ธรรมะจากเห็ดผึ้ง...

งานอดิเรกยามเช้าของแม่…

ตอนเช้าประมาณเจ็ดโมงครึ่ง พอมาถึงแม่บอกว่าเช้านี้เก็บเห็ดได้ประมาณ ๒ กิโล ต้มเรียบร้อยแล้ว…

อีกสักพักแปดโมงครึ่ง แม่เรียกมาดูเห็ดอีกกลุ่มหนึ่งที่ขึ้นเป็นกระจุก ๆ

จากสามวันก่อนที่เป็นประจุกเล็ก ๆ วันนี้เติบโตขึ้นเป็นกระจุกใหญ่ ๆ

นี่เองคือของขวัญจากธรรมชาติ ที่เราพึ่งพาซึ่งกันและกัน…

---

ต้นไม้ต้องการน้ำและความชื้น เพื่อดูดซึมเข้าไปหล่อเลี้ยงลำต้น กิ่งก้านสาขา เพื่อให้ใบได้เขียวขจีตระการตา ให้ร่มเงาอันร่มรื่นอยู่สบาย

เมื่อผืนดินได้น้ำอย่างสม่ำเสมอ รวมถึงได้เพื่อนเกลอคือใบไม้แห้งที่หล่นมาปกคลุม สปอร์จากเชื้อเห็ดจากใต้ดินที่สั่งสม เมื่อดิน น้ำ ฟ้า อากาศ อุณหภูมิเหมาะสม ธรรมชาติก็มอบของขวัญให้แก่เรา

ชีวิตของคนเราเมื่อเกิดมาก็พึ่งพาคุณพ่อคุณแม่เอาใจใส่เลี้ยงดู อุปถัมภ์อุปัฏฐาก จากเด็กเล็ก ๆ จนเติบใหญ่

แล้วพ่อแม่ของใครเมื่อแก่เฒ่าลงไป ใครจะเลี้ยง ใครจะดูแล

ธรรมะ คือ ธรรมชาติ... ธรรมชาติของมนุษย์ที่แท้จริง คือรู้จักบุญคุณของผู้มีพระคุณ แสดงความกตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่ปู่ย่าตายายที่มีวัยหนุ่มผ่านไปแล้ว นี้คือธรรมชาติที่มนุษย์แท้ ๆ ต้องดูแลซึ่งกันและกัน

กราบพระองค์อื่นได้เป็นหมื่นแสน แต่อย่าลืมกราบทดแทนคุณพระในบ้าน คือ พ่อแม่อันเป็นพระอรหันต์ผู้ประเสริฐ

ใส่บาตรพระได้เป็นหมื่นองค์ แต่อย่าลืมคดข้าวลงในจานแล้วนำไปให้พ่อให้แม่ได้ทานทุก ๆ วัน

ถวายผ้าจีวรแก่พระได้เป็นพันรูป แต่อย่าลืมซื้อเสื้อผ้าให้พ่อให้แม่ได้ใส่ ซักผ้าให้ท่าน รีดผ้าให้ท่าน ดูแลทำความสะอาดเสื้อผ้าอาภรณ์ให้ท่านทุก ๆ วัน

ถวายเภสัชบริขารคือยาให้พระได้เป็นร้อยองค์ แต่อย่าลืมป้อนข้าวป้อนยาในเวลาที่พ่อแม่เรี่ยวแรงอ่อนแอลง ดูแลท่านยามแก่เฒ่า และป่วยด้วยโรคชรา

อันชีวิตของมนุษย์ต้องดูแลซึ่งกันและกัน หน้าที่ของลูก ๆ ทุกคนนั้นอย่าลืมดูแลพ่อแม่ที่มอบรักแท้ให้กับเราตลอดเวลา...