วันนี้จะเล่าเรื่องขนมหวาน ของว่าง โดยเฉพาะเวลานั่งคุยกันหรือนั่งดูโทรทัศน์
เอาเรื่องขนมหวาน ของหวานก่อน เป็นคนที่ชอบมากๆ เวลากินข้าวเสร็จ ถ้าไม่ได้กินขนมหวานหรือของหวานจะรู้สึกเหมือนยังกินไม่อิ่ม พอเริ่มลดน้ำหนักตัวก็เริ่มปฏิบัติการลดขนมหวาน ของหวาน เป็นพ่อบ้านอาหารถุงครับ (กำลังจะเปลี่ยนเป็นหิ้วปิ่นโตแทนนะครับ) มีหน้าที่รับลูกสาวกลับบ้านและซื้ออาหารเย็นด้วย ก็เลยซื้อของหวาน ขนมหวานติดมือกลับบ้านด้วยทุกวัน ก็เริ่มด้วยการซื้อน้อยลง เคยซื้อขนมชั้น 2 ชิ้น หม้อแกง 2 ชิ้น สังขยา 2 ชิ้น วุ้น 2 ชิ้น แถมมันเชื่อมอีกต่างหาก (กินกัน 3 คนเองนะครับ) ก็ค่อยๆลดจำนวนลงทีละน้อย หรือเคยซื้อกล้วยบวชชี เต้าส่วน ข้าวเหนียวกะทิทุเรียนฯ ทีละ 3 ถุง ก็ลดเหลือ 2 ถุง เอามาแบ่งกัน 3 คน มีเท่าไหร่ก็แบ่งกันกินเท่าที่มี กว่าจะเลิกได้ใช้เวลาพักใหญ่ๆเหมือนกันนะครับ ปัจจุบันก็นานๆ ซื้อสักครั้ง
<blockquote>
ขนม ของว่าง หรือของจุกจิก ที่กินเวลาคุยกันหรือเวลาดูโทรทัศน์ก็เหมือนกัน ก่อนหน้านี้ยกโหล ยกกระป๋องไปนั่งหน้าจอเลย กินกันจนกว่าจะหมดโหลหรือหมดกระป๋องกันเลยหละ พอเริ่มลดน้ำหนัก ก็พยายามไม่กินอะไรเลย ถ้าทนไม่ไหวจริงๆก็จะหยิบแบ่งไป 2 ชิ้น 3 ชิ้นหรือเท่าที่ต้องการ หมดแล้วหมดเลย (บางทีก็มีข้อยกเว้น มีรอบสองรอบสามเหมือนกัน แต่รวมๆแล้วก็ยังน้อยกว่ายกโหล ยกกระป๋องเหมือนเดิม)
</blockquote>
ดีที่สุดคงเป็นวิธีไม่ซื้อเข้าบ้าน แต่ก็ทำลำบากเพราะเด็กๆกำลังกินกำลังนอน เดี๋ยวนี้เก่งมากแล้วเพราะฝึกมานาน เห็นขนมวางอยู่หรือเปิดตู้เย็นเจอก็จะรู้สึกเฉยๆ เป็นสมัยก่อนเหรอ หมดไม่มีเหลือครับ ฝึกสักพักก็จะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมได้ครับ อดทนหน่อยก็จะทนสิ่งยั่วยุได้ แล้วจะพบกับความสำเร็จครับ
</span>
ก็คนที่ไปกับอาจารย์Ko ชอบกิน ทำไงได้ ดูหนังเสร็จก็ไปออกกำลังกายเสียดีๆ อิอิ