ดอกไม้แสนแปลก สวยแต่บอบบางที่บานวันเดียวสามารถเปลี่ยนสี จากสีเหลือง เป็นสีส้ม และสีแดงได้ตามโมงยามของวัน
มีคนถามว่าฉันมีความลับอะไรบ้างไหม อยากรู้จัง
เอ้อ
…คุณขา
ถ้าบอกให้รู้แล้วความลับจะยังคงเป็นความลับได้อีกต่อไปหรือ
เปล่าไม่ได้กวน
แต่กำลังหาเรื่อง...เอาแล้วไง คุณถามถูกที่เกา
เอ๋ยถูกที่คันแล้วสิ…อยากรู้ความลับฉันใช่ไหม...ล้อมวงกันเข้ามาสิคะ
ความลับข้อแรก
ฉันเป็นพวกยียวนกวนโอ๊ยไงคะ…
อ้าวคุณรู้แล้วหรือ ว้า รู้ได้ไง...
ฉันถึงมีโจทก์ที่คอยรุมเวลาฉันเผลอเพียบ
และมีโจทย์ปัญหาให้ตามแก้ตลอดเวลา
เห็นไหมคะคุณสมบัติข้อแรกก็ทำให้คุณเดาได้เลยว่าฉันต้องอยู่คนเดียวแหงๆ
ฉันถึงได้เป็นประธานชมรมแห้วคลับ
ที่เป็นแหล่งรวมหนุ่มสาวที่มีหัวใจเสรีไงคะ…แถมฉันยังเป็นเด็กบ้านนอกที่มีความมั่นใจเกินร้อย
ฉันมักเขียนและโต้ตอบบันทึกแบบตรงไปตรงมา
และถ้าสนิทกันมากๆฉันจะชอบแกล้ง…
ครูวุฒิ เคยตั้งขอสงสัยไว้ที่
Seasons change:
singing in the rain…สมุดบันทึกความดี
ว่าสวัสดีครับคุณNaree…ขอโทษนะครับ
ข้อความที่คุณรจนาออกมาดังที่ยกมาข้างบน
ทำให้ผมชักอยากรู้จักคุณมากขึ้น
อยากรู้จักว่า"คนบ้านนอก"ที่"มั่น"อย่างคุณเนี่ย...
เคยเรียนที่โรงเรียนบ้านนอกหรือเปล่าน้อ... ถ้าเคย...เรียนที่ไหน?
ถึงชั้นไหน? และ....ฯลฯ....
เอาเป็นว่า...ผมอยากอ่านพัฒนาการของ "เด็กบ้านนอก"
"เด็กเลี้ยงควาย" สู่ความเป็น"สาวมั่น"
ของคุณ
เพื่อจะได้แอบเก็บเอาไปพัฒนาเด็กๆที่โรงเรียนให้ได้คุณภาพในแบบคล้ายๆคุณ รบกวนหน่อยนะครับ
ถือว่าเป็นวิทยาทานน่ะครับ …
ความลับข้อสอง
ฉันเป็นพวกแสนรู้ค่ะชอบรู้เรื่องโน้นเรื่องนี้มั่วไปหมด
ก็คุณฉันเป็นญาติกับกูเกิ้ลนี่นา(ตอนนี้ว่าจะเลิกคบแล้วค่ะเพราะหน้าแรกๆมักมีพวกเว็บจุดจุดจุดขึ้นมาเสมอ
ว่าจะหันไปคบ
Yahoo
เหมือนเมื่อก่อนแล้วค่ะ)... ยกเว้นเรื่องงานของตัวเองฉันจะทำไม่รู้ไม่ชี้...ไม่ทราบ
ก็คุณโบราณว่าไว้
รู้มากจะยากนานนี่คะ...เพราะฉะนั้นเรื่องงานฉันยอมเป็นพวกรู้น้อยนอนตีพุง
(มิน่า งานถึงได้รุ่งริ่ง...ไม่เจริญรุ่งเรือง)
เจ้าเรื่องแสนรู้ของฉันนั่นละคะทำเหตุให้ใครต่อใครเข้าใจผิดเสมอ
ว่ารู้ได้ไง
โม้หรือเปล่า...นี่ไงคะหลักฐาน
จากคนที่
Tag
ฉันนั่นละค่ะ
เนปาลี
ท่านพี่จ๊ะ .. ต้อมเชื่อมาโดยตลอดว่า
การที่เราได้มารู้จัก พูดคุย
พบปะ
กันก็อาจจะเกี่ยวเนื่องเชื่อมโยงมาจากพันธสัญญาในอดีตเจอพี่…ครั้งแรกก็..รู้สึกสะดุดกับตัวหนังสือกวนๆ
น่ารัก
ตอนนั้นคิดว่าผู้หญิงคนนี้น่ารักจัง
แสนรู้ไปหมด
(มารู้เอาตอนหลังว่าท่านพี่เป็นญาติสนิทกับลุงกูเกิ้ล)
แล้วพอผ่านมาสักระยะก็..ไม่ไว้วางใจในตัวพี่ขึ้นมาเสียเฉยๆ
ทำไมดูท่าทางเธอรู้จักฉันไปหมด
ต้องเป็นพวกนั้น(โจทก์เก่าๆ)ปลอมตัวมาแน่ๆ
เลย ไม่เอานะ
ไม่เอาแล้ว
อย่ามาใกล้ฉัน
ฉันไม่คุยกับเธอแล้ว....ไปดีกว่า....ถ้าท่านพี่ไม่กล้าที่จะออกมาแสดงว่ามีตัวตนอยู่จริงๆ
ด้วยการให้ข้อมูลของตัวเอง
เราก็คงจะไม่ได้พูดคุยกันมายาวนานถึงขนาดนี้
ขอบคุณนะคะ..ขอบคุณเหลือเกิน
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆ ที่เริ่มต้นที่ตรง
"หัวใจ"....
ความลับข้อสาม
ฉันชอบเดินทาง
โดยเฉพาะเดินทางคนเดียว
ไปในที่ๆไม่มีใครรู้จักฉันเคยเขียนไว้ในบันทึก Seasons
change...ไปเที่ยวด้วยกันไหมคะ
ว่า รางวัลชีวิต....มีหลายคนเลือกทรัพย์สินเงิน...ทอง....แต่ฉันเลือกที่จะวิ่งตามความฝัน...อิสระ...เสรีได้เหมือนนก...เลือกที่จะเรียนรู้โลก...ธรรมชาติและผู้คน....
ฉันมักชอบไปในที่ๆแปลกๆ
ที่ทัวร์ส่วนใหญ่ไม่พาไปค่ะ ลองอ่านบันทึก On the road (3)Take a break from your world:
ดำดิ่งสู่ใต้พื้นพิภพ สิคะว่าที่ๆฉันชอบไปเที่ยวคนปรกติคงไม่ไปกันหรอกนะคะ
ฉันมักจะมีความสุขเสมอ
กับเรื่องเล็กๆน้อยๆรอบๆตัว
ความสุขไม่จำเป็นต้องซื้อหาด้วยเงินหรอกนะคะนี่ไง Overtaken by joy:
ความสุขอยู่ที่ไหน...ภาพแห่งความสุขเล็กๆที่คุณไม่ต้องใช้เงินซื้อ
ฉันชอบอยู่ท่ามกลางคนแปลกหน้า...อยู่ในที่ๆฉันไม่ต้องสร้างภาพและไม่ต้องใส่หน้ากาก
แสดงว่าชีวิตจริงของฉันคงรันทดแน่ๆ ไม่เชื่อก็ลองอ่านบันทึก
Prison
break: หลบหนีจากกรงขังความคิด สู่
อิสรภาพเหนือฟากฟ้า ดูสิคะ
อ้าวคุณ…แล้วนี่ใครมาแอบแทะดอกปอทะเลแหว่งไปหมดเลย
ดูรูปตัวการที่นี่ค่ะ
ความลับข้อสี่
ฉันชอบถ่ายรูปค่ะ
ฉันชอบถ่ายรูปธรรมชาติ ชอบถ่ายรูปทีเผลอ ประเภทห้วงอารมณ์
และความเป็นไป ชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนที่ฉันบังเอิญผ่านเข้าไป
มากกว่ารูปประเภท 1- 2- 3 ยิ้มใสปิ้งค่ะ...
ฉันถ่ายรูปได้เกือบทุกสถานที่ ไม่ว่าบนดิน
หรือในอากาศ(ยังไม่เคยถ่ายภาพใต้น้ำค่ะไม่มีตังค์ซื้อกล้อง…แหะๆ)
ในยานพาหนะที่เคลื่อนที่
ฉันก็สามารถถ่ายได้ในเสี้ยววินาที
ฉันเคยแนะนำเทคนิคส่วนตัวในการถ่ายรูปไว้ที่บันทึกนี้ค่ะ
On the road (2)…window
shot…เคยสังเกตไหมคะว่านั่งด้านไหนในรถยนต์จึงจะถ่ายภาพได้สวยงาม...
คุณขาเสี้ยววินาทีทองนี่สำคัญที่สุดหากคุณถ่ายภาพเหตุการณ์...หาดูได้ตามหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่งค่ะคุณช่างภาพหนังสือพิมพ์ควรมีบุคลิกลักษณะฉับไว
ใครเป็นคนง้างหนังสติ๊ก ใครเงื้อไม้ฟาดก่อน…ไม่ใช่เขาเลิกตีกันแล้วคุณพึ่งยกกล้องขึ้นมาแล้วอีกอย่าง
การถ่ายภาพ นอกจากคุณจะบันทึกแสงและเงาได้แล้ว
คุณยังหยุดห้วงวินาทีนั้นให้กลายเป็นประวัติศาสตร์ได้
เพราะคุณไม่สามารถถ่ายภาพเหตุการณ์ซ้ำๆได้หรอกนะคะ
และเหตุการณ์ธรรมชาติ เช่น พระอาทิตย์ ขึ้น พระอาทิตย์ตก
ก็ให้ภาพไม่เคยซ้ำกันสักวัน ดังนั้น
อย่าลืมพกกล้องติดตัวทุกที่ทุกเวลา ที่สำคัญเบตเตอรี่ต้องเต็ม
และพกเม็มโมรี่ไปเยอะๆ ไม่งั้นคุณจะได้แต่ร้องว่าเสียดายๆ
และเสียดาย...กล้องไม่จำเป็นต้องแพงมากๆ
หรือมีฟังก์ชั่นเยอะๆหรอกนะคะ(กล้องที่ใช้ปัจจุบันของฉัน
Sony
T50 ตัวบางเฉียบใส่กระเป๋าเสื้อได้แถมไม่สะดุดตาโจร)
เพราะช่วงนาทีทอง...คุณอาจทำได้แค่กดปุ่มเท่านั้น
ภาพตัวฉันเองที่ถ่ายด้วยกล้องตัวแรกของฉันค่ะ
ดั้นด้นไปซื้อแถวพลับพลาไชย
ย่านซื้อขายกล้องและล้างอัดรูปราคาถูกที่สุดในประเทศนี้
ที่ๆช่างภาพทุกคนต้องรู้จัก
แม้ช่วงนี้จะเงียบเหงาไปบ้างเพราะคนสมัยนี้ซื้อกล้องตามศูนย์การค้า
ปลายปีที่แล้วฉันยังไปที่ร้านนี้ รู้สึกดีใจที่ร้านยังอยู่
เจ้าของร้านเล่าว่าเขาก็ไปเปิดร้านในห้างเหมือนกัน
แต่ร้านนี้เก็บไว้พบปะผู้คนทีเคยรู้จักกัน
ฉันเหมาแฟรมสไลด์มาหมดร้าน …นี่ล็อตสุดท้ายแล้วคนเลิกถ่ายสไลด์กันแล้ว
น่าเสียดายจริงๆฟิลม์สไลด์ก็หายากขึ้น กล้องตัวนี้คือ Pentax K1000
SLR แมนนวลทุกอย่าง
ราคาสมัยนั้น 3,500 บาทค่ะ
ถือว่าแพงมากสำหรับเด็กบ้านนอกอย่างฉัน Nikon
FM
หรือคะคงได้แต่ฝันถึง…แต่คุณภาพใช้ได้ดีทีเดียว(ดูคุณภาพของกล้องที่นี่ค่ะ...ภาพจาก
pentax k1000 (PentaxLover) ตากล้อง
ดอทคอม) กล้องยี่ห้อนี้อึด…ทนมากๆ…ทำหล่นหลายครั้งแล้ว
ไม่เคยเสียเลย ใช้มานานเกิน 20 ปีแล้วยังใช้ได้ดีอยู่...เห็นกล้องแล้วคุณเริ่มเดาออกหรือยังคะว่าฉันเป็นพวกตากล้องรุ่นไหน...
ความลับข้อห้า
ฉันชอบใช้ชีวิตกลางแจ้งค่ะ
คุณเคยอ่านบันทึก Living
out door: ชีวิตกลางแจ้ง...รวมรูปนู้ด...เด็ดๆ
ของฉันหรือยังยามว่างฉันชอบปลูกต้นไม้ค่ะ ฉันจึงมักจะเลือกอยู่บ้านพักเก่าๆโทรมๆ
มากกว่าเลือกอยู่บนแฟลตที่แสนจะคับแคบ …ในสวนรักหรือสวนรกๆของฉันซ่อนความลับไว้ให้คุณค้นหา
ฉันชอบปลูกดอกไม้แปลกๆ
ก็ที่เล่ามาฉันธรรมดาซะที่ไหนละคะ
ดังนั้นอย่าแปลกใจ หากเห็นดอกไม้ หรือต้นไม้ที่คุณไม่รู้จักที่บ้านฉัน
ฉันชอบทุกต้นละคะ
แต่หากคุณมาบ้านฉันช่วงนี้คุณจะเจอดอกไม้แสนแปลก
สวยแต่บอบบางที่บานวันเดียวสามารถเปลี่ยนสี จากสีเหลือง เป็นสีส้ม
และสีแดงได้ตามโมงยามของวัน ปลูกมาได้ปีกว่าแล้วนะคะ
มีดอกให้ชื่นชมทุกวันได้เดือนนึงแล้วเค้าจะออกดอกช่วงนี้ค่ะ
ดอกไม้แสนสวยและลึกลับนี่ชื่อ
ปอทะเล
ลักษณะดอกคล้ายๆดอกฝ้าย
ดอกกระเจี๊ยบเขียวที่ใช้จิ้มน้ำพริก กับพวกดอกชบาใช่ไหม
ใช่แล้วคุณก็เขาเป็นดอกไม้วงศ์เดียวกันค่ะ
ปอทะเล
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Hibiscus tiliaceus L.
, Talipariti
tiliaceumวงศ์MALVACEAE
ชื่ออื่น ปอทะเล
(กรุงเทพฯ);
ปอฝ้าย, ปอนา, ปอมุก (ใต้);
ปอโฮ่งบารู (มลายู-นราธิวาส) ; ผีหยิก,
ขมิ้นนางมัทรี (เลย) ; บา
(จันทบุรี)
ใบ
เป็นใบเดี่ยว
เรียงสลับ แผ่นใบฐานกว้างเป็นใบรูปหัวใจ มีขนาด 7-15
X 8-15 ซม.
ผิวใบด้านบนมีขนบาง ๆ ถึงเกลี้ยง ด้านท้องใบมีขนละเอียดสีขาว
ปลายใบเรียวแหลม ฐานใบเว้าลึก …ยังมีอีกพันธุ์ที่ใบเป็นรูปใบโพธิ์และเป็นดอกไม้ประจำจังหวัดสมุทรปราการ
ชื่อ
โพทะเล
หรือโพธิ์ทะเล ค่ะ
ดอกจะออกดอกที่ปลายกิ่งจะมีลักษณะเป็นช่อกระจุกหรือช่อแยกแขนง
ก้านดอกยาว 1 ซม. ริ้วประดับเป็นรูปถ้วย ยาว 0.8-1 ซม.
ปลายแยกเป็นแฉกลึก 8-11 แฉก แต่ละแฉกเป็นรูปสามเหลี่ยม
วงกลีบเลี้ยงเป็นรูประฆังยาว 2 ซม. มี 5 กลีบ…
ผล ผลเป็นรูปไข่เกือบกลม
กว้างยาว 1.5 ซม. มีขนละเอียดหนาแน่น มีจะงอยสั้น
ผลที่อยู่ภายในวงกลีบเลี้ยงรูปถ้วยจะติดอย่างคงทนถาวร
ผลแก่จะแตกตามยาว 5 พู มีเมล็ดเล็กๆจำนวนมาก
ประโยชน์ด้านสมุนไพร
ใบอ่อน
ชงน้ำดื่มแก้ไอ แก้หลอดลมอักเสบ เป็นยาระบายอ่อน ๆ
ทำเป็นผงใส่แผลสดและแผลเรื้อรัง ต้มน้ำดื่มขับปัสสาวะ แก้ไข้
เป็นยาระบาย ดอกสด เอาดอก 2-3 ดอก ต้มกับน้ำครึ่งถ้วยตะไล
หรือต้มกับนมสด 25-30 มล. ทิ้งไว้ให้เย็น
ใช้หยอดหูแก้อาการอักเสบในช่องหูราก ต้มน้ำดื่ม ขับปัสสาวะ แก้ไข้
เป็นยาระบาย (ถ้าใช้มากทำให้คลื่นไส้อาเจียน)…
ส่วนเปลือกที่เหนียวมากๆยังทำเป็นเชือก และทำหมันยาเรือ
ได้ด้วยนะคะ
การกระจายพันธุ์
:
ขึ้นตามชายทะเล
และแม่น้ำลำคลอง ภายใต้อิทธิพลของน้ำกร่อย พบทางภาคตะวันออกเฉียงใต้
ภาคตะวันตกเฉียงใต้ และภาคใต้ของประเทศไทย
ปอทะเลไม่ใช่ดอกไม้บ้านๆนะคะ
สวยมากๆจนได้เป็นแสตมป์ประเทศไทยในชุดดอกไม้ป่า เมื่อปีพ.ศ.
2536 ปอทะเล พบได้ตั้งแต่อินเดีย จีน
เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ถึงทางตอนเหนือของออสเตรเลีย ในไทยพบทั่วทุกภาค
ขึ้นตามชายฝั่งทะเล ในป่าดิบชื้นใกล้ชายฝั่ง ป่าดิบแล้งและป่าดิบเขา
จนถึงระดับความสูงประมาณ 1400 เมตร…
รวมรูปสวยๆ
MALVACEAE
ปอทะเล
ปอทะเล Hibiscus
tiliaceus
Portia Tree
โพทะเล
Thespesia
populnea
Hibiscus
tiliaceus, Talipariti
tiliaceum
เรื่องราวรายละเอียด
ปอทะเล
โพทะเล
โพธิ์ทะเล
ความหลากหลายของพรรณพืชในพื้นที่วิกฤต
ฉันเป็นคนที่มีความลับเยอะค่ะ
เล่าได้ไม่รู้จบ หากคุณอยากรู้ความลับของฉันอ่าน G2K
สิคะ…คุณจะเห็นฉันแวะเวียนมาเปิดเผยความลับแปลกๆเสมอๆ…
ฉันขอส่งต่อ
Tag
ความลับนี้ไปยังคุณทุกคนเพราะฉันเชื่อว่าความเป็นตัวตนของแต่ละคนซุกซ่อนอยู่ในบันทึก
ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะสังเกตเห็นหรือไม่…