สวัสดีครับคุณกวิน

ติดตามอ่านตลอด

ประโยคสาวเอย จะบอกให้ สมัยสัก 30ปีร่วม ในหนังสือ พิมพ์สยามรัฐคุณนเรศ นโรปกรณ์ ใช้เป็นหัวคอลัมน์

ประเด็น " แม้แผ่นดินสิ้นชายที่พึงเชย อย่ามีคู่มันเสียเลยจะดีกว่า" วิพากษ์กันมาก

มีประโยคหนึ่ง ไม่ทราบไครแต่ง บอกว่า" แม้นแผ่นดินสิ้นสาวที่พึงสอด จะจำใจจอดกันไปทำกัน "อาจผิดพลาด ขออภัย

ขอร่วมรำลึกเหตการณืด้วย ขอบคุณมากครับท่าน

ขอบคุณครับ  บังหีม กลอนเหล่านี้กวิน ขโมย ลุงเวทย์มาลงน่ะครับ  ขอกับปากลุงเวทย์แค่บทเดียว คือบท ดัด ในครั้งนั้นกวินจะนำมาเขียนประกอบบทความนิดหน่อย แต่เขียนก่อนขอทีหลัง ลุงเวทย์ เลยจำใจ อนุญาต

การที่นำกลอนลุงเวทย์มาลง ณ ที่นี้เพราะเห็นว่า กลอนเหล่านี้ลุงเวทย์เคยโพสไว้ที่เวปไซต์หญิงไทย เวปไทยโพเอ้ม ก่อนที่จะรวบรวมตีพิมพ์เมื่อปี 2547 ปีนั้นแม่น้ำรำลึก ของ เรวัฒน์ ได้ กวีซีไรต์ หลังจากพิมพ์เสร็จเรียบร้อยแล้ว ลุงเวทย์ส่งมาให้ กวิน 1 เล่มพร้อม เขียนไว้ที่หน้าปกใน ความว่า "มอบให้ เต๋า เป็นที่ระลึก" กลอนหลายๆ บทของลุงเวทย์ เปรียบเสมือนกองไฟที่จุดส่องสว่างในสังคมอันมืดมืด

ที่นำมาโพสไว้ เจตนาก็เพื่อ ว่าเผื่อมีผู้สนใจศึกษาลีลากลอน เมื่อสมัย 30 กว่าปีก่อน เพราะสมัยนี้ ทางกลอน แตกต่างไปจากเมื่อก่อนมาก จนน่าเป็นห่วง เป็นห่วงว่ากลอนแปดจะกลายเป็นกลอนเปล่า

ขอบคุณ บังหีม  ที่ติดตามอ่านครับ

มาเยี่ยมน้องกวิน

ขอบคุณพี่โย่งครับ

สวัสดีค่ะคุณกวิน

อ่านความใจในใจ....แล้ว ก็คล้ายความในใจของตัวเองเหมือนกันค่ะ...(^__^)...

ต้องพลิกแพลงแสร้งโง่ตามโอกาส
อวดฉลาดเกินนายกลายร้าวฉาน
ควรรู้จักรู้ใจใฝ่ “รู้งาน”
บรรณาการจัดหามาประเคน

หวังนายรักเรียกใช้อยู่ใกล้ชิด
ต้องอุทิศเวลาอย่าล้อเล่น
ตามต้อยต้อยคอยเฝ้าเหมือนเข้าเวร
จึงผ่านเกณฑ์คัดกรอง “คนของนาย”

มีรุ่นพี่เคยสอนคนไม่มีรากตั้งแต่มาทำงานใหม่ ๆ ว่า...ถ้าอยากรุ่งเรืองในการเป็น "ข้าราชการ" ถึงรู้มากก็ต้องทำเป็นไม่รู้ ห้ามอวดฉลาด ถ้าให้ดีต้องรู้ใจว่านายชอบหรือไม่ชอบอะไร ทำตามที่นายสั่งเท่านั้น และจะต้องมี "นาย" เพื่อจะได้เป็นปากเป็นเสียงให้เราในการขอสองขั้น สามขั้น เลื่อนซี....

ฟังแรก ๆ แล้วทึ่งปนอึ้ง...ขนาดนี้เชียว...ท่าทางเราต้องทำใจแล้ว คงไม่รุ่งแน่ในการเป็นข้าราชการ... 5555....

ชอบกลอนลุงเวทย์จังเลย ชักติดใจแล้ว...

ขอบคุณค่ะ...^_^...

สวัสดีครับคนไม่มีราก กลอนนี้ลุงเวทย์แต่งเอาไว้โดยนำสิ่งที่อยู่ในใจของใครหลายๆ คน มาตีแผ่ ชื่อหนังสือ ข้างกองไฟ นี้ ตั้งไว้ได้อย่างเหมาะสมว่ามั้ยครับ เพราะเนื้อหาในหนังสือกลอน ข้างกองไฟ นี้ส่องสว่าง ให้หลายๆคนได้มองเห็นความเป็นไปในสังคมของเรานั่นเอง ล่ะครับ

...ลุงเวทย์ช่างมีบทกลอนสอนใจ...ทิ่มแทงใจของบางคนที่เป็นนาย.....ความในใจของใครสักคน  ดีจริงๆเหมาะมากๆ  ชัดเจนดีค่ะ........

ขอบคุณพี่นุส nussa-udon มากๆ ครับ กลอนนี้ สะท้อนภาพ บางอย่างของสังคมการทำงานไว้ เอาไว้ประยุกต์ใช้ได้ครับ

+ สวัสดีจ๊ะ..กวินน้องรัก...

+ อ่านกลอนลุงเวทย์แล้วโอ้ย...โดนใจค่ะ...

+ ก็พี่อ๋อยนะ...เถียงเจ้านายประจำ...เถียงด้วยเหตุและผล...เถียงกันบนหลักการนี่แหละ...ว่าแล้วหลักการและเหตุผลชนะ...เจ้านายยอม...เด็ก ๆ ได้ผลประโยชน์ถ้วนทั่ว...กระหยิ่มยิ้มย่อง...สบายใจ...ปรากฎว่าคนทำงานแบพี่ไม่มีอะไรบวกเป็นพิเศษในความดีความชอบ...แต่คนที่คอยตามเจ้านาย..โดยไม่เปลืองเนื้อตัวใด ๆ ในการทำงาน...นอกจากลิ้นที่สากขึ้น...สบายกันไป...

+ อิ อิ...แต่พี่ไม่สนใจ...เออว๊ะ...กรีดยางเอาก็ได้ถ้าแค่อยากได้เงินเยอะๆ ...เอาแค่รู้ว่าประโยชน์ตกที่เด็กก็สบายใจเป็นไหน ๆ ...

+ พี่ว่าพี่รู้ว่าพี่ควรตอบแทนแผ่นดินเกิดนี้ของพี่เช่นไร...พี่ก็สุขใจแล้วค่ะ...

+ อิ อิ...คนทำงานจริงมักไม่รุ่งหรอกค่ะ...แต่ได้ความสุขใจมากกว่าค่ะ..

+ ด้วยความคิดถึงค่ะ...

ครับ พี่อ๋อย ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ สบายดีนะ ครับ :) พี่อ๋อยน่ะคือคนที่มี จิตอาสา อยู่เต็มเปี่ยม ไม่ต้องไปแสวงหาที่ไหนแล้วนะครับ แค่เพียงเราภูมิใจในความเป็นเรา ก็สามารถสร้างประโยชน์สุขให้ผู้อื่นได้