเละเจ็บปวดเหลือเกินนะ...


ผมเดินออกไปซื้อของสักครู่ก่อนเดินย้อนกลับมาที่ลุง ควานหาเงินในกระเป๋ากางเกงก่อนที่จะเดินตรงไปหาลุงเเละยื่นเงินให้...

ท่าทางลุงดีใจมากนะ...เเสงไฟหน้าเซเว่นสว่างมากพอที่จะสังเกตเห็นใบหน้าเเละสายตาเศร้าๆ เเต่ก็บ่งบอกถึงการขอบคุณ...

คุณลุงยกมือทั้งสองข้างรับเงินแบงค์ ๒๐ สองใบ ที่ผมยื่นให้ เเล้วผมก็เดินจากไปด้วยหัวใจอุ่นๆ...

ภาพคุณลุงยกมือรับเงินด้วยความดีใจยังติดตาอยู่เลย...

ผมไม่รู้หรอกว่าเบื้องหลังหรือเหตุผล ของคนสักคนหนึ่งที่นั่งรอรับความช่วยเหลือ โดยไม่มีเวลาที่จะอธิบายให้ใครต่อใครได้รู้ว่า "ทำไม!?" 

เพียงเเต่ภาวะวิกฤติของชีวิตแบบนี้ สิ่งที่ทำได้เฉพาะหน้าคือขอความเมตตา ช่วยเหลือ เพื่อต่อชีวิตให้อยู่ต่อไป

เงินเพียงไม่กี่บาทของคนที่มี...

มีคุณค่ามากนะสำหรับคนที่ไม่มี...มีคุณค่า มีความหมายมากสำหรับคนที่ต้องการความช่วยเหลือ

หากคิดจะให้...สิ่งที่เราทำได้และทำทันทีคือ "ให้" ด้วยใจที่เมตตากับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ไม่ต้องมีข้อเเม้ ไม่ต้องมีเงื่อนไข

ใครสักคนที่ต้องมานั่งขอความช่วยเหลือ

ใครสักคนที่ยอมรับสภาพตัวเองที่ต้องทำในสิ่งที่คนทั่วไปยากที่จะทำใจ...

ทุกคนล้วนเเต่มีเหตุผล

เพียงเเต่ไม่มีเวลาเเละโอกาสเเม้เพียงจะอธิบาย

.

.

ใช้หัวใจนำทาง..ทำในสิ่งที่เราคิดเเล้วว่าดีเเล้ว ชอบเเล้ว

บางทีไม่ต้องมีเงื่อนไขอะไรเลย

เมื่อคิดจะให้..





จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร








หมายเลขบันทึก: 630462เขียนเมื่อ 28 มิถุนายน 2017 11:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 มิถุนายน 2017 11:55 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

-สวัสดีครับ

-ตามมาร่วมยินดีกับความสุขนี้ด้วยนะครับ

-"ทุกคนล้วนเเต่มีเหตุผล

เพียงเเต่ไม่มีเวลาเเละโอกาสเเม้เพียงจะอธิบาย"

-ขอบคุณครับ



ขอบคุณมากครับ อาหารธรรมชาติน่าทานมากครับ


เรียน ยายธีครับ

ข้าวผัดท่าทางอร่อยมากครับ ครบคุณค่าอาหาร...


น่าทานครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท