เมื่อ..ความรัก..นำ..ความรู้ : วันแรกพบ


ไม่เชื่อว่า เพียงการให้ความรู้ จะทำให้ครูเปลี่ยนแปลงการสอน

เมื่อครั้งประชุมเตรียมแผนงานในการพัฒนาครูของสมาคมโรงเรียนเอกชน
ได้รับมอบหมายให้หาวิธีส่งเสริมครูให้สอนเด็กคิด
มีเงื่อนไขตามมาว่า ต้องเป็นการอบรมที่เน้นการลงมือปฏิบัติ และ ไม่น่าเบื่อ..
ด้วยครูมักต้องเข้ารับการอบรมหลายเรื่อง หลายครั้ง แต่ยังไม่สามารถนำความรู้มาใช้ให้เป็นผล
จนการอบรมคล้ายจะเป็นยาขมสำหรับครู

 

เป็นโจทย์ที่ต้องพิจารณา หาวิธี ให้เหมาะสม
ความแตกต่างของครูในสมาคมฯ ก็มีไม่น้อย ทั้งครูระดับอนุบาล ประถม มัธยม
ทั้งประสบการณ์   ฐานความเข้าใจ  และนโยบายของแต่ละโรงเรียน

 

ไม่เชื่อว่า เพียงการให้ความรู้ จะทำให้ครูเปลี่ยนแปลงการสอน
จึงคิดขั้นตอนที่ทำให้ครูเชื่อมั่นในความรู้ ความสามารถของตน
หวังให้ผลของการอบรมจะทำให้ครูรู้สึกว่า การสอนเช่นนี้ ไม่ใช่เรื่องยาก
ที่ผ่านมา ฉันก็ได้ทำ แค่ต้องปรับปรุง เพิ่มเติมอีกสักนิด เด็กจะคิดได้อย่างมีคุณภาพ
และยังหวังให้ ได้มีเพื่อนที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันต่อไปในภายภาคหน้า

 

มีประสบการณ์ที่ดีในการเรียนรู้ผ่านการทำงานร่วมกัน
และได้เห็นพัฒนาการอันชัดเจนที่เกิดแก่ครูเมื่อครั้งทำค่ายฤดูร้อน
จากการลงมือปฏิบัติในฐานะผู้เรียนร่วมกับเด็ก
จึงออกแบบ ให้ผู้เข้ารับการอบรม ได้สัมผัสประสบการณ์..เรียนรู้จากการปฏิบัติด้วยตนเอง
ให้ได้เกิดการตระหนักรู้ และ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกัน

 

การอบรมเช่นนี้ ต้องมีทีมที่เข้าใจและทำงานอย่างสอดคล้องสัมพันธ์
มั่นใจในทีมงานที่มีอยู่ รวมทั้งชักชวนคุณครูจากโรงเรียนอื่น มาร่วมงานได้อีกส่วนหนึ่ง
ก็ถึงเวลาซักซ้อมเตรียมการ ด้วยวิธีผสานการสาธิตกิจกรรมที่จะใช้อบรม
ผสมกับการฝึกใช้คำถามให้เกิดการเรียนรู้
ทั้งชวนคิด ชวนดู สิ่งที่พบเห็นจากการปฏิบัติกิจกรรมที่จะนำมาเป็นประเด็นในการอภิปราย
เพื่อขยายความคิดและประสบการณ์ของผู้เข้ารับการอบรม
เป็นหนึ่งวัน ที่ได้พบว่า ต่างมีแง่มุมของการเรียนรู้เพิ่มขึ้น
และมีการบ้านให้ได้เตรียมพร้อมเพิ่มเติม

 

ก่อนวันอบรม..ทีมงานอาวุโสทั้งหลาย มีภาระต้องไปศึกษาดูงานต่างจังหวัด
จึงมอบหมายให้ทีมงานรุ่นเล็ก เตรียมการโดยให้บริหารจัดการทุกเรื่อง
บอกเพียงว่า..ขอเดินมือเปล่ามาเข้าห้องประชุม..
ไม่คิดว่า เพียงประโยคเดียวนี้..ก่อให้เกิดผลดีเกินคาด
ด้วยมารู้ในภายหลัง ว่าได้เกิดพลังแห่งจิตอาสา
ร่วมกันมาประชุม ซักซ้อม ตระเตรียม อุปกรณ์และสถานที่ จนได้งานที่ประทับใจ

 

เริ่มงานวันแรก ด้วยการแจกป้ายชื่อให้ผู้เข้ารับการอบรม ได้ตกแต่งสีสัน
เป็นการใช้เวลาระหว่างรอ ระบายสี อย่างมีความสุข
เริ่มผูกไมตรีตั้งแต่การแลกเปลี่ยนสีและชื่นชมผลงานระหว่างกัน
ทั้งบรรยากาศที่จัดเตรียมไว้ให้ผ่อนคลาย  ไม่มีเนคไท ไม่ต้องใส่สูท
มีเพียงเวที  เก้าอี้ และลานว่าง  ให้ต่างมองเห็นกันได้ชัด
เมื่อถึงเวลานัดหมายก็เริ่มทักทาย  เริ่มเข้าสู่กระบวนการเรียนรู้

 

ชวนคุณครูตอบคำถาม..
ทุกวันนี้สอนนักเรียนเพื่ออะไร  ได้คำตอบว่าสอนเพื่อได้นำความรู้มาใช้ในชีวิต
ชวนครูพิจารณา เรื่องราวจากจักรวาลสู่อะตอม เพื่อน้อมนำให้เห็นความเปลี่ยนแปลงของความรู้

ความรู้เปลี่ยนไปแล้ว..คุณครูเปลี่ยนวิธีสอนให้ทันกับความเปลี่ยนแปลงหรือยัง...

 

ให้ทดลองทำกิจกรรมง่ายๆ ที่ใช้ประสาทสัมผัส ทั้ง ตาดู หูฟัง จับคลำ จนไปถึง ดมและชิม
สารพัดที่สรรหา ทั้งมะแขว่น น้ำปู๋ ตะไคร้ต้น วาซาบิ
ดอกไม้ใบหญ้า  บรรดาของใกล้ตัว นำมายั่วให้อยากรู้ และ หาคำตอบ

 

ชี้ชวนให้เห็นการเรียนอย่างมีความสุขที่ไม่ใช่เพียงความสนุกสนาน
แต่เป็นความสุขที่เกิดขึ้นจากการได้รู้ ได้คำตอบ
ได้ความภาคภูมิ ที่ทำสิ่งใดๆ ได้ แม้ในเรื่องเล็กน้อย

 

ชวนให้เห็นถึงอุบายที่นำให้ผู้เรียนอยากรู้  ซึ่งเป็นศิลปะให้ครูต้องฝึกฝน
จนถึงการเชื่อมโยงให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกัน

 


ท่ามกลางเสียงหัวเราะ  รอยยิ้ม และ การพูดคุย ได้ต่อเติมความรู้สู่ใจที่เริ่มเปิดรับ
ประสบการณ์ตรงช่วยส่งเสริมการเรียนรู้ได้อย่างรอบด้าน
บรรยากาศการเรียนที่มีความสุข ไม่มีคำตอบที่ถูกต้องของครูเพียงคำตอบเดียว ก็ช่วยส่งเสริมการเรียนรู้
เราสามารถเรียนรู้ได้ด้วยตนเอง และเรียนรู้จากมุมมอง จากประสบการณ์ของผู้อื่น

 

เมื่อใจเริ่มเปิดรับ จึงทยอยนำ หลักวิชาการ สอดแทรกผ่านกิจกรรม
นำให้เห็นกระบวนการคิด ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน
ทั้งร่วมกันศึกษาเอกสาร อธิบายหลักการ ให้เข้าใจทักษะ  ลักษณะและกระบวนการคิด
เพื่อจะได้ส่งเสริมศิษย์ให้คิดได้อย่างมีประสิทธิภาพ

 

แล้วจะสอนอย่างไรให้เด็กคิด..เป็นคำถามที่ติดตามมา
จึงชวนให้ดู ภาพรองเท้าข้างสนาม และ ยั่วยุให้ต่อเติมความคิดจากปริศนา
ตามมาด้วยการใช้คำถามนำให้เกิดการสังเกตที่ชัดเจน
ให้ได้ประเด็นที่จะนำมาขบคิดวิเคราะห์ที่ครบถ้วน
และได้หลักการประมวลข้อมูลให้เกิดประโยชน์อย่างมีวิจารณญาณ

 

จนเมื่อถึงเวลากลับบ้าน สิ่งที่ผ่านการรับรู้ของคุณครูผู้เข้ารับการอบรม

จึงเป็นเรื่องของการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมให้ผู้เรียนมีกระบวนการคิด

ที่ชวนให้พิจารณาจากเรื่องราวใกล้ตัวที่ได้พบเห็นเป็นประจำ

ซึ่งหวังว่าจะทำให้เข้าใจได้มากยิ่งขึ้น ในการอบรมวันต่อไป..

...โปรดติดตามต่อไป..

เมื่อ..ความรัก..นำความรู้..: เพื่อนร่วมทาง

^______^

หมายเลขบันทึก: 198522เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2008 00:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:23 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (17)
  • ตามมาดูบรรยากาศครับ
  • ความรู้ที่ดี ประสบการณ์ที่ดี
  • การเปลี่ยนวิธีการสอนก็ไม่ยากครับ
  • เป็นกำลังใจให้และจะติดตามตอนต่อไปไอ้มดแดง
  • อิอิ
  • ดีใจค่ะพี่อึ่งที่การเดินทางไปในอวกาศอันไกลโพ้น
  • แล้วได้พบว่าจุดหมายปลายทางที่รออยู่คือความรัก
  • ปัจจุบันทำงานด้วยใจรักค่ะ
  • ทำเต็มที่ในทุกๆเรื่องเสมอๆ แม้จะเขียนบันทึกก็เขียนด้วยความรักเช่นกัน
  • ธุ พี่อึ่งค่ะ..

มาติดตามอ่านบันทึกด้วย "ความรัก" ค่ะ ^^

P

ไอ้มดแดง แปลงกายแล้ว..ฟิ้ววว..

P

  • มีคนบอกว่า ในชีวิตมีเรื่อง ต้องทำ..ควรทำ..และ อยากทำ
  • ทำเรื่องที่อยากทำนี่ มีความสุขมากที่สุดใช่ไหมคะ
  • บันทึกของน้องอ๊อตอ่านแล้วมีความสุขทุกเรื่อง เพราะสัมผัสได้ถึงความรักที่ทำจริงๆ ค่ะ

P

  • รักคนอ่าน..^__^

งั้นขอรักทั้งคนเขียน  คนอ่าน..อิอิ

 

สวัสดีครับ

แวะมาเยี่ยม และชื่นชมในกิจกรรมที่จัด ครับ

เพิ่มเติมครับ

การสอนนักเรียนต่างๆระดับ ก็ใช้เทคนิคการสอนที่แตกต่างกัน

ทุกวันนี้นักเรียน เรียนรู้มากมายหลายเรื่อง แต่วิชาที่กำหนดของกระทรวงศึกษาหรือแต่ละสถาบันได้พิจารณาถึงได้เน้นสิ่งรอบตัวและการนำไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันแล้วหรือยัง ซึ่งต่างจากมหาวิทยาลัยซึ่งงเน้นเข้าสู่วิชาชีพแล้ว

หากคุณครูช่วยพิจารณาด้วยครับ

เป็นผู้หนึ่งที่ได้ร่วมให้ข้อเสนอแนะและเป็นผู้รับข้อเสนอแนะจากผู้เข้าอบรม ถือเป็นประสบการณ์ที่หาซ้ือท่ีไหนไม่ได้จริงค่ะ ขอบคุณที่ให้โอกาสค่ะ

วันหลังจะหาโอกาสให้อีกนะจ๊ะ..^__^

+ สวัสดีค่ะพี่อึ่ง...

+ คิดถึงมากค่ะ...พี่อึ่งค่ะ...ประทับใจกับความคิดนี้ค่ะ " ชี้ชวนให้เห็นการเรียนอย่างมีความสุขที่ไม่ใช่เพียงความสนุกสนาน แต่เป็นความสุขที่เกิดขึ้นจากการได้รู้ ได้คำตอบ ได้ความภาคภูมิ ที่ทำสิ่งใดๆ ได้ แม้ในเรื่องเล็กน้อย"

+ การจัดอบรมที่ยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ....

+ ทั้งนี้เพราะผู้จัดใช้ใจจัด...ไม่ใช่สักแต่ทำให้มันเสร็จ ๆ ๆป....

 

P  P

กำลังใจจากพ่อครูบา และ ท่านอาจารย์ไร้กรอบ ช่วยให้มีเรียวแรงซ้อมๆๆ และ ก้าวๆๆ ต่อไปได้อีกเยอะเลยค่ะ

P

แม่อ๋อยของแอมแปร์คะ

  • พี่รู้สึกว่ามีเรื่องราวอีกมากมายที่ทำให้คุณครูอย่างเราๆ ต้องฝึกฝน เรียนรู้อย่างไม่จบสิ้น
  • ก้าวเข้ามาในอาชีพนี้แล้ว ก็ชวนกันทำให้ดีตามกำลังของเรา
  • เริ่มจากจุดเล็กๆ นี่แหละ ความเก่งไม่ให้ แต่ใจรักอ่ะ..อิ.อิ

lสวัสดีครับ

    คุณครูปูท่านแนะนำมาครับ

    เข้ามาอ่าน  "คุ้มค่า"  และ "ประทับใจ" ครับ

    การสอนให้เด็กคิด    ยาก มากเลยครับ

    ทั้งเหนื่อยใจ  เหนื่อยกาย    เหนื่อยความคิด

                  เป็นกำลังใจให้ครับ

   

เรียน พี่ครูอึ่งที่รัก

  • เมื่อก่อนตอนเข้ามาเป็นสมาชิก gotoknow ใหม่ ๆ
  • ได้แต่แอบเข้ามาชื่นชมบันทึกของพี่ครูอึ่ง
  • เนื่องจากคิดว่าตนไม่สนิท และติดความเคอะเขินนิดหน่อย
  • แต่พอเข้าใจ จึงใช้หัวใจ นำความรักให้มาก่อนความรู้ (จัก)
  • จึงได้มีโอกาสดี ๆ เช่นนี้ค่ะ

               ขอบคุณค่ะ สำหรับองค์ความรู้ดี ๆ สำหรับวิชาชีพครู ^_^ 

P

สวัสดีค่ะ ท่านรองฯ

ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจนะคะ

P

น้องครูปูคะ

ไม่ต้องบอกหรอกนะว่าดีใจที่เจอกันแค่ไหน..ก็รูปรอยยิ้มของเราสองคนน่าจะรวมกันได้เป็นฟัน 64 ซี่.. เชียวนะเนี่ย..เอิ้ก..เอิ้ก..

สุขสันต์วันแห่งรัก ค่ะพี่อึ่ง

อบอุ่นด้วยรัก และมิตรภาพตลอดไปค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท