๒๗๙. ครูผู้ทรงฯ..วันสุดท้าย....
ครูผู้ทรงฯ..วันสุดท้าย....
อย่างเป็นทางการ งานการเรียนการสอนชั้นป.๓ สิ้นสุดลงอย่างสมบูรณ์ ตามเจตนารมย์ของคนสำคัญในบ้าน ที่เธอขอเป็น “ครูผู้ทรงคุณค่า”จนกว่าจะหมดปีการศึกษา ๒๕๖๖
ผมจึงต้องเป็นครูผู้ช่วยฯของเธอมาตลอด ๕ เดือน แต่ช่วยสอนเฉพาะวิชาภาษาไทย ต่อไปนี้ก็คงเกษียณได้เสียที มีเวลาทำสวนครัวรั้วกินได้ ภายในโคกหนองนาสวนป่าในฝันของผม
ประเมินผลการสอนภาคเรียนที่ ๒ ที่ผ่านมา ผมมั่นใจว่าเด็กนักเรียนทั้งหมด ๑๓ คน อ่านคล่องเขียนคล่องถึงร้อยละ ๘๐ มีนักเรียน ๒ คน ที่เรียนรู้ช้าและสมาธิสั้น แก้ไขไม่ได้จริงๆ
ผมพัฒนานักเรียนจากการอ่านออกเสียงไปสู่การอ่านรู้เรื่อง จับใจความได้ ส่วนการเขียนนั้น นอกจากนักเรียนจะลายมือสวยแล้ว ยังเขียนเรื่องจากภาพได้ดีมากๆ
จึงเชื่อว่าเด็กรุ่นนี้เมื่อเลื่อนชั้นไปเรียนป.๔ จะไม่มีปัญหาด้านการอ่านและการเขียนอย่างแน่นอน ตลอดจนจะส่งผลดีระยะยาว ต่อการวัดและประเมินผลสุดท้าย ในชั้น ป.๖ อีกด้วย
เพราะการทดสอบ(ONET) หากนักเรียนอ่านข้อสอบได้ ก็มีชัยไปกว่าครึ่งแล้ว
นอกจากงานสอน ผมยังมีโอกาสได้ช่วยเหลือโรงเรียน โดยเก็บกวาดใบไม้และรดน้ำต้นไม้ทุกวัน ไม่เว้นแม้แต่เสาร์อาทิตย์ เพื่อให้โรงเรียนน่าอยู่น่ามอง เป็นที่เชื่อถือและศรัทธาของชุมชน
จึงรู้สึกภูมิใจ ที่เกษียณแล้วยังมีโอกาสได้ทำประโยชน์ให้วงการศึกษาได้บ้างตามสมควร ถือว่าได้คืนกำไรกลับให้โรงเรียน ตอบแทนคุณที่เกื้อหนุนให้รับราชการ ผ่านพ้นมาจนถึงวันเกษียณ
ครูผู้ทรงคุณค่า..ขอบคุณผมที่ดูแลช่วยเหลือในการรับส่งและช่วยการเรียนการสอนมาตลอด ผมก็ขอบคุณเธอเหมือนกัน ที่เข้มแข็งและยืนระยะมาได้ จนมาถึงวันสุดท้ายของปีการศึกษา
ที่สำคัญ เป็นวันเกิดของเธอ ครบ ๖๒ ปีพอดี ที่ผมและลูกชาย ลูกสะใภ้คอยให้กำลังใจ ขอให้เธอจงปลอดโรคปลอดภัย สุขภาพแข็งแรง เป็นมิ่งขวัญและกำลังใจแก่ครอบครัวของเรา
สุดท้าย..ลูกๆได้มอบของขวัญให้แม่ เนื่องในวันเกิดและวันสุดท้ายของงานครูผู้ทรงคุณค่า พร้อมซองผ้าป่า ทั้ง ๓ โรงเรียน แม่ไม่เห็นพูดว่ากระไร..แต่หันมาทางพ่อ....
“อิโดเนชั่นมีไหม?”ผมถาม ลูกทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกัน “มีครับ มีค่ะ”
“งั้น ก็จัดไป จะได้ช่วยลดหย่อนภาษีบ้าง ปีนี้เสียภาษีเยอะเหลือเกิน เป็นผู้ช่วยครูผู้ทรงฯตังค์ก็ไม่ได้ แถมเข้าเนื้ออีกต่างหาก...
ผมบ่นพึมพำ แต่มือก็ควักตังค์จ่ายค่าอาหาร วันนี้เลี้ยงเด็กทั้งโรงเรียนยังไม่พอ ยังหาเวลามาเลี้ยงครอบครัวได้อีก...ไม่ธรรมดาจริงๆ
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๑๕ มีนาคม ๒๕๖๗
ใน ด้วยรักและศรัทธา พัฒนางาน..ชีวิต เส้นทางผลสัมฤทธิ์ บันทึกไว้..ให้รื่นรมย์
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น