เสียดาย ตอนที่สอน จุฬา
เอา แต่ สอน นิสิต ให้ทำ Lab โดย ไม่มีเวลาได้ทำ Show & share และ AAR
ขอนอกเรื่องนิดนึง -----> มหา ฯ จะ ออกนอกระบบ หรือ อยู่ในระบบ ไม่ใช่ปัญหาเลยครับ
ตราบใด ที่ พฤติกรรม การเรียนการสอน ยังแบบเดิม ออก หรือ ไม่ออก ----> "ก็งั้นๆ เหมือนเดิม"
ห่วงแต่ สายสะพาย ห่วงแต่ตนเอง จนลืม "เปลี่ยนตนเอง เพื่อพัฒนาเด็ก" หรือเปล่าครับ
ท่านอรหันต์ KM
จากการประเมินของผมเองนะครับ
หลายๆคนห่วงสายสะพายจริง
แต่แย่กว่านั้นคือ เขาคิดได้เท่าที่เขาเป็นอยู่ในโลกแคบๆของตัวเอง คิดนอกจากนั้นไม่ได้ หรือไม่เป็นจริง น่าเห็นใจมากเลยครับ
ขนาด รศ. ดร. ยังเขียนโครงการวิจัยยังไม่เป็นเลยครับ ไม่ต่างจากคนที่ยังไม่เคยเรียน
และคนจำนวนมากที่จบ ดร. ใหม่ๆ ชอบคิดว่าตัวเองแน่ ทั้งๆที่พอแสดงออกมาแล้ว อย่าจะโทรไปถามว่า "จบมาแบบไหนกันครับ"
โดยเฉพาะคนที่จบจากระบบที่เน้นการเรียนมากกว่าวิทยานิพนธ์
มองดูแล้วไม่ทราบจะเริ่มตรงไหนได้ครับ
สาหัสจริงๆ
มีอยู่ฉากหนึ่ง ที่ คนไข้ ชูนิ้วทั้งห้า ยื่นไปใกล้หน้าของ คุณหมอท่านหนึ่ง แล้วถามหมอว่า "กี่นิ้ว" หมอตอบว่า "ห้า"
คนไข้ บอกว่า "ผิด"
เพราะ จริงๆแล้ว จะมากกว่า ห้า ไม่เชื่อลองดู
ถ้าเราไปที่นิ้ว เราจะเห็นห้า แต่ ถ้าเรามองไปที่ สายตา มองที่เจ้าของนิ้วที่ชูใส่หน้าเรา เรา จะพบว่า มีมากกว่า ห้าจริงๆ
เรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า มองแต่ ปัญหา โดยไม่มอง เจ้าของปัญหา มองแต่ปัญหา ไม่มอง ประโยชน์ของเด็ก
น่าจะ ไปคุย กับ พี่ปัญญา พี่สมบูรณ์ และ คุณ ชิษณุวัฒน์ (สกว) ...... ที่แพรกหนามแดง
แทนที่ จะห่ำหั่นกันทั้ง 2 ฝ่าย ควรจะ มา ทำ หัวปลา หรือ หัวข้อวิจัย
ขนาดชาวบ้าน ปอสี่ ปอหก ที่แพรกหนามแดง ยังมีวิธีการวิจัยเพื่อแก้ปัญหาเลย ...... ศ รศ ผศ อจ ทั้งหลาย -----> น่าอายจริงๆ เศร้า !