สังคมไทยในเวลานี้ มีหลายสิ่งหลายอย่าง ที่จับทางได้ไม่ยาก บางคนเข้าใจแล้วว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง ถึงแม้บางคนอาจจะยังไม่เข้าใจ ลองเกาะกระแสไปสักพัก ก็จะพบเห็นถึงสัจธรรม
โดยเฉพาะเจาะลึกไปที่เรื่องข่าวในทีวี หรือเหตุการณ์ที่ประกอบด้วยการกระทำและคำพูดในโลกของโซเชียล ทำให้ผมนึกถึงในวัยเด็กที่ไปนั่งดูหนังกลางแปลงในวัด
เติบโตขึ้นมาก็เข้าโรงหนัง ทั้งหนังกลางแปลงและหนังในโรง ก่อนทำการเสนอฉายในเรื่องที่เราต้องการจะดูจริงๆ จะต้องดูหนังตัวอย่างก่อน หนังที่เรารอคอยเอาไว้ฉายทีหลัง
การที่หนังตัวอย่างมาก่อน ก็เพื่อประชาสัมพันธ์กันล่วงหน้าว่าจะมีโปรแกรมฉายกันวันไหนเดือนไหน และหนังตัวอย่างก็มักจะไม่มีเรื่องเดียว นั่งดูกันเพลินจนอิ่มหรือไม่ก็หลับไปเลยก็มี
เคยผิดหวังกับการดูหนังมาหลายครั้ง เพราะฉากสำคัญๆที่ดูดีมีความสวยงาม ฉากตื่นเต้นระทึกขวัญ เขาตัดต่อมานำเสนอเป็นตัวอย่าง แค่บางช่วงบางตอนเท่านั้น ก็รู้สึกโดนใจเสียแล้ว
แต่พอมีโอกาสได้ดูเต็มเรื่อง มันเหมือนคนละเรื่องเดียวกัน เสียเวลาและเงินไปซะงั้น โชคดีที่ไม่เสียใจ เพราะทำใจได้ว่านี่คือโลกของความบันเทิง
ผมมองว่าการขายสินค้าออนไลน์ในทุกวันนี้ ก็คล้ายหนังตัวอย่างเข้าไปทุกที บรรยายสรรพคุณเลิศเลอ เสนอให้เห็นความสวยและแปลกใหม่อลังการ แต่พอซื้อเข้าจริงๆ ก็มักจะเจอแบบที่ไม่ตรงกับหน้าปก หลายคนเจอเรื่องนี้ซ้ำๆจนเข็ดหลาบไปแล้ว
ภาพบางภาพและเรื่องราวในโซเชียลก็เช่นเดียวกัน มันหวือหวาชวนติดตาม มีความเร้าใจในเบื้องต้น แล้วแผ่วเบาในบั้นปลาย อันเนื่องมาจากตีไข่ใส่นมเสียจนคนดูเวียนหัว
ถามว่า..หนังตัวอย่างใกล้เคียงกับเรื่องใดในเวลานี้มากที่สุด โดยส่วนตัวผมมองว่า การหาเสียงเลือกตั้งนี่แหละ...ชัดเจนที่สุด
เสมือนว่านักการเมืองกำลังทุ่มทุนกับนโยบาย เพื่อจะนำตัวเองเข้าสู่สภาอันทรงเกียรติ หรือโรงละครแห่งความใฝ่ฝัน
คึกคักที่สุดในรอบหลายปี ที่ไม่มีปีไหนเหมือนและไม่เหมือนปีใดที่ผ่านมา คงต้องดูกันยาวๆ จนกว่าจะถึงวันเลือกตั้ง ทุกอย่างจะกลับเข้าสู่สภาวะปกติ จากนั้นก็หันเหไปสนใจเรื่องอื่นต่อไป
การโฆษณาชวนให้ชื่อของพรรคการเมือง เป็นสิทธิที่ทำได้ตามกฎหมาย จนดูเหมือนไร้ขีดจำกัด ต่างคัดสรรแนวคิดและชูประเด็นลดแลกแจกแถมกันสะบั้นหั่นแหลก
คำปราศรัยที่ดุเด็ดเผ็ดมัน เอาจริงเอาจัง ช่างตรงกันข้ามกับสิ่งที่เคยทำให้ประชาชนเห็น เช่น การแย่งชิงเก้าอี้รัฐมนตรี การขาดประชุมสภาฯ การทำให้สภาล่ม เพื่อจะได้ไม่ต้องพิจารณากฎหมายบางฉบับ
การหลงลืมนโยบายที่เคยพูดไว้ และอีกมากมายที่ทำไม่ได้อย่างที่พูด จึงเป็นภาพที่ชวนจดจำ ทำให้รู้สึกว่าเรากำลังดูหนังตัวอย่างซ้ำๆกลับไปกลับมา
ผมไม่ได้บอกว่าหนังตัวอย่างไม่ดี แต่ถ้าไม่มีอะไรใหม่ ผมก็ไม่อยากใส่ใจ จะต้องฟังหูไว้หูไตร่ตรองดูให้ถี่ถ้วน ผมไม่ยอมเชื่ออะไรง่ายๆอีกแล้ว เจ็บและจำมาเยอะ และไม่ควรจะเจ็บซ้ำๆซากๆอีกต่อไป
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๑๘ มีนาคม ๒๕๖๖
ไม่มีความเห็น