ชุมชนบ้านตาลิน เป็นชุมชนขนาดเล็กชุมชนหนึ่ง อยู่ห่างจากอำเภอหนองบัว จังหวัดนครสวรรค์ไปประมาณ 6-7 กิโลเมตรของถนนหนองบัว-ชุมแสง ห่างจากอำเภอชุมแสงประมาณ 26 กิโลเมตร และจากตัวเมืองนครสวรรค์เกือบ 60 กิโลเมตร คนส่วนใหญ่ที่ไม่ใช่คนพื้นที่มักไม่รู้จัก รวมทั้งคนในชุมชนเองที่จากบ้านนานๆ เมื่อกลับบ้านก็มักจะจำไม่ได้
ในความเป็นชุมชนเพื่อกำหนดพื้นที่การบริหารและการปกครองนั้น ชุมชนบ้านตาลินเป็นชุมชนหมู่ 5 ของตำบลหนองบัว อำเภอหนองบัว จังหวัดนครสวรรค์
แต่ในความเป็นชุมชนหมู่บ้านและความเป็นชุมชนของการอยู่ร่วมกันนั้น กลุ่มบ้านเรือนที่ชาวบ้านเรียกว่าชุมชนบ้านตาลินโดยถือเอาบ้านตาลินเป็นศูนย์กลาง จะไม่ใช่หมู่ 5 ของตำบลหนองบัวเพียงเท่านั้น ทว่า จะหมายถึงผู้คนและกลุ่มบ้านเรือนที่กระจายคร่อมบนหลายพื้นที่การปกครอง เชื่อมโยงกันด้วยความเป็นญาติพี่น้องและความผูกพันกันผ่านการอยู่อาศัยร่วมกัน ประกอบด้วยครัวเรือนประมาณ 70-80 ครัวเรือน จากหลายหมู่บ้านของตำบลหนองบัว ห้วยถั่วเหนือ ห้วยถั่วใต้ และตำบลห้วยร่วม อำเภอหนองบัว จังหวัดนครสวรรค์
ชุมชนบ้านตาลิน อาจจัดว่าเป็นชุมชนทางวัฒนธรรมผสมผสานกับชุมชนที่ก่อเกิดไปตามโครงสร้างพื้นฐานของการดำเนินชีวิต และพื้นฐานทางทรัพยากรน้ำของชุมชนเกษตรกรรมในอดีต ชาวบ้านส่วนใหญ่เป็นคนลาว พูดสื่อสารในชีวิตประจำวันด้วยภาษาลาว แนวการตั้งบ้านเรือนเป็นกลุ่มก้อนที่เห็นดังปัจจุบันนี้เป็นแนวคลองและลำน้ำธรรมชาติที่เคยมีในอดีต รวมเข้ากับกลุ่มบ้านเรือนที่อยู่ตามถนนสายหนองบัว-ชุมแสง ตรงบริเวณที่เคยเป็นปากคลอง
พื้นเพเดิมของชาวบ้าน ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มที่อพยพและเคลื่อนย้ายไปจากลาวสระบุรี ลพบุรี และอยุธยา ในยุคที่รัฐบาลยังส่งเสริมให้คนรู้จักขยันทำกินและสามารถบุกเบิกหักร้างถางพง จับจองที่ทางทำกินและตั้งหลักแหล่งไปได้ทั่วไทยเมื่อกว่า 70-80 ปีที่ผ่านมา
คนเฒ่าคนแก่ยังมีร่องรอยที่เชื่อมโยงอยู่กับวัฒนธรรมและประเพณีที่มีวัดพระพุทธบาทสระบุรีเป็นแกนกลาง ซึ่งเป็นร่องรอยให้พอสืบสาวไปถึงกลุ่มคนที่อพยพเคลื่อนย้ายมาจากประเทศลาวในอดีตในหลายลักษณะ กระนั้นก็ตาม คนท้องถิ่นในรุ่นปัจจุบันเพียงยังคงสามารถพูดสำเนียงลาวด้วยคำศัพท์ภาษาไทยเท่านั้น อีกทั้งลูกหลานและคนรุ่นใหม่เกือบทั้งหมดก็เริ่มพูดลาวไม่ได้กันแล้ว
ความเป็นบ้านตาลินที่ชาวบ้านใช้อ้างอิงมีหลายแหล่งด้วยกัน ที่สำคัญคือ
บ้านตาลิน ในความเป็นจริงนั้น ตาลิน* เป็นคนเก่าแก่ที่เป็นที่เครารพนับถือของกลุ่มชาวบ้านและเป็นผู้นำโดยธรรมชาติในตระกูลของชาวบ้านในท้องถิ่นที่มาตั้งหลักแหล่งอยู่ในพื้นที่ ซึ่งแต่เดิมนั้นเป็นโค้งคุ้งน้ำของลำคลองธรรมชาติ เป็นแหล่งอาหารและเส้นทางสัญจรทางเรือจากบ้านถนน เชื่อมต่อไปถึงห้วยถั่วเหนือ บ้านกลาง และต่อมาก็กลายเป็นแหล่งตั้งชุมชนหลัก ทำให้เป็นแนวตัดถนน และเป็นหลักในการที่ประชาชนในท้องถิ่นจะมาตั้งบ้านเรือนเชื่อมต่อและแผ่ขยายกันออกไป
ศูนย์กลางของชุมชนนี้ นอกจากได้แก่บ้านตาลินแล้ว เมื่อมีความเป็นกลุ่มบ้านเรือนมากขึ้นในระยะ 50-60 ปีที่ผ่านมา ก็ทำให้เกิดร้านค้าและเป็นที่จอดเรือสัญจรของชาวบ้านในท้องถิ่นด้วย คือร้านพ่อใหญ่เถาและแม่ใหญ่นาย คนเก่าแก่ของ ตระกูลแสงอาภา ซึ่งถือว่าเป็นคหบดีและกลุ่มคนชั้นกลางของชุมชนที่เป็นปึกแผ่นที่สุด ต่อมาลูกหลานได้บุกเบิกร้านค้า โรงสีข้าว และได้เลิกกิจการไป โดยขายทอดให้กับผู้ประกอบการอีกจ้าวหนึ่ง ซึ่งปัจจุบัน ได้ขยายกิจการเป็นโรงสีและโกดังที่ใหญ่และมั่นคงกว่าเดิม
บ้านของตาลินและร้านพ่อใหญ่เถา-แม่ใหญ่นาย อยู่ในบริเวณเดียวกันคนละฟากถนน เลียบลำคลองเหมือนกัน ในอดีตบริเวณนั้นมีสะพานไม้ทอดข้ามคลองและมีต้นมะม่วงป่าขนาดใหญ่ มีสะพานไม้ยกสูงทอดเชื่อมร้านของพ่อใหญ่เถา-แม่ใหญ่นาย กับถนนดินแดง
หากนั่งรถหรือสัญจรมาทางเรือจากอำเภอหนองบัว ร้านพ่อใหญ่เถา-แม่ใหญ่นายจะอยู่ฝั่งขวามือ ส่วนร้านและบ้านของตาลิน รวมทั้งเครือญาติของตาลิน จะอยู่ฝั่งซ้ายมือซึ่งจะเป็นตำแหน่งการจอดรถและท่าเทียบเรือ เมื่อรวมเข้ากับความเป็นคนเก่าแก่และเป็นที่รู้จักกว้างขวางของตาลินด้วยแล้ว จึงสันนิษฐานว่า คงจะเป็นการสะดวกที่จะบอกว่า อยู่บ้านตาลิน หรือลงบ้านตาลิน ซึ่งเรียกกันไปตามความสะดวกปากต่อปากในชีวิตประจำวันของชาวบ้าน
ต่อมาเมื่อมีการตัดถนนและชุมชนได้ขยายตัวเป็นชุมชนหนาแน่น อีกทั้งมีความเป็นทางการหลายๆด้านมากขึ้น คนภายนอกและการสื่อสารของคนในชุมชนกับคนภายนอก ก็มักเรียกชุมชนดังกล่าวว่าบ้านตาลิน กระทั่งเป็นชื่อชุมชนที่ใช้เรียกกันทั่วไปดังปัจจุบัน
ทว่า เมื่อสื่อสารกันภายในท้องถิ่นของคนในชุมชนจริงๆ ก็อาจจะมีชื่อเฉพาะเรียกกลุ่มบ้านในบริเวณบ้านตาลินว่า บ้านถนน เพราะชุมชนหมู่บ้านละแวกนั้น จำแนกชุมชนดั้งเดิมออกเป็นบ้านเหนือ บ้านกลาง และบ้านใต้ โดยใช้แนวลำคลองดั้งเดิมเป็นเกณฑ์ ซึ่งแต่เดิมนั้นชาวบ้านละแวกบ้านตาลิน จัดว่าเป็นกลุ่มศรัทธากลุ่มเดียวกับกลุ่มวัดบ้านกลาง ต่อเมื่อมีถนนเข้ามาในชุมชน ศูนย์กลางความสัมพันธ์ของชุมชนก็มีพัฒนาการต่างๆเพิ่มขึ้น จึงเรียกบริเวณนั้นเสียใหม่ว่า บ้านถนน
โรงเรียนวันครู (2504) โรงเรียนวันครู 2504 เป็นโรงเรียนระดับอนุบาลและประถมศึกษา ก่อตั้งจากเงินทุนที่ครูประชาบาลทั่วประเทศได้บริจาคเงินเนื่องในวันครูเมื่อปีพุทธศักราช 2504 เพื่อสร้างโรงเรียนในแหล่งชนบทต่างๆ หลายแห่ง ทั่วประเทศ
ในยุคนั้น อำเภอหนองบัวมีนายอำเภออรุณ ครูเรืองหรือพ่อใหญ่เรือง พินสีดา ครูฟื้น คำศรีจันทร์ และผู้นำคนเฒ่าคนแก่ของท้องถิ่น ได้ร่วมกันเคลื่อนไหวและผลักดันให้โรงเรียนที่จะสร้างขึ้นด้วยเงินทุนดังกล่าวของวันครูในอำเภอหนองบัว ให้ไปสร้างที่บ้านตาลิน โดยรวมโรงเรียนหลายแห่งที่เคยอยู่ในศาลาวัดและโรงเรียนขนาดเล็กจากบ้านห้วยถั่วเหนือ บ้านใต้ และบ้านป่ารัง อำเภอหนองบัว มารวมจัดการเรียนการสอนด้วยกัน เมื่อสำเร็จเสร็จสิ้นแล้ว จึงได้ชื่อว่า โรงเรียนวันครู (2504) ให้เป็นเครื่องรำลึกถึงคุณูปการสถาบันครูที่มีต่อการศึกษาเพื่อพัฒนาสังคมไทยตามที่มาของเงินงบประมาณที่ใช้สร้างโรงเรียนขึ้นมา
โรงเรียนวันครู(๒๕๐๔) ก่อตั้งด้วยเงินบริจาคของครูทั่วประเทศเพื่อสร้างโรงเรียนเป็นที่รำลึกวันครูของปี ๒๕๐๔ และด้านหน้าวัดใหม่(นิกร ปทุมรักษ์) สร้างเป็นศูนย์กลางชุมชน หลังจากที่ในอดีตมีวัดบ้านใต้และวัดกลางเป็นศูนย์กลางของชุมชน จึงได้ชื่อว่าวัดใหม่และได้ขอนำเอาชื่อหลวงพ่ออ๋อยมาเป็นชื่อวัดด้วย ป้ายทางเข้าด้านหน้าภาพแรกถ่ายเมื่อปี ๒๕๕๑ และภาพล่างซ้ายหลังการปรับปรุงใหม่อีกครั้ง ถ่ายเมื่อปีใหม่ ๒๕๕๓ ถ่ายภาพ : วิรัตน์ คำศรีจันทร์
ความเป็นโรงเรียนวันครู จึงเป็นเสมือนอนุสาวรีย์ทางการศึกษา ที่มาจากจิตวิญญาณและสำนึกร่วมของเหล่าคุณครูของสังคมไทยที่น่าหวงแหน อีกทั้งเป็นแหล่งอ้างอิง ที่อยู่ในบริเวณเดียวกันของหมู่บ้านที่เรียกว่าบ้านตาลิน
วัดใหม่(นิกร ปทุมรักษ์) แต่เดิมนั้น กลุ่มศรัทธาเก่าแก่ของบ้านตาลิน เป็นกลุ่มชาวบ้านที่มีวัดสำหรับทำบุญและปฏิบัติกิจกรรมทางศาสนาอยู่ที่ชุมชนที่ชาวบ้านในท้องถิ่นเรียกว่า วัดกลาง อยู่ลึกเข้าไปจากบ้านตาลินโดยย้อนขึ้นไปทางเหนือประมาณ 2 กิโลเมตร ซึ่งแต่เดิมนั้นมีการสัญจรถึงกันโดยลำคลอง
วัดกลาง เป็นแหล่งจัดงานประเพณีและวัฒนธรรมซึ่งทำให้มีความเป็นศูนย์กลางเดิมของชุมชน ทั้งบ้านเหนือ บ้านกลาง บ้านใต้ บ้านถนน บ้านตาลิน บ้านป่ารัง มีงานประจำปี การเทศน์มหาชาติหรือเทศน์คาถาพัน การทอดกฐิน ผ้าป่า รวมทั้งเป็นแหล่งการละเล่นต่างๆของพื้นบ้าน
ที่วัดกลางนั้น นับว่าเป็นศูนย์กลางเก่าแก่ของชุมชน มีงานประจำปีและมีกิจกรรมทางศาสนาในวาระสำคัญๆอย่างเข้มแข็ง แต่ต่อมา สภาพชุมชนได้เปลี่ยนแปลงไป อีกทั้งลำคลองก็ตื้นเขิน การสัญจรทางเรือจึงหายไป ชาวบ้านมีการติดต่อกับโลกภายนอกมากขึ้นในระยะ 30-40 ปีที่ผ่านมา ศูนย์กลางของชุมชนจึงเปลี่ยนจากวัดกลางไปสู่โลกภายนอกและพัฒนาเป็นกลุ่มบ้านแยกย่อย กระจายตัวเป็นบ้านเหนือ บ้านกลาง บ้านใต้ บ้านป่ารัง และบ้านถนน ดังปัจจุบัน
สภาพชนบท บ้านตาลิน อำเภอหนองบัว จังหวัดนครสวรรค์ ภาพบนซ้าย : ถนนลาดยางด้านหน้าโรงเรียนวันครู(๒๕๐๔) ภาพบนขวา : สภาพท้องนาด้านหลังกลุ่มบ้านเรือนริมถนนหลังโรงสีข้าวและอยู่ด้านหลังกลุ่มครัวเรือนที่เป็นลูกหลานดั้งเดิมของตาลิน ภาพมุมล่างซ้าย : ถนนตัดใหม่เชื่อมต่อออกจากถนนสายหลักชุมแสง-หนองบัว ตรงบริเวณบ้านตาลินด้านข้างบ้านครูฟื้น คำศรีจันทร์ ออกไปทางบ้านห้วยปลาเน่าและห้วยวารี ภาพกลางขวาและมุมขวาล่าง : ทุ่งนาหลังเกี่ยวข้าวบริเวณบ้านตาลินมองออกไปทางบ้านรังย้อยซึ่งมองเห็นวัดรังย้อยอยู่ไม่ไกล ถ่ายภาพ : วิรัตน์ คำศรีจันทร์ มกราคม ๒๕๕๓
ต่อมาชาวบ้านได้ก่อสร้างวัดขึ้นใหม่อีกแห่งหนึ่งที่ถนนและชุมชนบ้านตาลิน ซึ่งในเวลานั้น หลวงพ่ออ๋อย หรือพระครูนิกรปทุมรักษ์ แห่งวัดหนองกลับหรือวัดหนองบัว ลูกศิษย์หลวงพ่อเดิม เป็นหลวงพ่อที่ชาวบ้านทั่วไปในท้องถิ่นเคารพนับถือ ท่านได้เป็นผู้นำและประธานพิธีในการวางรากฐานก่อสร้างและทำการเฉลิมฉลอง ชุมชนจึงขอฉายาท่านมาเป็นชื่อวัดว่า วัดใหม่(นิกร ปทุมรักษ์)
ถือเป็นแหล่งอ้างอิงและแหล่งบอกกล่าวสถานที่ของคนท้องถิ่นที่สำคัญอีกที่หนึ่ง
การได้เรียนรู้เรื่องราวตนเองของท้องถิ่น และลูกหลาน คนรุ่นใหม่ ตลอดจนชาวบ้าน ได้เห็นความมีอยู่และสถานะการดำรงอยู่ของชุมชนตนเองในท่ามกลางโลกกว้าง นับว่าเป็นทุนทางสังคมและเป็นพลังทางปัญญา ที่ส่งเสริมให้ผู้คนมีความเคารพผู้อื่นและมีความเชื่อมั่นในตนเอง มีพื้นฐานที่ดีต่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับโลกภายนอก ชุมชนสามารถเห็นความกลมกลืนและเกื้อหนุนกันของความเป็นท้องถิ่นกับสังคมและสิ่งแวดล้อมภายนอก เรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงสู่ภาวะที่พึงประสงค์ได้อยู่เสมอ จึงนับว่าเป็นการเรียนรู้ทางสังคมที่มีความสำคัญต่ออนาคตการพัฒนาของชุมชนท้องถิ่นต่างๆของสังคมไทย.
............................................................................................................................................................................
* ริมถนนข้างบ้านตาลิน ริมมถนนข้างบ้านตาลินในยุคดั้งเดิม มีเพิงอาศัยของตาพลู รับแลกขวดและเศษเหล็กกับลูกอมไปทั่วหมู่บ้าน เป็นที่รู้จักสนิทสนมกับเด็กๆ หากเป็นปัจจุบัน ก็นับว่าเป็นผู้จัดการทรัพยากรและการนำกลับมาใช้ใหม่หรือการรีไซเคิล ซึ่งช่วยการพิทักษ์โลกและส่งเสริมการพัฒนาที่ยั่งยืน ลูกของตาพลู ๒ คนเรียนที่โรงเรียนวันครู (๒๕๐๔) เมื่อย้ายถิ่นฐานออกจากบ้านตาลินไปแล้วก็เลือนหายไปจากความทรงจำของผู้คน หากใครมีข้อมูล สามารถติดต่อกันได้ หรือยังพอจดจำเรื่องราวต่างๆได้ ก็น่าจะถ่ายทอดไว้นะครับ เพราะจัดว่าเป็นส่วนหนึ่งของส่วนที่ก่อตัวเป็นชุมชนหลักกระทั่งเป็นชุมชนบ้านตาลินดังปัจจุบัน
การค้นหาเกี่ยวกับโรงเรียนวันครู (๒๕๐๔) ทั่วประเทศไทย
๑. โรงเรียนวันครู(๒๕๐๔) บ้านตาลิน ตำบลหนองบัว อำเภอหนองบัว
จังหวัดนครสวรรค์ ๖๐๑๑๐
๒. โรงเรียนวัดคูหาสวรรค์ (วันครู ๒๕๐๔) ชุมชนคูหาสวรรค์ ถนนคูหาสวรรค์ ตำบลธานี อำเภอเมืองสุโขทัย
จังหวัดสุโขทัย ๖๔๐๐๐
๓. โรงเรียนคุรุประชาชนูทิศ (วันครู ๒๕๐๔) เลขที่ ๑๕ บ้านศรีชนูทิศ อำเภอวังทอง
จังหวัดพิษณุโลก ๖๕๑๓๐
๔. โรงเรียนบ้านคลองตะเคียน หมู่ ๒ (วันครู ๒๕๐๔) ตำบลคลองตะเคียน อำเภอเมืองพระนครศรีอยุธยา
จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ๑๓๐๐๐
๕. โรงเรียนวันครู ๒๕๐๔ หมู่ ๕ ตำบลเกาะโพธิ์ อำเภอปากพลี
จังหวัดนครนายก ๒๖๑๓๐
การค้นหาเกี่ยวกับประวัติพัฒนาการวันครูและกิจกรรมวันครู
ประวัติวันครู | งานวันครูในส่วนกลาง | งานวันครูในส่วนภูมิภาค | คำปฏิญาณในวันครู | กิจกรรมในวันครู | บทสวดเคารพครู
การค้นหาเพลงเกี่ยวกับครูและวันครู
download เพลงวันครู | เพลงเกี่ยวกับวันครู | แม่พิมพ์ของชาติ | โหลด เพลง วัน ครู | เนื้อเพลง วัน ไหว้ครู | ฟัง เพลง วัน ครู | เพลง วัน ครู mp3 | เพลง เกี่ยว กับ วัน ครู