ขอบคุณมากค่ะ อาจารย์ ที่ได้รวบรวม ความรู้สึกของผู้ที่เจ็บป่วยผู้ที่ได้สัมผัสความงามและคุณค่าของชีวิตมากขึ้น... ขอนำไปเป็นบทเรียนรู้ ของตัวเองนะคะ

ชอบ ตรงนี้จังเลยค่ะ  คนยังไม่ป่วยได้เรียนรู้ด้วยคะ

ความเจ็บป่วยไม่ได้เลวร้ายเสมอไป

มันทำให้เรามองเห็นความงดงามของชีวิตมากขึ้น

• สวัสดีครับ
• เสียดาย บันทึกได้แค่นี้
• ประโยคนั้น พี่เภสัชที่ต้องดูแลคุณพ่อคุณแม่เป็นสิบๆปีเป็นคนพูดครับ

สวัสดีครับคุณหมอ

ถ้าผมได้อ่านบันทึกนี้ก่อนไป ร.พ.พิจิตร และ ร.พ.เจ้าพระยายมราช

คงจะทำให้การเตรียมความพร้อมของผมดีกว่านี้มาก ๆ

มาอ่านตอนนี้ก็ยังไม่สายครับ

ขอบพระคุณครับ

สวัสดีค่ะ

• มาเยี่ยมและอ่านเรื่องของคุณหมอค่ะ
• ขอเชิญไปเยี่ยมโรงเรียนดีบนดอยด้วยค่ะ
• ช่วยประเมินให้คะแนนด้วยนะคะ
• http://gotoknow.org/blog/krukimgtk/332122

ขอบคุณมากครับคุณหมอ

เป็นบันทึกที่มีคุณค่ามากจริงๆ ครับ

• สวัสดีครับพี่เกียรติศักดิ์
• ไปถอดบทเรียนให้ทั้งสองที่เลยหรือครับ ผมว่าเราได้เรียนรู้ชีวิตมากขึ้นไปด้วยนะครับ

สวัสดีคะอาจารย์

เมื่อพี่ต้องมาเป็นผู้รับบริการ เหตุการณ์ผ่านไปได้ไม่นาน

คุณพ่อพี่ป่วยเมื่อเดือนที่แล้ว ปัสสาวะเป็นเลือดและมีภาวะไตวายเฉียบพลัน ต้องเข้าตรวจแบบฉุกเฉิน

ความรู้สึกบอกได้ว่าทุกข์ทรมาน กว่าจะผ่านช่วงวิกฤตมาได้

ช่วงที่พ่อาการหนัก พ่อคิดว่าไม่รอดแน่ พี่มีความหวัง พ่อต้องหาย

บางอย่างพี่ก็ไม่รู้ รอคำตอบ รอคอย การตรวจต่าง ๆต้องใช้เวลา

น้องพยาบาลอาจจะเข้าใจว่าเรารู้ เรื่องทุกอย่าง บางครั้งพี่ต้องถามและขอคำตอบให้ชัดเจน

พี่ดูแลคุณพ่อเอง ทั้งเดือน เช้าไปทำงาน เย็นมานอนเฝ้าพ่อ พ่อไม่ยอมให้น้องพยาบาลเช็ดตัวให้ ไม่ยอมให้น้องพาลุกเดิน

พ่อต้องลุกขึ้นปัสสาวะทุกชั่วโมง พอใส่สายสวนคาไว้ สบายขึ้น แต่ก็กลัวติดเชื้อ

สวัสดีค่ะอาจารย์

• จากฐานะของผู้ให้บริการเปลี่ยนมาเป็นผู้รับบริการ คิดว่าคงจะทำให้เข้าใจผู้รับบริการท่านอื่นๆมากขึ้นค่ะ
• ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกคาดหวัง การรอคอย ความกลัวต่อผลที่ออกทางห้องปฏิบัติการทั้งหลายที่จะออกมาทางลบ
• ทุกอย่าง ทุกขั้นตอนเต็มไปด้วยความรู้สึกล้วนๆ...ที่ไม่แตกต่างกันกับคนทั่วๆไป
• แต่ยิ่งมีความรู้ในสิ่งที่ทำงานอยู่อาจจะเข้าใจระบบการทำงาน.. ทำให้รอคอยได้ แต่บางคนสำหรับตัวโรคแล้วจะยิ่งจินตนาการไปไกลกว่าคนที่ไม่รู้เกียวกับโรคเลยก็ได้...ผลก็คืออาจจะเครียดได้มากกว่าค่ะ
• ขอบคุณค่ะ

• สวัสดีครับพี่คิม
• ไปตรวจการบ้านมาให้แล้วครับ

• สวัสดีค่ะ อาจารย์
• ช่วงนี้ป้าแดงมีคนไข้ระยะสุดท้าย มาให้ดูแลมากมาย รู้บ้างไม่รู้บ้าง เพราะเป็นเรื่องใหม่ที่เราไม่เคยเรียนรู้ หรือว่ารู้แต่ลืมไปแล้ว
• เป็นลำบากใจเหมือนกันนะคะ เวลาที่มีคนสาสุขมารับบริการ บางครั้งก็กลัวว่าจะพูดมากไป แต่ความจริงแล้ว บางครั้งบางคนทิ้งความรู้ไปหมดแล้วเพราะไม่ได้ใช้มานาน
• ขอบคุณความรู้สึที่เราต้องเก็บมาคิดเพื่อให้บริการคนไข้ค่ะ

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและเยี่ยมคนบ้านเดียวกันค่ะ..สบายดีน่ะค่ะ  ขอให้มีความสุขกับงานที่รักค่ะ...บาย  บาย..

• อ่านแล้วอยากให้ย้อนดูตัวเองมากๆนะครับ
• ที่ผมขนลุกซู่เป็นช่วงๆ เพราะ มันเห็นภาพตัวเองว่าเคยคิดแบบนั้น หรือตรงข้ามชนิดยืนคนละมุมก็มี เราไม่สามารถทึกทักเหมาเอาว่า คนจะคิดเหมือนเราหรือต่างจากเราได้เลย ถ้าไม่เปิดใจพูดคุยกัน

• อ่านความเห็นของพี่ไก่แล้ว อยากจะเชิญชวนให้ทุกคนช่วยเล่าประสบการณ์ เมื่อต้องเป็นผู้รับบริการ ด้วยนะครับ
• คิดถึงบรรทัดสุดท้ายในหัวข้อ คุณค่าของชีวิต
• คุณพ่อพี่อาการดีขึ้นแล้วนะครับ
  

• เห็นด้วยกับน้องซิลเวียทุกประเด็นเลยครับ
• ขอบคุณครับ

สังเกตมานาน ว่าอาจารย์เป็นตัวอย่างนักฟังที่ดีมากคะ ฟังอย่างตั้งใจและจับประเด็นมาถ่ายทอดได้

อบรมที่เชียงใหม่เมื่อศุกร์เสาร์ที่ผ่านมา มีความเห็น ประสบการณ์น่าสนใจ แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้บันทึกเอาไว้

อิ อิ เดี๋ยวจะเขียนมั่ง (แกะรอย)

• สวัสดีครับ
• เรื่องการต้องมาดูแลคนกันเองนั้น ผมได้บทเรียนแล้วว่า น่าจะถามว่า อยากจะเราบอกมากน้อยแค่ไหน 
• หรือจะใช้ประโยคดีๆอย่างในหัวข้อ เพราะคิดว่ารู้แล้ว ข้างบนก็ได้นะครับ
  

• แวะไปอ่านเรื่องขำไม่ออก ตับไก่กับหมา แล้วนะครับ

• จริตเดิมผมไม่ใช่ ฟัง หรอกนะครับ แต่เป็น คิด 
• แต่เรื่องการฟัง เราฝึกได้ แต่ต้องมีสมาธิพอสมควร
• ตอนนี้ผมก็ยังฝึกอยู่เรื่อยๆ วันนี้ก็เพิ่งจะพูดมากกว่าฟัง ตอนคุยกับคนไข้  ครับ

• จะรออ่านครับ

ถ้าอยากอ่านรายละอเอียด แนะนำ บันทึกของอาจารย์สกล

• จิตตปัญญาเวชศึกษา 119: เสวนา palliative care เมื่อผู้ให้บริการ กลายเป็นผู้รับบริการ (1)
• จิตตปัญญาเวชศึกษา 120: เสวนา palliative care เมื่อผู้ให้บริการ กลายเป็นผู้รับบริการ (2)

แวะมาบอกข่าว พ่อพี่แผลแห้งติดดี สบายดีขึ้นมากแล้วคะ กลับมาอยู่บ้าน

• ดีใจด้วยนะครับพี่ ตอนนี้ก็คงต้องเป็นช่วงป้องกัน กับรักษาสุขภาพต่อนะครับ

สวัสดีค่ะ

เคยปวดแผลผ่าตัดน่ะค่ะ ได้รับยา pethidine ฉีดiv ไม่หายปวด แถมยังใจสั่นมากๆเลยค่ะ

แต่ถ้าฉีด im จะบรรเทาปวดได้มาก แต่หมอไม่เชื่อค่ะ

อาจารย์ขา วันก่อนกุ้งไปเจอท่านอาจารย์สกลที่งาน HA Forum เลยฝากความระลึกถึงมาถึงอาจารย์ ไม่ทราบว่าต้องร้องเพลงนี้ด้วยหรือเปล่านะคะ ความคิดถึง กำลังเดินทาง อิอิ เเวะมาเรียนรู้เเละเก็บเกี่ยวบทเรียนที่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดเวทีเช่นนี้ กุ้งว่าได้เห็นมุมมองของผู้รับบริการ เเละจะทำให้เข้าใจความรู้สึกของผู้รับบริการมากขึ้น ทุกคนคงไม่ต่างกัน

Si

• เพิ่งได้ยินเป็นครั้งแรกว่า ฉีดเข้ากล้ามได้ผลดีกว่าเข้าเส้น
• อธิบายไม่ได้ครับว่าทำไม เพราะถ้าเอาความสมเหตุสมผลทางชีวภาพ biologic plausibility มาจับแล้ว ไม่น่าเป็นไปได้เลย
• ต้องปรึกษาท่านผู้รู้แล้ว

• เผลอไปแผล็บเดียว ๒ เดือนกว่าแล้ว ที่ไม่ได้เขียนบันทึก