---ได้รับการTag จากอ.ลูกหว้า ดีใจมากกกกก. ------
ความลับของราณี
1. ตอนเป็นเด็กซนมาก จำได้ตอนอยู่อนุบาล 2 มีเพื่อนผู้ชายเยอะมาก ผู้หญิงก็มี แม่ต้องไปส่งข้าวที่โรงเรียนตอนกลางวันเนื่องจากที่บ้านทานมังสวิรัติ จึงทานอาหารของโรงเรียนไม่ได้ แม่ก็ทำกับข้าวหลายอย่างเพราะน้องอยู่อนุบาล1 พี่ชายอยู่ตรียมประถม อีกคนอยู่ป.อะไรก็จำไม่ได้เพื่อน ๆ ในชั้นเรียนโดยเฉพาะเพื่อนผู้ชายชอบมาขอกินด้วยประจำ แม่ต้องทำกับข้าวเผื่อไปเยอะมาก ๆ ทั้งกับข้าวอินเดียและโรตี เราเลยถือโอกาสเป็นหัวโจก แฮะ ๆ ตอนนั้นทะเลาะกับพี่ชาย ที่อยู่เตรียมประถม เพื่อนเราก็ทะเลาะกับเพื่อนห้องนั้นเหมือนกัน เราเลยถือโอกาสชวนเพื่อน ๆ เกือบ10 คน(เพื่อนผู้ชายทั้งนั้น)ไปลุยห้องเตรียมประถมซึ่งอยู่ติดกัน จนอาจารย์อ้อย (นามสมมุติ) ต้องมาห้าม แต่เนื่องจากเป็นเด็ก ชอบประจบครู ครูเลยให้อภัยไม่ทำโทษ และตอนเย็นครูก็บอกพ่อแม่ ว่าลูกซนมากจริง ๆ
2. เนื่องจากทานอาหารมังสวิรัติ จึงเกิดเหตุการณ์ที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์เกิดขึ้น ตอนป.1 ช่วงพัก 10 นาที เพื่อนชวนไปซื้อขนม เพื่อนก็ไปซื้อผัดไทยมาให้ เราก็เห็นว่าเหมือนแม่ทำก็เลยกินไป ซึ่งถึงแม้นมันจะมีแต่วิญญาณกุ้งแห้งก็ตาม แต่มันก็ใช้น้ำปลา ตอนเย็นเราก็ไปบอกพ่อแม่ว่าวันนี้กินผัดไทยที่โรงเรียนมา เหมือนที่แม่ทำเลย แม่ก็เตือนว่าเรากินไม่ได้ แล้วบอกว่าไม่ให้กินของนอกบ้าน เพราะทำไม่เหมือนกัน คนสมัยก่อนยังไม่รู้จักมังสวิรัติเท่าไรพี่ ๆ น้อง ๆ ล้อทุกวันเลยอายมาก จำติดใจเลย
3. ตอนเรียนระดับปริญญาตรีแถวคลองชลประทานที่กรุงเทพ เมื่อ10 กว่าปีก่อน วิชานั้นเป็นวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ เป็นอาจารย์พิเศษที่มาสอนจากข้างนอก เป็นคนที่เก่งมากและเข้มมากจริง ๆ ราณีมีหน้าที่คอยนำงานจากอาจารย์มาคืนเพื่อนๆ แลนำงานของเพื่อนๆไปส่งอาจารย์ มองง่ายเหมือนเป็นเด็กดีมาก ๆ ในสายตาอาจารย์ แต่เรื่องที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น วันนั้นเป็นวันที่ต้องเข้าห้องLab ภาษาอังกฤษ ราณีนั่งข้างหน้าเยื้อง ๆ โต๊ะอาจารย์ วันนั้นอาจารย์พูดอะไรก็ไม่ทราบจำไม่ได้แล้ว และราณีนั่งก้มหน้า แต่เถียงอาจารย์สวนกลับไป อาจารย์มัวแต่มองแต่ด้านหลังก็เลยไม่ทราบว่าใครพูด อาจารย์ท่านหยุดสอนแล้วถามว่าใครพูด 2-3 ครั้ง แล้วบอกว่าถ้าไม่ยอมรับจะให้ F ทั้งห้อง ด้วยความสำนึกกลัวว่าเพื่อนจะยำเรา ก็เลยยกมือบอกอาจารย์ ว่าราณีนี่แหละคือคนพูดตัวจริง ราณีคิดว่าอาจารย์จะลงโทษคนเดียวแล้วจบ แต่อาจารย์กลับพูดว่า "เธออย่ามาออกรับแทนเพื่อนเลย” ราณีก็บอกกลับอาจารย์ว่าราณีพูดจริง ๆ วันนั้นอาจารย์ก็กลับมาชื่นชมเรา งงไปเลย แต่ ก็สำนึกผิดนะคะละอายใจมากคะ
4. กลัวงูเป็นชีวิตจิตใจ และ กลัวความผิดหวังมาก ๆ แต่เดี๋ยวนี้เริ่มทำใจได้ค่ะ ถึงไม่ยอมแต่งงานไง เพราะเมื่อก่อนอ้วนมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆ ใคร ๆ ก็ไม่รัก.....
5. เกลียดวิชาคณิตศาสตร์มาตั้งแต่เด็ก ไม่ชอบตัวเลขเลย แต่มาเรียนวิชาบัญชี แถมต้องมาสอนวิชาบัญชีอีกด้วย (เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น) ปลงล่ะ
แถมนะค่ะ เป็นคนชอบอ่านหนังสือพิมพ์ด้านการเมืองและเศรษฐกิจ และการเกษตรบ้างนิดหน่อย ไม่ค่อยเกี่ยวกันเลย แต่ใจรัก
ขอ Tag ท่านต่อไปนี้นะคะหวังว่าคงไม่ว่ากัน
สวัสดีค่ะคุณ Ranee
ยินดีและดีใจที่รู้จักค่ะ
ทำตามกติกาแล้วนะครับอาจารย์ อยู่ที่นี่
เรียนคุณหมอ
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมคะ
แอบมาอ่านครับ
ผมชอบคณิตศาสตร์ครับ แต่วิชาอื่นไม่ชอบเลย 55
แอบแวะมาอ่านความลับของอาจารย์ แต่ไม่เข้าใจทำไมกลัวความผิดหวัง
สวัสดีค่ะคุณนู๋ทิม
งานป่วนยกให้อาจารย์ลูกหว้าค่ะ เห็นด้วยกับพี่นู๋ทิมค่ะ ล้อเล่นจ้าลูกหว้าอย่างอนนะ
ขอบคุณค่ะคุณหมอ จะมีสักกี่คนที่ซื้อหวยแล้วถูกหวย ต้องแสดงความยินดีกับคุณหมอด้วยนะค่ะ
ตามมาอ่านเรื่องโกหกครับ...
เมื่อทำผิดแล้วยอมรับผิด...
ถือเป็นเรื่องที่น่าชื่นชมครับ...
สังคมให้อภัยอยู่แล้วครับ...
แปลกจังครับ...ผมก็เป็นคนพัทลุงครับ
คนพัทลุงใจดีทุกคนครับ...ไม่มีปัญหาครับ
จุดใต้ตำตอแล้วเรา เพื่อนราณีอยู่ถ.อภัยบริลักษณ์ค่ะ เห็นด้วยว่าคนพัทลุงน่ารักทุกคนค่ะ วันก่อนเพิ่งได้คุยกันเอง
ขอบคุณค่ะคุณครูธเนศที่ชม แต่อย่าลืมนะค่ะราณีดื้อด้วยค่ะ
เข้ามาดูใน bolg นี้ช้าไปหน่อย แต่ก็ยังรู้ความลับของอาจารย์ราณี แต่นึกไงก็นึกไม่ออก ว่าตอนหนัก 80 kg. เป็นไง 555
สวัสดีค่ะอาจารย์ภูคา
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ที่ตามเข้ามาอ่าน ตอนนั้น ไม่มีคอ กลมไปหมดเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ นึกถึงตัวเองก็ขำค่ะ คนอ้วนตั้งแต่เกิดค่ะ แอบโทษแม่ในใจ เลี้ยงเราดีเกินไป อิ อิ
สวัสดีครับคุณราณี ผมต้องยอมรับตรงๆ นะครับว่าผมหลงเข้ามาใน Blog นี้ของคุณราณี แต่พอผมได้อ่านแล้วทำให้ผมอดอมยิ้มไม่ได้ ซนแบบน่ารักดีครับ
ไม่เฉพาะผู้หนิงน่ะครับที่กลัวงู ผมก็เป็นอีกคนนึงที่กลัวงูมากกกก และกลัวความสูงเป็นอันดับสอง
ยังไงก็เถอะ ผมก็จะตามอ่านงานเขียนคุณราณีนะครับ
สวัสดีค่ะคุณ Narongrit Boonyarit
ว๊าว....เพิ่งเข้ามาเห็นความลับนะเนี้ย...
ระวังน้า...เกลียดอะไรได้อย่างนั้น งั้นก็รักเสียทุก ๆ อย่างนะครับ
สวัสดีค่ะคุณครูเก่า
555+ แหม ๆ คนเราเนาะ ก็มีชอบไม่ชอบบ้างอะ แต่ไหง ไอ้ที่เราไม่ชอบนี่เจอจัง อิอิ
แบบก็พยายามไม่ชอบให้น้อยลงแล้วนะคะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนคะ
สวัสดีคะอ.ขจิต
อะจ๊ากก!! บันทึกนี้ไม่ได้ฮอตนะคะ แต่เขาtag ราณีคะพี่ แหมๆๆๆ แซวซะ อิอิ เลย
สบายดีไหมคะ ขอบคุณมากคะที่แวะมาเยี่ยมเยียนกัน