๒๙. ทำทันที...ที่โคกหนองนา

          การพัฒนาแบบว่าไม่หยุดหย่อน มีความจำเป็นเกี่ยวกับเงื่อนไขเวลาและปัจจัยแวดล้อม ให้เอื้อต่อการตัดสินใจ ลงมือปฏิบัติการสร้างงานให้ตนเองและคนในครอบครัว

          ลูกชายคนโตคือหัวเรี่ยวหัวแรงให้ทุกสิ่งทุกอย่างสำเร็จลุล่วง

          ในวันศุกร์..ปรึกษาหารือกันว่า โคกหนองนายังขาดบ้าน ถ้าจะให้พ่อสร้างคงไม่ไหว วัสดุอุปกรณ์และสิ่งก่อสร้างแพงเหลือเกิน พ่อมีทุนน้อย ถ้าบ้านเกิดบานขึ้นมา พ่อคงลำบาก

          ลูกชายจึงแนะนำให้ซื้อบ้านสำเร็จรูปหรือบ้านน๊อคดาวน์ พ่อรีบเห็นด้วยในทันที

          แต่มีเงื่อนไขว่า ลูกต้องหาแบบที่ไม่ต้องใหญ่มากนัก เหมาะสมกับพื้นที่และเงินในกระเป๋าของพ่อ ที่เตรียมตัวเตรียมใจไว้ที่หลังละไม่เกิน ๓๐๐,๐๐๐ บาท

          พ่อถามลูกว่า..มีเวลาจัดการเรื่องนี้ให้หรือไม่ พ่อเหลือเวลาอีก ๓ เดือนเท่านั้น เกษียณแล้วพ่อก็อยากจะพักผ่อน หากบ้านเสร็จก่อนพ่อคงหมดห่วงและไม่ต้องเป็นภาระ

          ในวันเสาร์..ลูกชายเดินทางไปดูบ้าน ณ ร้านจรรยา..อ.บางบาล จ.อยุธยา จากนั้นตอนเที่ยงก็โทรมาว่าได้บ้านแล้ว กำลังจะถ่ายภาพแบบบ้านส่งมาให้พ่อดูเพื่อพิจารณา

          พ่อจึงบอกลูกว่า หากลูกชอบ เพราะเห็นว่าบ้านสวยและสร้างอย่างมีคุณภาพ ลูกตัดสินใจเลย  

          ลูกชายจึงทำสัญญาซื้อขาย กำหนดค่ามัดจำ ๕๐% บ้านจะเสร็จตามแบบที่ลูกค้าต้องการทุกอย่าง ภายในหนึ่งเดือน ลูกค้าต้องออกค่าใช้จ่ายค่าขนส่งและต้องเตรียมพื้นซีเมนต์รองรับตัวบ้านด้วย

          ภารกิจการหาซื้อบ้านสำเร็จรูปหรือบ้านน๊อคดาวน์เสร็จสิ้นเป็นที่เรียบร้อย

          วันอาทิตย์...สั่งหินเกล็ดหรือหินคลุกมาเทพื้นถนน ๑ คันรถ ว่าจ้างรถไถปรับพื้นดิน ทั้งบริเวณที่จะจัดวางตัวบ้านและถนนโดยรอบ ปรับสิ่งแวดล้อมให้โล่งเตียน เพื่อเตรียมเทพื้นคอนกรีตต่อไป

          งานนี้ใช้เวลาปรึกษาหารือและทำในทันที ใช้เวลาเพียง ๓ วัน โคกหนองนาก็จะก้าวเข้าสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่อีกครั้ง และเชื่อว่าจะเป็นรูปเป็นร่างอย่างลงตัวในปลายปี ๒๕๖๖

          บ้านในฝัน..ที่ลูกชายช่วยรังสรรค์ให้ จึงเป็นอะไรที่งดงามและภูมิใจยิ่งนัก

          จริงๆพ่อก็ทำเพื่อลูกนั่นแหละ เพราะพ่อเองก็มีบ้านที่มั่นคงแล้ว การปลูกผักและแวะชมต้นไม้ในโคกหนองนา พ่อได้พักร่ม ณ ชายคาบ้านเพียงชั่วครั้งชั่วคราวก็เพียงพอแล้ว

          ในอนาคตจะเป็นที่พักตากอากาศของลูก เป็นรีสอร์ทส่วนตัวที่จะต้องไปมาหาสู่อยู่บ่อย ๆ เพื่อร่วมอนุรักษ์ต้นไม้และสิ่งแวดล้อมให้ชุมชน ไม่ต้องลำบากลำบนเรื่องที่พักแต่อย่างใด

          สักวันหนึ่ง..พ่อเชื่อว่าลูกจะต้องจากโรงเรียนนี้ไป ในเส้นทางที่ลูกมุ่งหวัง “บ้านพักครู”จึงไม่ใช่ที่พักถาวรของลูก..บ้านพัก..ณ โคกหนองนาต่างหากที่แน่นอนและเป็นส่วนหนึ่งของแผนที่พ่อวางไว้

          พ่อจึงคิดว่า..ปลูกบ้านต้องตามใจผู้อยู่...ลูกช่วยดูแบบบ้านให้ พ่อก็ดีใจแล้ว ต่อจากนี้เรามาช่วยกันตระเตรียมพื้นที่ เพื่อต้อนรับบ้านน๊อคดาวน์หลังน้อย ที่พอเหมาะพอดีกับบริบทของชีวิตเรา

          ขอบคุณโคกหนองนา ที่ช่วยสร้างแรงบันดาลใจ ช่วยให้พ่อคิดและทำได้ในทันที..ไม่มีรีรอ

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๒๕  มิถุนายน  ๒๕๖๖