เที่ยวสบายๆ สไตล์หนุ่มโสด : ตาก -ดอยมูเซอ-แม่สอด

เป็นธรรมดายามเบื่อๆหรือมีงานที่ต้องใช้สมาธิในการเขียน ผมมักหลักลี้หนีออกไปต่างจังหวัด ไปอยู่เงียบๆคนเดียว เพื่อใช้เวลาในการเขียนงาน ที่ต้องใช้สมาธิสูง

ครั้งนี้แบกเป้...แอบไปเที่ยวแม่สอดอีกครั้ง เป็นครั้งที่สามแล้วที่เดินทางไปอำเภอเล็กๆนี้ตามลำพัง โชคดีที่ท่าน ผอ.พัฒนาสังคม จ.ตาก ท่านมาทำธุระที่ กทม. ผมเลยถือโอกาสติดรถไปด้วย จาก กทม.ไป ตาก ไม่ไกลเลย พูดคุยกันเพลินๆก็ถึงนครสวรรค์แล้ว แต่ที่นานก็คือถึงปากน้ำโพ ท่าน ผอ.ก็นัดเพื่อนๆมาสังสรรค์ เฮฮา ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง คืนนี้ผมเมาแบบฝรั่งเพราะดื่มเหล้าฝรั่ง เราใช้เวลาที่นี่ดึกพอสมควร ถึงตากก็เกือบเลยเที่ยงคืน

ผมเช็คอินเข้าโรงแรมในวันใหม่ที่ อ.เมืองตาก (เลยเวลาเที่ยงคืน) เข้าห้องเปิดโน๊ตบุ้ค เช็คเมล เขียนเมลสักครู่ก่อนอาบน้ำ โรงแรมนี้ดีครับ มีสัญญาณ Wi fi ให้ใช้ได้ฟรี ...ดึกมากแล้วจำเป็นต้องนอนก่อน เพราะพรุ่งนี้ ท่าน ผอ.คนขับรถมารับผมที่โรงแรมช่วงเช้า เพื่อไปที่ อ.แม่สอด ...

ตื่นเช้าก่อนเวลานัดเล็กน้อย ทำงานได้สักพักก็อาบน้ำ มีโทรศัพท์ขึ้นมาที่ห้อง เสียงแจ้งว่า “ผมมารอด้านล่างล็อบบี้แล้วนะครับ” เป็นเสียงของคนขับรถนั่นเอง ผมเองก็เพลินเขียนงานช่วงเช้าได้นิดหน่อย ทำให้ล่าช้าออกไป

เดินลงมาที่ล็อบบี้ พนักงานต้อนรับ สวยๆสองคน พุ่มมือไหว้ เป็นไหว้ที่สวยงาม น่าประทับใจยามเช้า แตกต่างจาก ไหว้แบบ คาร์ฟูร์ โลตัส เธอทักทายผมว่านอนหลับสบายดีหรือเปล่า (นี่เรียกว่า Service mind ที่ง่ายๆแต่ดี) เธอฉวยคูปองทานอาหารเช้า ให้ผม แล้วบอกว่า ให้ไปรับอาหารเช้าที่ แบลคแคนยอน ...อืมม..โรงแรมนี้มีแบลคแคนยอน ด้วยครับ อาหารเช้าก็เป็นจำพวก ABF. และก็กาแฟสดสไตล์ร้านนี้กัน ถือว่าเป็นเช้าที่อิ่มเอมทั้งการบริการจากน้องสาวที่หน้า front และการบริการอาหารเช้า

ก่อนออกจากโรงแรมถือโอกาส ถ่ายรูปเก็บไว้หน่อย...ประทับใจครับ ราคาห้องพักที่ไม่แพง และ บริการที่ประทับใจ ลืมถามชื่อน้องสาว แต่ไม่เป็นไร โอกาสหน้าจะมาถามใหม่

โรงแรมที่พักที่ อ.เมือง ตาก

----------------------------------------------------------------

คนขับรถพาผมออกจากเมืองตาก ระหว่างเดินทางไปแม่สอด เขาก็บรรยายตามรายทางไปเรื่อยๆแบบเพลิน ดีเหมือนกันครับ ได้ฟังเรื่องราวดีๆจากคนพื้นที่ ผมไม่เข้าใจอะไรก็ถาม และได้คำตอบแบบละเอียดในทุกประเด็น

ท่าน ผอ.พัฒนาสังคม โทรมา คุยว่าท่านจำเป็นต้องเดินทางไปพิษณุโลก ให้คนขับรถดูแลผม พาไปชมพื้นที่ที่ ดอยมูเซอ ก่อนที่จะไปแม่สอดด้วย

ตื่นเต้นครับ ปกติ ผมได้ยินชื่อดอยมูเซอ แต่ไม่เคยแวะสักที หนนี้ถือว่าได้โอกาส

ที่ดอยมูเซอเป็นพื้นที่ปลูกไม้เมืองหนาว จำพวกกาแฟ อโวคาโด ดอกไม้ และชา มีพี่น้องกลุ่มชาติพันธุ์หลายเผ่าอยู่ด้วยกัน ทั้งลีซู ม้ง และ ลาหู่ดำ ถือว่าเป็นความหลากหลายของพื้นที่อันอุดมสมบูรณ์

สายหมอกเริ่มกระจายหายตามคบไม้ หากมาเช้ากว่านี้คงได้เห็นหมอกเต็มตา สวยกว่านี้แน่ แต่ตอนนี้แดดเริ่มกระจาย ดอกไม้ข้างทางผลิบานสวย อากาศที่นี่ดีมาก เย็นสบาย ประมาณห้องแอร์ สูดอากาศได้แบบสบายปอดไปเลย

ผ่านหมู่บ้านพี่น้องกลุ่มชาติพันธุ์ คนขับรถก็อธิบายไปเรื่อยๆ ชี้ให้ผมดูโน้น ดูนี่ เพลิดเพลินดีครับ...ถึงหมู่บ้านหนึ่งเขาบอกผมว่า หญิงสาวในหมู่บ้านนี้ออกไปทำงานเป็นหมอนวดเกือบหมด ...ข้อมูลนี้น่าตกใจ แต่ผมก็พอทราบเพราะโดยส่วนตัวมีประสบการณ์ทำงานร่วมกับความหลากหลายของกลุ่มชาติพันธุ์ทางเหนือมาก่อน ปัญหาที่พบที่นี่กับที่ผมเคยรับรู้มาก็แทบไม่ต่างกัน ผมได้แต่พยักหน้ารับฟังคนขับรถ และสอบถามเหตุผล ความเป็นมาก็ยิ่งทำให้ข้อมูลที่ได้ เหมือนที่ผมคิดและทราบมาโดยตลอด...

ที่ทำงาน ของท่าน ผอ.พัฒนาสังคม จ.ตาก โดดเด่นท่ามกลางแมกไม้

คนขับรถพาผมตะเวนบนดอยมูเซอ ไปชมพืชผักทางการเกษตรที่ส่งเสริมเป็นจุดๆ ทั้งกาแฟ ชา และอโวคาโด รวมถึงสำนักงานพัฒนาสังคมตาก ที่โดดเด่นแทรกตัวท่ามกลางแมกไม้ เราขับรถทะลุไปยังศูนย์พัฒนาไม้ผลเมืองหนาว (จำชื่อไม่ได้) ระหว่างทางก็ลงไปถ่ายรูปต้นชา ยอดใบชาที่เขียวอวบ ท้าทายแสงยามเช้า กาแฟอราบิก้าที่ทรงพุ่มไม่สูงมาก ใบเขียวเป็นมัน และกาแฟโรบัสต้าที่ต้นสูงลิบลิ่วแทรกตามป่าของชาวลาหู่ สูงเท่ากับมากกว่าอราบิก้าสามเท่า ว่ากันว่า อราบิก้าให้ความนุ่มนวล กลมกล่อม ส่วนโรบัสต้าให้ความแรงเข้มของกาแฟ เมื่อนำทั้งสองชนิดมาผสมกัน เราจะได้กาแฟที่หอม อร่อย...

ยอดชาที่อวบอ้วน บนดอยมูเซอ

อราบิก้า ทรงพุ่มต่ำกว่า โรบัสต้า

จากดอยมูเซอ ...เราเดินทางต่อไปยังแม่สอด จากตรงนี้ไปแม่สอดไม่ไกล ประมาณ ๕๐ กว่ากิโล แต่เส้นทางคดเคี้ยว คนขับรถบอกผมว่า หากฝนตกถนนจะลื่นมาก ที่นี่มีอุบัติเหตุบ่อยๆโดยเฉพาะผู้ที่ไม่ชินเส้นทาง ผมมองดูแล้วก็น่าจะเป็นไปตามที่ว่า เพราะคดคี้ยว สูงชัน ต้องใช้ความระมัดระวังสูง

ประมาณอึดใจเราก็มาถึงแม่สอด...

ที่นี่หละครับที่ผมจะพำนักเพื่อเขียนงานที่หอบมาจาก กรุงเทพฯ เมืองเล็กๆแห่งนี้ เงียบสงบและมีสิ่งอำนวยความสะดวกค่อนข้างพร้อม โดยเฉพาะที่พักที่ผมไปพักบรรยากาศดีมาก มี Wi fi ให้ฟรี แบบ unlimited

ดังนั้นก็สบายหายห่วงเมื่อเข้าที่พัก คนขับรถก็ขอตัวกลับ...ผมก็ขอพักผ่อนก่อนสักงีบครับ..ก่อนลุกมาจัดการงานที่หอบมาต่อ

ประมาณเย็นๆเพื่อนตำรวจ จะมารับทานข้าว ดื่ม - กิน และไปชมวิถีชีวิตแม่สอดยามค่ำคืน...

ชีวิตคนอิสระก็แบบนี้ละครับ...ง่ายๆสบายๆ พร้อมเคลื่อนที่ตลอดเวลา ...เรื่องราวที่แม่สอดมีแง่มุมที่น่าสนใจอีกเยอะครับ หากมีโอกาสจะนำเล่าต่อครับ

เขียนใน GotoKnow โดย จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ใน Time@Being

คำสำคัญ (Tags): #ตาก#เดินทาง#แม่สอด

หมายเลขบันทึก: 218459เขียนเมื่อ 23 ตุลาคม 2008 23:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:45 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน