วิพากษ์ยุทธศาสตร์การวิจัยและนวัตกรรมแห่งชาติ ๒๐ ปี (พ.ศ. ๒๕๖๐ - ๒๕๗๙) ๑๕๑. ประชุมหารือเพื่อพัฒนาระบบติดตามประเมินผล สกสว. นำสู่การพัฒนาระบบ ววน.
บ่ายวันที่ ๑๖ มิถุนายน ๒๕๖๖ ผมเข้าร่วมการประชุม เรื่อง “เป้าหมายและความคาดหวังต่อการติดตามและประเมินผลของกองทุน ววน.” ที่เป็นการประชุมร่วม ๓ บอร์ด ของ สกสว. คือ กสว., คณะกรรมการติดตามและประเมินผล, และคณะกรรมการอำนวยการ สกสว. ผมได้รับเชิญเข้าร่วมในฐานะที่ปรึกษาของคณะกรรมการติดตามและประเมินผล
การประชุมมีพลังมาก นำสู่ข้อเสนอว่า หากจะให้เกิดผลดีต่อประเทศต้องไม่ทำงานแคบอยู่เพียงประเมินกองทุน หรือ สกสว. แต่ต้องประเมินการพัฒนาระบบ ววน. ของประเทศ
ศ. ดร. ปิยะวัติ บุญ-หลง ประธานคณะกรรมการอำนวยการ สกสว. เสนอว่า ควรพิจารณาให้มีการออกแบบระบบ ววน. ของประเทศใหม่ ในลักษณะ complete re-design ไม่ใช่ปะผุอย่างที่ทำอยู่ในปัจจุบัน เพราะเห็นชัดเจนว่า การออกแบบในช่วงปี ๒๕๖๑ - ๒๕๖๒ ทำกันอย่างฉุกละหุก หลายส่วนรอมชอมกันโดยหวังว่าจะมีการเรียนรู้จากประสบการณ์ แล้วปรับระบบ จากการปะติดปะต่อข้อมูล ผมตีความว่าถึงตอนนี้เรารู้แล้วว่าระบบมีจุดอ่อนตรงที่เปิดช่องให้มีคนเข้ามาแสวงประโยชน์ส่วนตนได้โดยไม่ต้องรับผิดรับชอบ
ข้อเรียนรู้สำคัญอย่างหนึ่งคือ สภานโยบาย อววน. ทำงานไม่ได้ผล คุณกานต์ ตระกูลฮุน ประธานคณะกรรมการติดตามและประเมินผล สกสว. ผู้เป็นกรรมการในสภานโยบายฯ ด้วย บอกว่าส่วนหนึ่งเพราะนายกรัฐมนตรีไม่มาทำหน้าที่ประธานการประชุมเอง ทำให้รัฐมนตรีที่เป็นกรรมการต่างก็ไม่มาประชุมด้วยตนเอง ส่งตัวแทนมา มีคนบอกผมว่าอีกส่วนหนึ่งเป็นเพราะเลขานุการสภานโยบายไม่ใช่ ผอ. สวอช. กลายเป็นปลัด อว. ทั้งๆ ที่สภานโยบายฯ เป็นกลไกของทั้งประเทศ ไม่ใช่กลไกของกระทรวง อว.
จะเห็นว่าประเทศไทยขับเคลื่อนการพัฒนายาก ส่วนหนึ่งเพราะเอาชนะ power politics ไม่ได้
วิจารณ์ พานิช
๒๕ มิ.ย. ๖๖
ไม่มีความเห็น