สวัสดีจ้ะ
ฉันขอเล่าเรื่องวันที่สองของฉันที่ดงหลวงเลยนะ … ฟังดีๆละ วันนี้มีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลายอย่าง
ฉันลืมตาตื่นตอนหกโมงเช้า อาบน้ำสระผม (หนาวววว) เพราะต้องไปปฏิบัติภารกิจที่ฉันเสนอตัวทำไว้ ... ฉันไปที่ห้องครัว แล้วฉันก็พบหม้อแกงที่ต้มกระดูกหมู แครอท หอมหัวใหญ่ และมันเทศ ไว้จนสุกเปื่อยแล้ว แต่ไม่เห็นน้ององุ่น ...อย่างไรก็ตามแม้ไม่ถามน้ององุ่นฉันก็มั่นใจว่า นี่แหละคือหม้อแกงที่น้ององุ่นเตรียมไว้ให้ฉันปรุงกะหรี่สไตล์ญี่ปุ่น ... คิดดูซิเธอ
ไม่ยาก...ฉันลงมือแกะกล่องเครื่องแกงกะหรี่ที่หอบหิ้วมาจากญี่ปุ่น แล้วก็หิ้วมาต่อที่ดงหลวง ฉันเติมก้อนแกงกะหรี่ลงไปพร้อมๆกับคนๆ กล่องที่หนึ่ง กล่องที่สอง กล่องที่สาม กล่องที่สี่ ... ท่าทางน่าจะใช้ได้ ฉันชิม ดูว่าจะยังไม่พอเครื่องแกง จึงเติมลงไปอีกครึ่งกล่อง ... จากนั้นใส่ซีอิ้วขาว และน้ำตาล ปรุงรสให้กลมกล่อม ...
“อ้าววว...พี่แป๋ว ทำเสร็จแล้วหรอค่ะ...ขอชิมหน่อยค่ะ...อืมม์...ว๊าววว .... อร่อยยย”
ว่าแล้วน้ององุ่นก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก...อ้าว...
นี่แหละคือวีรกรรมขอฉันที่น้ององุ่นกังวลลึกๆๆ...หารู้ไม่...อิอิอิ
น้ององุ่นเล่าให้ฟังว่า ทีแรกไม่ค่อยมั่นใจว่าฉันจะทำอาหารเป็น เพราะทุกครั้งที่พบกัน (เฮฮาศาสตร์ 1 และ 2) ฉันแทบจะไม่ย่างกรายเข้าครัวเลย แต่เมื่อเห็นความตั้งใจของฉัน ก็เลยยอมเตรียมวัสดุอุปกรณ์ให้ฉัน พร้อมทั้งต้มกระดูกหมู และผักตามที่ฉันขอไว้ให้ แต่ก็แอบเตรียมเมนูไก่ทอดคุณสะมะนึกะ และส้มตำไว้ด้วย เพราะเที่ยงนี้เราจะไปทานข้าวเที่ยงบนเขา หากสมาชิกทานเมนูแกงกะหรี่ของฉันไม่ได้ น้ององุ่นเกรงว่าสมาชิกจะไม่มีแรงเดินทางเยี่ยมชมสถานที่ต่างๆ ตามรายการที่พี่บางทรายเตรียมไว้ ... คิดดูซิเธอ
หากเธอสนใจอยากลองทำแกงกะหรี่สไตล์ญี่ปุ่นบ้างเธอดูวิธีที่ทำแกง curry สไตล์ญี่ปุ่น นะ และหากจะอยากฝากใครซื้อเครื่องแกงละก็ยี่ห้อที่ฉันเอามาโชว์นั่นแหละ ยี่ห้อโปรดของฉัน...(ไม่ได้ค่าโฆษณาใดจ้า...อยากบอกต่อแค่นั่นเอง)
เมื่อหน้าที่ทำแกงของฉันเสร็จสิ้น ฉันจึงไปทานอาหารเช้าที่น้ององุ่นเตรียมไว้สำหรับทุกคน ก๋วยจั๊บญวน (อร่อยมาก) และข้าวจี่จากหนองคาย (ป้าแดงหอบมา พี่อ้อยเป็นผู้อุ่นค่ะ...อร่อยจริงๆ) แถมด้วยแยมกระเจี๊ยบฝีมือน้องราณีทำเอง...คิดดูซิเธอ (เสียดายมัวแต่อร่อยจนลืมถ่ายภาพ)
ระหว่างที่เราทานอาหารเช้า น้ององุ่นคนสวย แม่หวีก็คุมและทำข้าวกล่องราดด้วยแกงกะหรี่ฝีมือฉัน ใส่ลงกล่องใหญ่เตรียมขนย้ายไปเป็นอาหารเที่ยง นอกจากนี้ยังเตรียมเมนูไก่ทอด และส้มตำ พร้อมเตรียมเอาครกขึ้นเขาไปด้วย ...คิดดูซิเธอ
จากนั้นพี่บางทรายก็แจ้งให้ทุกคนขึ้นรถ 4 WD ที่มีอยู่ เพราะคราวนี้เราจะไปปีนเขากัน แต่ระยะแรกก็อาจนำรถตู้ไปได้ จากนั้นค่อยเบียดๆกันขึ้นรถ 4 WD ทีหลังก็ได้ เพราะจะได้นั่งกันสบายๆไปก่อน
ฉันและพรรคพวกออกเดินทางจากอ่างเก็บน้ำห้วยไผ่กันอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะแก๊งค์เด็ก ตระกูล อ. (ออต เอก ออย โอ ขัวญ ไผ่...) บนเส้นทางการเดินทาง ฉันผ่านทุ่งนาที่เป็นสีเหลืองทองทั้งท้องทุ่ง มีชาวบ้านเกี่ยวข้าวเป็นระยะๆ ฉันงี้อยากจะลงไปถ่ายภาพมากๆ แต่ทำไม่ได้ จึงได้แต่นั่งชมธรรมชาติสองข้างทางอย่างอิ่มเอม...อยากให้เธอมาชมเหมือนฉันบ้าง
สถานที่แรกที่เราแวะเยี่ยมชมคือ วัดบ้านมะนาว เพื่อไหว้สักการะเจ้าปู่องค์ดำ รายละเอียดอ่านได้ที่บันทึกพี่บางทรายนะที่ 197 เฮฮาศาสตร์ 3 ไปไหว้เจ้าปู่องค์ดำที่ดงหลวง ถึงที่นี่ทุกคนล้อมวงฟังพี่บางทรายเล่าให้ฟังถึงประวัติและที่มาของเจ้าปู่องค์ดำ รวมทั้งความเชื่อและศรัทธาที่ชาวไทโซ่มีต่อเจ้าปู่องค์ดำ
จากนั้นเราออกเดินทางไปยังวัดบ้านติ้ว วัดของชาวไทโซ่ เป็นวัดที่ไม่มีพระอยู่อาศัย เป็นสถานที่ใช้สำหรับประกอบพิธีกรรมต่างๆ โดยใช้ผ้าขาว มีเจดีย์ที่ทำด้วยไม้ มีศาลสำหรับเทวดา และบรรพบุรุษให้กราบไหว้ รวมทั้งมีอาคารสำหรับพระสงฆ์ หรือญาติของคนในหมู่บ้านที่มาจากต่างหมู่บ้านเข้าพักได้
แล้วเราขึ้นรถเดินทางไปยังวัดดอยเพื่อไปชมสภาพพื้นที่สมัยจูราสิค ชมปากปล่องภูเขาไฟ ช่วงนี้รถเราเริ่มปีนเขานิดๆ สองข้างทางเป็นป่าละเมาะเล็กๆ แล้วก็ถึงลานหินสีดำ มองไปเห็นเนินดินเป็นย่อมๆ พวกเราเดินไปดูเนินดิน ปรากฎว่าเป็นบ่อน้ำเล็กๆ ซึ่งกลมมาก พี่บางทรายบอกว่านี่แหละปากปล่องภูเขาไฟ
ที่นี่เราถ่ายภาพกันอย่างสนุกสนาน มีทั้งภาพเก๊กหล่อ เก๊กสวย และภาพหล่อหลุด ทุกคนน่ารักมากๆ ทำตามตากล้องสั่ง....ดูได้จากภาพนะเธอ...
ฉันเคยเห็นปากปล่องภูเขาไฟจริงๆ ที่ดับ และที่ยังคุกรุ่นมาแล้ว ฉันเลยแอบไม่แน่ใจว่า ไม่น่าจะใช่ ... สักพักมีการวิพากษ์ วิจารณ์ว่าน่าจะเป็นอะไร บางท่านบอกว่าน่าจะเป็นหลุมอุกกาบาตที่ตกลงมายังพื้นโลกในขณะที่บริเวณนี้ยังเป็นทราย เพราะลานหินบริเวณนี้เป็นหินทราย...ฉันสงสัยอีกแล้วเธอ ว่า แล้วลูกอุกาบาตหายไปไหน...
เนื่องจากวันนี้ มีเรื่องยาว ฉันขอแบ่งเป็น 2 ตอน...นะ
โปรดติดตามตอนต่อไป...แล้วเธอจะกรี๊ดดด.....เพราะฉันกรี๊ดดดดมาแล้ว
อาจารย์แป๋วค่ะ
ฝีมือข้าวกล่องสไตล์ญี่ปุ่นสุดยอดเลยคะ หมดเกลี้ยงในพริบตา ขอบพระคุณอาจารย์แป๋วนะค่ะ อร่อยมาก
....ฉันปรุงกะหรี่สไตล์ญี่ปุ่น ... คิดดูซิเธอ
.....ที่พี่บางทรายเตรียมไว้ ... คิดดูซิเธอ
.........ฝีมือน้องราณีทำเอง...คิดดูซิเธอ
......เอาครกขึ้นเขาไปด้วย ...คิดดูซิเธอ
ปล. ...ฉันสงสัยอีกแล้วเธอ ว่า แล้วลูกอุกาบาตหายไปไหน...
สงสัยอยู่ได้.... อยู่ที่เล่าฮูแสวงครับ อิอิ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณแป๋ว
จุ๊บจุ๊บ..คิดถึง..น้องสาวคนเก่ง
รายนามพี่น้องตระกูล อ. มีดังนี้คะ
ทั้งหมดนี้ เนื่องจาก พ่อชื่อ อุ๊
พี่เลี้ยงชื่อ องุ่นคนสวย อิอิอิ
เสียงลือ เสียงเล่าอ้าง ว่าแกงกระหรี่อร่อย ^_^ อยากกินนนนนนนมั่งค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หมู
ดีใจค่ะ ที่ได้ทำอาหารญี่ปุ่นแบบง่ายๆ (มีเครื่องแกงสำเร็จรูปพร้อม) ให้กับสมาชิก เฮฮาศาสตร์ ดงหลวงชิมค่ะ ดีใจมากที่ทุกท่านบอกว่าอร่อย...(ความจริงที่อร่อยเป็นเพราะฝีมือตุนกระดูกหมู ของน้ององุ่นคนสวย และฝีมือตักแกงลงกล่องของแม่หวีค่ะ...)
สวัสดีค่ะพ่อครูบาที่เคารพ
ขอบพระคุณพ่อครูบามากค่ะ...เรื่องนี้เล่ามาจากสิ่งที่ตัวเองได้พบ ได้เห็น ได้เรียนรู้ อย่างเจาะใจ ตามที่พ่อครูบาว่าไว้ค่ะ บางช่วงยังเสียดายค่ะว่า มัวแต่ไปถ่ายภาพ หลงระเริงกับการถ่ายภาพโน่นนี่ จนไม่ได้ฟังเวลาที่พี่บางทรายอธิบายเกี่ยวกับสถานที่ที่เราไปเยี่ยมชมค่ะ... ถ้าพี่บางทรายกลับมาอยู่ที่ดงหลวงอีกครั้ง เราไปกันอีกดีมั้ยค่ะ เพราะดูๆ ยังมีอีกหลายแห่ง มีเขาอีกหลายลูกที่เราน่าไปเยี่ยมชม...อิอิ
สวัสดีจ้ะน้องสายลม
ขอบคุณมากค่ะ ดีใจที่คนเคยทานจากต้นตำหรับก็บอกว่าพี่ทำอร่อย....ยิ้ม ยิ้ม...(สวยยัง อิอิ) ราเม็งทำไม่เป็นค่ะ ... แต่เขามีราเม็งสำเร็จรูปเหมือนกันนะคะ ... อิอิ
สวัสดีจ้ะ น้อง อ.ขจิต
สรุปแล้วเรายังไม่ทราบค่ะว่าเป็นปากปล่องภูเขาไฟ หรือหลุมอุกาบาต ต้องรอนักธรณีวิทยามาศึกษา...แต่ไม่รู้ว่าชาติไหนนะ...อิอิ
แหมตัวเอง กรี๊ดดด ด้วยกันไม่เป็นไรหรอก ใครๆ เขาก็รู้ทั้งนั้นแหละตัวเอง อิอิ
สวัสดีค่ะน้องลูกหว้า
ขอบคุณค่ะ...พี่ก็กำลังสงสัยค่ะว่า เป็นเพราะทั้งเหนื่อย ทั้งร้อน ทั้งหิว แถมยังเลยเวลาอาหารเที่ยงมาอีก...ทุกคนจึงหิวๆๆๆ ...เป็นแผนที่ทำให้อาหารอร่อยมากขึ้นค่ะ...อิอิ
สวัสดีค่ะคุณหมอ
ขอบคุณมากค่ะ ment คุณหมอรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงคุณหมอมาพูดอยู่ข้างๆ เลยค่ะ...อุ้ย...
ขำ ขำ มาก นึกภาพคุณหมอเวลาหัวเราะ เวลาคุย อารมณ์ดีมากๆ และเวลาเที่ยวจุ๊บแก้มหนุ่มๆ...คิดดดูซิค่ะ....555555
สวัสดีค่ะ
เสียดายมากเลยค่ะ ที่ไม่ได้พบพี่เอก ไปถึงถามหาพี่เอก เพื่อนๆบอกว่าพี่เอกกลับไปแล้ว...อ้าววว เลยไม่ได้คุยเลยค่ะ...เสียดาย ... รสสัมผัสของอาหารนี่คงต้องคอยเฮฮาศาสตร์ที่ไชยบุรีค่ะ...อิอิอิ
สวัสดีจ้ะ
ใช่เมื่อกี้ พี่กอ่านแล้วนั่งขำ ขำ คุณหมอมากเลยค่ะ น่าจะเปลี่ยนชื่อให้ท่านเป็น...หมอมุขกระจาย...ก็ดีนะค่ะ
วันนั้น ไก่ย่างและส้มตำฝีมือคุณสะมะนึกะ อร่อยมากๆๆๆ แต่จะอร่อยไม่ได้ถ้าขาดคนสับมะละกอ....อิอิอิ
สวัสดีค่ะ
ก่อนอื่นขอขอบคุณพ่อครัวประจำเฮฮาศาสตร์ ... ไก่ทอดอร่อยมากๆค่ะ ส้มตำยิ่งอร่อย เราสับเส้นมะละกอ 4-5 คน ส่งคนตำส้มตำไม่ทัน...อิอิอิ
อย่างคุณสะมะนึกะ ไม่ต้องรอทานกล่องสุดท้าย...ก็มีภรรยาที่สาวและสวยย
สวัสดีค่ะพี่อ้อยที่คิดถึง
ทีแรกก็เป็นกังวลค่ะ เกรงว่าจะทานไม่ได้กัน แต่ก็พยายามสุดความสามารถค่ะ ... ดีใจค่ะที่พี่อ้อยชอบ...ส่วนข้าวยำปักษ์ใต้ทำได้เฉพาะหั่นผักค่ะ ส่วนเครื่องปรุงอื่นๆ ต้องขอจาก อ.ไมโต ค่ะ ... แป๋วทำไม่เป็นค่ะพี่อ้อย.....
พี่ไม่ทำก็มีอาหารแสนอร่อยทุกมื้ออยู่แล้ว...อิอิ
จุ๊บ จุ๊บ พี่อ้อยค่ะ อาทิตย์หน้าพบกันนะค่ะ...
สวัสดีจ้ะน้ององุ่นคนสวย
ขอบคุณน้ององุ่นมากๆๆๆ สำหรับอาหารอร่อยทุกมื้อที่ดงหลวง สำหรับการเป็นเพื่อนนอนที่ดงหลวง...อิอิ
ขอบคุณสำหรับการตุ๋นกระดูกหมู และผัก ไว้สำหรับให้พี่ไปเติมเครื่องแกงสำเร็จรูป (ง่ายมากก) หากไม่มีแม่ครัวแสนสวยช่วยเตรียม สงสัยแกงไปไม่รอดค่ะ....ขอบคุณอีกครั้งจ้าาา
อ้อ...พี่น้องตระกูล อ. ตกน้องเอก (น้องชายน้องหนิง) รึปล่าวค่ะ? พ่อกับพี่เลี้ยงนี่ก็ อ. เหมือนกันเนอะ...อิอิ
ธุจ้าาา
คิดถึงน้องต้อม เมื่อไหร่น้องต้อมจะเข้ามาร่วมเฮฮาศาสตร์ได้เนอะ
ทำอย่างไรหน้ออออ...น้องต้อมจะได้ชิมแกงกะกรี่อร่อยน๊าาาา
สวัสดีครับ อ.แป๋ว
ที่จริงผมเห็นกล่องครั้งแรกก็ได้บรรยากาศของข้าวกล่องแบบญี่ปุ่นแล้วครับ ( เคยเห็นในทีวี )
ยิ่งทราบว่าเป็นข้าวราดแกงกะหรี่ อืม ...มันใช่เลย อร่อยครับ ผมพึ่งเคยกินแบบเต็ม ๆ ครั้งแรกเลย ครั้งก่อน ๆ มาก็แค่ชิม ๆ
อร่อยครับ แม้จะแปลกรสชาดจากอาหารไทยแต่ก็รู้ได้ว่านี่คืออาหารตำรับญี่ปุ่นที่อร่อยมาก
แล้วก็กลมกลืนกับส้มตำแบบเผ็ดกับไก่ทอดนะครับ มื้อนั้นผมว่าน่าจะเป็นมื้อที่อร่อยที่สุดแห่งดงหลวงเฮฮาศาสตร์3 เลยครับ
สวัสดีค่ะ
จะมาขอบคุณ และมาบอกว่า แกงกระหรี่ ราดข้าวของอาจารย์ กินกับส้มคำปลาร้า ของคุณ สะ-มะ-นึ-กะ อร่อยมาก เข้ากันได้ดี
คุณหมอชอบวิ่ง เก็บรายละเอียดได้ดีจัง อย่างนี้ต้องให้อาจารย์แสวง มาตรวจทานอีกทีนะคะ จึงจะสมบูรณ์
สรุปแล้ว ปล่องภูเขาไฟ หรือหลุมอุกาบาต
อาจารย์แป๋วครับ
ตัดพ้อครับ
คนที่ตื่นนอนตั้งแต่ตีสี่ เจ้าแม่องุ่นวานให้ไปค้นหาตัวพ่อยอดชายนายสายลม ที่แอบไปแขวนเปลนอนปลีกวิเวกใต้ต้นไม้ เพื่อไปแบกกระสอบมันเทศมันฝรั่งมาปรุงแกงกระหรี่ญี่ปุ่น กลับไม่มีโอกาสได้ชิมครับ ผมต้องเฝ้าเต้นท์เฝ้าของ และเป็นพ่อครัวมื้อเย็นเลยไม่ได้ไปเที่ยวกับคณะครับ (เหตุผลประกอบที่แท้คือต้องรอประชุมออนไลน์กับคณะทำงานจากเขมร มะนิลา และอังกฤษ ด้วยครับ)
เห็นแกงอยู่ในหม้อที่คุณองุ่นแบ่งไว้ให้แต่ไม่รู้ความกันเลยไม่กล้ากิน อดตามระเบียบครับ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ ตอนแรกที่เสนอตัวว่าจะทำก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ทีแรกว่าจะทำแค่หม้อเล็กๆ เฉพาะบางท่านที่อยากจะชิมเท่านั้น แต่น้ององุ่นบอกว่าอยากให้ชิมทุกท่าน และจะทำเป็นข้าวกล่องด้วย ก็เป็นห่วงเล็กๆเหมือนกันว่าจะทานกันได้ทุกคนรึปล่าวว...เผอิญโชคดี พวกเราทั้งเหนื่อย และหิวจึงทำให้ทานได้อร่อย...อิอิอิ
แถมยังทานกับส้มตำได้อร่อยมากๆด้วย...เอ๊ะ...พรุ่งนี้ทำทานที่บ้านดีกว่า...แวะมาทานมั้ยค่ะ...
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณหมอรุ่ง ตอนแรกก็เป็นกังวลว่า แกงกะหรี่ญี่ปุ่นกับส้มตำจะเข้ากันได้มั้ยเนี่ย ... แต่สุดท้ายอร่อยกันอย่างทั่วถึง...รอดตัวไปค่ะ...อิอิอิ
คุณหมอคนชอบวิ่ง อ่านละเอียดดีมากค่ะ ยังงี้ให้คะแนนเต็ม...อิอิอิ
สรุปแล้วยังไม่ทราบค่ะ เห็นว่าพี่บางทรายกำลังติดต่อ รศ.ดร.เกรียงศักดิ์ นักธรณีวิทยาไปสำรวจค่ะ อาจจะทราบผลเร็วๆนี้ค่ะ
หากเป็นข้อมูลชัดเจน ทาง จ.มุกดาหารน่าจะสนับสนุนให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศก็ดีนะค่ะ...คิดว่าผู้คนไขว่คว้าความสวยงามตามธรรมชาติกันอยู่ค่ะ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
บันทึกเรื่องราวไปดงหลวงคราวนี้ อยากเปลี่ยนรูปแบบการเล่าเรื่อง เพราะเกิดอารมณ์อยากเขียนจดหมายค่ะ ก็เลยเขียนเล่าเหมือนเขียนจดหมาย อยากให้มีชีวิต ชีวาเหมือนเรากำลังเล่าสู่เพื่อนฟัง ไม่รู้คนอ่านแล้วได้อารมณ์อย่างที่คนเขียนต้องการรึปล่าวนะค่ะ..อิอิ
เรื่องหลุมอุกาบาตหรือปากปล่องภูเขาไฟ ถ้าได้ข้อสรุป ก็จะดีนะค่ะ พวกเราหลายคนก็อยากรู้คำตอบ หากพี่บางทรายได้อยู่ดงหลวงต่อก็ดีนะค่ะ จะได้ตามเรื่องนี้ และเราจะได้ไปเฮฮาศาสตร์กันที่ดงหลวงอีก ชอบบรรยากาศแถวนั้นมากเลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ มีหลายภาพที่อยากให้ชมกัน เลยต้องมาเป็นเล็กๆแบบนี้ค่ะ ภาพเต็มๆ อยู่ใน ไฟล์อัลบั้มนะค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเปลี่ยน
น่าสงสารจังเลยค่ะ อุตส่าห์ตื่นตั้งแต่ตีสี่มาปอกหอมปอกมันให้ ยังสงสัยเลยค่ะ ว่าใครน๊าใจดีอุตส่าห์เตรียมหอม มันเทศ แครอทลงหม้อตุ๋นกระดูกหมูไว้ให้เรียบร้อย จนคนปรุงตื่นมาจัดการได้ทันที...แต่เมื่อเรียบร้อยแล้วกลับไม่ได้ชิม
มิน่าละเมื่อพวกเรากลับมา ในมื้อเย็นยังมีแกงกะหรี่ที่เก็บไว้ให้คุณเปลี่ยน นำมาอุ่นให้ทานอีกรอบหนึ่ง น่าเสียดายมากๆๆๆ ถ้าได้ชิมแล้วจะติดใจ จนต้องบินไปทานที่ญี่ปุ่น เหอ เหอ....พูดให้รู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ชิม...อิอิอิ
สวัสดีค่ะพ่อครูบาขา
นั่นซิค่ะ ถ้ามีลูกอุกาบาตขนาดใหญ่...โห งานนี้ คงเกิดศึกแย่งแช่งหินจากดวงดาวเพื่อเป็นเครื่องรางของขลังแน่ๆเลยค่ะ ...อิอิอิ
แกงกระหรี่ญี่ปุ่น แถวๆนี้หาที่อร่อยแบบที่ดงหลวงยากค่ะ...อิอิอิ....คุยซะงั้น
สวัสดีจ้ะน้องนรี
ขอบคุณค่ะ พี่ไม่ได้ใส่ชื้อไว้เลยค่ะว่าใครเป็นใคร แต่ก็พอจะดูออกอยู่นะค่ะ... ขำ ขำ แบบทุกคนยอกหล่อหลุดอ่ะค่ะ อย่างพี่บางทราย น้องเอก บ่นใหญ่ว่าหมดหล่อเลย อิอิอิ
สวัสดีค่ะอ.แป๋ว
ฮิตติดหูเลยค่ะ คำว่าคิดดูซิเธอ อิอิ
อ.แป๋วก็เป็นแม่ศรีเรือนทำกับข้าวอร่อยมากจริง ๆ ค่ะ ราณีเข้าไปรบกวนห้องอาบน้ำตั้ง 2 ครั้งต้องขอโทษมากนะค่ะ ตามมาดูรูปสวย ๆ ลุ้นบนรถอยู่ค่ะ อิอิ(โดยเฉพาะภาพดอกไม้) สวยสมใจที่รอคอย แอบเข้าไปดูมาแล้วค่ะที่ส่งให้ทำ ส.ค.ส.ค่ะ
สวัสดีค่ะน้องราณีที่คิดถึง
เราชมรมนกฮูกรึปล่าวเนี่ย เดี๋ยวพี่ไปนอนก่อนนะค่ะ พรุ่งนี้ต้องตื่นแต้เช้าไปทำงาน
คุณหมอคนชอบวิ่ง เอามาแซวแล้วค่ะ บอกว่าจะเรียก อ.แป๋ว คิดดูซิเธอ ...อิอิอิ
จริงๆ แล้วที่ใช้คำนี้ขึ้นมาเพื่อที่จะบอก "เธอ" คนที่พี่เขียนถึง ประมาณว่า "คิดดูซิ ดีมั้ย ประทับใจมั้ย สนุกนะ เป็นไปได้ไง"....อะไรประมาณนี้แบบให้ตื่นเต้นค่ะ...อ่านแล้วตื่นเต้นมั่งมั้ยค่ะ...
ภาพที่ส่งไปเป็นน้องสายลมช่วยส่งค่ะ เพราะพี่โหลดไว้ที่เครื่องน้องสายลมทั้งหมดเลยค่ะ ภาพดอกไม้ที่ถ่ายตอนเราขึ้นเขา พี่ resize แยกเป็นรูปไว้ที่ไฟล์อัลบั้มนะค่ะ หากจะใช้โหลดไปใช้ได้ค่ะ แต่ถ้าเล็กไปบอกนะค่ะ พี่ส่งเต็มๆไปให้ได้ค่ะ
สวัสดีอีกรอบค่ะ
ชอบมาก ๆ ทุกภาพ แต่ต้องใช้แว่นขยายค่ะ อยากได้มาก ๆ เลยค่ะ ขอบคุณมาก ๆ ที่จะส่งให้ค่ะ ดีใจมากๆ รักษาสุขภาพนะค่ะพี่อ.แป๋ว เดียวขอบตาคล้ำ เหลือบมองนาฬิกา สงสัยจะนกฮูกจริง ๆ ค่ะ อิอิ
สวัสดีค่ะน้องราณีคนสวย
เมื่อคืนพอตอบน้องราณีเสร็จ ก็เก็บเครื่องไปนอนเลยค่ะ เช้านี้ไม่สามารถตื่นสายได้เหมือนเสาร์-อาทิตย์ ก็ง่วงๆค่ะ ตอนนี้ เดี๋ยวบ่ายนี้มีประชุมอีกค่ะ
แล้วจะ write CD ส่งไปให้ค่ะ ...รอนิดนะจ้ะ หากช้า ทวงได้นะค่ะ พี่กลัวพี่ลืม อิอิอิ
พี่ที่รัก
คิดดูสิคะ
ขณะที่อ่านบันทึกนี้ ท้องก็ร้องจ๊อก ๆ ๆ ได้ข้าวแกงกะหรี่ญี่ปุ่นสักจานคงดี ทานไปพร้อมกับชมภาพบรรยากาศแห่งมิตรภาพ
ไม่อิจฉานะคะ ตามมาซึมซับความสุขค่ะ
น้องอึ่งที่รัก
แม้กระทั่งตอนนี้ พี่ก็ยังกลับมาอ่านที่ทั้งตัวเอง และสมาชิกเฮฮาศาสตร์ แห่งดงหลวงได้บันทึกไว้ ซึมซับความสุขได้จริงๆ ... คิดดูซิคะ
ทำอย่างไรดีน้อแกงกระหรี่ญี่ปุ่น จะช่วยลดเสียงร้องจากท้องน้องอึ่งได้...อิอิ
คิดถึงค่ะ