งานมหกรรม R2R ครั้งที่ 3 l การแตกตัวดั่งปรณู


เริ่มต้นอีกครั้ง...สำหรับงานมหกรรม R2R ซึ่งปีนี้เป็นปีที่สาม สิ่งที่ปรากฏ คือ การถักทอเครือข่ายหัวใจคนรัก R2R ... และมีความเติบโต หากเปรียบแล้วก็น่าจะเรียกได้ว่าเป็นเด็กตัวน้อยๆ...ที่เริ่มเดินเก่งขึ้น เดินเร็วขึ้นหรืออาจดูเป็นวิ่งได้บ้างแล้ว

ข้าพเจ้าเดินทางมาถึงที่พักห้าทุ่มกว่าเมื่อวานนี้ (๑๓ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๓) เพราะเครื่องบินดีเลย์ไปเป็นชั่วโมง และกว่าจะนั่งรถมาถึงที่โรงแรมก็ดึกมาก น้องโย๋...คนหน้างานผู้มีฉันทะและความมุ่งมั่น เดินทางร่วมกับข้าพเจ้าพูดขำขำว่า "เขานอนกันหมดแล้ว..." ที่ล๊อบบี้โรงแรมไม่มีใครนั่งเตร่แถวนั้นเลย พอรุ่งเช้าพิธีเปิดงานจะมีขึ้นเช้ามาก เราต้องเดินทางจากที่พักไปที่เมืองทองธานี...ซึ่งเมื่อเช้ารถติดพอสมควรกว่าแท็กซี่ไปถึงที่หมายก็ใช้เวลาพอสมควร แต่เราก็ไปทันเวลาพิธีเปิด ซึ่งน้องโย๋ ดีใจมากที่ทันได้ดูวิดีทัศน์ที่มีการถ่ายทำเรื่องราวของตนเอง ทำให้ข้าพเจ้าพลอยรู้สึกซาบซึ้งใจแทนน้องๆ ทีมงานขับเคลื่อน R2R อันเป็นกลุ่มเล็กๆ ในโรงพยาบาลยโสธร ที่มีความพยายามทำต่อเนื่องมาตลอดตั้งแต่เราเริ่มต้นเรียนรู้ R2R กันตั้งแต่ปี ๒๕๔๙

ในเช้านี้...ข้าพเจ้าได้เจอพี่ด้อท - คุณชุติมา  ชัยมณี พยาบาลวิชาชีพที่โรงพยาบาลสันป่าตอง เรารู้จักกันมาเป็นปี อันเป็นการรู้จักที่ไม่เคยได้เจอกันเลย แต่หากได้พูดคุยหารือกันในเรื่องการทำ R2R มาตลอด ซึ่งพี่ด้อท เป็นผู้มีความพยายาม มีความมุ่งมั่น และตั้งใจพยายามเรียนรู้ด้วยตนเองที่จะนำกระบวนการวิจัยมาใช้ในการพัฒนาตนเอง เจอพี่ด้อทคนเดียวไม่พอ ได้เจอคุณอดิเรก  เร่งมานะวงศ์ นักวิจัย R2R ที่เมื่อปีที่แล้วข้าพเจ้าประทับใจต่อการพบเจอมาก และปีนี้ก็ได้พบเจอกันอีกครั้ง และยิ่งทราบว่าผลงานวิจัยได้รับการคัดเลือกด้วยแล้ว ... ยิ่งดีใจ มันทำให้ใจฮึกเหิม และรู้สึกว่าตนเองได้รับกำลังใจจากการได้รับทราบเรื่องราวของคนหน้างานเหล่านี้ที่มีความมุ่งมั่น ความคิด ความเชื่อต่อการที่นำสิ่งดีดีอย่าง R2R มาใช้อย่างต่อเนื่องและก้าวหน้าขึ้น

มันคือ ความดงาม ที่งอกเงยในจิตใจ...ที่แสดงผ่านออกมาจากการกระทำ

http://gotoknow.org/blog/kapoomr2r/277905

พี่ด้อทและคุณอดิเรก เกิดเป็นเครือข่ายอย่างเป็นธรรมชาติจัดสรร ... อย่างไร้รูปแบบ

เมื่อไปถึงงาน...ได้เจอน้องหมวย - คุณสุภาพร ผู้ประสานงานในโครงการ R2R ประเทศไทยที่ดูและประสานงานอย่างดีตลอดหนึ่งปีที่ได้ทำงานร่วมกัน และก็บังเอิญอีกที่ได้มานั่งใกล้กันกับพี่ด้อท...อีกครั้ง

พิธีเปิดเริ่มขึ้นด้วยความประทับใจจากเรื่องราวผ่านวีทีอาร์เรื่องเล่าคนหน้างาน R2R ของ ICU ศัลยกรรม รพ.ยโสธร และการถักทอเครือข่ายเป็น CoP และการรวมตัวของเครือข่าย R2R ในภาคต่างๆ...ทุกอย่างคือ เรื่องราวของคนจริงทำงานจริงจากหัวใจที่ต่างมาร่วมกันบอกเล่า "ปิติสุข" ที่เกิดขึ้น จากนั้นรัฐมนตรีช่วยกระทรวงสาธารณสุข ได้กล่าวเปิดงาน สิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้าได้ซึมซับนั่นคือ การเป็นผู้ที่รักการเรียนรู้ และมีความเป็นครูมาเป็นพื้นฐานและสนับสนุนการทำวิจัย ท่านกล่าวได้ดี เพราะเป็นการกล่าวที่เป็นการพูดที่ไม่ใช่การอ่าน สะท้อนถึงความเชื่อมโยงทางความคิดและการพยายามทำความรู้ความเข้าใจในปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นของงาน R2R

การเปิดงานในปีนี้...ก่อเกิดเป็นความประทับใจของใครอีกหลายๆ คน

ในส่วนของพิธีการได้ผ่านไป หลายคนต่างเดินทยอยออกมาลงทะเบียนทำให้ได้เจอเครือข่าย R2R หลายท่าน หลายทีม หลายองค์กร ==> ทีมจากโรงพยาบาลพิมาย ทีมจากโรงพยาบาลบ้านบึง และเครือข่าย R2R ชลบุรี ระยอง รพ.ป่าติ้ว รพ.คำเขื่อนแก้ว รพ.เสลภูมิ เครือข่าย R2R สุรินทร์ ... เครือข่าย R2R เวชกรรมสังคม รพ.มหาราช อุบลราชธานี ปัตตานี นครศรีธรรมราช...และเจอน้องกุ้ง-น้องผึ้ง จาก UsableLabs และทีมงานจาก สคส (สถาบันส่งเสริมการจัดการความรู้เพื่อสังคม) เครือข่ายผู้พิการ ... รุ่นพี่ข้าพเจ้าสมัยเรียนพยาบาล เครือข่าย รพ.โกสุมพิสัย เจอพี่เปเล่...พี่สุวิทย์ อินนามา พี่โต๋ - คุณลำภาสและอีกมากมาย...

มันคล้ายกับปรากฏการณ์นัดพบคนหน้างานที่รักการทำวิจัย ที่ใช้เส้นทางนอกห้องประชุมบอกเล่าว่าใครทำอะไร แบบไหน และได้เรียนรู้อะไร ข้าพเจ้ามองว่านี่แหละคือการหมุนวนเกลียวความรู้ ที่ก่อให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้...อย่างเป็นธรรมชาติ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ คำพูดที่บอกถึงการเสริมสร้างกำลังใจกันและกัน

เป็นสังคมเล็กๆ ที่แบ่งปันความสุขคล้ายกับการแตกตัวของปรณูที่มีการแตกตัวจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสี่ ...ทวีคูณกันไปดั่งคำพูดของนายแพทย์สุนทร  เหรียญภูมิการกิจ จากโรงพยาบาลระยอง เครือข่าย R2R ภาคตะวันออกที่ให้สัมภาษณ์ในวีทีอาร์

...

เป็นช่วงเริ่มต้นของงานมหกรรม R2R ปีนี้ที่เป็นปรากฏการณ์ของการรดน้ำแห่งใจได้ดีอย่างยิ่งในเช้าวันนี้

พี่ด้อทกับน้องหมวย

รัฐมนตรีกล่าวเปิดงาน

พี่เปเล่ ยังเท่ห์เหมือนเดิม

http://gotoknow.org/blog/kapoomr2r/277654

UsableLabs ที่ยังมีผู้สนใจมากเช่นเดิม น้องกุ้งและน้ำผึ้งยังน่ารักเช่นเดิม

สาว...เชียร์ R2R จาก รพ.บ้านบึง (BAR R2R รพ.บ้านบึง , AAR R2R รพ.บ้านบึง)

พี่ศรี...จากนครศรีธรรมราช อยากมาร่วมงานมาก ใช้ทุนส่วนตัว

คุณอ๊อด จากโรงพยาบาลพนมดงรักเฉลิมพระเกียรติ

พี่โต๋(http://gotoknow.org/blog/kapoomr2r/274082)...และพี่สุวิทย์ (http://gotoknow.org/blog/kapoomr2r/277635)

เครือข่าย R2R ใต้ - ตะวันออก - อิสาน

 

หมอตุ๊กตา - จาก รพ.เสลภูมิ และน้องโย๋ - จาก รพ.ยโสธร

พี่หนิง...รุ่นพี่สมัยเรียนพยาบาล จากโรงพยาบาลธาตุพนม

 

 

หมายเลขบันทึก: 375108เขียนเมื่อ 14 กรกฎาคม 2010 21:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:12 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

หวัดดีจ้า น้องกะปุ๋มคนเก่ง เปิดมาเห็นรูปตัวเองต๊กใจหมดเลย คนอะไร ..ไมไม่สวยเอาซะเลย แต่ยังไงก้ออยากเก่งเหมือน น้องกะปุ๋มนะ ชี้แนะพี่ด้วยนะคะ อยากรบกวนคนเก่งไปช่วยจุดประกาย R2R ที่ธาตุพนมด้วยนะคะ ช่วยเคลียร์คิวไว้ด่วนนะจ้ะ แล้วพี่จะติดต่อไปอีกทีค่ะ

สวัสดีค่ะพี่หนิง...

ดีใจจังที่พี่หนิงมาทักทายที่นี่...และดีใจกับทาง รพ.ธาตุพนมที่ได้รับรางวัลป๊อบปูล่าโหวตด้วยค่ะ ...ส่วนของธาตุพนมกะปุ๋มมองว่าตนเองต้องไปร่วมเรียนรู้และแลกเปลี่ยนมากกว่าชี้แนะค่ะ แต่ถ้าเป็นชวนกันคิดชวนกันมองนี่กะปุ๋มชอบ เพราะปัญญาเกิดค่ะ

Zen_pics_007 

ได้มาร่วมงาน r2r ครั้งที่ 3 เป็นครั้งแรก ประทับใจมากค่ะ รู้สึกว่าเราโชคดีมาก ได้มีโอกาสทำงานดีๆ กับคนดีๆ กับเครือข่ายดีๆ

ขอบคุณ สวรส. ศิริราช อาจารย์เชิดชัย อาจารย์อัครินทร์ อาจารย์แต้ม มากๆ ค่ะที่จัดงานดีๆ แบบนี้

การประชุม R2R ผ่านมา 2 ครั้งแล้ว แต่ไม่มีโอกาสได้มาร่วม

ครั้งนี้โชคดีผลงาน ที่เกิดจากการตั้งคำถามของตนเอง และเรียนรู้ที่จะปรับ

ในสิ่งที่พบว่าเป็นปัญหา เมื่อสามารถแก้ไขได้ ก็อยากเผยแพร่ให้ผู้รับผิดชอบงานท่านอื่นๆทราบด้วย

และยิ่งไปกว่านั้น ดีใจที่ได้มาพบคนตัวเล็กๆแต่น่ารัก ช่างพูดช่างเจรจา สามารถทำให้คนฟังอมยิ้มได้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท