นาวาชีวิต...

นาวาชีวิต ใครหนอ ลิขิต 

นาวาชีวิต มีฤทธิ์ สับสน

นาวาชีวิต มีฤทธิ์ เวียนวน

นาวาชีวิต เกลื่อนกล่น ล้มตาย

โอ้หนอ ชีวิต ที่มีเกิด

ย่อมมีแก่ เจ็บตาย หนีไม่พ้น

โอ้หนอ ชีวิต วังวน

สังสารวัฏ มิรู้ ลงเอย

ทุกข์ยาก ลำบาก เช้าค่ำ

ตรากตรำ ทำงาน เลี้ยงชีพ

หวังไว้ เมื่อสิ้น ชีวี

จะมี ความสุข ณ เบื้องบน

ไหนสวรรค์ ไหนนรก อยู่ไหนเล่า

ใครสอนเจ้า รอความสุข ที่ปลายนั่น

ความสุขแท้ เกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน

เพียงเท่าทัน กิเลส อวิชชา

รู้จักพอ รู้จักหยุด รู้จักละ

รู้จักพัก รู้จักเดิน ตามเหมาะสม

รู้จักรัก ซึ่งเพื่อนพ้อง แลผองชน

รู้จักตน จักถึงแท้ ซึ่งนิพพาน

อันนิพพาน อยู่ไม่ไกล ถึงสิ้นชีพ

เพียงเร่งรีบ ทำความเพียร ไม่หายหนี

สุขที่แท้ คือสุขว่าง จากกายมี

บารมี ทศธรรม นำซึ่งทาง

ถ้าจะได้ พระนิพพาน ให้แน่แน่

ต้องแน่แท้ ปัจจุบัน มั่นคงยิ่ง

ถ้าจะรอ ละสังขาร ไม่แน่จริง

จิตประวิง กรรมอาสัญ ลงอบาย

ทำวันนี้ ให้สงบ สยบเหตุ

แก้อาเพศ ด้วยทิฏฐิ ที่ถูกต้อง

มิต้องรอ ซึ่งวันหน้า ไม่แน่นอน

โปรดถือครอง ทางสงบ ก่อนตัวตาย...