๑๓๗๕ ไหว้ครู...ครั้งสุดท้าย

          กิจกรรมที่มีความสำคัญ ในช่วงต้นปีการศึกษา จัดกันมาอย่างต่อเนื่องเป็นประจำทุกปี คือการ “ไหว้ครู” พิธีที่ทำกันมาตั้งแต่โบร่ำโบราณ

          ตอนที่ผมเรียนชั้นประถมศึกษา ชั้น ป.๑ - ป.๗ ที่โรงเรียนวัดท่าเกวียน ก็ยังจดจำพิธีกรรมของการไหว้ครูได้เป็นอย่างดี ถึงแม้จะไม่ได้เป็นคนถือพานก็ตาม

          สมัยนั้นโรงเรียนยังไม่มีห้องประชุม คุณครูไปจัดกิจกรรมบนศาลาการเปรียญ บรรยากาศจึงดูเงียบสงบ มีมนต์ขลัง ดูจริงจังตั้งใจและเป็นระเบียบเรียบร้อยมาก

          พอได้มาเป็น “ครู” ได้มานั่งอยู่ด้านหน้าเวที นักเรียนมีดอกไม้ธูปเทียน ก้มและคลานเข้ามาใกล้ๆเพื่อจะได้กราบครูแล้วยื่นดอกไม้ พวงมาลัยก็มี และพานข้าวตอกดอกไม้ เห็นแล้วรู้สึกประทับใจ

          จากเด็กนักเรียน จนได้มาเป็นครูสอนคน ผ่านพ้นมา ๓๐ กว่าปี การไหว้ครูยังคงรักษาจารีตประเพณีสืบต่อกันมา และมีพัฒนาการมาโดยลำดับ

          จากห้องประชุมที่มีเวทีเล็กๆ มาจนถึงห้องประชุม”ออมสิน” ที่เป็นเวทีใหญ่ จากครูและเด็กที่มีไม่มาก กลายเป็นจำนวนที่มากขึ้น มากกว่าบริบทที่ควรจะเป็นของโรงเรียนขนาดเล็ก

          ความสวยงามของสถานที่ ลำดับขั้นตอนที่มีการฝึกซ้อมและนักเรียนพร้อมที่จะร่วมกิจกรรม ด้วยความที่มีระเบียบวินัย เห็นแล้วชื่นใจเหลือเกิน

          สุดท้าย....ผมได้ให้โอวาท ความว่า

          ในนามของครูทุกคน ครูรู้สึกภูมิใจและซาบซึ้งใจที่นักเรียนได้มาร่วมพิธีไหว้ครูอย่างพร้อมเพรียงในวันนี้......

          “พิธีไหว้ครู หรือบูชาครูเป็นพิธีที่สำคัญตามประเพณีไทยที่มีมาตั้งแต่โบราณ และมีอยู่ในทุกสาขาอาชีพของคนไทย โดยจัดขึ้นเพื่อให้ศิษย์ได้แสดงความกตัญญูกตเวที แสดงความเคารพ ยอมรับนับถือ ต่อครูอาจารย์ว่า ท่านเป็นผู้เพียบพร้อม ด้วยคุณธรรมและความรู้.....”

          “ศิษย์ในฐานะผู้สืบทอดมรดกทางวิชาการ จึงพร้อมใจกันปวารณาตัวรับการถ่ายทอดวิชาความรู้ด้วยความวิริยะอุตสาหะ เพื่อให้บรรลุปลายทางแห่งการศึกษาตามที่ตั้งใจเอาไว้”

          “การที่ศิษย์แสดงความเคารพ ยอมรับนับถือครูตั้งแต่เบื้องต้น ก็มีส่วนทำให้ครูเกิดความรัก ความเมตตาต่อศิษย์ อยากมอบวิชาความรู้ให้อย่างเต็มที่ พิธีไหว้ครูจึงเหมือนการประกาศความผูกพันระหว่างครูกับศิษย์ที่จะมั่นคงยืนยาวตลอดไป”

          ท้ายนี้ ในนามของครูที่มาชุมนุม ณ ที่นี้ ขอมอบความปรารถนาดีมายังศิษย์ที่รักของครูทุกคน ขอให้ทุกคนประสบแต่ความสุข ความเจริญ ทั้งทางกายใจ และสติปัญญา มีวิริยะอุตสาหะในการศึกษาวิชาความรู้และมีสุขภาพพลานามัยที่แข็งแรงสมบูรณ์ตลอดไป....

          พิธีการ”ไหว้ครู” ประจำปี ๒๕๖๖ ผ่านพ้นไปด้วยดี นี่คือครั้งสุดท้าย ที่จะจดจำไว้ตลอดกาล

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๕  มิถุนายน  ๒๕๖๖