<table border="0"><tbody><tr>
</tr></tbody></table></font></span><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal">เริ่มต้นเช้าวันนี้ผมได้รับโทรศัพท์หลายสายที่โทรมาปรึกษาเกี่ยวกับ การมาท่องเที่ยวพื้นที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน โดยเฉพาะจุด ปางอุ๋ง และที่รักไทย ส่วนที่ปายไม่ต้องพูดถึงเพราะเป็นปลายทางที่ทุกคนถวิลหาอยู่แล้ว</p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal">ด้วยจุดเริ่มของการเติบโตของภาคธุรกิจท่องเที่ยวที่มีมากนี่เอง เป็นปัจจัยสาเหตุหลักที่ทำให้เกิดผลกระทบต่อสุขภาวะคนในท้องถิ่นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ปัญหาที่ตามมาจากบริโภคนิยมเกิดขึ้นในหลากหลายประเด็น ซึ่งก็น่าเป็นห่วงมาก ถ้าเราไม่ทันต่อปัญหา</p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal">แต่ก็ไม่ทันแน่ๆครับ…ปัญหาทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกับการท่องเที่ยวที่ชักนำโลกของ Globalization “ก่อบรรลัยใส่ฉัน” มาด้วยเต็มสตีม บ้านเกิดผมรับเต็มๆครับ </p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal">เห็นได้ชัดว่าเราไม่พร้อมทั้งในส่วนการรองรับต่อปัญหาที่เกิดขึ้น เราไม่มีองค์ความรู้ใดๆเพียงพอกับการพัฒนาเมืองที่โตอย่างก้าวกระโดด เราไม่มีเครือข่ายคนทำงานด้านสังคมที่ชัดเจน เรายังหลงใหลได้ปลื้มกับภาพลวงตาที่มีผลประโยชน์เฉพาะกลุ่ม (เฉพาะกลุ่มนักธุรกิจ) เป็นส่วนใหญ่</p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal">เจ็บช้ำจริงหนอ...</p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal">วันนี้บ่ายสี่โมงเย็น ผมมีนัด “เสวนาวงน้ำชา ปัญหาบ้านเฮา” ผมได้เป็นตัวกลางในการประสานกลุ่มคนที่ที่น่าจะเป็นแกนหลักในการขับเคลื่อนการพัฒนา ทั้งระบบ (ในระบบ อิงระบบ และนอกระบบ) คาดว่าการสนธิกำลังในเบื้องต้น น่าจะได้รู้จักกันมากขึ้น ส่วนเรื่องการเคลื่อนงานเชิงประเด็นต่อนั้น น่าจะเป็นโอกาสต่อๆไป …</p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal">ดีกว่ายังไม่เริ่ม..</p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal">เวทีเสวนาเล็กๆวันนี้ ประกอบด้วย คุณแม่อาภรณ์ แสงโชติ แกนนำภาคประชาสังคมเมืองปาย พ่อครูจัน อินทสาร ปราชญ์เมืองปาย ผู้อำนวยการโรงพยาบาลปาย นพ.สราวุธ สุวรรณพิทักษ์ พร้อมด้วย คุณหมอรอน Mr. Kraton Pai กับ นพ.สุพัฒน์ ใจงามkmsabai มีน้องรณฤทธิ์ (อ๋อง) จากเทศบาลเข้าร่วมสังเกตการณ์ด้วย และผมเป็นผู้ประสานงานพร้อมกับดูแลเวทีเล็กๆในเย็นวันนี้</p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal" align="center">พ่อจัน อินทสารปราชญ์เมืองปาย</p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal" align="center"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal">อยากให้เป็นการเริ่มต้นที่ดี</p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal">วัตถุประสงค์ในใจของผม กับ วงน้ำชา เย็นวันนี้ เพียงแต่อยากให้ทุกท่านได้มาพบเจอกัน พูดคุยกัน แต่ละคน เช่น แม่อาภรณ์ จะมีประเด็นขับเคลื่อนที่แม่ทำอยู่แล้ว ในด้านของปราชญ์ชุมชนอย่างพ่อจันทร์ ก็เป็นที่ปรึกษาให้ ทางกลุ่มคนในระบบ (รพ. และ เทศบาล) น่าจะเป็นกลไกสำคัญที่จะมาร่วมกันทำงานแบบ “อิงระบบ” งานนี้เป็นงานจิตสาธารณะต้องช่วยกันอย่างมาก</p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal">วงน้ำชาจะเริ่ม เวลา ๑๖.๐๐ น.วันนี้ ณ บาบาน่าเฮาส์ เมืองปายสวนสวยร่วมรื่นด้วยต้นไม้นานาพรรณ พร้อมด้วยน้ำชา และเค้กผลไม้ไว้บริการทุกท่าน และผมจะนำผลการเสวนานัดแรก ลงบันทึกให้เห็นบรรยากาศและ ร่วมให้ทุกคนได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วย ระหว่างสนทนาจะ Online MSN ไว้ครับเพื่อแลกเปลี่ยนกับพันธมิตรนอกพื้นที่ให้ละเอียดกับการเกาะติดสถานการณ์</p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0in 0in 0pt" class="MsoNormal"></p> <p> </p>
สวัสดีค่ะ..
· เห็นคำว่า... “Globalization… ก่อบรรลัยใส่ฉัน…” นึกถึงประเทศฝั่งยุโรป ที่กำลังประท้วงต่อต้านกระแส Globalization หรือ โลกาภิวัตน์...จังเลยค่ะ · นึกตั้งนานว่าจะใช้คำไหนมาให้ความหมายของ “Globalization” ถึงจะเข้าที · มาปิ้งตอนได้อ่านบันทึก “...วันนี้นัดแรกที่เมืองปาย..” ของคุณจตุพร...ให้คำจำกัดความได้ถูกใจจริงๆ · จะบอกว่า “ปาย” เป็นเมืองในฝันที่อยากไปเที่ยวมากค่ะ · แล้วจะมาเยี่ยมชมนะคะ แต่รับรองว่า จะไม่ทำให้ปาย ต้องวิ่งไปตามกระแส “ก่อบรรลัยใส่ฉัน” แน่นอนค่ะ
คุณ พิมพายุ
ยินดีมากๆครับ สำหรับการมา แลกเปลี่ยนเรียนรู้
ประท้วงอย่างไรก็คงไม่ได้ครับผมเพราะมันมาแล้ว คิดว่า โจทย์ใหญ่ๆก็คือ "ทำอย่างไรที่จะอยู่ร่วม อยู่รอดกับกระแสแบบนี้ได้"
นี่เป็นโจทย์ที่ปายกำลังคิดอยู่
ผมมองว่า กระบวการจัดการความรู้ที่ปายเองยังไม่เกิด หรือเกิดก็ไม่เป็นระบบพอที่ขับเคลื่อนงานพัฒนาท้องถิ่นได้ เพราะขาดภาคี ขากพลังของเครือข่าย และปัญหาในระบบ นอกระบบที่เยอะครับ
คิดว่าเวทีเสวนาน้ำชา เป็นจุดเล็กๆที่เรากลุ่มภาคคนรักษ์บ้านเกิดมาร่วมกันคิด ร่วมกันฝัน หายุทธการในการจัดการและแก้ไขปัญหาครับ
ร่วมด้วยช่วยกันครับ
ยินดีต้อนรับหากจะมาเที่ยวเมืองปาย ขอให้มาเที่ยวแบบมีความสุข ที่นี่มีสิ่งดๆให้เรียนรู้อีกมากมายครับ
สวัสดีเจ้าอ้ายเอก
รู้เท่าทันการเปลี่ยนแปลงบนฐานความรู้
ความรู้ ขับเคลื่อนการพัฒนา...
---^.^---
รอฟังรายงานบรรยากาศการประชุมคะ
เอารูปผู้เข้าร่วมเสวนาวงน้ำชามาให้ชมก่อน
คุณเอกครับ ผมก็มีหน้าที่ในการดูแลด้านวัฒนธรรม คงไม่ต้องอธิบายว่าวัฒนธรรมหมายถึงอะไร ไม่เพียงแต่เพราะหน้าที่ แต่ด้วยจิตสำนึกและความคาดหวังที่มีต่อชุมชนคนบ้านเรา อยากเห็นแม่ฮ่องสอนคือแม่ฮ่องสอน ผมและคณะก็รู้สึกเป็นห่วงอำเภอปายไม่ใช่น้อย ผมลงทุนไปพักนอนที่ย่านการท่องเที่ยว 2 คืนเพื่อเก็บข้อมูล ศึกษา วิคราะห์ มีอยู่ประเด็นหนึ่งที่เป็นห่วงอย่างยิ่ง นั่นก็คือผลกระทบทางสังคมที่จะมีต่อคนอำเภอปาย ไม่ใช่ไม่เห็นด้วยกับการท่องเที่ยว ของอย่างนี้มันเหมือนเหร็ยญสองด้าน ถ้าด้านหนึ่งสว่างด้านหนึ่งก็มืด การท่องเที่ยวของจังหวัดแม่ฮ่องสอน มันเอื้อประโยชน์ต่อคนกลุ่มน้อย ไม่ใช่กลุ่มใหญ่อย่างที่คุณเอกว่า จริงครับ สุดท้ายคนที่อื่นทั้งนั้นเลยที่มาฉกฉวยผลประโยชน์ จะให้คนแม่ฮ่องสอน ไปแข่งขันกับเขาได้อย่างไร ก็คนเราเขามีวิถีชีวิตแบบพอเพียงมาก่อน เขาขาดความรู้ในการแข่งขันเชิงธุรกิจ มันก็เลยตกเป็นเบี้ยล่างสถานเดียว คุณเอกคงรักอำเภอปาย เข้าใจว่าคงเป็นบ้านเกิดของคุณเอก ลุงเกก็รักอำเภอปายเช่นกัน เพราะในทางประวัติศาสตร์เป็นเมืองที่เก่าแก่ที่สุดของจังหวัดแม่ฮ่องสอน อนุรักษ์นิยม กับทุนนิยม ย่อมสวนทางกันเสมอ คงยากที่จะประสานสายใยเข้าด้วยกัน มีแต่เพียงทฤษฏีเท่านั้น
ขอให้คุณเอกเป็นความหวังคนหนึ่งของอำเภอปาย แค่นี้ลุงเกก็ดีใจแล้วละ
อาจารย์เก
สวัสดีครับ พี่อำพัน ปรีชญาวิชัยกุล
พี่อำพันครับ ปัญหามีอยู่ว่าผมจะต่อยอด ได้อย่างไร ในประเด็นของ
ช่วยผมคิดทีครับ!!
-------------------------------------------------------------------
สวัสดีครับ ท่าน อ.เกอาจารย์เก
ยินดีและอบอุ่นใจมากครับ ท่านอาจารย์
อย่างน้อยพันธมิตรที่พร้อมที่จะเข้าใจในสิ่งที่พวกเราทำกันอยู่
มีผู้ใหญ่หลายท่านให้ข้อเสนอแนะ และให้กำลังใจ การขับเคลื่อน...ผมเชื่อว่า ระยะแรกอาจต้องระดมความคิดกันมาก ใช้พลังสูง รวมถึงสร้างภูมิคุ้มกันให้นักพัฒนาเองด้วย
ผมรักเมืองปายครับ
พัฒนาการของเมืองปาย เป็นสิ่งที่อยู่ในความคำนึงผมตลอดเวลา ดังนั้นผมจึงรักและเป็นห่วงเมืองปายของผมมากครับ
เราผิดหวังกับการพัฒนาโดยรัฐด้วยครับ...เรื่องนี้ท่านอาจารย์คงเข้าใจ ว่าเกิดอะไรขึ้น
ผมก็คิดอีกว่า การทำให้ประชาสังคมเข้มแข็งเป็นหนทางหนึ่งที่ดีเพื่อต้านทานอำนาจเหล่านั้น ในขณะเดียวกันก็เชื่อมผลประโยชน์ระหว่างรัฐด้วย
ปัญหาอยู่ที่ว่า เราอาจทำในเวลาที่ช้าไปบ้าง แต่ก็ยังดีครับที่ได้ทำ
และดีใจที่ท่านอาจารย์มาให้กำลังใจด้วยครับ